Chociaż Aleksandrow nie znajduje się na liście miast „Złotego Pierścienia” Rosji, wszyscy miłośnicy rosyjskiej historii chętnie tu odwiedzają. Historyczne centrum miasta zostało tak dobrze zachowane, że kiedy już znajdziesz się w Aleksandrowskiej Słobodzie, wydaje się, że jesteś przeniesiony kilka wieków temu. Aleksandrow znany jest jako stolica rosyjskiej opriczniny, rezydencja królewska i miejsce, w którym z wysokiej dzwonnicy przyleciał pierwszy rosyjski Ikar, służący Nikita.
Historia starożytnego miasta
Pierwsza wieś na ziemiach, na których później rozrosło się miasto, pojawiła się w XIV wieku. W annałach historycznych znana jest jako Wielka Słoboda, a później – Aleksandrowskaja Słoboda. Osada stała na drodze od Kreml moskiewski w Trójca Sergiusz Ławra, a książęta, którzy jechali na pielgrzymkę, zatrzymali się w nim, aby odpocząć.
Aleksandrowskaja Słoboda
Za cara Wasilija III w osadzie zaczęto budować duży kompleks pałacowo-świątynny dla rosyjskich władców. W osadzie wielokrotnie przebywał Iwan IV Groźny, który w 1564 roku przeniósł się tutaj, czyniąc osadę nieoficjalną stolicą Rosji. Tu car i jego rodzina przeczekali straszliwą epidemię dżumy, która miała miejsce na ziemiach moskiewskich w 1568 roku. Trzy lata później zorganizował w osadzie słynny pokaz panny młodej, po którym Martha Sobakina została żoną króla. A 10 lat później w jednym z pałaców z rąk władcy zginął jego syn, carewicz Iwan. Po tej tragedii suweren na zawsze opuścił swoją wiejską rezydencję i wrócił do stolicy.
Po wyniszczającym Czasie Kłopotów osada i okoliczne wsie były długo odbudowywane. A decyzją cara utworzono tu żeński klasztor prawosławny.
Na początku XIX wieku w Aleksandrowie pojawiły się pierwsze manufaktury. Gdy w 1870 r. wybudowano kolej, lokalny przemysł zaczął rozwijać się w szybkim tempie. W 1930 roku wybudowano tu pierwszą elektrownię. Za rządów sowieckich w mieście produkowano radia i telewizory. Obecnie Aleksandrow jest uznawany za jedno z historycznych miast kraju. Na jego terenie znajdują się 103 zabytki architektury.
Kościół Bogolyubskiej Ikony Matki Bożej
Niezależna podróż przez Aleksandrowa
Centrum miasta znajduje się na Placu Sowieckim, który miejscowi nazywają po prostu Placem. Stoi 1,3 km na wschód od linii kolejowej Aleksandrowa I i dworca autobusowego i jest z nimi połączona ulicą Lenina. Za Iwana Groźnego na placu znajdowała się chata urzędnika, podwórze ambasadora i rynek. Później mieściła się w nim szkoła parafialna, a dziś można zobaczyć kino i budynek, w którym ma siedzibę Sąd Okręgowy.
Od placu na wschód, obok Muzeum Sztuki Aleksandrowskiego, prowadzi ulica Sowieckaja. Przecina dolinę rzeki Seroy i prowadzi do historycznego centrum miasta - Aleksandrowskaja Słoboda. Terytorium kompleksu pałacowo-świątynnego, zbudowanego w XVI-XVIII wieku, otoczone jest ceglanym murem, dlatego często nazywane jest Kremlem Aleksandra.
Kościół Serafinów z Sarowa
Niegdyś znajdowała się tu rezydencja królewska. Z tego miejsca car Iwan Groźny rządził krajem przez około 17 lat. Obecnie na terenie Kremla znajduje się muzeum-rezerwat i żeński klasztor Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny, a tutaj można zobaczyć kilka wybitnych zabytków rosyjskiej architektury.
