Adres: Francja, Paryż, ul. Skryba, 8
Rozpoczęcie budowy: 1860 rok
Zakończenie budowy: 1875 rok
Architekt: Karol Garnier
Pojemność sali: 1900 osób
Główne atrakcje: główna klatka schodowa, biblioteka-muzeum, duże foyer, sala teatralna
Współrzędne: 48 ° 52′19″ N, 2 ° 19′54″ E″
Zawartość:
Krótki opis
Możesz tylko mieć pełne wyobrażenie o tym, jaki oszałamiający luksus i przepych, bogate wnętrze i unikalne formy architektoniczne są w legendarnej i znanej na całym świecie Operze Paryskiej.
Teraz we wszystkich broszurach turystycznych i przewodnikach po Paryżu ten ogromny budynek jest wymieniony jako Opera Garnier. Charles Garnier to genialny architekt, który stworzył plan, według którego powstał pałac. „Dlaczego pałac?” Ktoś, kto nie zna architektury Paryża, może zapytać. Chodzi o to, że wszystkie elementy dekoracji, wystrój wnętrz i gigantyczne wymiary teatru są charakterystyczne dla pałaców. Są to pałace, w których mieszkali niegdyś królowie Francji i dostojnicy należący do wielkich dynastii.
Główna południowa fasada Opery Garnier
Naturalnie, Opera Garnier w Paryżu nigdy nie służyła jako dom dla koronowanej osoby, nikt nigdy w niej nie mieszkał (z wyjątkiem strasznego ducha Erica), pałac został pierwotnie wybudowany jako opera, w której miały odbywać się występy najsłynniejszych śpiewaków. Nawiasem mówiąc, niemal natychmiast po otwarciu budynek ten, zbudowany w stylu luksusowego neobaroku, otrzymał status Opery Narodowej Akademii Muzycznej Francji.
Wszyscy goście Francji bez wyjątku są zaproszeni do odwiedzenia słynnej opery, ponieważ budynek ten należy do najważniejszych zabytków Paryża. Ponadto Opera Garnier w Paryżu znajduje się na liście najczęściej odwiedzanych miejsc w stolicy Francji, wraz z Polami Elizejskimi, Wersalem, Panteonem, Łukiem Triumfalnym i Katedrą Notre Dame. Nic dziwnego w takim zainteresowaniu ze strony podróżników gmachem opery, ponieważ swoim bogatym wnętrzem, straszliwą legendą i wielkością naprawdę wprowadza w cichy szok. Na przykład tylko na zapleczu budynku wybudowanego przez Charlesa Garniera można umieścić prawie każdą operę Starego Świata.
Widok na główną fasadę opery. Rzeźby na dachu budynku, od lewej do prawej: Harmonia, Apollo, Poezja
Ponadto wszyscy koneserzy opery i baletu rezerwują bilety na spektakl, którym interesują się z prawie rocznym wyprzedzeniem, bo obserwowanie akcji rozgrywającej się na scenie najważniejszego i najsłynniejszego teatru świata można nazwać szczęściem i wielkim sukcesem.
W celu aby dostać się do Opery Garnier, znajdującej się w 9. dzielnicy stolicy majestatycznej i bogatej Francji, najlepiej wsiąść w metro i dojechać do przystanku „Opera”: Prowadzenie wynajętego samochodu w Paryżu do budynku, szczególnie w godzinach szczytu, może być prawdziwym wyzwaniem. Odwiedzając operę, nie powinien cię onieśmielić straszliwy duch Erica, wciąż ma przydzielone specjalne pudełko, z którego ogląda interesujące go przedstawienia.
Przebywanie w budynku nocą jest surowo zabronione, więc spotkanie z nieziemskimi siłami jest niemożliwe. Nawiasem mówiąc, historię pojawienia się i pojawienia ducha należy omówić bardziej szczegółowo poniżej.
Opera Garnier: budowa
Budowę wspaniałego pałacu, który miał być wyposażony w teatr operowy i baletowy, rozpoczął z rozkazu Napoleona III, który na zawsze odmówił odwiedzenia słynnego Le Peletier po nieudanym zamachu na jego życie.
Widok rzeźby Apolla na dachu opery
Aby w pełni zaspokoić gusta i wymagania Prezydenta Republiki Francuskiej, a następnie Cesarza, ogłoszono wśród architektów konkurs na najlepszy projekt nowego pałacu. Należy zauważyć, że przyszły teatr opery i baletu miał stać się trzynastym (!) z rzędu w Paryżu. Zaskakująco, Charles Garnier wygrał ten konkurs, w którym wzięli udział najlepsi specjaliści. Ten architekt, któremu jeszcze nie udało się zdobyć sławy, miał wtedy zaledwie 35 lat.
Jak mówią, pierwszy kamień przy budowie budynku został położony w 1860 roku. W dokumentach jest dość ciekawy fakt, w którym wspomina się, że żona Napoleona III była zainteresowana przyszłą budową pałacu. Ona, przeżywając szczere zainteresowanie, zapytała kiedyś męża: „W jakim stylu ma powstać budynek: po grecku czy po rzymsku?” Na to pytanie otrzymała dość nieoczekiwaną odpowiedź: „Nowy budynek dla opery i baletu, proszę pani, zostanie wybudowany w nowym stylu, w stylu Napoleona III!”
