Z roku na rok do Abchazji przyjeżdża coraz więcej turystów. „Kraj Duszy” przyciąga gości żyznym klimatem, malowniczą przyrodą i licznymi atrakcjami. Do tego bardzo smaczna kuchnia i gościnni ludzie, którzy chętnie pokażą Wam najpiękniejsze miejsca w Abchazji. Możesz je odwiedzić zarówno na własną rękę, jak i wykupując odpowiednią wycieczkę. Najważniejsze jest, aby z góry zrozumieć, co chcesz zobaczyć. Zbierz informacje o lokalnych jeziorach i wodospadach, świątyniach i muzeach, parkach i fortecach. I powodzenia.
Jezioro Ritsa
Ritsa jest słusznie jedną z atrakcji nie tylko Abchazji, ale całego świata. Ten cud świata został odwzorowany stosunkowo niedawno - dopiero w połowie XIX wieku. A już w XX wieku to malownicze miejsce stało się popularną atrakcją turystyczną. Mieszkańcy, a także turyści z innych krajów, chętnie tu odpoczywają i wyjeżdżają z zamiarem ponownego powrotu.
Krystalicznie czyste jezioro położone jest wśród wysokich gór pokrytych śnieżnobiałymi "czapkami". Głębokość Ritsy sięga 150 m, więc często można tu spotkać płetwonurków. Flora i fauna jeziora jest niezwykle bogata: mikroskopijne glony, różne gatunki ryb.
Płyną tu dwie rzeki, więc woda przybiera różne odcienie. Wiosną i parnym latem staje się szmaragdowy, ale zimą i jesienią uderza błękitem. I choć głębokość tego jeziora jest dość duża, latem jego powierzchnia dobrze się nagrzewa – około 20°C.
Najbardziej niezwykłym zjawiskiem jest burza nad jeziorem. Wygląda na to, że chmury zaraz dotkną powierzchni wody. O tym miejscu krążą legendy, śpiewa się piosenki, układa wiersze i oczywiście spotkacie tu artystów. Piękno natury staje się źródłem inspiracji dla kreatywnych ludzi, zostaje na zawsze odciśnięte nie tylko w pamięci, ale także w sercu.
Nowy klasztor Athos
Kolejną atrakcją jest Klasztor Nowy Athos. Został założony około 150 lat temu przez mnichów przybyłych ze Starego Athos. Świątynia została nazwana imieniem jednego z najbliższych uczniów Chrystusa – Szymona Zeloty. Ten apostoł zaczął być nazywany Kananejczykiem, ponieważ według legendy to właśnie jego małżeństwo Pan odwiedził w Kanie Galilejskiej i dokonał swojego pierwszego cudu.
Szymon Kananejczyk jest szczególnie czczony w kraju, ponieważ to właśnie w tych miejscach kiedyś głosił apostoł. Budowę klasztoru rozpoczęto w XIX wieku. Warunkiem budowy Nowego Athos był fakt, że w tym czasie duchowieństwo greckie chciało uczynić ze Starego Athos swoją rezydencję. Rosyjscy mnisi musieli opuścić klasztor.
Następnie opat Makariusz zwrócił się do cesarza o pomoc. A car Aleksander III przeznaczył działkę w pobliżu Morza Czarnego na budowę Nowego Athos. Ponadto mieszkańcy klasztoru otrzymali prawo do łowienia ryb. Budowę klasztoru zakończono w 1900 roku. Na konsekrację klasztoru zgromadziło się wielu wiernych z różnych miast.
Podobnie jak wiele kościołów, Nowy Athos został zamknięty na początku XX wieku i dopiero w 1994 roku został ponownie zwrócony wierzącym. Od tego czasu klasztor jest otwarty dla pielgrzymów, stał się duchowym centrum Kaukazu.
Nowa jaskinia Athos
Znajduje się obok klasztoru New Athos. Wycieczki rozpoczęły się w XX wieku. Długość jest dość długa - prawie 2 km. Jaskinia podzielona jest na 8 dużych pomieszczeń, z których każda ma swoją własną charakterystykę. Temperatura tutaj nie przekracza 11°C, dlatego lepiej ubrać się ciepło. Grupy wycieczkowe dojeżdżają w głąb jaskini pociągiem.
