Adres: Niemcy, Berlin, dzielnica Charlottenburg
Rozpoczęcie budowy: 1696 rok
Zakończenie budowy: 1699 rok
Architekt: Johann Arnold Nering
Współrzędne: 52 ° 31'15,2 "N 13 ° 17'43,5" E
Zawartość:
Kiedy mówi się o słowie „pałac”, większość ludzi w przestrzeni postsowieckiej przychodzi na myśl tak majestatyczne twory, jak Ermitaż, Pałac Zimowy czy Woroncow w Petersburgu, Wielki Pałac Kremlowski czy Wielki Pałac Carycyna w Moskwie .
Pałac z lotu ptaka
Oczywiście na świecie istnieją inne arcydzieła architektury, które zasługują na szczególną uwagę tych ludzi, którym nie jest obojętna „piękna i luksusowa” historia możnych. W tym artykule skupimy się na wspaniałym budynku, wykonanym w wykwintnym barokowym stylu architektonicznym, o pięknej nazwie, zgodnej z żeńskim imieniem Charlotte - Pałac Charlottenburg.
Pałac Charlottenburg - historia budowy
Zanim zaczniemy mówić o samej konstrukcji tej naprawdę wspaniałej budowli, chciałbym poruszyć wydarzenia, które towarzyszyły jej pojawieniu się. Historia pałacu sięga połowy XVII wieku, od panowania króla Fryderyka I... Jego żona Sophia-Charlotte, w przeciwieństwie do wielu dam szlacheckiej krwi, które uwielbiały różne przyjęcia, bale i uroczystości, absolutnie nie rozpoznawała rozrywki z dużą liczbą osób. Jej dusza była zadowolona z samodoskonalenia, więc z zapałem czytała literaturę, czerpiąc z niej wszystko to, co najważniejsze i najciekawsze. Ponadto Sophia-Charlotte bardzo lubiła wszystko, co związane z muzyką, a gra na harfie była jedną z jej ulubionych rozrywek. Widząc, jak daleko jej małżonek jest od pogodnego, a czasem podstępnego, dworskiego życia, jej mąż Fryderyk I postanowił wybudować dla niej osobną rezydencję w ustronnym miejscu.
Fasada pałacu
W tym celu wybrał wioskę Litzov w zachodniej części Berlina, gdzie w rzeczywistości w 1699 r. zbudowano małą letnią rezydencję królowej, do której wejście ozdobiono posągiem siedzącego wielkiego elektora Fryderyka Wilhelma na koniu ojciec Fryderyka III, odlany z brązu.
1701 był rokiem znaczącym dla Fryderyka. To właśnie w tym roku został pierwszym królem pruskim Fryderykiem I, a Zofia-Charlotte pierwszą królową pruską. Pałacyk w Litzi w żaden sposób nie odpowiadał tak wysokiej pozycji kochających się małżonków. Z tego powodu nowo utworzony król nakazał przekształcenie letniej rezydencji Charlotty w prawdziwy pałac królowej. Fryderyk I powierzył opracowanie planu projektu słynnemu wówczas architektowi Janowi Friedrichowi Eosanderowi. Pałac został znacznie rozbudowany, a jego szczyt zwieńczono kopułą 48-metrową wieżą, na której wznosił się wykonany ze złota posąg Fortuny.
Ku głębokiemu żalowi Fryderyka I, w 1705 r. zmarła królowa Zofia-Charlotta, ledwo przekraczając próg swoich 37. urodzin. Chciałbym zauważyć, że to tragiczne wydarzenie i było powodem zmiany nazwy tego pałacu, który jeszcze nazywał się Litzenburg, na pałac Charlottenburg.
Widok pałacu z bramy głównej
Jednak budowa letniej rezydencji królowej nie ustała po jej śmierci. Tak więc w latach 1705-1712 do pałacu po zachodniej stronie dobudowano Wielką Szklarnię. Patrząc w przyszłość, chciałbym zauważyć, że w dzisiejszych czasach w tej ogromnej sali często odbywają się koncerty i imprezy świąteczne.
Kolejny etap budowy miał miejsce w 1740 roku, kiedy na tron wstąpił Fryderyk II Wielki. Na jego polecenie nadworny architekt Georges Wenzeslaus von Knobelsdorff rozbudował dalej budynek pałacu, „dodając” Nowe Skrzydło po wschodniej stronie.
Do budowy tego wspaniałego pałacu przyczynił się także król Fryderyk Wilhelm III, dodając od zachodu Małą Szklarnię i mały teatr. Nawiasem mówiąc, dziś w holu Małej Szklarni znajduje się restauracja, która przyciąga gości wykwintnymi i drogimi (jak mogłoby być inaczej w pałacu?) daniami.
Praktycznie do końca XIX wieku Pałac Charlottenburg był rezydencją monarchów pruskich... Ale następny wiek nie był już tak „dobry” dla królewskiej budowli, można nawet powiedzieć, że pałac nawiedzały nieustanne przeciwności.
