Można je znaleźć w lasach, przy ruchliwych drogach, na wzgórzach, wśród górskich szczytów. Zbudowano skomplikowane konstrukcje techniczne w postaci ufortyfikowanych bunkrów, aby przez cały czas chronić przed wrogami. W tym celu wykorzystano zaawansowane technologie, sprzęt, materiały. Wymagania eksploatacyjne dla budynków zależały od rodzaju użytej broni.
Budowane są nowoczesne bunkry, aby chronić ludność podczas śmiertelnej wojny nuklearnej. Są stworzone, aby pomieścić główne osoby w dowolnym kraju. Jednym z nich jest Bunkier-42. Obiekt znajduje się na Tagance. Został stworzony w tym samym celu podczas zimnej wojny. Marzenie o schronie przeciwatomowym, wybudowanym w centrum stolicy w celu ochrony głównych postaci ZSRR, narodziło się po próbach jądrowych. Żadne państwo na świecie w tym czasie nie miało takich fortyfikacji. W obiekcie tym przetestowano możliwości projektowe dla tego typu konstrukcji. Zlecenie na budowę podpisał I.V. Stalina. Budowę prowadzono w latach 1950-1956.
Historia
Starożytne mury Kremla służyły też niegdyś jako obrona przed najeźdźcami. Wydarzenia historyczne uczyniły Kreml ważnym miejscem pracy rządu. Ten fakt został wzięty za podstawę przy wyborze lokalizacji bunkra przeciwatomowego. Łatwo się z niego dostać na Kreml, zarządzać armią, państwem w przypadku wojny nuklearnej. Lokalizacja Wzgórza Taganskiego najlepiej nadawała się do budowy. W centrum miasta konieczne było zbudowanie unikalnej konstrukcji bez niszczenia istniejącej komunikacji i budynków.
Wszystkie prace muszą być wykonywane w warunkach specjalnej tajemnicy obcego wywiadu, zwykłych ludzi. Prace budowlane powierzono najlepszym specjalistom Metrostroy. Wszyscy podpisali dokument o nieujawnianiu tajemnic budowy. Do 1986 roku z podziemnej fortyfikacji kontrolowano bombowce wyposażone w broń jądrową. Było to stanowisko dowodzenia do kontroli sprzętu lotniczego dalekiego zasięgu.
Głównymi elementami budowlanymi schronu są kopuła ochronna (głowa), głęboki szyb oraz bunkier.
Głowa
Nawet miejscowi nie mieli pojęcia, że w zwykłych ceglanych ścianach kryje się wyjątkowa konstrukcja, która wytrzyma potężny atak nuklearny. Grubość ścian kopuły ochronnej sięga 6 m. Wykonane są z żeliwa, wytrzymałego betonu. Kopuła została zamontowana na specjalnym fundamencie. Jego szerokość nie pozwala na przesunięcie czaszy w wyniku uderzenia fali uderzeniowej. Wewnątrz głowy zastosowano nowoczesne metody ochrony przed falą uderzeniową. W trakcie jego dystrybucji montuje się dwoje drzwi przesuwnych. Ich grubość wynosi 40 cm, są to żelazne skrzynie wypełnione betonem.
W pierwszym korytarzu fala uderzeniowa przyjmuje kierunek równoległy do drzwi, nie uszkadzając ich. Drugi korytarz ma ślepy zaułek (kanał). Zapewnia rozwidlenia fali, unosi ją i wyprowadza. Powietrze służyło jako wyjście awaryjne dla obiektu. Korytarze wyposażone są w przemyślane zakręty. Wraz z licznymi zakrętami są w stanie osłabić siłę fali uderzeniowej, chronić przed uszkodzeniem drzwi, ścieżkę do windy, schody prowadzące do bunkra. Labirynt korytarza niezawodnie chroniony przed przepuszczanym promieniowaniem. W piwnicy pomieszczenia z kopułą znajdują się dwie kondygnacje techniczne. Tutaj znajduje się sprzęt do wentylacji w bunkrze.
Ciekawostką jest sposób testowania niezawodności kopuły. W tym celu na poligonie Semipalatinsk zbudowano sztolnie zbrojone, mające typy konstrukcji żelbetowych mocowane na różnych głębokościach: 10, 20, 30 m. Grubość kopuł ochronnych była różna. Projekty RDS-1, RDS-2, RDS-37 były testowane przy różnej mocy ładunku wybuchowego. Opcja została przyjęta jako podstawa, gdy ani jedno zwierzę w konstrukcji nie zostało zranione.
Mój
Kopuła ochronna jest połączona z bunkrem pionowym szybem. Jego średnica wynosi 6m, głębokość około 60m. Posiada windę i klatkę schodową. Warunkowo biegnie po 18 kondygnacjach zejściem pod ziemię. Klatka schodowa składa się z 310 stopni o różnej wysokości. Schody mają wymiary 2 x 4m.
Bunkier
Składa się z bloków tunelowych. Ich średnica wynosi około 9,5 m. Powierzchnia użytkowa budynku to 7000 m2. m. Tunele znajdują się na tym samym poziomie, biegną równolegle, połączone przejściami. Poprzez stacje Taganskaya i Kurskaya bunkier jest połączony z miejskim systemem metra. Obiekt był zasilany tunelem między stacjami Taganskaya i Kurskaya. Na drugiej ścieżce można było dostać się do hali technicznej stacji pierścieniowej Taganskaya. W bunkrze mieściło się laboratorium badań geodezyjnych, radiostacja i telegraf.
