Adres: Francja, Paryż, Champ de Mars
Rozpoczęcie budowy: 1887 rok
Zakończenie budowy: 1889 rok
Architekt: Stefan Sauvestre
Budowniczy: Gustawa eiffela
Wysokość wieży: 324 m.
Współrzędne: 48 ° 51'29,6 "N 2 ° 17'40,9" E
Zawartość:
Krótki opis
Zbliżała się setna rocznica Wielkiej Rewolucji Francuskiej 1789 roku. Do tej pory zaplanowano wystawę światową w Paryżu. Jej głównym eksponatem była okazała 300-metrowa metalowa wieża zbudowana przez Gustave'a Eiffla jako symbol najnowszych osiągnięć technologicznych.
W tym czasie Eiffel dał się już poznać jako utalentowany inżynier, który stworzył szkielet Statuy Wolności w USA, dworzec kolejowy na Węgrzech, Żelazny Dom w Peru i szereg oryginalnych mostów.
300 doświadczonych pracowników wzniosło wieżę Eiffla w rekordowym czasie - w zaledwie 2 lata. O sukcesie zdecydowały przykładowe obliczenia projektowe oraz niesamowita precyzja, z jaką pracownicy wykonali wszystkie części. „Żelazna Dama” została zmontowana jak dziecięca „konstruktorka”: najpierw zbudowali podpory, a następnie połączyli je za pomocą platformy. Otwory na śruby są idealnie wyrównane.
Nie było potrzeby wiercenia dodatkowych otworów ani w podporach, ani w platformie. Montaż tego „konstruktora” objął 18 038 metalowych części i 2,5 miliona nitów. Do tej pory rysunki Eiffla uważane są za doskonałe. Przetrzymywane są w Paryżu i jeśli chcesz, możesz wznieść dokładną kopię „Żelaznej Damy”... Wieża Eiffla była 2 razy wyższa od Piramidy Cheopsa (146,6 m) i przez 40 lat utrzymywała tytuł najwyższej konstrukcji na świecie, aż w 1930 roku pobił jej rekord Chrysler Building w Nowym Jorku.
Ale mimo ogromnych rozmiarów wieża okazała się lekka i pełna wdzięku, jakby utkana z koronki. Sama konstrukcja waży 10 tysięcy ton, a waga pokrywającej ją farby przekracza 57 ton.
Wieża Eiffla – podróż od pogardy do podziwu
20 lat po zakończeniu wystawy planowano rozebrać wieżę na złom, ale rozpoczęła się era radiofonii, a dzięki zamontowaniu anten uratowano arcydzieło Eiffla. Jednak paryska bohema zareagowała oburzeniem na zuchwały projekt inżyniera. 300 pisarzy, artystów i muzyków (wśród nich A. Dumas-son, Guy de Maupassant i kompozytor Ch. Gounod) wysłało gniewny list do gminy, żądając usunięcia „śmiesznej wieży z widokiem na Paryż”. Lekką ręką pisarzy wieża otrzymała obraźliwe przydomki, takie jak „niezdarny szkielet”, „tragiczna latarnia uliczna”, „gigantyczny komin”, „nieszczelny kandelabr” itp.
Czas minął i pokazał, jak bardzo "protestanci" się mylili. W ciągu zaledwie jednego roku arcydzieło Eiffla spłaciło się, sprzedając bilety wstępu. Eiffelowi udało się zamienić swoich wrogów w wielbicieli. W ten sposób Charles Gounod przyjął propozycję pomysłowego inżyniera i siedząc na górnej platformie wieży wykonał „Koncert w chmurach”. W tym celu ekipa robotników musiała przeciągnąć fortepian na wysokość 276 metrów. Koncert Gounoda był omawiany we wszystkich paryskich gazetach, tworząc doskonałą reklamę wieży.
Ponadto na najwyższym poziomie wieży Eiffel założył osobiste biuro, aby udowodnić sceptykom stabilność swojej konstrukcji. Dziś wieża Eiffla cieszy się dużym zainteresowaniem gości francuskiej stolicy. Rocznie odwiedza ją około 6 milionów osób. Na trzech poziomach wieży znajdują się windy, tarasy widokowe i restauracje. Kilka lat temu na wysokości 124 metrów otwarto restaurację „100% francuską” Jules Verne.
Jest bardzo popularny ze względu na wyśmienitą kuchnię i wykwintne wnętrza wyposażone w antyczne meble. A zimą na pierwszym piętrze wieży działa lodowisko.
Ciekawostki i oszustwa związane z Wieżą Eiffla
Niektórzy podziwiają twórczy geniusz Eiffla, podczas gdy dla innych wieża jest rodzajem wyzwania „no chodź, pokaż się”. Więc, krawiec Franz Reichelt skoczył z 60-metrowej wysokości pierwszego poziomu wieży Eiffla, aby przetestować działanie domowego płaszcza przeciwdeszczowego spadochronowego... Wynalazca żalu rozbił się na śmierć. A słynnemu oszustowi Victorowi Lustigowi udało się dwukrotnie sprzedać wieżę Eiffla. Było tak: w 1925 roku oszust przeczytał w gazetach, że wieża jest zrujnowana. Lustig wysłał listy do nabywców surowców wtórnych i przedstawił się jako agent rządowy, którego zadaniem było sprzedanie wieży na złom.
I znaleziono kupca. Nieprzyjemny przemysłowiec wstydził się zgłosić na policję, a Lustig ponownie sprzedał tę samą wieżę! Ale drugi klient zgłosił się na policję i oszustwo zostało wykryte.