Z reguły latem zawsze jest dużo turystów. Następnie dla podróżnych można zorganizować późną wycieczkę. Najlepiej jednak odpowiednio zaplanować czas, kupić bilety z wyprzedzeniem i wybrać się na wycieczkę w ciągu dnia. W szczycie sezonu turystycznego goście są mile widziani codziennie. Jeśli przyjedziesz tu późną jesienią, zimą lub wczesną wiosną, możesz wybrać się na wycieczkę tylko w środku tygodnia lub w weekendy.
Każda sala ma swoją nazwę („Anakopia”, „Makhadzhirov”, „Ayukhaa”, „Apsny”, „Apkhyartsa” itp.) I każda jest wyjątkowa na swój sposób. Tutaj znajdziesz jeziora, kamienne wodospady i różne minerały, a czasami w sali Apkhyarts odbywają się koncerty z muzyką ludową i tańcami Abchazji.
Każdy z odwiedzających może sfotografować te sale, zobaczyć dziwaczne minerały i oczywiście poznać historię tej atrakcji przyrodniczej.
Reliktowy park narodowy Ritsa
Najpopularniejszym miejscem w kraju jest Park Narodowy Ritsa. Jest wiele jezior, rzek, wodospadów, źródeł mineralnych. Oto także dacza Stalina. Najlepszym sposobem na zwiedzanie parku jest samochód terenowy lub w ramach wycieczki, ponieważ nie jeździ tu transport publiczny. Wcześniej znajdował się tu rezerwat przyrody. Park powstał w celu zachowania zasobów naturalnych kraju.
Możesz dostać się tam samodzielnie, ale musisz liczyć się z tym, że za wejście będziesz musiał zapłacić symboliczną kwotę. Dla nastolatków obowiązują zniżki, a dzieci poniżej 8 roku życia mogą zwiedzać park za darmo, ale oczywiście w towarzystwie dorosłych.
Niebieskie jezioro
Znajduje się w parku Ritsinsky. Ten zbiornik można zobaczyć w legendarnym filmie „Ziemia Sannikowa”. Miejscowi mieszkańcy tworzą o nim legendy. Uważa się więc, że woda w nim ma moc odmładzającą i wielu podróżników próbuje się nią umyć. Ale praktycznie nie ma ludzi, którzy chcą się zanurzyć - woda nie nagrzewa się powyżej 10 ° C nawet latem.
Zimą ten cud natury praktycznie nie jest pokryty lodem. Źródłem wody zasilającej jezioro jest podziemna rzeka, a także deszcze. Jezioro „daje” nadwyżki najbliższej rzece Bzyb. Zbiornik ma jasnoniebieski kolor ze względu na obecność złogów lapis lazuli. Stąd nazwa jeziora.
Chociaż woda tutaj jest krystalicznie czysta, to ze względu na dużą głębokość i małą średnicę promienie słoneczne nie docierają do dna. Sprawia to wrażenie, że woda jest mętna. Nie żyją w nim ani ryby, ani rośliny, dlatego często nazywa się je „martwym”.
Jeśli przyjeżdżasz tu po raz pierwszy, najlepiej wybrać się na wycieczkę w te miejsca - dzięki temu nie tylko będziesz podziwiać okolicę, ale także wiele dowiesz się o parku zabytków.
Wodospad Gega
Unikalny wodospad znajduje się w pobliżu kurortu Gagra. Różni się od innych tym, że woda wypływa ze środka skały i nie spada z klifu. Źródłem tego wspaniałego zjawiska naturalnego jest rzeka Gega, na cześć której wodospad otrzymał swoją nazwę. Faktem jest, że strumień wody wchodzi do jaskini.
