Adres: Rosja, Moskwa
Data założenia: XIV wiek
Główne atrakcje: Katedra Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej, Katedra Zmartwychwstania Chrystusa i Nowych Męczenników i Spowiedników Kościoła Rosyjskiego, Katedra Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej w dzwonnicy
Współrzędne: 55 ° 45'56,0 "N 37 ° 37'49.0" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Rosji
Zawartość:
W samym centrum stolicy, niedaleko skrzyżowania Pierścienia Bulwarowego i ulicy Bolszaja Łubiańska, znajduje się stary klasztor Sretenskaja. W kościele katedralnym można zobaczyć niezwykle piękne malowidła ścienne z początku XVIII wieku, które słusznie uważane są za jedno z arcydzieł starożytnej sztuki rosyjskiej.
Widok ogólny klasztoru
Historia klasztoru w XIV-XVII wieku
Według kronik klasztor został założony w 1397 roku za panowania najstarszego syna Dmitrija Donskoya, wielkiego księcia Wasilija I. Drewniane kościoły i cele zostały zbudowane w pobliżu Kitaj-Gorodzie na cześć wyzwolenia Moskali z inwazji wojsk bezwzględnego Tamerlana.
Klasztor od wieków odgrywał ważną rolę w życiu duchowym mieszczan. Klasztor leżał na drodze do Siergiewa Posada, więc wszyscy, którzy udali się na pielgrzymkę do Ławry, tam zostali.
Co roku 26 sierpnia odbywała się procesja religijna, a do klasztoru przenoszono ikonę Matki Bożej Włodzimierza z kremlowskiej katedry Wniebowzięcia NMP. Zatłoczona procesja była bardzo znacząca, a brali w niej udział wielcy książęta, a później carowie rosyjscy. Ponadto dwa razy w roku przez klasztor odbywały się procesje religijne, poświęcone ocaleniu miasta przed najazdami Tatarów Krymskich.
Podobnie jak w innych moskiewskich klasztorach, kamienna budowa klasztoru rozpoczęła się za panowania wielkiego księcia Jana III Wasiljewicza. Za jego panowania zbudowano z cegieł dwa starożytne kościoły - ikony Matki Bożej Władimirskiej i Marii Egipskiej.
W 1552 r. oddział Jana IV Groźnego triumfalnie powrócił do stolicy z kampanii kazańskiej. Rosyjski car zatrzymał się pod murami klasztoru, wziął udział w nabożeństwie dziękczynnym i obdarował klasztor hojnymi darami.
Widok ogólny katedry Nowych Męczenników i Wyznawców Rosyjskiego Kościoła na Krwi
Klasztor wyróżniał się także w trudnych dla kraju Czasie Udręk. Po zajęciu Moskwy przez wojska polsko-litewskie w klasztorze stacjonowały milicje rosyjskie. Wczesną wiosną 1611 r. Dmitrij Pożarski został ciężko ranny w walce. Wyczerpany książę został sprowadzony do klasztoru, a mnisi udzielili mu niezbędnej pomocy.
Klasztor w nowym miejscu
W XVII wieku, w związku z budową kamiennego muru w Kitaj-Gorod, klasztor został przeniesiony do części Moskwy, gdzie znajduje się do dziś. Wszystko zaczęło się od budowy kamiennej kaplicy, ale klasztor szybko się rozrastał. Otrzymał hojne datki ze skarbca królewskiego, więc w krótkim czasie wyrosły tu kościoły i korpusy braterskie.
Potem sytuacja się zmieniła. W 1737 r. w centrum miasta wybuchł ogromny pożar, który zniszczył kilka zabudowań klasztornych. W 1764 roku caryca Katarzyna II przeprowadziła reformę kościelną. Klasztor uznano za zbędny, wstrzymano finansowanie ze skarbca i pozwolono mieszkać w murach klasztoru nie więcej niż siedmiu mnichom.
W XIX wieku moskiewscy metropolitowie podjęli wiele wysiłków, aby ożywić życie klasztorne. Gdy wybuchła wojna z Francuzami, w klasztorze codziennie odbywały się nabożeństwa, a w dniu bitwy pod Borodino z klasztoru odbywała się zatłoczona procesja. Następnie do klasztoru przywieziono rannych żołnierzy rosyjskich. Chorym opiekowano się, a zmarły z ran znalazło ostatnie schronienie na cmentarzu klasztornym.
Na początku ubiegłego wieku klasztor był powszechnie znany ze swoich wspaniałych dzwonów. Na terenie klasztoru znajdował się hotel dla pielgrzymów i szkoła parafialna, a na miejscowym cmentarzu pochowano przedstawicieli znanych rodów szlacheckich.
Wraz z nadejściem władzy radzieckiej stary klasztor nie został natychmiast zamknięty. Na początku lat 20. z kościołów usunięto wszystkie cenne naczynia liturgiczne, srebrne ramy i stare ikony. Opata klasztoru, biskupa Illariona, aresztowano i zesłano na wygnanie pod Archangielsk. Następnie wrócił do Moskwy, ale wkrótce został ponownie aresztowany, osądzony i wysłany na Sołowki.
Klasztor został zlikwidowany w 1926 roku. W kraju trwała aktywna kampania antyreligijna, a wszystkie kościoły klasztorne zostały zniszczone, z wyjątkiem katedry Sretensky. Wierzący bardzo żałowali zaginionego Kościoła Marii w Egipcie, jednego z najstarszych w Moskwie.
