Lokalizacja: Portugalia, Alcobasa
Data założenia: XII wiek
Współrzędne: 39 ° 32'53,8 "N 8 ° 58'47.1" W
Zawartość:
Zawartość:
Wspaniały klasztor Alcobasa to pierwsza gotycka budowla w Portugalii. Klasztor Alcobasa jest ważnym miejscem architektonicznym i historycznym Portugalii.
Klasztor Alcobasa z lotu ptaka
Historia klasztoru Alcobas
W miejscowości Alcobasa znajduje się klasztor o tej samej nazwie, będący podwaliną Zakonu Cystersów Portugalii. Założenie klasztoru nastąpiło w 1153 roku na polecenie króla Portugalii Alfonsa Henriquesa, który podarował go w darze Bernardowi z Clairvaux... Budowa klasztoru miała upamiętnić zwycięstwo nad Maurami pod Sanatamerem, umocnić jego władzę w królestwie oraz rozszerzyć kolonizację regionów będących w posiadaniu Maurów. Budowa budynku klasztoru Alcobasa rozpoczyna się w 1178 roku.
Przybycie mnichów cysterskich w okolice Alcobasy nastąpiło na długo wcześniej, około 25 lat przed rozpoczęciem prac budowlanych. Początkowo zakonnicy przez kilkadziesiąt lat mieszkali w budynkach drewnianych. I już w 1223 przenieśli się do nowych zabudowań klasztornych, wykonanych z kamienia. To oni mieli znaczący wpływ na rozwój kultury portugalskiej. Mnisi jako pierwsi zaczęli udzielać publicznych lekcji. Budowę kościoła zakończono w 1252 roku. Ukończony klasztor i kościół były pierwszymi budynkami w Portugalii zbudowanymi w stylu gotyckim.
Widok na kościół klasztorny
Klasztor szybko staje się znaczącym miejscem. Klasztor posiadał rozległe grunty rolne. Otwarto tu szkołę publiczną. Mieściła się tu także duża biblioteka. Była to wówczas jedna z największych bibliotek w Portugalii. W wielu książkach mnisi odtworzyli wczesną, autorytatywną historię Portugalii. Rękopisy i książki z tej biblioteki są dziś przechowywane w Bibliotece Narodowej stolicy Portugalii - w mieście Lizbona.
Klasztor ten przez dwa stulecia służył jako królewski grobowiec. Pochowano tu wielu portugalskich królów, takich jak Afonso II, Afonso III, Pedro I.
Opis klasztoru
Klasztor Alcobasa jest ważnym punktem orientacyjnym w Portugalii. Powodem tego jest sama architektura klasztoru Alcobas. Dwa skrzydła fasady głównej klasztoru wykonane są w stylu barokowym.
Nawa główna kościoła
Pomiędzy nimi znajduje się kościół, którego fasada jest mieszanką stylów, której drzwi i okna są częścią pierwotnego kościoła, a posągi i wieże flankujące zostały ukończone na początku XVIII wieku. Na szczycie fasady znajduje się wąski balkon wsparty na czterech posągach symbolizujących główne cnoty: męstwo, sprawiedliwość, roztropność i trzeźwość. W budynku klasztoru Alcobasa w transepcie znajdują się grobowce króla Pedro I i Ines de Castro, jego ukochanej... Obie te krypty reprezentują najwspanialsze przykłady rzeźby gotyckiej w Portugalii. Grób króla podtrzymywany jest przez lwy, grób Inesh - przez pół-lwa-pół-mnicha. Sarkofag królewski, którego ściany boczne zdobią płaskorzeźby ze scenami z życia św. Bartłomieja. W południowej części transeptu znajduje się kompozycja rzeźbiarska przedstawiająca śmierć św. Bernarda. To najwspanialsze dzieło XVII wieku, stworzone przez zakonników klasztoru. Po prawej stronie transeptu znajduje się Królewski Panteon, zniszczony w 1755 roku przez wielkie trzęsienie ziemi w Lizbonie, a następnie odbudowany w stylu neogotyckim pod koniec XVIII wieku. Trzęsienie ziemi z 1755 roku było bardzo niszczące.
Dziedziniec klasztoru
Wiele zostało bezpowrotnie utraconych. Jednak klasztor Alcobasa przetrwał próbę. W czasie trzęsienia ziemi mieszkało tam około trzystu mnichów. W wyniku trzęsienia ziemi uszkodzeniu uległa zakrystia, część zabudowań gospodarczych i nie udało się zachować pierwotnego wyglądu klasztoru. Ponadto w XIX wieku klasztor został wystawiony na działania wojsk francuskich. Splądrowano bibliotekę, zniszczono groby królów, zniszczono walory artystyczne, spalono większość dzieł rękopisów.
Z czasem konserwatorzy odrestaurowali część architektury klasztoru. Sala Królów znajduje się przy wejściu do kościoła. Znajdują się tam posągi przedstawiające królów Portugalii, które zdobią tę salę i pochodzą z XVII i XVIII wieku. Ściany pokoju opowiadają historię klasztoru Alcobas z niebiesko-białymi płytkami azuleijos z XVIII wieku. Niedaleko Sali znajduje się sypialnia w stylu gotyckim, w której spali wszyscy mnisi. Tylko opat mógł mieć własny pokój i dopiero w XVI wieku pojawiły się pojedyncze cele.
Ogród klasztorny
W chwili obecnej klasztor Alcobasa ma duże znaczenie historyczne. W 1989 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO do dziś uważana jest za jedną z głównych destynacji turystycznych w Portugalii.
