Adres: Rosja, Moskwa, ulica Yunocti (stacja metra Prospekt Riazański)
Główne atrakcje: Pałac, Dom Włoski, Dom Holenderski, Pawilon Groty, Pawilon Ermitażu, Duża Kamienna Szklarnia, Kościół Miłosiernego Zbawiciela
Współrzędne: 55 ° 44'10,7 "N 37 ° 48'30.9" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Historia osiedla
Pierwsze informacje o posiadłości znajdują się w kronikach z XVI wieku. Stara posiadłość, zajmująca ponad 30 hektarów ziemi, znajdowała się na wschodzie Moskwy i należała do jednej z najbogatszych rodzin szlacheckich w Rosji - Szeremietiewów. Na początku XVII w. w majątku poza dworem bojarskim i drewnianym kościołem nie było nic innego.
Ogólny widok osiedla
Okres rozkwitu przypada na XVIII wiek, kiedy właścicielem majątku był hrabia Piotr Borysowicz Szeremietew. Zamienił zwykły dziedziniec w luksusowy zespół architektoniczny, składający się z pałacu, parku i stawów. Właściciel urządzał na terenie posiadłości wystawne przyjęcia, które czasami przyciągały dziesiątki tysięcy gości.
Na dziedzińcu dla imprez rozrywkowych pojawiły się pawilony i pełne wdzięku altany. Ponadto wybudowano budynki szklarni, menażerii, domku myśliwskiego i gabinetu osobliwości. Po rewolucyjnych wydarzeniach 1917 r. majątek został upaństwowiony, a dwa lata później stał się Państwowym Muzeum, które później połączono ze zbiorami Muzeum Ceramiki.
Pałac dwór
Terytorium posiadłości podzielone jest na trzy części: strefę tamy z Menażerią, Park Anglików i surowy park francuski. Najlepiej zachowana część osiedla, która znajduje się w jej centrum.
Główne miejsce jest tutaj poświęcone pałacowi czyli Wielkiemu Domowi, który został wzniesiony na polecenie właściciela majątku w tradycji wczesnego klasycyzmu. Prace budowlane nadzorował architekt Karl Blank i prowadzono je w latach 1769-1775. Budynek pałacowy wzniesiono z drewna, które później otynkowano i pomalowano bladoróżową farbą.
Kościół Miłosiernego Zbawiciela z dzwonnicą
Fasadę zdobiły portyki kolumnowe. Ta pośrodku nosiła monogram rodziny Szeremietiewów - pod koroną hrabiego znajdowały się litery „PS”. Portyki ozdobiono rzeźbieniami po bokach. Pałac był dwupiętrowy. Dolną kondygnację zajmowały piwnice na wino i pomieszczenia gospodarcze, natomiast na piętrze właściciel urządzał przyjęcia. Do pałacu można było dostać się główną klatką schodową.
Pawilon „Grota”
Na spotkania z gośćmi lub małe przyjęcia znajdował się włoski dom. Został zbudowany w połowie XVIII wieku pod kierownictwem Jurija Iwanowicza Kologrivova.
Do dziś nad brzegiem stawu zachował się elegancki dom holenderski. Pojawił się wcześniej niż inne budynki dworskie. Niezwykła nazwa została wybrana przez właściciela Kuskova Szeremietiewa na pamiątkę miłości cara Piotra I do Holandii. Dom był otoczony ogrodem z tulipanami i wyglądał bardzo odświętnie i atrakcyjnie.
Pawilon „Szklarnia”
Inną niezwykłą budowlą jest barokowy pawilon Grota, w którym uosabiają elementy wody i kamienia. Został zbudowany według projektu Iwana Pietrowicza Argunowa przez 6 lat, począwszy od 1755 roku. Ściany pawilonu ozdobione są tufem wapiennym i wielobarwnym szkłem.
Dla tych, którzy chcieli przejść na emeryturę, powstał pawilon Ermitażu, wykonany w tradycji wczesnego klasycyzmu. Tutaj goście mogli porozmawiać prywatnie, a nawet zjeść obiad, ponieważ stół jadalny został podniesiony do sali Ermitażu na najwyższym piętrze za pomocą specjalnych mechanizmów.
włoski dom
Na wschodzie parku znajduje się „Ptaszarnia” – duża zaokrąglona drewniana klatka przeznaczona dla niezwykłych ptaków. Tańce i koncerty odbywały się w centralnej części pawilonu Oranżeria. Przeszklone przejścia łączyły go z innymi, mniejszymi pawilonami. Aby zaspokoić duchowe potrzeby majątku Szeremietiewów, powstała świątynia Miłosiernego Zbawiciela.
Holenderski dom
Dekoracja wnętrz budynków dworskich
Do dziś w pałacu zachowały się oryginalne wnętrza – marmurowe kominki, lustra o nietypowych kształtach, obrazy, parkiet, sztukaterie itp. Meble w salach zdobią rzeźbienia i złocenia, a ściany pokryte są jedwabiem. Wnętrza stworzyli rosyjscy chłopi pańszczyźniani i wolni rzemieślnicy, a także zagraniczni producenci mebli oraz mistrzowie sztuki dekoracyjnej i użytkowej.
Dom szwajcarski
W Domu Holenderskim wystawiona jest kolekcja porcelany rodziny Szeremietiew. Są to głównie wazony i zastawa stołowa. Można tu również zobaczyć piękne obrazy. Parter domu ozdobiony jest niezwykłymi kolorowymi marmurowymi panelami i zabytkowymi rzeźbami.
Pawilon Groty podzielony jest na trzy części - biuro północną i południową oraz hol centralny. Na jej ścianach znajdują się pejzaże przedstawiające morze i ozdobione muszlami. W pawilonie można zobaczyć wyroby porcelanowe wykonane w postaci różnych organizmów morskich. Centralna sala „Groty” jest pomalowana na „marmurki”.
Pawilon Ermitażu
Dekoracja parków dworskich
W surowym francuskim parku znajduje się wiele rzeźb. To jedyny przykład ogrodu, który przetrwał na terenie Moskwy od XVIII wieku. W regularnym parku znajdują się oczka wodne, wzdłuż których stoją główne pawilony dworskie. W malowniczym angielskim parku „Guy” nie było tak wielu budynków. Znajdował się tu tylko Dom Samotności, w którym mieszkała rodzina hrabiego. Na terenie Parku Zaprudnego znajdowały się pomieszczenia menażerii.
Woliera dla ptaków
Współczesne życie starej szlacheckiej rezydencji
Dziś w posiadłości znajdują się dwie duże kolekcje muzealne. Jest to muzeum majątku Kuskovo z XVIII wieku i jedyne muzeum ceramiki w całym kraju. Tutaj gromadzone są najlepsze przykłady wyrobów szklanych i ceramicznych stworzonych przez mistrzów różnych epok. Drzwi muzeów są otwarte dla zwiedzających od maja do września. Stary dwór jest szczególnie atrakcyjny latem, kiedy wszystkie rzeźby parkowe są dostępne do wglądu.
