Katedra w Barcelonie - Katedra Świętego Krzyża i św. Eulalia

Na terenie starej gotyckiej dzielnicy stolicy Katalonii znajduje się główna świątynia miasta - Katedra Świętego Krzyża i Święta Eulalia. Nazwa „katedra” wskazuje na obecność w niej stolicy biskupiej. Tak więc nabożeństwo w bazylice w święta sprawuje arcykapłan Katalonii.

Główna atrakcja Dzielnicy Gotyckiej

Świątynia poświęcona jest pamięci św. Eulalii, umęczonej za wiarę w Chrystusa w IV wieku. OGŁOSZENIE Za cesarza Dioklecjana chrześcijanie byli surowo prześladowani. Młoda Eulalia próbowała przekonać rzymskiego namiestnika, by nie krzywdził jej współwyznawców. Została jednak wtrącona do więzienia i poddana wszelkim torturom. Chcieli zmusić dziewczynę do wyrzeczenia się wiary w Misję. Eulalia nie poddała się i zmarła w więzieniu.

Główna katedra w Barcelonie została wzniesiona ku pamięci męczennika. Jej relikwie są jednym z głównych sanktuariów kościoła. Drugim sanktuarium, które dało nazwę świątyni, jest krzyż z wizerunkiem ukrzyżowanego Jezusa. Podczas decydującej bitwy morskiej pomiędzy flotyllami chrześcijańsko-muzułmańskimi w 1571 r. krzyż zdobił dziób okrętu flagowego. Święta relikwia przechowywana jest w Sali Kapituły.

Sala kapitulna służy jako miejsce ważnych spotkań, a także mieści mini-muzeum z cennymi dziełami sztuki. Zgodnie z dekretem papieża Piusa IX (1867) katedra nosi honorowy tytuł Małej Bazyliki Papieskiej. Pod koniec lat dwudziestych. ubiegłego wieku obiekt otrzymał status „pomnika historii i sztuki o znaczeniu narodowym”.

Katedra św. Eulalii

Pierwsze budynki na terenie obecnego kompleksu świątynnego pojawiły się pod koniec XIII wieku. Najstarszą zachowaną budowlą jest kaplica św. Łucji. Pochodzi z 1268 roku. Budowę bazyliki rozpoczęto w 1298 roku. Na miejsce budowy wybrano miejsce z fundamentami świątyni z czasów starożytnego Rzymu (IV wiek).

Prace inżynieryjne, budowlane i wykończeniowe trwały 150 lat. Budowę ukończono do 1460 r. Jednak w następnych stuleciach zespół uzupełniono o nowe elementy. Główne wejście do bazyliki wzniesiono w 1870 r. Centralna iglica, wieńcząca kopułę, pojawiła się w 1913 r. Imponujące są gabaryty sanktuarium.

Dzwonnica wznosi się na wysokość około 54 m, a całkowita wysokość wieży z iglicą to 70 m. Dzwonnice, które graniczą z fasadą budynku mają kształt ośmiokąta. Ich wysokość wynosi 53 m. Dzwony umieszczone są na górnej platformie każdej wieży. Po lewej olbrzymi dzwon o wadze 3 ton, po prawej 10 małych dzwonków o żeńskich imionach.

Cechy architektury

Jako główny styl architektoniczny budynku wybrano neogotyk. Zewnętrznie konstrukcja jest wykonana ściśle, bez nadmiernego wystroju. Podpory, rzeźby, witraże przeznaczone są do dekoracji. Materiałem budowlanym był marmur wydobywany w Montjuie. Do wejścia na teren świątyni wykorzystano bramę św. Yvesa Bretońskiego (patrona legalistów). Znajdują się one na dole jednej z wież i skierowane są w stronę Placu św. Eulalii, gdzie w przeszłości znajdował się gmach sądu miejskiego.

Powierzchnię ścian bocznych przy bramie zdobią rzeźbione płaskorzeźby - postać mężczyzny walczącego ze zwierzętami oraz napis „1298”. Słynny kataloński architekt Josep Oriol y Mestres był bezpośrednio zaangażowany w projektowanie wejścia. Do katedry prowadzi łącznie 6 bram.

Najsłynniejszy z nich:

• Św
• Św. Eulalia
• Św. Łucja
• Łaska

Wzorem wielu gotyckich budowli do odprowadzania wody deszczowej z dachu wykorzystano rynny ozdobione wizerunkami złowrogich rzygaczy. Wierzono, że ich przerażający wygląd odstraszy złe moce ze świętego miejsca.