Następnie schodzi pod ziemię, a potem przedostaje się przez szczelinę w skale, tworząc piękny wodospad. Jej wysokość wynosi 70 m. W pobliżu, w skale, znajduje się grota utworzona przez ten sam potok. Tutaj każdy może dostać czystą, smaczną wodę. Do tego cudu natury najlepiej dojechać własnym SUV-em lub wspólnie z grupą turystyczną.
Tego niesamowitego miejsca nie oszczędziło też kino rosyjskie. To tutaj kręcono niektóre odcinki z serialu „Przygody Sherlocka Holmesa i dr Watsona”. Odwiedzenie tych miejsc nie pozostawi nikogo obojętnym.
Kanion Jupszarski
Powstały w wyniku poważnego trzęsienia ziemi. Tutaj płynie rzeka Yupshara, która wypływa ze wspaniałego jeziora Ritsa. Ta stosunkowo niewielka górska rzeka ma niebieskawy odcień, jest czysta i wielu podróżników czerpie stąd wodę.
Miejscowi mieszkańcy nadali kanionowi nazwę - "Kamienna torba". Ta nazwa nie została wybrana przypadkowo. Ten malowniczy zakątek przyrody ma dość długą długość - 8 km, a wysokość skał sięga 400 m. Podróżnicy widzą więc tylko wąski pas nieba. Panuje tu zmierzch i chłód.
Rzeczywiście, odnosi się wrażenie, że jesteś w worku „utkanym” z gór i roślin. Wielu turystów zapiera dech w piersiach, gdy przyjeżdżają do miejsca zwanego „Jupszarskimi bramami”. Tutaj wydaje się, że wierzchołki skał, podobnie jak bramy, praktycznie się zamknęły, pozostawiając jedynie lukę.
Nieco dalej znajduje się piękny wodospad o niezwykłej nazwie „Męskie Łzy”. Warto spojrzeć na „Kamień pocałunków” – dziwaczny kawałek skały. Najlepiej wybrać się tutaj na wycieczkę – wtedy usłyszysz wiele pięknych legend o tych miejscach, poznasz historię regionu.
Twierdza Anakopia
Twierdza znajduje się na szczycie góry Iverskaya. Wspinając się na górę, zobaczysz majestatyczny mur forteczny, kamienną studnię, dwie starożytne świątynie, kaplicę z XIX wieku i wieżę strażniczą. Otwiera się stąd niesamowity widok.
Nazwa twierdzy z języka abchaskiego jest tłumaczona jako „cięcie”, a Grecy z szacunkiem nazywali ją „tchawicą”, co po grecku oznacza „poważnie kamienista”. Wcześniej cytadela niejednokrotnie odpierała najazdy wrogów, którzy chcieli przejąć ziemie, które służyły jako szlak handlowy.
Twierdza ta została założona w V wieku naszej ery, kiedy muzułmanie próbowali podbić terytoria Abchazji. Wtedy też zaczęto wznosić kamienne mury, które miały odpierać ataki wroga. W VI wieku naszej ery ery Arabowie wielokrotnie próbowali podbić cytadelę, ale pozostała nie do zdobycia. Na pamiątkę tych bitew powstała tu świątynia ku czci Najświętszych Theotokos.
Następnie twierdza została poważnie uszkodzona i dopiero w XIX wieku pod protektoratem rosyjskim rozpoczęto odbudowę Anakopii. Mnisi z Klasztoru Nowy Athos włożyli wiele pracy w ulepszenie. Położyli tu kamienną drogę, zbudowali małą kapliczkę, a żeby ułatwić tam dojazd, bracia prowadzili tu kolejkę linową. Od wielu lat turyści z zainteresowaniem studiują ten zabytek architektury.
Jezioro Mzyń
To jezioro polodowcowe uderza swoim pięknem. Znajduje się na wysokości około 2000 m n.p.m. Po drugie to największe jezioro w kraju. I po trzecie najzimniejszy. Temperatura wody nie przekracza tu 4°C, a śnieg przylega do jeziora nawet w upalne lata. Dlatego najlepiej przyjechać tu na wycieczkę w lipcu i sierpniu.
