Rzym można nazwać prawdziwą kolebką historii, kultury, nauki i religii. Sam rdzeń, w którym wszystkie te równoległe nagle przecinają się, mieszają i błyskają jasnymi światłami. Jego muzealny świat musiał być otwarty – nie było innego wyjścia, bo samo to miasto jest muzeum – ogromną ekspozycją plenerową. Zabytki jednej epoki stają się rajem dla przedstawicieli innych epok, tworząc wyjątkową atmosferę, przyprawianą kultowymi imionami - Tycjan, Rafał i zakochani w lotach Leonardo da Vinci - każdy z nich został zauważony i tym chciał być naznaczony szczególny Babilon nowych czasów. Oto lista najlepszych muzeów w Rzymie, które warto odwiedzić w pierwszej kolejności.
Kompleks Muzeum Watykańskiego
Watykan to cytadela, twierdza świata chrześcijańskiego i jego główny skarbiec, do którego lochów do tej pory zaglądało niewielu. Minęło zbyt wiele czasu, podczas którego te właśnie sale tortur zdołały wypełnić i przepełnić gruzem minionych stuleci, ich kultowymi wytworami. Dziś wiele artefaktów jest wystawionych do publicznego oglądania i zapoznania się, stając się podstawą ekspozycji ponad dwudziestu muzeów, których budynki również często stają się częścią tej niekończącej się wystawy. Warto zauważyć, że współczesne ekspozycje Watykanu nie mają wyraźnie religijnego charakteru.
Oczywiście wiele z nich poświęconych jest dziełom sztuki sakralnej, jednak ponad bogate kolekcje malarstwa do XIX wieku wyraźnie pokazują więcej niż lojalny stosunek do darów kultury świeckiej. Terytorium kompleksu Watykanu jest po prostu ogromne, więc nie należy liczyć na krótki spacer gdzieś pomiędzy popołudniową drzemką a kolacją. Aby bliżej zapoznać się z jego zbiorami, będziesz musiał przeznaczyć co najmniej trzy dni. Warto zauważyć, że zwiedzanie wszystkich skarbów Watykanu odbywa się na jednym bilecie, którego cena to tylko szesnaście euro.
Kaplica Sykstyńska
Kaplica Sykstyńska zawsze zajmowała szczególne miejsce zarówno w ogólnym kompleksie watykańskim, jak i w życiu całego katolickiego świata, ponieważ to w tych salach wypełnionych wspaniałością i blaskiem kolorów odbywa się wybór nowego papieża poprzez organizowanie Konklawe. I w tych przypadkach to Kaplica Sykstyńska zamieniła się w coś w rodzaju cienkiego i upiornego, bez przesady, pomostu między mieszkańcami Rzymu a decyzją kardynałów - czarny dym i porady trwają, biały dym i niech cały świat się raduje , ponieważ nowy Papież został wybrany!
Zewnętrzna dekoracja kaplicy prezentuje się dość skromnie, zwłaszcza na tle innych budowli zarówno Rzymu, jak i samego Watykanu, ale pod względem zawartości wewnętrznej z Kaplicą Sykstyńską raczej nie będzie w stanie konkurować z jakimkolwiek zabytkiem Włochy, nawet z odpowiedniego okresu, bo to tutaj najlepsze dzieła renesansowe ożywiły te mury rękami Michała Anioła, Botticellego, Pinturicchio.
Być może absolutnie oszałamiające wrażenie na wszystkich wchodzących pod malowane sklepienia robi największy fresk, który ma ukazać „Sąd Ostateczny” w całej jego grozie i powadze. Należy pamiętać, że Kaplica Sykstyńska nie jest całkowicie niezależna. To tylko część dość rozległego kompleksu, który znajduje się w Watykanie, dlatego nie trzeba kupować osobnego biletu, aby go odwiedzić. Bilety kupowane są na zwiedzanie całego kompleksu, dlatego nie należy ograniczać takiego spaceru własnymi rękami, gdyż oprócz kaplicy można zwiedzić inne zabytki kultury, religii, historii, płacąc łącznie tylko szesnaście euro .
Biblioteka Watykańska
Biblioteka Apostolska Vatina jest nadal uważana za najbardziej tajemniczą skarbnicę wiedzy, jaka istnieje do dziś. Wynika to głównie z faktu, że większość jego pomieszczeń jest zamknięta dla publiczności, a niektóre z jego pomieszczeń pozostają jedynie legendą, dopóki nie udowodni się inaczej. Tak czy inaczej, ale w bogato malowanych salach znajdują się rękopisy, które odnoszą się do prawie wszystkich kamieni milowych w rozwoju ludzkości.
