Wysoko na niebie jest wyspa, która wydaje się unosić w chmurach. Jego krajobrazy wyglądają tak nierealnie, że wydaje się, że to inna planeta. Skały o dziwacznych kształtach i ogromne nitki wodospadów, złoża kamieni i różnokolorowe zbiorniki, dziwaczne rośliny i niezwykłe zwierzęta. To jest Roraima Mesa w Ameryce Południowej. Jest stale otoczony chmurą, więc wygląda jak wyspa unosząca się na niebie.
Jak pojawił się ten cud natury?
Góry nazywane są jadalniami, których szczyty nie są spiczaste, ale płaskie, jak stół. A ich ściany są prawie pionowe. Góry te są typowe dla Wyżyny Gujany i tutaj nazywane są tepui. Powstały z ogromnego płaskowyżu piaskowcowego, który w starożytności rozciągał się od Oceanu Atlantyckiego po dorzecza trzech rzek: Orinoko, Amazonki i Rio Negro. Na przestrzeni wieków płaskowyż był erodowany i stopniowo niszczony.
Wszystko, co po nim zostało, to tepui. Możliwe, że te góry są najstarsze na naszej planecie. Roraima to najwyższe płaskowyże w Wenezueli. Wydaje się być wyrzeźbiony ze skalistego monolitu. Jego mury wznoszą się ponad tysiąc metrów nad Wielką Sawanną. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1810 m, odbiegają od niego ogromne szczeliny.
Więcej informacji o Parku Narodowym Canaima w Wenezueli znajdziesz w naszym artykule. Oprócz góry Roraima istnieje wiele innych wyjątkowych atrakcji.
Wenezuela stanowi trzy czwarte góry i to tutaj jest łagodne zbocze. Stąd zaczynają się podjazdy do Roraimy. Reszta o stromych zboczach znajduje się na terenie dwóch innych krajów: Brazylii i Gujany.
Gdzie żyją bogowie?
Mesa okazała się dogodnym miejscem do życia dla bogów. Rzeczywiście, w tłumaczeniu z lokalnego dialektu tepui oznacza „dom bogów”. Góra Roraima zawsze była szczególnie ważna dla mieszkańców Wielkiej Sawanny. I napisano o niej wiele mitów i legend. Według jednej z legend uważa się, że w miejscu góry wyrosło ogromne drzewo, z którego wszystkie owoce trafiły na ziemię. Ale jeden z bohaterów mitów ściął go, pozostawiając tylko kikut w postaci góry Roraima. Według innej legendy na górze mieszkała bogini o imieniu Królowa, od której zaczęła się rasa ludzka.
Roraima tłumaczy się jako „wielka niebiesko-zielona góra”. Zawsze była owiana tajemnicami. Tylko kilku śmiałków próbowało się na nią wspiąć. Rdzenni mieszkańcy sawanny tego nie robią, bojąc się gniewu złych duchów. Co więcej, te miejsca nazywane są potępionymi. I nie bez powodu: płaskowyż nieustannie przyciąga błyskawice. Cała powierzchnia góry jest usiana ich ciosami.
Zwiedzanie bajki
Roraima jest zawsze otoczona chmurami, przez które widoczne są zarysy klifów. Ten niesamowity obraz tworzy pewną tajemnicę i pobudza wyobraźnię podróżników.
Na górze uczucie, że jesteś w fantastycznym filmie, bajce lub na innej planecie, nie opuszcza. Wszystko wygląda tak nierealnie. Skały o najbardziej niezwykłych i niesamowitych kształtach zachwycają wyobraźnię. Niektóre z nich wyglądają jak dziwne grzyby, inne jak bajkowe zamki i niezwykłe figurki. Czasami zdarzają się podkładki z kamieni, które wydają się pochodzić z innych planet. Gdzieś widoczne są ogromne szczeliny, w które łączy się kilka rzek. Z wysokich klifów spływają długie strumienie wody. Ze względu na ciągłe deszcze i dużą wilgotność, powierzchnia tych skał pokryta jest drobnymi glonami, przez co stają się czarne. A tam, gdzie nie ma glonów, pojawia się prawdziwy kolor piaskowca - jasny róż. To sprawia, że krajobraz wygląda jeszcze bardziej surrealistycznie.
Jedna piąta powierzchni płaskowyżu to woda. Rzeki, których dno mieni się blaskiem kryształu górskiego, kałuże o niezwykłym jasnoróżowym kolorze, najczystsze jeziora z czystą wodą, torfowiska. Istnieją nawet małe oczka wodne w formie wanien i jacuzzi.
Te kosmiczne krajobrazy zainspirowały wielu filmowców do wykorzystania ich w filmach i kreskówkach. Jak Steven Spielberg, który nakręcił fantastyczny film Jurassic Park na Roraima.
Kiedy iść
Im wyżej wspinasz się na górę, tym jest zimniej i bardziej wilgotno. W godzinach porannych temperatury mogą spaść do 0 stopni, pomimo ciepłego tropikalnego klimatu poniżej. Na płaskowyżu często pada, czasami przez kilka dni z rzędu. Pora deszczowa trwa od maja do października. W tym czasie istnieje ryzyko, że na górze zobaczymy tylko mgłę. Ale z drugiej strony jest niewielu turystów i dużo kwiatów, zwłaszcza orchidei.