Powietrze w tym czasie przesycone jest aromatami lokalnych ziół, jest świeże i czyste. Do Mzy można dostać się samemu, a co najważniejsze – w ramach grupy wycieczkowej. Turyści rozpoczynają swoją podróż ze Studenckiej Polany. A potem trzeba iść szeroką ścieżką, której długość wynosi 7 km. Nie możesz tu przyjechać samochodem.
Po drodze wiele razy zatrzymasz się na zdjęcia - tutejsza przyroda jest niesamowita. Najprościej pojechać nad jezioro na koniu - można więc bez pośpiechu podziwiać górzysty teren, zwiedzać lasy iglaste, koń poprowadzi nas przez łąki porośnięte jasnozieloną soczystą trawą. Ponieważ ścieżka do jeziora jest na piechotę, tylko małe grupy turystów chodzą na piesze wędrówki, ale zdecydowanie warto je odwiedzić.
Twierdza Abaata
To miejsce ma starożytną historię. Pierwsza twierdza powstała tu pod koniec IV wieku - Abchazi obronili się przed najazdami Czerkiesów. W XVI wieku pojawiła się tu osada genueńska. W XIX wieku ziemie przejęli Rosjanie. W twierdzy umieszczono armaty. Później cerkiew prawosławna chciała zamienić cytadelę na męski klasztor, ale wtedy rozpoczęto budowę kurortu Gagra.
Budowle obronne zaczęto rozbierać, a na ich miejscu wybudowano hotel. Dziś można zobaczyć park, hotel, świątynię, muzeum - jednym słowem cały kompleks. Kościół św. Hypatia jest niewielka, ale turystów przyciąga fakt, że została wzniesiona w 6-8 wieku. Składa się z trzech pokoi. W czasach sowieckich mieściło się tu Muzeum Broni. Od 2012 roku świątynia ponownie należy do cerkwi Abchazji.
Hotel zajmuje 3 budynki, niedawno został zrekonstruowany. Popularna jest również restauracja znajdująca się na terenie kompleksu. Znajduje się wewnątrz starego muru twierdzy, a tu w pełni zachował się duch minionych wieków. Gościom serwowane są dania narodowe, wieczorami występują artyści, dźwięki muzyki.
Ciekawie będzie odwiedzić lokalne muzeum historyczne – eksponaty pozwolą zapoznać się z historią tych miejsc. A wokół piękny park z fontanną i terenem rekreacyjnym.
Abaata
Gagra
Restauracja, odkryty basen, centrum fitness
Zamek księcia Oldenburga
Jedna z głównych atrakcji Gagry. Jej właścicielem był przedstawiciel rodu książęcego, był wnukiem wielkiego cesarza Pawła I. Aleksander Pietrowicz Oldenburski założył w tym mieście kurort, wybudował zamek. Budowę tego obiektu architektonicznego zakończono na początku XX wieku.
Architekt wybrał na owe czasy nowy styl - nowoczesny. Wtedy obok zamku pojawił się piękny park, z drzewami i krzewami, przywieziono sadzonki z różnych stron ziemi. W czasach sowieckich zamek stał się sanatorium. Po upadku reżimu sowieckiego został opuszczony. Konflikt gruzińsko-abchaski spowodował wielkie zniszczenia konstrukcji. Teraz zamek jest w ruinie - zniszczony, wymaga remontu.
Do niedawna wejście dla zwiedzających było otwarte, za symboliczną opłatą wpuszczano ludzi na teren zamku. Jednak teraz budynek można podziwiać tylko z daleka - trwają prace nad jego odrestaurowaniem.
Mleczne Wodospady
Miejscowi uważają ją za jedną z najpiękniejszych i najbardziej tajemniczych. Tak niezwykłą nazwę otrzymał ze względu na biały kolor wody. Odnosi się wrażenie, że po zboczach góry płynie bajeczna mleczna rzeka. Podziemne źródła wzbogacają wodę w minerały.