Dużym zainteresowaniem wśród turystów cieszą się jednak nie stare księgi z minionych wieków, ale obszerny zbiór rycin, który uważany jest za najbogatszy ze wszystkich zgromadzonych w całym świecie praktyki. I nie jest to zaskakujące, gdyż niewielu zwykłych gości Rzymu, chcących choć trochę zbliżyć się do historycznego serca tego miejsca, ma odpowiedni poziom wyszkolenia – większość tekstów pisana jest ciężką sylabą i starodawną Języki.
Ale dla uczonych, profesorów i ich studentów wizyta w Bibliotece Apostolskiej może być idealnym narzędziem do pisania prac naukowych na różne tematy. Warto również zwrócić uwagę na obecność kolejnej sali, która jest również dostępna dla szerokiego grona osób. Mowa o tzw. sali weselnej Aldobrandi, która posiada kolekcję wyjątkowych fresków, które potrafią zadziwić i zniewolić każdego. Ponieważ Biblioteka Watykańska jest również częścią jej kompleksu, zakup osobnych biletów do jej zwiedzania nie jest wymagany.
Stanzy Rafaela
Rafael Santi jest uznanym geniuszem swoich czasów i geniuszem ponadczasowym, ponieważ pomieszczenia Pałacu Watyńskiego niemal krzyczą o tych czterech stosunkowo niewielkich pokojach, które zostały namalowane albo osobiście przez Rafaela, albo po jego śmierci, ale według zachowane szkice mistrza.
Obraz Stanz Rafaela wygląda jak małe pudełeczko z umiejętnym zamkiem i tuzinem tajemnic, gdyż zarówno na surowym murze, jak i prawie pod sufitem, i nad podporami nośnymi są sceny, w których wielcy ludzie przeszłości i współcześni utkane są z mistrza, który zadziwiał świat i zadziwiał świat przed samym końcem. Oczywiście ważne miejsce w tym obrazie zajmują także tematyka religijna, ale było też miejsce na filozofię, poezję i sprawiedliwość.
W tym samym czasie, realizując swój naprawdę głęboki plan, Rafał miał dopiero dwadzieścia pięć lat, od tego jeszcze większy podziw budzi fakt, że talent ówczesnego młodego mistrza został zauważony przez samego Papieża i nałożony na specjalne scena - dawne freski uległy zniszczeniu, mimo że wykonali je także nie tylko rzemieślnicy zawodowi. Ponieważ Stanzas of Raphael są częścią funduszu Muzeum Watykańskiego, nie ma oddzielnej opłaty za wstęp do ich pomieszczeń. Ale całkowita opłata za wstęp wynosi szesnaście euro.
Koloseum, Forum Romanum, Palatyn z jednym biletem – 1427 RUB
Czasowe wejście do Bazyliki św. Piotra z audioprzewodnikiem – 1 405 ₽
Szybki wstęp do Muzeów Watykańskich i Kaplicy Sykstyńskiej – 2018 RUB
Wstęp bez kolejki: muzea, Kaplica Sykstyńska, Bazylika św. Piotra – 3 884 RUB
Wycieczka krajoznawcza wskakuj/wyskakuj – 1441 RUB
Wycieczka autobusowa wskakuj/wyskakuj i bezpłatna wycieczka audio - od 1 657 RUB
Bazylika św. Piotra z wejściem na kopułę i zwiedzaniem krypty – 3 531 ₽
Willa Borghese
Wśród epicentrów zarówno starożytnego, jak i stosunkowo nowoczesnego, ale wciąż naprawdę wysokiego dziedzictwa kulturowego, wyróżnia się Villa Borghese. Budynek z XVIII wieku zawiera liczne fragmenty minionej świetności – rzymskie mozaiki pochodzące z pierwszych wieków naszej ery, a także dzieła Tycjana, Rubensa, Berniniego i innych przedstawicieli tej fali, które znajdują się bezpośrednio w galerii Borghese. Ekspozycja Narodowego Muzeum Etruskiego jest teraz utworzona z mozaik, do których wejście będzie kosztować sześć euro.