Były tam dwie studnie najczystszej wody artezyjskiej. Były duże zapasy żywności. Kadra robocza liczyła około 2500 osób. Pracownicy wchodzili do pracy czterema osobnymi wejściami. Obecnie działa jedna, przedstawiająca masywną bramę oznaczoną czerwoną gwiazdą na zielonym tle. Za drzwiami musisz przejść przez dwoje zamkniętych drzwi z systemem blokowania sprężonego powietrza. W przedziale zbudowano prysznic, zorganizowano zmianę odzieży. Po zejściu do kopalni wszyscy minęli punkt kontrolny potwierdzający prawo do wejścia.
Era pierestrojki, upadek Związku Radzieckiego, gwałtowny skok w rozwoju techniki sprawił, że obiekt stał się nieopłacalny, nie spełniając wymagań współczesnej potęgi militarnej. W 1995 roku usunięto mu tajemnicę. Poważne wypadki w metrze, przestarzała hydroizolacja, która pozwalała na wielokrotne zalewanie obiektu, nie pozwoliła na wykorzystanie bunkra do jego wcześniejszych celów bez gruntownej przebudowy. Obiekt GO-42 w 2006 roku został zakupiony przez prywatną firmę Novik-Service w celu stworzenia Muzeum ujawniającego tajemnice zimnej wojny.
Co zobaczyć
Ciekawą propozycją muzeum są elementy architektoniczne sal i korytarzy. Jedna z nich zawiera kopię stanowiska dowodzenia. Pomieszczenie z przyciskami do przeprowadzenia ataku nuklearnego. Stojak przedstawiający rakiety, które w każdej chwili mogą latać w dowolne miejsce na świecie. Teraz jest okazja, aby zobaczyć wirtualne zniszczenia spowodowane takim uderzeniem nuklearnym. Zorganizowano salę ciekawych ekspozycji ze stacjami radiowymi z czasów sowieckich, licznikami Geigera. Kombinezony chroniące przed niebezpiecznymi związkami chemicznymi, maski przeciwgazowe.
Z zainteresowaniem oglądane są plakaty propagandowe z okresu sowieckiego. Powstała nowoczesna strefa rozrywki i jadalnia. Pomieszczenia systemów inżynieryjnych zostały odrestaurowane do udostępnienia zwiedzającym. Po wejściu do muzeum zwiedzający otrzymuje szkarłatną przepustkę, podobną do przepustki byłego Ministerstwa Obrony. Nosi imię, zdjęcie nieznanej osoby z maską gazową.
Programy gier i wycieczki
Na terenie muzeum odbywają się wycieczki grupowe, indywidualne. W ich programie m.in. zapoznanie się z podziemnymi tunelami, udział w konferencjach, grach sportowych, imprezach rozrywkowych, prawdziwe podróże podziemiami. Do najciekawszych wycieczek należą następujące propozycje:
- „Szyja jest usunięta”. Czas trwania wycieczki to 1,5 godziny. Obejmuje obejrzenie filmu dokumentalnego o rywalizacji nuklearnej między Stanami Zjednoczonymi a ZSRR. Podczas filmu widać eksplozję nuklearną
- "ZKP-42". Wędrówka tajemniczymi korytarzami kończy się wizytą w gabinecie Stalina, sali, w której brzemienne w skutki decyzje podejmowało najwyższe kierownictwo kraju
- "Skrajny". Wycieczka odkrywa sekrety systemów podtrzymywania życia obiektu. Znajomość inżynierii daje wyobrażenie o sile umysłu ludzi, ich wytrwałej ciężkiej pracy, która stworzyła bunkier
W muzeum można wziąć udział w różnych zabawnych grach, na przykład mastering airsoft.To jedno z najlepszych miejsc w Moskwie na drużynową grę strzelecką. Program „Szalony Profesor” umożliwia zwiedzającym w każdym wieku zdanie testów na zręczność, pomysłowość, celność w strzelaniu do celu, siłę. W programie dla dorosłych „Zombie Apocalypse” uczestnicy muszą zniszczyć bunkier, zapobiegając rozprzestrzenianiu się wirusa zombie. Lub w grze „Bunker Quest”, aby zniszczyć terrorystów, którzy przejęli obiekt, aby rozbroić bombę. Aby to zrobić, musisz poprawnie przejść wszystkie etapy, rozwikłać dostępne wskazówki. Dzieci w każdym wieku i dorośli mogą jednocześnie uczestniczyć w ciekawej grze „Konfrontacja”. A w „Horror of the Underground” naucz się pokonywać w sobie niewytłumaczalny horror i strach.
Usługi
W Bunkrze-42 na Tagance można odwiedzić restaurację, zamówić salę bankietową na rodzinne wakacje. Spróbuj swoich sił w klubie karaoke, obejrzyj ciekawy film w sali kinowej z systemem DVD. W komfortowej, nowoczesnej sali konferencyjnej weź udział w seminarium naukowym, konferencji, zorganizuj prezentację swojej firmy. Wesela, przyjęcia dla dzieci, wystawy, imprezy firmowe odbywają się tutaj za określoną opłatą, wcześniej uzgodnioną z administracją muzeum. Terytorium muzeum było wielokrotnie wykorzystywane jako miejsca do kręcenia różnych filmów, na przykład „Infekcja”, film akcji oparty na powieści „SMERSH-XXI”.
Jak dojechać i godziny otwarcia
Możesz zapoznać się z jednym z sekretów podziemnej Moskwy, reprezentującym na szczęście ślad wojny nuklearnej na naszej planecie, która nie miała miejsca pod adresem: 5th Kotelnichesky lane, 11. Musisz wysiąść na metrze Taganskaya stacji, przejdź przez Nizhnyaya Radishchevskaya do pasa i udaj się do budynku Muzeum. Działa codziennie przez całą dobę.