Widok pałacu z parku
Teatr Pałacowy, który do początku XX wieku cieszył swoich właścicieli nowymi premierami, w 1902 roku przestał pełnić przypisane mu przez architekta funkcje, gdyż jego powierzchnię zajmował magazyn mebli. W 1918 roku, kiedy prawie cały świat był zaangażowany w działania wojenne I wojny światowej, pałac Charlottenburg służył jako ambulatorium. W 1920 r., po podjęciu w kraju decyzji o nacjonalizacji majątku, Charlottenburg przeszła w posiadanie Urzędu Pałaców i Parków. W czasie II wojny światowej pałac, który niegdyś służył jako mieszkanie królowej, został praktycznie zniszczony w wyniku bombardowań i ostrzałów. W niektórych dokumentach historycznych można znaleźć wzmiankę o tym, że chcieli nawet całkowicie zburzyć pałac, po tym jak wszystkie kosztowności zostały stamtąd wywiezione. Nawiasem mówiąc, Niemcy cenili pałac i jego mienie, dlatego na rozkaz Hitlera większość majątku została ewakuowana na początku lat 40. XX wieku. Faktem jest, że Brytyjczycy od 1939 r. dość często od 1939 r. przeprowadzają naloty na Berlin, a jedna z bomb mogłaby błyskawicznie zniszczyć perłę Niemiec.
Jednak ani najstraszniejsze wojny, które pochłonęły miliony istnień ludzkich, ani polityczne debaty, ani pogromy i rabunki, nie były w stanie wymazać tego na swój sposób wyjątkowego pałacu z powierzchni ziemi.
Zachodnie skrzydło pałacu
W 1950 krytyk sztuki Margaret Kuehne, znana w swoich kręgach jako „dama o męskim charakterze” i silnej woli, postanawia przejąć kontrolę nad Pałacem Charlottenburg... Po uderzeniu w serca administracji swojego kraju, w połowie XX wieku prowadzi wszelkie prace konserwatorskie mające na celu przywrócenie i odtworzenie pierwotnego wizerunku pałacu. Ta zakrojona na szeroką skalę praca w swoim zakresie trwała kilkadziesiąt lat, ale warto zauważyć, że okresowo i dziś takie prace są wykonywane z godną pozazdroszczenia regularnością.
Nie można powiedzieć, że Pałac Charlottenburg w formie, w jakiej możemy go dziś oglądać, to nic innego jak nowy budynek. Mimo wojen część pomieszczeń niewiele ucierpiała, pozostawiając konserwatorom możliwość dokładnego odtworzenia dawnych elementów wystroju z osobno zachowanych elementów. Między innymi te przedmioty wnętrza, które zostały wywiezione przed wybuchem działań wojennych, ponownie zajęły swoje miejsce w Pałacu Charlottenburg, dając także możliwość „popisywania się” i innych cennych rzeczy przywiezionych tu z innych zniszczonych pałaców.
Muzeum Prehistorii i Wczesnej Historii w Pałacu
Pałac Charlottenburg - dekoracja wnętrz
Gdy tylko goście pałacu Charlottenburg przekroczą jego próg, prawie wszyscy zastygają w niemym oszołomieniu. Prawdziwie „drogie” piękno po prostu olśniewa swoją wspaniałością. Liczne duże i małe pokoje ("Sala Złota", "Sala Biała", pokoje prywatne, łazienki, "Czerwony Salon", biblioteka i wiele innych), na przemian, zachwycają luksusowymi przedmiotami mieniącymi się w świetle specjalnych reflektorów i ogromnych żyrandoli . Są to lustra o różnych kształtach, kryształy, rzeźby i meble pochodzące z czasów panowania wielkich królów. Ściany zdobią nie tylko „bajeczne” arrasy, ale także oszałamiająca kolekcja obrazów, której przodkiem był niegdyś Fryderyk Wspaniały, a jej następcami – jego następcami.Nie sposób nie zauważyć luksusowego designu sufitów, płaskich i kopułowych, podczas których prac wykorzystano nie tylko malarstwo, ale także sztukaterie gipsowe, rzeźby w drewnie, rzeźby.
Nieco wyżej wspomniano, że obecnie w Pałacu Charlottenburg można zobaczyć elementy wyposażenia wnętrz z innych pałaców. Należy jednak zauważyć, że zwykły człowiek nie jest w stanie ich zdefiniować.
Park pałacowy
Dziś Charlottenburg to muzeum, które ciepło otwiera swoje podwoje dla zwiedzających, którzy przybyli zobaczyć na własne oczy cały luksus i przepych, z którego słynie ten pałac na całym świecie, znajdujący się w tej chwili na terenie współczesnego Berlina. Muszę powiedzieć, że pałac jest warunkowo podzielony na osobne muzea, z własnymi wejściami i wyjściami. Aby odwiedzić np. Stary Pałac i Nowe Skrzydło, podróżny będzie musiał zakupić dwa bilety. Nie da się zarekomendować, który z budynków pałacu warto odwiedzić w pierwszej kolejności, ale z całą pewnością możemy powiedzieć, że jeśli ma się czas i pewną ilość pieniędzy, nie należy żałować i spędzić cały dzień na dotarciu do poznać cały pałac. Nawiasem mówiąc, w ciągu jednego dnia można tylko w pośpiechu obejść wszystkie pomieszczenia Pałacu Charlottenburg, szczegółowe zapoznanie się ze wszystkimi jego eksponatami i elementami wnętrza zajmie znacznie więcej czasu ...