Formalnie znajduje się na terenie Willi Borghese, w rzeczywistości znajduje się w Willi Giulia, która jest otwarta dla publiczności od dziesiątej rano i z krótką przerwą do początku piątej.Cechą szczególną jest oddzielenie dzieł impresjonistów i zwolenników stylów, które go zastąpiły - Moneta, Degasa, Cezanne'a i innych sensacyjnych nazwisk - gromadzone w pomieszczeniach Narodowej Galerii Sztuki Nowoczesnej.
Ta galeria jest otwarta trochę dłużej – do siódmej wieczorem i ma niższą cenę biletu – tylko cztery euro. Ale o samej willi i innych związanych z nią budynkach, jak o ogrodzie - najbogatszym i największym zabytku krajobrazowym w Rzymie - liczne rzeźby kryją się wśród rozłożystych gałęzi, a tuż nad wodą - w centrum małego promienistego jeziora - istnieje naprawdę wyjątkowa świątynia, w której znajduje się starożytny zegar wodny.
Warto zauważyć, że spacer do samej Villi Borgose można również zamienić w rodzaj wycieczki. Jak pokazuje praktyka, najbardziej kolorowa trasa zaczyna się od dobrze znanych Hiszpańskich Schodów Rzymu i wzdłuż bulwaru Trinita dei Monti. Na teren willi można wejść we wszystkie dni z wyjątkiem poniedziałków, od dziewiątej rano do siódmej po południu. Maksymalna cena biletu wstępu wyniesie nie więcej niż dziewięć euro, w zależności od wieku odwiedzającego.
Muzea Kapitolińskie
Fundamenty nowoczesnych muzeów kapitolińskich położył w XV wieku sam papież, który przywiózł Rzymowi naprawdę hojny dar - posągi z brązu z Lateranu. To oni są dziś w Palazzo Nuovo, pozwalając swoim gościom podziwiać idealne formy Kupidyna i Psyche, zajrzeć w twarze wielkich filozofów, podziwiać szlachetność rysów dawnych władców Rzymu. Głównym skarbem Konserwatorium Palazzo dei, przysłaniającym przechowywane tu zarówno dzieła Tycjana, jak i Verenese'a, jest Kolos Konstantyna, który przetrwał tylko we fragmentach, ale nadal pokazuje prawdziwą wielkość siedmiu cudów świata.
Podobnie jak słynna londyńska galeria sztuki nowoczesnej, Centralne Muzeum Montemartini mieści się w budynku dawnej elektrowni, tylko jego kolekcja składa się głównie z klasycznych obiektów sztuki. Wszystkie te budynki znajdują się na Placu Capitol, który sam w sobie jest pomnikiem zarówno historii, jak i kultury. Muzea Kapitolińskie są zamknięte tylko w najważniejsze święta, ale nawet to nie chroni przed zatłoczonymi kolejkami, które bardzo utrudniają zwiedzanie nawet na etapie kupowania biletów, których ceny sięgają maksymalnie piętnastu euro, więc lepiej zamówić w przedsprzedaży na oficjalnej stronie kompleksu z wyprzedzeniem.
Muzeum „Ołtarz Pokoju”
Zwiedzane w ten sposób muzea, których ekspozycja składa się tylko z jednego artefaktu, można policzyć na jednej ręce. Tak więc we współczesnym rzymskim muzeum znajduje się jeden pomnik, który uwiecznia wielkość bogini pokoju, na co subtelnie wskazuje jej nazwa, chociaż budowa miała zbiegać się w czasie z powrotem jednego z najwybitniejszych ludzi jego czasów , cesarz August, z Hiszpanii. Była to inicjatywa Senatu, która też jest nieco nietypowa. Niestety autentyczna budowla, która znajdowała się nad brzegiem Tybru, została poważnie „okaleczona” podczas najazdu barbarzyńców, a następnie całkowicie zmyta podczas wylewu rzeki.
Fragmenty „Ołtarza Pokoju” zaczęły pojawiać się już w XVI wieku, jednak szybko odpłynęły do prywatnych kolekcjonerów. Ostateczna restauracja pomnika nastąpiła cztery wieki później z inicjatywy głównego „kibica” samego cesarza Augusta – Benito Mussoliniego. Dziś można się tam dostać metrem (linia A, stacja Flamino).