Spadając wodospad wrze, pieni się, nabiera mlecznego odcienia. Zimna, krystalicznie czysta woda jest całkiem zdatna do picia. Ponadto wśród mieszkańców panuje opinia, że pomaga zachować młodość, dlatego wielu używa go do celów kosmetycznych. W słoneczny, upalny dzień często można zobaczyć turystów spacerujących pod strumieniami uzdrawiającego źródła.
Często przychodzą tu młode pary. I to nie przypadek, w Abchazji Molochny nazywany jest „Wodospadem wszystkich kochanków”. Według legendy pomógł dziewczynie, która przez długi czas nie mogła wyjść za mąż, znaleźć szczęście rodzinne.
Kolumnada Gagry
W centrum Starej Gagry, niedaleko restauracji Garpish, znajduje się słynna Kolumnada Gagra. Podróżni będą mogli to zobaczyć od razu po przekroczeniu granicy Abchazji. Budowa kolumnady zajęła 2 lata. Został wzniesiony po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, w warunkach dotkliwych niedoborów, kiedy kraj dopiero zaczynał odbudowywać się ze zniszczeń.
Pomimo tego, że wojna już się skończyła, ilość kolumn przypomina nam o tej tragicznej dacie. W sumie jest ich 45, co odpowiada dwóm ostatnim cyfrom końca II wojny światowej. Dla nas, potomków, kolumnada stała się symbolem przypominającym o strasznych krwawych latach. Mauretański styl budynku zachwyca turystów swoim wyrafinowaniem i luksusem. Kolumnada stała się znana na całym świecie dzięki filmowi „Zimowy wieczór w Gagrze”.
Na środku placu znajduje się fontanna w kształcie białej gołębicy. Dla wielu ptak stał się uosobieniem pokoju na Ziemi. Fontanna wraz z kolumnadą tworzy jeden zespół. W pobliżu znajduje się stare kino. Teraz jest w opłakanym stanie, o dawnej świetności przypominają jedynie spiralne schody i wielkie rzeźby lwów.
Góra Mamdzyszki
Położony w pobliżu miasta Gagra. Przylega do niego grań o tej samej nazwie, wzdłuż której można zejść do słynnego Błękitnego Jeziora. Teraz turyści mogą dostać się na szczyt góry dzięki drodze zaprojektowanej przez Josepha Maruashvili. W latach sowieckich był pokryty asfaltem. Planowano również otwarcie ośrodka narciarskiego na szczycie góry z kolejką linową.
Po drodze znajdują się platformy widokowe, na których zmęczeni podróżnicy mogą odpocząć. Otwiera się stąd piękny widok na Morze Czarne.Mamzishka ma duże znaczenie strategiczne dla kraju. Dwie drogi biegnące wzdłuż tej góry łączą republikę z Rosją.
Roślinność jest tu raczej rzadka - tylko trawa. Wynika to z faktu, że nieustannie wieją tu silne wiatry. Przez osiem miesięcy góra pokryta jest śniegiem. Turyści mogą pojeździć konno. Na szczycie góry lokalni pasterze częstują podróżnych pyszną herbatą i serem alpejskim. I możesz zejść na paralotni.
Most Besletsky
Bardzo ciekawe miejsce na piknik. Jest tu kilka atrakcji. Przede wszystkim na uwagę zasługuje most Besletsky. Według naukowców został wzniesiony około XI-XII wieku i jest zabytkiem architektury gruzińskiego królestwa. Miejscowi kojarzą to z imieniem królowej Tamary – podobno tu przeszła.
W pierwszej połowie XX wieku z boku jednej z płyt znaleziono napis w języku staro-gruzińskim. Most ma szerokość 5 m i długość 35 m. Według legendy do budowy wykorzystano nie tylko kamień i piasek, ale także jaja kurze.
Most może wytrzymać ciężar do 8 ton, ale tylko piesi mogą przejść przez zabytkową konstrukcję. Po drugiej stronie rzeki Basli samochody przejeżdżają przez nowoczesny most znajdujący się w pobliżu. Z drugiej strony ludzie powinni być ostrożni. Most Beslet nie jest wyposażony w balustrady, a kamienne płyty są gładkie i raczej śliskie.