W centrum miasta znajduje się majestatyczna Katedra Narodzenia Pańskiego i świątynia Serafina z Sarowa, a niedaleko od centralnego rynku znajduje się Kościół Bogolyubskiej Ikony Matki Bożej... Ponadto na ulicach Aleksandrowa zachowały się domy zbudowane na przełomie XIX i XX wieku, a niektóre z nich są siedzibą lokalnych muzeów.
Katedra Narodzenia Pańskiego
Muzea Aleksandrowa
Artykuł: Muzea Aleksandrowa
Prowincjonalne miasto jest niewielkie, w Aleksandrowie mieszka mniej niż 58 tysięcy osób, ale jest tu kilka muzeów. Większość turystów przyjeżdża do rezerwatu muzealnego w dawnej Aleksandrowskiej Słobodzie. Ekspozycji i wystaw w starożytnych pałacach i świątyniach jest tyle, że na zwiedzanie warto zaplanować przynajmniej 3-4 godziny.
Miłośnicy malarstwa i rzemiosła ludowego chętnie wpadną do miejskiego muzeum sztuki, a koneserzy poezji do muzeum pamięci sióstr Cwietajew. Tylko w Aleksandrowie można zobaczyć niesamowicie piękne sztuczne kamienie, które wyhodowali specjaliści z Instytutu Badawczego Surowców Mineralnych. Fantazyjne kryształy są wystawione w Muzeum Kamienia Sztucznego.
Aleksandrowskie Muzeum Sztuki i Lokalnej Wiedzy
Interesujące fakty o Aleksandrowie
- Aleksandrowskaja Słoboda to miejsce, w którym odbył się pierwszy lot człowieka. Poddany Nikita skoczył na prowizorycznych skrzydłach z najwyższego budynku rezydencji królewskiej – dzwonnicy kościoła Ukrzyżowania. Według legendy wykonał skrzydła z drewna i ptasich piór i przymocował je woskiem. Nikita cudem przeżył i wylądował na brzegu rzeki Seroy. Mimo to król nakazał egzekucję niewolnika, odcięto mu głowę, a skrzydła spalono.
- W 1568 r. powstała tu pierwsza rosyjska drukarnia. Pierwszą księgą wydrukowaną w osadzie był Psałterz.
- Aleksandrow jest uważany za najbardziej prawdopodobne miejsce poszukiwania zaginionej biblioteki Iwana Groźnego.
- Najdłuższa ulica miasta, Krasny Lane, ciągnie się przez około 2 km.
- W ubiegłym stuleciu miasto było znane jako stolica „101 km”. Był domem dla wielu Rosjan, którzy przeszli przez represje polityczne.
- W 1970 roku film fabularny na podstawie wiersza A.S. Puszkin „Rusłan i Ludmiła”.
Muzeum Literacko-Artystyczne Mariny i Anastazji Cwietajewa
Jak się tam dostać
Przez Aleksandrów przebiega linia kolejowa łącząca stolicę z Jarosławiem, więc wygodnie jest dojechać do miasta pociągiem. Pociągi podmiejskie kursują co godzinę z Dworca Jarosławskiego w Moskwie do Aleksandrowa. Czas przejazdu 1 h 30 min - 1 h 45 min. Codziennie z Jarosławia do Aleksandrowa kursuje 3-5 pociągów elektrycznych, a jeden pociąg z Iwanowa. Ponadto przez Aleksandrów kursują pociągi dalekobieżne.
Miasto jest połączone autostradami z autostradą M8 prowadzącą ze stolicy do Archangielska, a także z Karabanowem i Kołczuginem. Aby dostać się do Aleksandrowa samochodem, trzeba przejechać 110 km od stolicy, 120 km od Włodzimierza i 190 km od Jarosławia.
Regularne autobusy kursują z Aleksandrowa do Moskwy, Władimira, Kolchugino, Kirzhach i Yuryev-Polsky.