Ceny biletów są stabilne i wynoszą średnio dziesięć euro, dodatkowo istnieje możliwość skorzystania z usług audioprzewodnika. Będzie to kosztować kolejne sześć euro. Jak większość instytucji o podobnym profilu, Muzeum „Ołtarz Pokoju” jest zamknięte w poniedziałki, we wszystkie pozostałe dni zaczyna pracę o dziewiątej, a kończy o wpół do siódmej.
Narodowe Muzeum Rzymskie
Jak można się spodziewać, kolekcja Narodowego Muzeum Rzymskiego jest naprawdę ogromna, delikatnie mówiąc. Część ekspozycji znajduje się w czterech budynkach, reszta jest przechowywana w licznych funduszach. Na szczególną uwagę zasługują również same budowle, będące kontynuacją tradycji sięgających architektury późnego średniowiecza i renesansu.
Palazzo Massimo z kolekcją klejnotów i dzieł sztuki z najstarszego okresu, Palazzo Altemps z jedną z najbogatszych kolekcji rzeźby antycznej we Włoszech, krypta Balbi z próbkami fresków i monet, którymi można wyróżnić prawie wszystkie etapy rozwoju Rzymu oraz Termy Dioklecjana z obszernym repozytorium rękopisów i artefaktów archeologicznych z czasów Cesarstwa Rzymskiego – wszystkie z nich stanowią podstawę Narodowego Muzeum Rzymskiego. Już prawie tradycyjnie poniedziałek jest dniem wolnym od pracy, a godziny otwarcia ograniczone są do dziewiątej rano i wpół do siódmej wieczorem. Cena biletu to osiem euro.
Świątynia Westy w Rzymie
Główną arterią Rzymu w dawnych czasach było tzw. Forum. To tutaj znajdowały się główne budynki publiczne i sakralne miasta, dlatego nie dziwi fakt, że to tutaj wciąż znajdują fragmenty o niepowtarzalnej urodzie i wartości historycznej, a nawet integralne budowle sakralne. Świątynia Westy, odkryta przez Rodolfo Lanzianiego, była właśnie takim przypadkowym znaleziskiem.
Niestety świątynia nie zachowała swojego autentycznego wyglądu – z niegdyś potężnych murów pozostały jedynie fragmenty – podium, kolumnada, kilka posągów, a także pozostałości domu Westalek, które miały podtrzymywać Święty Ogień , który na zawsze oświetlał sklepienia świątyni, jako ucieleśnienie samej Westy, której wizerunki zostały zakazane. Ponieważ świątynia Westy jest tylko częścią dość dużego kompleksu Forum Romanum, nie ma osobnej opłaty za wjazd na jej terytorium. Bilet ogólny, którego cena waha się w granicach dwunastu euro, pozwoli również odwiedzić główny symbol Rzymu - Koloseum - i inne budowle.
Koloseum
Ażurowa koronka łuków, majestat i majestat - to właśnie zachwyca turystów w rozpoznawalnych zabytkach Rzymu, jego symbolu. Pomyślane jako zabytkowe centrum rozrywki, Koloseum lub Amfiteatr Flawiuszów znajduje się między 3 wzgórzami Tselievsky, Esquilinsky i Palatinsky, na terenie zadaszonego sztucznego jeziora.
Amfiteatr swoją oficjalną nazwę zawdzięcza trzem pokoleniom Flawiuszów. Budowę trójpoziomowej konstrukcji rozpoczął cesarz Wespazjan w 72 roku n.e. i kontynuowany przez jego syna Tytusa. Brat Tytusa, Domicjan, zakończył budowę w 82 rne, kiedy wykopano podziemne pomieszczenia do spektakularnych bitew. Bardziej popularna nazwa amfiteatru – Koloseum – kojarzy się ze słowem „kolos”, „kolosal”. Jedni badacze kojarzą to z posągiem Nerona, który stał obok amfiteatru, inni z skalą budowli.
Tak czy inaczej, Koloseum jest wyjątkowe we wszystkim. Oprócz walk gladiatorów na jego arenie organizowano walki ze zwierzętami oraz rekonstruowano bitwy morskie. Tylko w dniach otwarcia na arenie zginęło około 10 tysięcy zwierząt, przez cały okres jej istnienia liczba ta sięga 1 miliona zwierząt i około pół miliona ludzi.
Godziny otwarcia: 8.30 - 17.00, od kwietnia do sierpnia 8.30 - 19.00. Cena: 12 €, rabat - 7 €.