Dawno, dawno temu biegły tu ważne szlaki handlowe, a rzeka przelewała się i przez kilka miesięcy w roku bardzo trudno było ją przekroczyć. Dlatego inicjatorami budowy mostu byli kupcy. W pobliżu znajdują się pozostałości wieży pełniącej niegdyś funkcję obronną. W pobliżu można również zobaczyć jaskinię pustelnika. Nie jest strzeżony, więc śmiałkowie mogą w nim spędzić noc.
Wodospad Łez Dziewicy
O jego pochodzeniu krążą różne legendy. Łączy je jedno. Piękno umarło z powodu złych sił, które chciały oddzielić ją od jej kochanka. Wodospad Łzy Dziewicy należy do ślizgających się - woda spływa po kamieniach i nie spada z nich.
Napełnia się dopiero w okresie topnienia śniegu, kiedy „łzy” są tak obfite, że wyglądają jak struny instrumentu muzycznego. W suche miesiące wodospad jest prawie niewidoczny ze względu na otaczającą go roślinność. Uwagę przyciąga raczej ogromna liczba kolorowych wstążek - goście przywiązują je tutaj „na szczęście”.
Ta tradycja ma swoje korzenie – zanim podróżnicy, przechodząc tutaj, złożyli ofiarę duchowi gór. Uważa się, że pobrana stąd woda może pomóc w leczeniu wielu chorób, a dziewczętom, które jeszcze nie znalazły narzeczonej, obdarza życzliwego męża.
Przybywając nad wodospad można go nie tylko podziwiać i zrobić sobie zdjęcie obok „Łez panieńskich”, ale także kupić pamiątki. Zwykle to miejsce odwiedza się podczas wycieczek, które obejmują zwiedzanie wielu atrakcji.
Wodospad Męskie Łzy
Kolejny malowniczy wodospad, który na pewno zobaczysz, jeśli wybierzesz się nad jezioro Ritsa. Jego wysokość nie jest aż tak duża - tylko 11 m. Ale szum odrzutowców uderzających o kamienną misę przyciąga uwagę już z daleka.
Możesz wspiąć się na specjalną platformę - wodospad jest z niej szczególnie dobrze widoczny. Wielu turystów zabiera ze sobą wodę. Szczególnie imponuje w porze deszczowej, a także wiosną, gdy topnieje śnieg. W pobliżu sprzedawane są pamiątki i wstążki, które mają być przywiązane obok wodospadu, zgodnie z życzeniem. Również Abchazi sprzedają tu miód, orzechy, owoce.
Według legendy w tych stronach mieszkali kochankowie - Amra i Adgur. Dziewczyna miała cudowny głos, ale zazdrosna nimfa zrzuciła ją z klifu. Wtedy Bóg Wody zamienił umierające piękno w jeden wodospad, a jej niepocieszonego pana młodego w inny. Ich wody łączą się w rzece Bzyb. Bóg owinął nimfę w kamień. Wodospady są szczególnie urocze dla zakochanych - chłopcy i dziewczęta przychodzą tu, by prosić o pomoc wyższe moce.
Ogród Botaniczny Suchumi
Prawdziwy cud świata, w którym wszyscy będą zainteresowani. I dla tych, którzy kochają rośliny, i dla tych, którzy lubią robić piękne zdjęcia i dla wszystkich, którzy chcą świętować każde wydarzenie w otoczeniu przypominającym kawałek raju. Możesz tu przyjeżdżać przez cały rok. Należy jednak pamiętać, że zimą Ogród Botaniczny Suchumi zamykany jest o godzinie 15:00, a latem czynny jest do godziny 21:00.
Ogród założył w pierwszej połowie XIX wieku lekarz Bagrinovsky. Posadzone tu rośliny dobrze się zakorzeniły i wkrótce to miejsce zakochała się w miejscowej szlachcie. Ponadto żołnierze zajmujący się nasadzeniami chętnie jedli dojrzałe owoce i warzywa.
