Adres: Niemcy, Monachium
Rozpoczęcie budowy: 1468 rok
Zakończenie budowy: 1525 rok
Architekt: Jörg von Halsbach
Wysokość: 100 m²
Współrzędne: 48 ° 08'18,9 "N 11 ° 34'24,5" E
Zawartość:
Krótki opis
Niedaleko monachijskiego Marienplatz znajduje się główna katedra stolicy Bawarii - Frauenkirche. Oficjalna nazwa najwyższej katedry w Monachium to Katedra Najświętszej Marii Panny.
Co zaskakujące, w 2004 roku na spotkaniu władze miasta uchwaliły dość kontrowersyjną ustawę, zgodnie z którą w ultranowoczesnym mieście, słynącym z instytutów badawczych i muzeów, zabrania się wznoszenia budynków wyższych niż Frauenkirche.
Katedra z lotu ptaka
Wysokość katedry, zbudowanej w stylu gotyckim, to „tylko” 99 metrów. Oczywiście liczby tej nie można nazwać małą, ale ogranicza ona budowę ogromnych wieżowców i biurowców w mieście. Jaki jest powód takiego stosunku władz do Frauenkirche, co jest takiego niezwykłego w tej katedrze? Nie jest tajemnicą, że wiele biur podróży nazywa Frauenkirche symbolem Monachium i polecam wszystkim gościom miasta, aby odwiedzili tę atrakcję bezbłędnie. Oczywiście Frauenkirche z pewnością może zainteresować historyków, koneserów zabytków architektury i kultury. Na uwagę zasługuje jego długa historia i ścisły związek z legendarną dynastią Witttelsbachów, która przez 700 lat rządziła Bawarią.
Wielu przewodników mieszkających w Monachium, opowiadających swoim grupom wycieczkowym o Frauenkirch, dość często mówi o katedrze z pewnym sceptycyzmem. Faktem jest, że majestatyczna katedra, która jest najwyższą budowlą w Monachium, nie zachwyca rdzennych mieszkańców miasta. Rodzina Wittelsbachów jest „winna” za ten stan rzeczy, który, nawiasem mówiąc, jest bardzo szanowany w Bawarii, a ostatni potomek tej dynastii nadal żyje na koszt państwa w luksusowym pałacu Nymphenburg.
Widok katedry z Nowego Ratusza
To założyciele tej dynastii uczynili z Frauenkirche katedrę dla możnych tego świata i przekształcili ją w rodzaj rodzinnej krypty. To prawda, jest to już historia, którą należy omówić nieco poniżej.
Katedra Frauenkirche - historia
Jak wspomniano powyżej, dynastia Wittelsbachów chciała stworzyć katedrę, w której mogliby zwrócić się do Boga i gdzie mogliby znaleźć wieczny odpoczynek. Pierwszy kamień przy budowie katedry, którą postanowiono wybudować w stylu gotyckim, położono w 1468 roku. Projekt budynku opracował słynny wówczas architekt Jörg von Halspach, który powiedział, że budynek w stolicy Bawarii „został zbudowany w stylu bezkompromisowego gotyku, w którym nie ma nic zbędnego”.
Katedra Frauenkirche została zbudowana z cegieł do 1494 r.... Podczas ceremonii otwarcia dokonano także konsekracji kościoła. W uczciwości należy zauważyć, że w 1494 roku katedra nie była w pełni ukończona: jej główne detale architektoniczne – kopuły na wieżach, ukończono w 1525 roku. Od połowy XVI wieku katedrę Frauenkirche można było nazwać katedrą świecką, rzadko do niej zaglądali zwykli mieszkańcy Monachium. Jak wiadomo, kościół nie powinien być posłuszny politykom i rządowi kraju, a Frauenkirche stał się rodzajem symbolu znanego w Bawarii pod nazwą: „unia tronu i ołtarza”.
Widok na wieże katedry
Po pierwszej konsekracji katedra mogła pomieścić ponad 20 tysięcy osób. Kiedy wzniesiono wieże, pojemność katedry Frauenkirche spadła do 12 000. Po II wojnie światowej kazań w kościele może słuchać nie więcej niż 4 tysiące osób. Wszystkie miejsca siedzące, podobnie jak w wielu kościołach katolickich, są siedzące. Warto zauważyć, że podczas ofensywy alianckiej na Monachium uszkodzona została katedra Frauenkirche. Jednak wyrządzone szkody nie można nazwać znaczącymi. Wszystkie elementy wystroju wnętrz, nagrobki i cenne relikwie nie uległy uszkodzeniu. Renowacja katedry Frauenkirche po II wojnie światowej odbyła się w rekordowym czasie. Jak mogłoby być inaczej w przypadku świątyni, którą nazywa się „jednością tronu i ołtarza”? Tak pozostało do dziś.
Katedra Frauenkirche - architektura
Żaden współczesny architekt nie może powiedzieć, że fasady katedry nie budzą podziwu dla stylu gotyckiego. Majestat, surowe linie i, można by rzec, przerażające piękno, widać w każdym szczególe budynku. Pomimo fasady budynku, wnętrze świątyni rozczarowuje wielu turystów. „Ta świątynia jest trochę nędzna”, „Tu nie jest przytulnie i zimno”, „Prawdopodobnie nie byliśmy w kościele katolickim” – te słowa często wypowiada wielu gości Monachium, którzy po raz pierwszy przekroczyli próg symbol stolicy Bawarii, katedra Frauenkirche.
