Adres: Rosja, Petersburg, Puszkin, Carskie Sioło
Architekt, budowniczy: Bartolomeo Francesco Rastrelli
Budynek: 1752 - 1756
Współrzędne: 59° 42'57,9 "N 30 ° 23'43,9" E
Obiekt dziedzictwa kulturowego narodów Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Wspaniały barokowy zabytek przyciąga wielu rosyjskich i zagranicznych turystów do nowoczesnego miasta Puszkina. Pałac Katarzyny zachował pamięć wszystkich swoich właścicieli i dziś ma status muzeum państwowego. Spośród 58 sal, które zostały zniszczone podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, 32 zostały odrestaurowane (2019). Unikatowa Bursztynowa Komnata uważana jest za perłę ekspozycji.
Pałac Wielkiej Katarzyny z lotu ptaka
Historia pałacu
W 1710 r. Piotr I podarował swojej żonie Katarzynie majątek ziemski Saar. Carskie Sioło nosiło tę nazwę na początku XVIII wieku. Prezent spodobał się przyszłej cesarzowej, dlatego jednocześnie z budową Petersburga zaczęto tu wznosić nowy pałac.
Budynek został zbudowany przez architekta I.-F. Braunsteina. Latem 1724 roku pierwszy pałac był gotowy. Był to dwukondygnacyjny budynek w stylu „holenderskim”, w którym znajdowało się 16 pokoi.
Widok z tyłu Pałacu Katarzyny
Za carycy Elżbiety Pietrownej postanowiono rozszerzyć „kamienne komnaty” Katarzyny I. Nad realizacją projektu na dużą skalę pracowało kilku architektów, a ukończył go Francesco Bartolomeo Rastrelli. W 1756 r. genialny architekt przeprowadził przez nowy pałac cesarzową, jej orszak i zagranicznych ambasadorów.
Powiększył budynek o jedno piętro i zastosował nowy układ. Małe pokoje i przestronne korytarze przechodziły jedna w drugą i tworzyły długi apartament Grand. Na złocenie elementów dekoracyjnych wydano 100 kg złota. Na polecenie Elżbiety fasady pomalowano na jasny lazur, a na frontonie pojawił się ozdobny monogram gospodyni.
Widok na fasadę Pałacu Katarzyny
Za czasów Katarzyny II w projekt pomieszczeń pałacowych zaangażował się utalentowany architekt ze Szkocji Charles Cameron. Dzięki niemu pałac otrzymał modne wówczas cechy architektury antycznej. Surowość projektu została harmonijnie połączona z wdziękiem dekoracji.
Cesarz Aleksander I zamówił nowe wnętrza Wasilijowi Pietrowiczowi Stasowowi. Nadworny architekt stworzył w pałacu kancelarię obrzędową i kilka pomieszczeń, które poświęcone były zwycięstwu wojsk rosyjskich nad armią napoleońską.
Duża sala
W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej miasto Puszkin znajdowało się w strefie okupacji hitlerowskiej. Pałac królewski zamieniono na ogromny garaż, a jego bezcenne wnętrza splądrowały i częściowo zniszczyły pożary. Słynna Bursztynowa Komnata została zdemontowana i wywieziona z kraju. Jej ślad ostatecznie zaginął w Królewcu. Odbudowa zabytku architektury trwała wiele lat.
Pałac dzisiaj
Budynek pałacowy został wybudowany w stylu barokowym i ma ponad 300 m długości. Budynek prezentuje się bardzo elegancko. Niebiesko-białe fasady zdobią bogate złocenia, śnieżnobiałe kolumny, posągi kariatyd, Atlantów i głowy lwów. Wewnątrz można zobaczyć kolekcje malarstwa, rzemiosła artystycznego, rzeźby, antyczne naczynia i meble.
Sala Arabeska
Główna klatka schodowa znajduje się w południowej części budynku. Jest wyrzeźbiony z białego marmuru i ozdobiony balustradami i dużymi ozdobnymi wazonami. Pokryte czerwonymi dywanami stopnie oświetlają trzy kondygnacje okien. Ściany zdobią wykwintne sztukaterie. Zdobią je wazony i naczynia z porcelany japońskiej i chińskiej z XVIII - XIX wieku. Na platformach między nawami można zobaczyć marmurowe rzeźby z połowy XIX wieku.
Sala Tronowa lub Wielka Sala zajmuje powierzchnię 800 mkw. m. Wewnątrz powstaje uczucie, że pokój nie ma końca. W czasach carskich odbywały się tu maskarady i uroczyste przyjęcia. Przestronny hol przykuwa uwagę ogromnym malowanym plafonem na suficie, ażurowymi złoceniami, lustrami i pięknym parkietem z jasnego i bejcowanego dębu.
Biała jadalnia od frontu
Po Wielkiej Sali turyści są prowadzeni przez Jadalnię Kawalerii, zaprojektowaną przez Rastrelli. W tym pomieszczeniu dominuje pozłacany ornament z muszelek i kwiatów. Serwowane są stoły z porcelanowymi naczyniami z końca XVIII wieku.
Wszystkie pomieszczenia Złotej Suity pałacu ozdobione są wielopoziomowymi piecami kaflowymi, które zostały wykonane według szkiców Rastrelli. Antyczne grzejniki są wykonane jak prawdziwe dzieła sztuki! Piece pokryte są kaflami, kolumnami i wnękami z niebieskim malowaniem kobaltowym.