Zamek Świętego Anioła
Od grobowca po fortecę, od zamku po więzienie, od rezydencji papieża po muzeum – oto historia tej budowli. Jego budowa datuje się na 135 rok n.e. oraz panowanie cesarza Andriana, który planował zbudować mauzoleum dla siebie i swoich potomków. Konstrukcja służyła jako grobowiec do połowy III wieku, kiedy cesarz Aurelian docenił strategiczne znaczenie twierdzy wewnątrz Wiecznego Miasta. Papieże Rzymu liczyli także na wytrzymałość jego murów, czyniąc zamek swoją rezydencją.
Dzięki jednemu z nich, który zobaczył anioła nad budowlą, który usunął miecz, mauzoleum Andriana zostało nazwane Zamkiem Świętego Anioła i zyskało posąg anioła na dachu.Później na zamku mieszkali papieże, którzy wykorzystywali jego piwnice jako więzienie, w którym więziono Giordano Bruno, Galileo Galilei i Benvenuto Cellini. Nowoczesny zamek to 7-piętrowy budynek, który obejmuje 58 pokoi. Wśród nich są zbrojownia, skarbiec, biblioteka, pokoje Piusa V itp.
Godziny otwarcia: codziennie od 9.00 do 19.30.
Termy Karakalli
Kolejnym dowodem wielkości Cesarstwa Rzymskiego są ruiny Łazienek Karakalli, które nawet w swoim współczesnym stanie zadziwiają wyobraźnię. Budowa łaźni rozpoczęła się z inicjatywy cesarza Karakalli w 212 roku i trwała 5 lat. W tym czasie między Awentynem a Celiuszem, w pobliżu Drogi Appijskiej, powstał zespół architektoniczny zajmujący 11 hektarów. Nazwane na cześć cesarza łaźnie składały się z ogromnego budynku głównego otoczonego parkiem, boiskami sportowymi, amfiteatrem i bibliotekami. Termy Karakalli połączyły wszystko, czego potrzeba do dobrego wypoczynku, stając się najpopularniejszym miejscem.
Jednak na skutek ataku barbarzyńców już w 537 roku uległy częściowemu zniszczeniu i przestały istnieć. Teraz łaźnie to nie tylko zabytek, ale także jedna z najbardziej niezwykłych scen na koncerty, spektakle i spektakle teatralne.
Godziny otwarcia: wrzesień - marzec 9.00 - 17.00, kwiecień - sierpień 9.00 - 19.00, dzień krótki: poniedziałek 9.00 - 14.00.
Mauzoleum Augusta
W przeciwieństwie do grobowca cesarza Andriana, mauzoleum Augusta jest zamknięte dla publiczności i znacznie gorzej zachowane. W 28 pne. po powrocie z Aleksandrii przyszły cesarz Oktawian August postanowił wybudować na Polu Marsowym mauzoleum, w którym miałyby być przechowywane prochy jego rodziny i bliskich. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo, istniały już krypty wielu znanych osobistości. Przypominająca etruskie cmentarzysko budowla o średnicy 89 m znajdowała się 44 m nad ziemią. Otaczał ją taras z kolumnami, a przy centralnym wejściu zamontowano dwa obeliski i płyty z brązu, opowiadające o życiu właściciela.
Jednak mauzoleum pozostało nienaruszone do 410 roku, kiedy to zostało splądrowane. Do średniowiecza budowla stała opuszczona, dopóki rodzina Colonna nie stworzyła z niej fortecy. Jednym z kolejnych właścicieli budynku był papież Paweł III, który po częściowym odrestaurowaniu zamienił go w ogród-labirynt. Kolejna metamorfoza czekała dawne mauzoleum w 1780 r., kiedy zostało przekształcone w amfiteatr, na arenie którego odbywały się walki byków i przedstawienia teatralne.
W XIX wieku. stała się salą koncertową, nad którą wzniesiono dach. Swój pierwotny wygląd grobowiec zawdzięcza Mussoliniemu, który nakazał rozbiórkę wszystkich zabudowań gospodarczych. Prace konserwatorskie nie zostały zakończone. W 2016 roku zatwierdzono projekt przeznaczenia 6 mln euro na odbudowę mauzoleum.