Plany były jak zawsze wspaniałe. Jednak budowa Opery Garnier trwała aż 15 lat! Pierwszym powodem tak długiej konstrukcji była osobliwość gleby, która w swoim składzie przypominała bardziej lepkie bagno.
Rzeźba Poezja na dachu opery
Charles Garnier, mimo swojego wieku, okazał się bardzo porywczy i niecierpliwy. W związku z licznymi niepowodzeniami w układaniu fundamentów kilkakrotnie decydował się na rezygnację z realizacji swojego projektu. Gdy bagno zostało osuszone, architekt stanął przed kolejnym problemem: jak się okazało, na terenie, na którym prowadzono budowę, znajdowało się gigantyczne podziemne jezioro. I nawet w tym przypadku prace nie zostały zatrzymane: przez 8 miesięcy gigantyczne pompy wypompowywały wodę, aż objętość jeziora pozwoliła na rozpoczęcie budowy budynku.
Wydawało się, że wszystkie trudności zostały w tyle, ale wybuchła wojna francusko-pruska, podczas której wszystkie pieniądze z budżetu miasta trafiły do wojska. Ponadto niemal natychmiast po zakończeniu działań wojennych upadło Cesarstwo, a na jego miejscu pojawiła się Komuna Francuska. Rewolucjoniści nie mieli czasu na sztukę wysoką, dlatego budowę prowadzono nieregularnie, a Garnier niejednokrotnie słyszał, że budowa pałacu ma zostać całkowicie wstrzymana. Nie sposób sobie wyobrazić uczuć, jakie ogarnęły architekta w tamtych trudnych czasach, który już kładąc fundamenty, zdecydował się na wyczyn i dokonał rewolucji w architekturze i budownictwie w tamtych czasach. Dzięki opatrzności z góry 29 października 1873 r. specjalista i jego ekipa budowlana otrzymali nieoczekiwane polecenie: jak najszybszego zakończenia budowy pałacu.
Północna fasada opery
Powodem tego pośpiechu był pożar, który doszczętnie zniszczył Operę Paryską, w której odbywały się wówczas najważniejsze spektakle. Ponadto we Francji, a także w całej Europie panuje moda na tzw. balet romantyczny.
Już w grudniu 1874 roku Charles Garnier poinformował, że nowy teatr opery i baletu w Paryżu jest prawie całkowicie ukończony. Do ukończenia pozostała tylko palarnia i kilka oficyn. Nawiasem mówiąc, palarnia nigdy nie została ukończona, a dziś nie można jej znaleźć w legendarnej paryskiej operze Garnier.
Uroczyste otwarcie wspaniałego pałacu, wyróżniającego się bogatą dekoracją i niepowtarzalnym stylem architektonicznym, odbyło się 15 stycznia 1875 roku. Jak można by otworzyć nową operę z blaskiem i hałasem? Oczywiście jasne występy. Pierwszymi występami na scenie opery Garnier były fragmenty słynnej opery „Huguenot” i III aktu „Żidówka”.
Straszne tajemnice opery Garnier
Opera Garnier, mimo swojej popularności wśród turystów i koneserów sztuki wysokiej, przez wielu kojarzona jest często z miejscem pełnym strasznych tajemnic.
Zachodnia fasada Opery Garnier
Pierwszy tajemniczy incydent w pałacu miał miejsce niedługo po jego otwarciu: publiczność na operze Faust poczuła nagle, że cały budynek gwałtownie zadrżał, a następnie światła w sali zgasły całkowicie, a ogromny, ważący nieco ponad 800 żyrandol upadł na kilogramie concierge (!). Wiele osób lubiących odkrywać zaświaty nadaje jezioru pod budynkiem mistyczne właściwości. Twierdzą, że właśnie to jest wejściem do świata zmarłych. Ponadto istnieją legendy, według których setki niewinnych ludzi zostało torturowanych i straconych w niedokończonym budynku podczas Rewolucji Francuskiej. Ich dusze, zgodnie z zapewnieniami niektórych wróżbitów, do dziś nie mogą znaleźć dla siebie spokoju i często pojawiają się nocą w postaci strasznych duchów opiekunom Opery Garnier.
Bez względu na to, ile legend krąży o pałacu zbudowanym w ciągu 15 lat przez Charlesa Garniera, najsłynniejsza, najsmutniejsza i najstraszniejsza jest historia ducha Erica. Biegnąc trochę do przodu, chciałbym zauważyć, że Eric jest prawdziwą, a nie fikcyjną osobą, która urodziła się z wrodzoną wadą twarzy. Z powodu swojej brzydoty utalentowany aktor, który grał dla siebie w piwnicach opery Garnier, był zmuszony nosić maskę, aby nie odstraszyć stewarda lub aktora, który go spotkał.