Sala zdjęciowa
Fani malarstwa bardzo lubią Salę Obrazową, na której obwodzie zawieszone są płótna artystów zachodnioeuropejskich z XVII - XVIII wieku. Mimo artystycznej wartości zgromadzonej tu kolekcji obrazy pełniły jedynie rolę „kolorowego dywanu”. Umieszczone są blisko siebie i oddzielone cienkimi złoconymi ramkami, zgodnie z zasadą zawieszania na kratownicy. Pod rządami Elizawety Pietrownej i Katarzyny II w sali odbywały się wieczory muzyczne, posiłki i przyjęcia dyplomatyczne.
Jednym z najbardziej spektakularnych pomieszczeń pałacu są osobiste apartamenty Katarzyny II - Sala Arabeska. Komnaty zdobią lustra w złoconych ramach, misterne sztukaterie, uroczyste portrety gospodyni i jej świty. Sufit przedstawia ukochane przez cesarzową sceny ze starożytnych mitów.
Jadalnia kawaleryjska
Bursztynowa Komnata
W pałacu za Piotra I pojawiła się niezwykła sala. Została wykonana przez pruskiego mistrza Andreasa Schlütera i podarowana carowi rosyjskiemu przez elektora pruskiego w 1716 roku. Za życia Piotra bursztynowe dekoracje, panele i panele leżały w ludzkich pokojach Pałacu Letniego. W 1746 roku zamontowano je w Pałacu Zimowym, a po 9 latach przeniesiono do Carskiego Sioła.
Uznane arcydzieło sztuki zdobniczej XVIII wieku zaginęło podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Próby odnalezienia Bursztynowej Komnaty były podejmowane przez lata, ale nigdy nie zakończyły się sukcesem.
Bursztynowa Komnata
W 2000 roku Niemcy przekazali Rosji kilka znalezionych fragmentów - bursztynową komodę i mozaikę florencką. Reszta wnętrz musiała zostać przebudowana od podstaw. Skomplikowana i kosztowna praca trwała 23 lata i została ukończona w 2003 roku. Dziś odwiedzający pałac widzą wspaniały efekt pracy rosyjskich konserwatorów i artystów, podziwiają ich kunszt i piękno bursztynu.
Pomieszczenie ma wysokość 7,8 m. Powierzchnia ścian to 86 m2. m, a podłoga ma 100 mkw. Do renowacji zużyto 6 ton „kamienia słonecznego” ze złoża kaliningradzkiego. Największa bryłka użyta do dekoracji ważyła 1 kg. Został specjalnie zakupiony od jednego z moskiewskich kolekcjonerów.
Kościół Zmartwychwstania Pańskiego
Widok na Kościół Zmartwychwstania Pańskiego
W północnej części pałacu wznoszą się kopuły cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego. Historia kościoła domowego rozpoczęła się za czasów Katarzyny I w 1713 roku. Świątynia, która przetrwała do dziś, została zbudowana za panowania Elżbiety Pietrownej i konsekrowana w 1756 roku.
W 1820 roku Pałac Wielkiej Katarzyny przeżył poważny pożar. Spłonęła znaczna część wnętrz kościoła. To prawda, że w ciągu zaledwie dwóch lat architekt V.P. Stasov całkowicie odrestaurował świątynię.
Kopuły Kościoła Zmartwychwstania Chrystusa
Po rewolucji 1917 r. kościół pałacowy zamknięto, a pomieszczenia przeznaczono na muzeum. W latach okupacji Niemcy wykorzystywali budynek jako garaż. Kiedy wojska radzieckie wyzwoliły Puszkina, świątynia została doszczętnie splądrowana, a jej dach zburzony. W latach powojennych kościół pełnił funkcję magazynu.
Renowację wnętrz świątyni zakończono w 2010 roku. Dawną dekorację można było zwrócić tylko częściowo. Konserwatorzy pozłacali pięć kopuł i część ram. Z bogatego ikonostasu zachowały się tylko trzy obrazy.
Przydatne informacje dla odwiedzających
Druga Antykomora
Dla turystów pałac jest otwarty w każdy dzień, z wyjątkiem wtorku, w godzinach od 12:00 do 18:00. Bilety sprzedawane są do 16:45. W poniedziałki muzeum jest otwarte od 10:00 do 21:00. Kasy biletowe zamykane są o 20:00.
Dzieci do lat 16 przyjmowane są tu bezpłatnie. Uczniowie i emeryci płacą 350 rubli, a dorośli turyści - 700 rubli. Możesz kupić audioprzewodnik - 150 rubli (2019).
Ludzi, którzy chcą dostać się do wyjątkowego muzeum, jest bardzo dużo, więc kolejki ustawiają się w kolejce i czasem trzeba czekać 2-3 godziny. Uczestnicy wycieczek autokarowych dostają się do środka szybciej niż inni. Należy pamiętać, że robienie zdjęć i filmowanie nie wszędzie jest dozwolone.
Sala portretowa
Jak się tam dostać
Pałac stoi na terenie Parku Katarzyny w Puszkinie. Do miasta, które znajduje się 25 km na południe od Petersburga, można łatwo dojechać pociągiem. Pociągami z dworców w Witebsku i Bałtyku dojeżdżają do stacji Carskie Sioło. Następnie dowolnym autobusem lub taksówką o ustalonej trasie docierają do przystanku Sadovaya Ulitsa. Stamtąd do pałacu-muzeum 450 m pieszo.
Możesz skorzystać z regularnych autobusów, które kursują do Puszkina ze stacji metra Kupchino, Moskovskaya i Zvezdnaya. Musisz dostać się na przystanek autobusowy „Sadovaya Ulitsa” i iść do pałacu.