Kąpiele Dioklecjana
Największym kompleksem termalnym w Rzymie były Termy Dioklecjana. Ruiny, które przetrwały do dziś, nie pozwalają oszacować jego skali, gdyż część zajmują późniejsze budynki. Początkowo obejmował obszar pomiędzy 3 wzgórzami: Wiminalnym, Kwirynalskim i Eskwilinowym – tj. około 13 hektarów. W 298 roku rozpoczęto budowę według typowego planu, tj. wszystkie pomieszczenia usytuowane były symetrycznie do osi centralnej. Do 305 roku w centrum Rzymu rozrósł się ogromny kompleks, składający się z basenów wewnętrznych i zewnętrznych o różnej temperaturze wody, saun, miejsc do indywidualnej kąpieli, pawilonów spotkań, bibliotek i sal gimnastycznych.
Zagospodarowany teren ukrył w zieleni drzew poszczególne budynki gospodarcze, altany i fontanny. Łaźnie istniały do VI wieku. Niegdyś kolosalny kompleks przeżywa swoje drugie życie w XVI wieku, kiedy Michał Anioł buduje bazylikę z zachowanej części budynku. Od 1889 r. łaźnie Dioklecjana stały się częścią Muzeum Narodowego, prezentują najbogatszą kolekcję antycznych rzeźb, broni, artykułów gospodarstwa domowego itp.
Godziny pracy: wtorek-niedziela od 9.00 do 19.45. Koszt: 10 €, ze zniżką - 5 €.
Teatr Marcellusa
Trudno rozpoznać prototyp Koloseum na dole budynku mieszkalnego na nabrzeżu Tybru. Teatr Marcellusa, zbudowany w 12 roku, był największym w Rzymie. Miał ją zbudować Juliusz Cezar, a ucieleśnił ją cesarz August. Unikatową budowlą była półkolista trójkondygnacyjna budowla, której część nie zachowała się.
Budynek był kilkakrotnie przebudowywany: w I wieku. pod rządami Wespazjana w III wieku. pod Septymiuszem Sewerem, a już w IV wieku. przestaje być używany. Przed zniszczeniem uratowała go przekształcenie w fortecę. W XVI wieku. kolejne przekształcenie to renesansowy majątek, który przetrwał do dziś.
Pierwsze piętro może być oglądane przez wszystkich w dowolnym momencie, wyższe piętra zajmują mieszkania mieszkalne.
Muzeum i Krypta Kapucynów (Kostnica)
Muzeum Kapucynów słynie z kontrowersyjnej atrakcji. Zlokalizowany w podziemiach pod kościołem, przyciąga pielgrzymów i turystów wnętrzem krypty lub Ossuarium. Krypta to sklepione pomieszczenie znajdujące się pod ołtarzem i chórem, gdzie pochowane lub wystawione są relikwie świętych lub męczenników. Ossuarium rzymskie - 6 pomieszczeń, których ściany i sklepienia zdobią kości i czaszki 4 tys. mnichów, których szczątki przeniesiono ze starego cmentarza. Wzory, lampy, ramy, wnęki - wszystko z kości.
W niszach umieszczono szkielety przebrane w tradycyjne kapucyńskie stroje, aw jednej z sal znajdują się dziecięce szczątki siostrzenicy papieża, księżniczki Barberini. Zwiedzając wystawę można poznać historię zakonu, obejrzeć relikty i dokumenty archiwalne.
Godziny otwarcia: codziennie od 9.00 do 19.00. Koszt: 8,50 €, ze zniżką - 5 €.
Muzeum Sztuki MAXXI
Niezwykłe zarówno zewnętrznie, jak i koncepcyjnie. Futurystyczna konstrukcja (której budowa pochłonęła ok. 150 mln euro) z nieoczekiwanymi instalacjami pomieściła nie tylko ekspozycję, ale także centrum badawcze, bibliotekę, archiwum, audytorium seminariów i szkoleń, restaurację, kawiarnię i księgarnię . MAXXI nie jest muzeum, w którym wszystko jest statyczne, ale miastem edukacyjnym, przestrzenią, w której realizowane są różnorodne projekty.
Godziny otwarcia: wtorek - piątek, niedziela - od 11.00 do 19.00, sobota - od 11.00 do 22.00. Koszt: 10 €, ze zniżką - 8 €. W wieku poniżej 14 lat wstęp jest bezpłatny.