Dekoracja wnętrz

Przestrzeń wewnętrzna jest majestatyczna ze względu na równą wysokość nawy. Wzdłuż obwodu znajduje się 25 kaplic. Wizualnie świątynia wygląda na szerszą i wyższą. Efekt zwiększenia powierzchni wewnętrznej zapewniają górne empory w kaplicach bocznych. Okazały ołtarz, służący jako ozdoba katedry, powstał w XIV wieku. Bezpośrednio pod nim, w podziemnej krypcie, zachowały się szczątki świętej męczennicy Eulalii. Są one zamknięte w alabastrowym sarkofagu. Jeśli wrzucisz monetę do szczeliny, włączy się podświetlenie, co zapewnia uroczysty widok na obraz początkowy.

W pobliżu głównej kaplicy wzniesiono nagrobki nad grobami hrabiego Ramona Berenguera I i jego żony Almodis. Naprzeciw nich znajduje się skarbiec kościelny. Zawiera wiele cennych artefaktów. Najstarsze pochodzą z XV wieku. W chórze gmachu odbyło się spotkanie rycerskie Zakonu Złotego Runa założonego przez cesarza Karola V. Na pamiątkę doniosłego wydarzenia pozostawiono fotele z rysunkami rycerskich herbów. Chóry zdobią płaskorzeźby wyrzeźbione z marmuru. Pokazują epizody z życia patronki Barcelony.

Przy chórach zbudowano kaplice, gdzie w XIX wieku. wzniesiono osobne ołtarze. Winda zawozi zwiedzających prosto z kaplic na dach bazyliki. Wyposażony taras widokowy daje możliwość podziwiania panoramy miasta. Piękno i majestat budynku podkreślają przeszklone witraże w oknach. Pojawiały się stopniowo, od XIV do XX wieku. Wszystkie kompozycje tworzone są według jednego planu: w centrum - wizerunek świętego, w dwóch bocznych częściach - tarcze z wizerunkami aniołów, miast, figur geometrycznych i innych.

W kaplicach można zobaczyć próbki sztuki katalońskiej i stare artefakty. Każdy z nich posiada własny ołtarz w stylu gotyckim. Ołtarze stworzyli uznani mistrzowie malarstwa średniowiecznego: Gabriel Alemany, Luis Borrassa, Bernat Martorell itp. W skarbcu katedry znajdują się obrazy Bartolome Bermejo, Jaume Gougeta, Pere Desorrenta. Ważnym zabytkiem czczonym przez mieszkańców Barcelony i Katalonii jest tron ​​króla Marcina (połowa XV wieku). Wykonany jest ze stopu metali szlachetnych - złota i srebra i ozdobiony kamieniami szlachetnymi.

Dumą kościoła św. Eulalii są starożytne organy. Znajduje się na terenie lewej dzwonnicy. Dźwięk instrumentu muzycznego można usłyszeć podczas specjalnych programów poświęconych muzyce organowej. Harmonogram wydarzeń jest na bieżąco aktualizowany na oficjalnej stronie katedry.

Patio

Ważną częścią zespołu architektonicznego Katedry jest wewnętrzny dziedziniec, inaczej zwany krużgankiem. Prowadzą do niego przejścia od Bramy Miłosierdzia i św. Eulalii oraz wejście od strony bazyliki. Układ dziedzińca i jego dekorację wykonał architekt Andres Escuder. Obrazy rzeźbiarskie powstały przy udziale João Claperosa.

Centralne miejsce w krużganku zajmuje mały staw, w którym według wielowiekowej tradycji żyje 13 śnieżnobiałych gęsi. Ptaki symbolizują niewinność i czystość patrona świątyni, a ich liczba odpowiada liczbie lat życia dziewczynki. Wokół zbiornika posadzone są magnolie i palmy, nadając narożnikowi naturalny wygląd. Do dekoracji krużganka powstała fontanna przedstawiająca postać św. Jerzego na koniu.

Struktury architektoniczne zawarte we wspólnym kompleksie świątynnym obejmują:

• Kaplica św. Łucji
• Sala Kapituły
• Klasztor

Godziny pracy

Wejście do Katedry jest otwarte codziennie. Dokładne godziny wizyt w celach religijnych i edukacyjnych podano w tabeli:

Godzina pon.-pt. sob. Słońce.

Na taras można wejść podczas zwiedzania z przewodnikiem od poniedziałku do soboty (10.00-12.00).
W czasie nabożeństwa wejście do katedry i klasztoru jest bezpłatne. Wizyty turystów przewidziane są w drugiej połowie dnia. Opłata za inspekcję wynosi 7 €.

Gdzie się znajduje i jak się tam dostać?

Katedra znajduje się na placu św. Eulalii (de la Seu). Turyści mogą się do niego dostać korzystając z komunikacji naziemnej lub podziemnej:

• autobus 45 (do via Laietana - pl. Ramon Berenguer)
• autobus 120 (do via Laietana)
• autobus turystyczny - kierunek czerwony (do Barri Gotic)
• metro - żółty kierunek L4, (do Jaume I).

Katedra w Barcelonie na mapie