Aby solidny budynek dawnej katedry nie był pusty, zaadaptowano go na noclegownię dla funkcjonariuszy NKWD. Następnie w świątyni znajdował się garaż, a za nim warsztaty konserwatorów. W latach 50. na dawnej nekropolii klasztornej, w której znajdowały się groby uczestników wojny 1812 r., wzniesiono budynek gimnazjum.
W latach 1958-1962 odnowiono fasady kościoła Sretensky. W tym czasie cerkiew nie była jeszcze prawowicie przywrócona, dlatego na odrestaurowanej cerkwi nie zainstalowano krzyży prawosławnych. Do 1990 r. wewnątrz kościoła działały warsztaty restauracyjne, a do budynku nie wpuszczano osób z zewnątrz.
Na początku lat 90. stara katedra została zwrócona wierzącym. Początkowo był parafialny, gromadzili się tu członkowie odradzającej się wspólnoty kościelnej. Dwa lata później świątynia otrzymała status dziedzińca słynnego klasztoru pskowsko-pieczerskiego.
Katedra Włodzimierza Ikona Matki Bożej Ofiarowania
Latem 1996 roku na bazie katedry odrestaurowano męski klasztor. Stopniowo na terenie pojawiła się dzwonnica i ogrodzenie. A od 1999 roku w klasztorze otwarto szkołę, która wkrótce przekształciła się w seminarium duchowne.
Świątynia Sretensky
Pośrodku klasztornego dziedzińca stoi piękny stary kościół. Pojawił się w 1679 roku na mocy dekretu rosyjskiego cara Fiodora Aleksiejewicza i został zbudowany na miejscu starszej świątyni, która istniała od końca XIV wieku. Po konsekracji podjęto decyzję o rozbudowie kościoła i dobudowano do niego z trzech stron łukowe kruchty. Na początku XVIII wieku kruchtę zachodnią przebudowano na kruchtę kościelną, a przy fasadzie południowej pojawiła się kaplica pw. Narodzenia Jana Chrzciciela.
Pomimo remontów i przebudowy wygląd starego budynku nieznacznie się zmienił. Katedra Sretensky jest jednym z najlepszych przykładów architektury świątyń moskiewsko-jarosławskich. Składa się z czworoboku o podwójnej wysokości podzielonego na trzy nawy i trzy absydy. Kilka lat temu do świątyni dobudowano galerię z niewielką elegancką dzwonnicą.
Zewnętrzne ściany katedry zdobią trzy łuki, a w przerwach między nimi można zobaczyć duże ikony. Czteroosobowy zwieńczony jest pięcioma cebulastymi kopułami. Masywny bęben podtrzymujący środkowy rozdział jest oświetlony, pozostałe ozdobione są ozdobnymi oknami.
Widok katedry Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej Spotkania od tyłu
Wewnątrz znajduje się pięciopoziomowy ikonostas tyablo, wykonany w 1995 roku. Dolna część, czyli krypta, ozdobiona jest białym marmurem i mozaikami. Zawiera naturalnej wielkości replikę słynnego Całunu Turyńskiego. Wierni przyjeżdżają tutaj, aby modlić się przed starożytnymi ikonami i relikwiami chrześcijańskich świętych.
Unikalne freski kościoła Sretensky powstały w 1707 roku, w okresie przejścia do baroku. Klientem malowideł ściennych był steward Siemion Fiodorowicz Gribojedow, a świątynię namalowali utalentowani ikonografowie zaproszeni z Kostromy i Jarosławia.
Klasztor dzisiaj
Obecnie w obecnym klasztorze mieszka około 40 mieszkańców. Znajduje się tu największe prawosławne wydawnictwo w Rosji, a chór klasztorny występuje na uroczystych koncertach w różnych częściach kraju i za granicą. Nabożeństwa w klasztorze odbywają się codziennie o godz. 6.30 i 18.30.
Klasztor ma dwa sketes, spółdzielnię rolniczą i opiekę nad sierocińcem w mieście Michajłow.Stopniowo budynek szkoły, hotel i kilka lokali położonych wzdłuż bulwaru Rozhdestvensky przechodziły w jego posiadanie.
Całkiem niedawno w klasztorze konsekrowano nowy kościół pod wezwaniem Nowych Męczenników Rosji. Często nazywana jest „świątynią krwi” lub „świątynią pojednania” i jest uważana za hołd dla pamięci wszystkich, którzy byli represjonowani i umierali w latach aktywnych prześladowań Kościoła. Niestety, aby ten wielkoformatowy budynek zajął jego miejsce, kilka zabytkowych budynków klasztoru musiało zostać rozebranych.
Dzwonnica katedry Włodzimierz Ikona Matki Bożej Ofiarowania
Jak dostać się do klasztoru?
Terytorium klasztoru znajduje się 1,5 km na północny wschód od Kremla moskiewskiego. Łatwo do niego dotrzeć w 15 minut pieszo ze stacji metra „Turgieniewskaja”, „Cistyje Prudy”, „Sukharevskaya”, „Cvetnoy Boulevard”, „Trubnaya”, „Lubyanka” lub „Kuznetsky Most”. Do klasztoru można również dojechać autobusami N6, M2 i M9. Musisz wysiąść na przystanku Sretensky Gate.