W wyniku konfliktów zbrojnych z Turkami (XIX w.) i Gruzinami (koniec XX w.) wiele drzew i krzewów zostało zabitych lub uszkodzonych. Dziś Ogród Botaniczny Sukhum staje się ładniejszy, pojawiło się tu wiele nowych nasadzeń. Naukowcy z Akademii Nauk Abchazji obserwują ich wzrost i rozwój.
Ogród zajmuje powierzchnię około 30 hektarów. Lokalną atrakcją jest licząca ponad 200 lat lipa, a uwagę przykuwa również sekwoja – drzewo to może żyć kilka tysięcy lat i osiągać 100 m wysokości. Ogród można zwiedzać i spacerować po jego ścieżkach na własną rękę lub w ramach wycieczki.
Park nadmorski
Założony na początku XX wieku architektem był E. Shervinsky. Budowa parku trwała około 10 lat i wymagała dużego wysiłku, gdyż drzewa i krzewy nie zakorzeniły się dobrze na podmokłych terenach. Wiele nasadzeń pojawiło się tu już w okresie sowieckim.
W czasie wojny gruzińsko-abchaskiej kompleks został poważnie zniszczony, jego odbudowę rozpoczęto już w XXI wieku. Dziś można tu zobaczyć ponad 400 gatunków drzew i krzewów. Są tu rośliny lokalne, są te przywiezione z Europy, Azji, Ameryki Południowej. Dzieci zainteresuje drzewko cukrowe, którego kwiaty wydzielają bardzo przyjemny zapach.
W pobliżu znajduje się kolumnada, w której turyści lubią robić zdjęcia. Warto też zobaczyć system zbiorników wodnych. W stawach żyją złote rybki, goście mogą również podziwiać piękne łabędzie. W pobliżu są ławeczki, można usiąść i odpocząć. Turystów interesuje opuszczona kolejka linowa, długo stoją przy fontannie „Ulice”. Uwagę przykuwa również Zegar Słoneczny.
W Parku Nadmorskim znajduje się wiele rzeźb, jedną z ciekawszych jest Medea. Królowa Colchis jest przedstawiana jako młoda dziewczyna siedząca na ziemi. Nazwisko autora nie jest pewne, według jednej wersji jest to Cereteli.
Kanion Khashupsinsky
Mówimy o kanionie rzeki Khashupsa. To jedna z popularnych atrakcji. Wąwóz ciągnie się około kilometra i jest dość wąską szczeliną. Na dole są kamyki. Woda jest tu zimna, płytka. Dlatego większość przybywających tu turystów stara się przejść wąwozem od początku do samego końca.
W gorącej porze suchej głębokość jest tutaj około kolan, jeśli pada deszcz, woda może podnieść się do pociągu. A jeśli opady były obfite, będziesz musiał odmówić chodzenia po dnie wąwozu. Kiedy wybierasz się na wycieczkę z przewodnikiem, przygotuj się na uiszczenie niewielkiej opłaty środowiskowej.
Zabierz ze sobą wygodne ubranie – najlepiej chodzić po wodzie w kostiumie kąpielowym. I pamiętaj, że wielu turystów zostawia po sobie śmieci. Dlatego zawczasu zadbaj o swoje buty, aby nie stąpać boso po potłuczonym szkle. Po spacerze można udać się do kawiarni - znajduje się ona przy moście - i coś przekąsić.
Ponadto w pobliżu znajdują się inne atrakcje, takie jak turecka twierdza. Turyści chcący w pełni nacieszyć się tym malowniczym miejscem przyjeżdżają tu z namiotem i spędzają tu 2-3 dni. W tym czasie można zwiedzać okolicę, podziwiać zachody i wschody słońca oraz kilkakrotnie spacerować po kanionie.
To najpiękniejsze miejsca w Abchazji. A jeśli przyjedziesz do „krainy duszy”, spróbuj odwiedzić, jeśli nie wszystkie, to przynajmniej większość z nich. Wszędzie oferowane są wycieczki z przewodnikiem.