Duże foyer
Miłość zrujnowała genialnego Erica, jego uczucia do tancerki Christiny Dae pozostały bez odpowiedzi. Przez długi czas okazywał jej wszelkiego rodzaju oznaki uwagi i cierpliwie czekał na decyzję ukochanej. W pewnym momencie, ulegając impulsowi, zgodziła się zamieszkać z dziwakiem w jednej z piwnic, ale nie mogła znieść życia bez reflektorów: dwa tygodnie później zostawiła zakochanego w sobie młodzieńca. Smutek był niepocieszony: Eric usunął wszystkie zapasy wody i jedzenia ze swojego domu i z własnej woli zamurował się w lochu.
Dzięki kinu ta tragiczna historia rozprzestrzeniła się na cały świat: musicale i filmy o losach Erica cieszyły się i, nawiasem mówiąc, nadal cieszą się dziką popularnością. Podczas wykopalisk naukowcom udało się nawet znaleźć szkielet nieszczęsnego kochanka, który miał wyraźną wadę kości czaszki. Jak wiesz, samobójstwo nie może znaleźć wiecznego spoczynku. Duch Erica wciąż błąka się po operze Garnier i jest obecny na niektórych przedstawieniach... Jeśli ktoś wątpi w tę historię, zdecydowanie powinien udać się do najsłynniejszego teatru na świecie. Nawet dzisiaj, na pierwszym poziomie, żaden z widzów nie może zajmować pola numer 5.
Rotunda Słońca
To pudełko jest dla upiora z opery. Wielu może pomyśleć, że to tylko reklama, która ma przyciągnąć jeszcze więcej gości do opery Garnier, ale są fakty, że po tym, jak lożę numer 5 zajęli widzowie, wielu z nich przydarzyły się straszne wydarzenia. Mit to mit, ale mało kto, nawet zagorzały sceptyk, zdecyduje się w dobie postępu technologicznego zająć miejsce przeznaczone dla nieszczęsnego Erica, który nawet po śmierci nie mógł znaleźć spokoju.
Opera Garnier: krótka wycieczka i notatka dla podróżnika
Do Opery Garnier można dostać się bez kupowania biletu na jakikolwiek spektakl. W każdym razie będziesz musiał go zamówić z wyprzedzeniem. Jeśli planujesz odwiedzić jedną z głównych atrakcji kraju, o łącznej powierzchni 21 625 (!) metrów, bez przewodnika, to warto pamiętać, że Opera Garnier czynna jest od 10:00 do 17:00. Bilet kosztuje 9 € dla osoby dorosłej i 4 € dla dziecka. W ramach grupy wycieczkowej jeden z najbardziej wyjątkowych pałaców we Francji można zwiedzać tylko w środę, sobotę lub niedzielę. Warto wiedzieć, że wycieczki z przewodnikiem odbywają się tylko w języku francuskim i angielskim.
Sala Teatralna
Co przede wszystkim zobaczyć w operze Garnier? Niezwykle trudno będzie odpowiedzieć na to pytanie. Jest tak ogromny, że czasem nie da się go obejść nawet w kilka dni. Na szczególną uwagę zasługuje jednak scena, która może pomieścić około 450 (!) Aktorów; gigantyczny żyrandol ważący 6 (!) ton; bogate wnętrze, dużo sztukaterii i sufit namalowany przez samego Marca Chagalla. Nawiasem mówiąc, wokół tego ogromnego dzieła sztuki, pod którym znajduje się jaskrawo szkarłatne audytorium, nieustannie krążyły kontrowersje: niektórzy krytycy uważali, że dzieło geniusza nie było wystarczająco wspaniałe dla budynku takiego jak Palais Garnier w Paryżu. Prawdziwe zainteresowanie gości pałacu wzbudzą również pięknie wykonane popiersia z brązu najsłynniejszych kompozytorów: Mozarta, Beethovena, Auberta, Halevy'ego i wielu innych. Sam budynek zawiera naprawdę ogromną ilość schodów i korytarzy, które pozwalają bez przeszkód poruszać się po teatrze licznym grupom. Nie można sobie wyobrazić tytanicznej pracy, którą Charles Garnier włożył w swój pomysł: według architektów wszystkie rysunki geniusza, złożone jeden po drugim, utworzą ciągłą linię ... 33 kilometry!
W tej chwili istnieją wiarygodne informacje, że przed operą Garniera zostanie wzniesiony pomnik rosyjskiej postaci teatralnej Siergieja Diagilewa, który zorganizował w stolicy Francji trupę „Balet Rosyjski”. Nie trudno się domyślić, że wystąpiła na scenie legendarnej Opery Garnier w Paryżu.
Główna klatka schodowa
Nawet przy najmniejszej okazji podróżnik, którego ścieżki przywiodły do stolicy Francji, zdecydowanie powinien odwiedzić Operę Garnier. Przecież splendoru, jaki widać w jego audytorium i licznych korytarzach, nie ma już nigdzie na świecie. Jedyne, o czym należy stale pamiętać przebywając w pałacu, to żeby nie zajmować loży nr 5 dla brawury lub po prostu dla zainteresowania. „On tu jest, strzeżcie się go, bo Upiór w Operze nadchodzi . .. muzyczny.