Willa Farnesina
To arcydzieło włoskiego renesansu zostało zlecone przez bankiera na początku XVI wieku. i pierwotnie nazywał się Villa Chigi. Swoją obecną nazwę otrzymał w 1577 roku, kiedy to kupił go kardynał Farnese. I choć potem niejednokrotnie zmieniał właścicieli (obecnie jest to Narodowa Akademia dei Lincei), to w historii pozostała Willą Farnesina. Z wyjątkiem niezwykłych jak na XVI wiek. architekturę budynku wyróżniają freski Rafaela, Michała Anioła, Giulio Romano i il Sodoma oraz zwodnicze malarstwo wykonane przez samego architekta Baldassare Peruzziego. To oni przyjeżdżają podziwiać zwiedzających Muzeum Architektury i Sztuki, które mieści się w jego murach.
Godziny otwarcia: poniedziałek - sobota od 9.00 do 14.00. Cena: 6 €, rabat - 5 €, nastolatki - 3 €. Dzieci poniżej 10 roku życia są bezpłatne.
Muzeum Krypty Balbi
Jest częścią Muzeum Narodowego - nazwanego na cześć rzymskiego generała Lucjusza Korneliusza Balby. Fundusze zebrane po udanej kampanii wojskowej Rzymianin wykorzystał na budowę teatru i krypty, które można oglądać pod nowoczesnym budynkiem. Ekspozycja opowie o rozwoju Rzymu, reprezentują ją monety, fragmenty naczyń, narzędzia, ubrania. Pierwsze piętro pokazuje zmiany w architekturze i życiu Rzymu od średniowiecza do współczesności. Wystawa na drugim piętrze przedstawia ewolucję miasta od czasów starożytnych do średniowiecza. W piwnicy znajduje się eksedra, zejście tutaj jest możliwe tylko z przewodnikiem.
Godziny pracy: wtorek-niedziela od 9.00 do 19.45. Koszt: 10 €, ze zniżką - 5 €.
Pałac Barberini
Pałac Barberinich zgodnie z pierwotnym planem miał być powtórzeniem Willi Farnesina, ale 3 architektów biorących udział w jego budowie uczyniło go jednym z najlepszych przykładów wczesnego baroku. Pałac, wybudowany dla kardynała Barberiniego, należał do tej rodziny od momentu wybudowania w 1634 roku do 1949 roku, kiedy to z powodu kryzysu rodzina została zmuszona sprzedać go państwu.Obecnie w lewym skrzydle tego budynku znajdują się ekspozycje Narodowej Galerii Sztuki, w której eksponowane są dzieła artystów XVI-XVIII wieku, kolekcja porcelany i mebli. Prawe skrzydło zajmuje Zgromadzenie Oficerów.
Godziny otwarcia: wtorek-niedziela od 8.30 do 19.00. Cena: 12 €, rabat - 6 €.
Muzeum Narodowe Villa Giulia
Zbudowany w latach 50. XVI wieku. dla papieża Juliusza III zespołu architektonicznego zachowała się tylko trzecia część - Willa Julia. Wydawało się, że od samego początku - pod koniec XVI wieku - nie była przeznaczona do holistycznej. jedna jego część została zniszczona, a druga została odbudowana dla innego papieża. Wzniesiony jako rezydencja papieska budynek wielokrotnie zmieniał przeznaczenie: magazyny, potem koszary wojskowe, potem szpital i szkoła, aż w 1870 r. przeszedł na własność państwa. W 1889 roku w willi otwarto Narodowe Muzeum Sztuki Etruskiej.
Godziny otwarcia: wtorek-niedziela od 9.00 do 19.30, dni wolne: poniedziałek, 1.01 i 25.12.
Centrum muzealne Montemartini
Jest wyjątkowy zarówno we wnętrzu, jak i ze względu na swój wygląd. Kiedy rozpoczęto renowację w Muzeach Kapitolińskich, konieczne było tymczasowe umieszczenie gdzieś wystaw. Wtedy przypomnieli sobie pusty budynek dawnego TPP im. Montemartiniego, niedawno wyremontowany na różne imprezy. Rzeźby, sarkofagi, płaskorzeźby zostały umieszczone na tle ogromnych instalacji, kotłów i innych maszyn. Kontrast między starożytnością a nowoczesnością był tak uderzający, że najpierw postanowiono zorganizować w budynku wystawę, a następnie otworzyć muzeum.
Godziny pracy: wtorek-niedziela od 9.00 do 19.00. Cena: 11 €, rabat - 10 €.