Fasada katedry
Jak wspomniano powyżej, nawet rdzenni mieszkańcy miasta nie faworyzują tej głównej atrakcji swoją uwagą. Asceza wystroju wnętrz, arogancki stosunek duchowieństwa do wiernych nie są w stanie przyciągnąć wiernych pod mury katedry. Podczas niedzielnych nabożeństw na ławkach dla 4000 osób trudno będzie naliczyć 80 parafian. Podczas wieczornych nabożeństw Frauenkirche jest praktycznie pusty: tylko 10-15 starszych kobiet słucha modlitw wznoszących się do Boga. Przychodzą tu tylko dlatego, że mieszkają w schronie niedaleko katedry.
Mimo wszystko to właśnie z tej katedry prowadzone są liczne transmisje nabożeństw poświęconych najważniejszym świętom katolickim. Ceremonia katedry Frauenkirche można nazwać księgowym, reżyserem, scenarzystą i reżyserem. Ponadto arogancko twierdzi, że jest Katedra Frauenkirche powinna być wzorem dla wszystkich kościołów katolickich... „Wnętrze świątyni nie jest sceną cyrkową, gdzie wszystko powinno być pomalowane jasnymi kolorami. Msza, a nie błazen, nie da się jej skrócić, podczas niej trzeba siedzieć i słuchać w zupełnej ciszy ”- powiedział w rozmowie z uroczystym Antonem Hecklerem. To on stał się pierwszym pastorem Kościoła katolickiego, który skrupulatnie obliczył na komputerze osobistym kwotę niezbędną do komunii parafian. Nawiasem mówiąc, oficjalnie zarejestrowana parafia Frauenkirche liczy mniej niż 400 osób.
Główne wejście do katedry
Ścisły związek katedry Frauenkirche z władzą, który trwa od ponad 400 lat, odpycha młodych ludzi. W całej parafii jest mniej niż 30 parafian w wieku poniżej 18 lat. Nie mogło być inaczej w katedrze, gdzie przed głównym ołtarzem znajduje się ogromny nagrobek króla Ludwika Bawarskiego, który całkowicie zakrywa główne miejsce w świątyni. Ponadto nad nagrobkiem wzniesiono flagę Bawarii: sztandar prawie całkowicie zasłania tron przed trzodą. Kiedyś Maksymilian I postanowił postawić dziwnie wyglądający pomnik w katedrze Frauenkirche, na którym przedstawiano czaszki i rycerzy gotowych do bitwy. Pomnik ten miał symbolizować grób Wittelsbachów. Maksymilian I był jednym z tych polityków, którzy rozumieli, jak korzystne jest zjednoczenie rządu i Kościoła. Nie ukrywał nawet swoich poglądów i wzniósł łuk triumfalny nad przerażającym ciemnym pomnikiem. Ten łuk w świątyni Frauenkirche miał pokazywać wiernym ścisły i nierozerwalny związek między władzą ziemską a niebiańską.
Po przeczytaniu tego wszystkiego wiele osób, których drogi będą prowadzić do Monachium, może pomyśleć, że Katedra Frauenkirche nie jest warta uwagi. Jednak wcale tak nie jest.Po spacerze po Marienplatz i zwiedzeniu jego licznych atrakcji i butików, koniecznie zatrzymaj się przy Frauenkirche.
Widok na południową wieżę katedry od strony Liebfrauenstrasse
Po pierwsze, tak ostrego kontrastu nie znajdziemy nigdzie indziej na świecie, a po drugie niewybaczalnym błędem byłoby nie sfotografowanie zewnętrznej fasady katedry, zbudowanej w stylu „bezkompromisowego gotyku”. Koneserów muzyki i śpiewu chóralnego szczególnie zainteresuje akustyka tego wyjątkowego obiektu architektonicznego. Niestety nie da się tam posłuchać muzyki Bacha, tempo jego utworów jest zbyt szybkie, ogromna przestrzeń sali zlewa się w jeden szum. W jednym z wywiadów Precentor Frauenkirche, opublikowanych w monachijskiej gazecie, mówi się, że „Bach w katedrze uderza mocno w uszy”. Cały urok śpiewu chóralnego lub muzyki można docenić tylko przy Mszy Wolfganga Mozarta lub chorałach wniebowstąpionych do Boga, sięgających czasów gregoriańskich.
W czasopismach można znaleźć wiele notatek o katedrze Frauenkirche, o której nakręcono wiele programów telewizyjnych. W tej niesamowitej i naprawdę wyjątkowej katedrze, zbudowanej nie dla ludzi, ale dla możnych tego świata, związek między mocami „ziemskimi i niebiańskimi” jest zbyt bliski. To właśnie w jednym z magazynów zacytowano powiedzenie starej kobiety, która dożywała swoich dni w schronisku w pobliżu Frauenkirche. Powiedziała, że jej matka dość często powtarzała znane z przestrzeni postsowieckiej przysłowie: „Bądź prosty, a ludzie na pewno do ciebie dotrą”.
Dzwonki katedralne
96-letnia babcia, pozostawiona bez krewnych, wyjaśniła, że to przysłowie jest odpowiednie nie tylko dla ludzi, ale także dla pobliskiej katedry Frauenkirche. Dopiero czas pokaże, czy władze posłuchają słów starszego mężczyzny, wypowiedzianych w 2006 roku. Nawiasem mówiąc, zakaz budowy budynków w Monachium nad Frauenkirche jest tymczasowy i może zostać zniesiony w każdej chwili.