[tp_calendar_widget origin = MOW destination = CCS responsywna = true]
Cudowny świat roślin i zwierząt
Większość flory i fauny ma charakter endemiczny. To znaczy ci, którzy mieszkają bezpośrednio na tym ograniczonym obszarze i rozwijają się w izolacji od reszty. Dlatego są równie niezwykłe jak tutejsze krajobrazy. Ze względu na częste deszcze, które zmywają glebę, roślinność jest niewielka. Są tylko wyspy zieleni z małymi drzewami, które wyglądają jak bonsai. Na torfowiskach można zobaczyć dziwaczne kwiaty, dywany z mchu i rośliny zjadające owady. Zbocza góry ozdobione są paprociami i strzelcami, które wyglądają jak ogromne łopiany.
Faunę reprezentują jaszczurki i skorpiony, myszy i nosy, pijawki i pająki. Wiele z nich, w tym owady, jest czarnych. Najbardziej niesamowite są kamienne żaby. Są bardzo małe – dosłownie trochę ponad centymetr. Nie skaczą jak zwykle, ale czołgają się. Ale jeśli po drodze jest niebezpieczeństwo w postaci pająka lub skorpiona, spadają jak kamień. Wiedzą też, jak gwizdać przed deszczem.
Sekrety Mesy
Przez długi czas Roraima pozostawała niezbadaną krainą. Niewielu odważyło się wspiąć na szczyt. A nie było to łatwe, ponieważ zbocza góry są pionowe i otoczone gęstymi lasami tropikalnymi. Tylko kilku odważnych Indian pokonywało trudną drogę przez zaczarowane lasy i nieprzebyte bagna. A potem rozmawiali o niezwykłych krainach z kolorową wodą w rzekach. Wszystko wydawało się niewiarygodne i nikt nie traktował tych historii poważnie.
Tak też było z europejskimi odkrywcami, którzy jako pierwsi oficjalnie rozpoczęli badania tego obszaru w 1835 roku. Byli to naukowcy Robert Schomburk i Yves Serne. Publiczność śmiała się z nich. I wzięła jako fikcję reportaże zawierające opisy rzek z kolorową wodą, niezwykłymi zwierzętami i roślinami. To samo stało się z kolejnymi wyprawami. Kto mógł uwierzyć w taką opowieść?
Ale te badania zainspirowały słynnego pisarza Arthura Conan Doyle'a. I napisał fantastyczną pracę „Zaginiony świat”. To prawda, że w tych miejscach osiedlał też dinozaury. Dopiero w latach 60. poważnie przestudiowano prace kolejnej wyprawy do Roraimy. Tym razem uczestnicy spotkali gigantyczne mrówki, czarne żaby, które wylęgały się z jaj, ogromnego 15-metrowego węża o dziwnym kształcie głowy.
W jednym miejscu o nieznanym przeznaczeniu odkryto dziwny metaliczny proszek. Jego analiza chemiczna wykazała, że takiej substancji nie można uzyskać w warunkach lądowych. Dlatego istnieje wersja o kosmitach. Na potwierdzenie tego w labiryntach kwarcowych jaskiń na Roraimie znajdują się malowidła naskalne przedstawiające dziwne zwierzęta, a nawet humanoidy. Tak więc góra wciąż ma wiele tajemnic.
Jak dostać się na górę?
Wielu poszukiwaczy przygód przyjeżdża do Wenezueli, aby zobaczyć ten wspaniały świat na własne oczy. A kto może oprzeć się takiej pokusie, jak dostać się do zupełnie innej rzeczywistości nie opuszczając naszej planety?
Dziesiątki turystów codziennie wspinają się na górę. Ponieważ Roraima jest częścią Parku Narodowego Canaima, możesz się na nią wspiąć tylko z przewodnikiem. Nie wolno, to zbyt ryzykowne.Podczas wspinaczki możesz dostać się do gęstej mgły o dużej gęstości, więc musisz być ostrożny.
Tragarze to Indianie Pemon, bardzo przyjaźni i towarzyscy mieszkańcy. Niosą namioty, jedzenie, a ty tylko rzeczy osobiste. Indianie też przygotowują jedzenie, sprowadzają turystów na dół, jeśli jest potrzeba powrotu. Cały sprzęt możesz przewieźć sam, wtedy zwyżka będzie tańsza.
Ścieżka zaczyna się w indyjskiej wiosce Paratepui. Wycieczka trwa 5-7 dni. Gdzieś trzeba przedzierać się przez rzeki, gdzieś przez wodospady. Wejście rozpoczyna się trzeciego dnia.
Aby poczuć górę, naprawdę trzeba ją „wziąć”. Włożony wysiłek zwróci się z odsetkami. W końcu znajdziesz się w innym świecie otoczonym dziwacznymi formami życia, których wcześniej nie spotkałeś. Poczuj się jak jeden z bogów żyjących na górze. Zobacz wyspę unoszącą się w chmurach. I rób zdjęcia, które będą przypominać ilustracje do książek beletrystycznych. Tylko ty będziesz głównym bohaterem tych zdjęć.
