800 lat temu, na stromym brzegu Klyazmy, na terenie miasta Kremla, książę Wsiewołod Wielkie Gniazdo wzniósł katedrę z białego kamienia z jedną kopułą i poświęcił ją na cześć Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy.
Krótka historia
Od ich „braci” - Uspienski i Dmitriewski katedry - cerkiew Narodzenia wyróżniała surowy, ascetyczny wygląd i prawie całkowity brak dekoracji rzeźbiarskiej. W tym samym czasie, to jest w 1191 roku, książę ustanowił w klasztorze schronisko oraz nadał klasztorne ziemie i wsie.
Widok z lotu ptaka na klasztor Matki Bożej Rozhdestvensky
Do 1230 r. Klasztorem Narodzenia byli opaci, którzy często byli wybierani na biskupów miasta Włodzimierza, tacy jak Szymon i Mitrofan. Od 1230 r. kierownictwo klasztoru zaczęli sprawować archimandryci – mnisi-księża najwyższej rangi. W 1299 metropolita Maxim przeniósł stolicę prymasowską z Kijowa do Włodzimierza, a klasztor Narodzenia Pańskiego stał się siedzibą Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Widok na klasztor Theotokos-Rozhdestvensky od strony ulicy Bolshaya Moskovskaya
I chociaż już w 1328 r. stolica metropolitalna została przeniesiona do Moskwy, „wielka archimandrya” we Włodzimierzu nadal odgrywała ważną rolę w życiu państwowym kraju. Do połowy XVI wieku klasztor Rozhdestvensky był kronikowym centrum Rosji. Według legendy w klasztorze tym mieszkał mnich Laurentius, autor słynnej Kroniki Laurentyńskiej., opowiadający o wydarzeniach w północno-wschodniej Rosji w XII-XIII wieku.
Widok klasztoru Narodzenia Najświętszej Marii Panny z katedry Dmitriewskiego
Dalsze losy klasztoru Rozhdestvensky
Do czasów Iwana Groźnego klasztor bożonarodzeniowy prowadził wśród rosyjskich klasztorów, tracąc go w 1561 r. Trójca Sergiusz Ławra.
W 1720 po wybudowaniu Ławrań Aleksandra Newskiego Klasztor Narodzenia Pańskiego stał się trzecim co do ważności, ale zawsze znajdował się pod jurysdykcją metropolitów ogólnorosyjskich, a następnie patriarchów i, posłuszny Świętemu Synodowi, cieszył się wieloma przywilejami w starożytności.
Widok na bramę do klasztoru Narodzenia Bogurodzicy
W 1744 roku cesarzowa Elizaveta Pietrowna przekształciła klasztor Narodzenia Pańskiego w dom biskupi dla biskupa Włodzimierza Platona. Dom biskupi mieścił aparat duchowny pod rozkazami biskupa, „sądów” i „urzędów”, rządzących wszystkimi dobrami biskupimi, a także duchownych i ministrów celi. Przed reformą z 1764 r., która przejęła ich majątki od instytucji kościelnych, Klasztor Narodzenia Bogurodzicy miał duże działki i 7899 dusz chłopskich. W czasach sowieckich mnisi zostali eksmitowani z klasztoru na 70 lat, a terytorium klasztoru zostało zajęte przez Dyrekcję Państwowych Służb Bezpieczeństwa Obwodu Włodzimierskiego. Od 1991 roku klasztor wznowił swoją działalność.
Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Zespół architektoniczny klasztoru Rozhdestvensky
Klasztor Narodzenia Bogurodzicy zachował swój późnośredniowieczny wygląd. We wschodniej części kompleksu znajduje się cerkiew Narodzenia Pańskiego z czterospadową dzwonnicą. Jest doskonałym przykładem eklektycznego refektarza o barokowym wystroju. Tę samą linię kontynuują rozciągnięte z zachodu na wschód cele braterskie, a nachylone do nich dwukondygnacyjne komnaty biskupie w stylu barokowym.
Dzwonnica z kościołem Aleksandra Newskiego
Od wschodu do kościoła Narodzenia Pańskiego przylegają Święte Bramy (XVII w.) z katedrą Aleksandra Newskiego. Za bramą znajduje się budynek komórek państwowych oraz seminarium duchowne.
Sanktuaria klasztoru Narodzenia Pańskiego
W 1263 r. w klasztorze Narodzenia NMP został pochowany święty książę Aleksander Newski., który zginął w mieście Gorodets w drodze powrotnej z Hordy. Obecnie relikwie obrońcy ziemi rosyjskiej spoczywają w Ławrze Aleksandra Newskiego w Petersburgu, ale ikona Znaku Matki Bożej, która należała do świętego księcia, jest nadal przechowywana w bożonarodzeniowym klasztorze Włodzimierza .
Kościół Jana Chrzciciela
Według legendy Aleksander Newski nosił tę ikonę ze sobą, gdy pokonał Szwedów i niemieckich rycerzy w bitwie na lodzie w 1242 roku. Dziś głównym sanktuarium klasztoru są relikwie św. Atanazego, biskupa Kowrowa, uwielbionego wśród świętych decyzją Rady Biskupów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 2000 roku.
Ocena atrakcji:
