Wiele kościołów w Rosji i za granicą jest konsekrowanych na cześć święta Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy. Zgodnie ze świętą tradycją, w tym dniu uczniowie I. Chrystusa, którzy głosili kazania w różnych krajach, w cudowny sposób zgromadzili się w Jerozolimie, aby dokonać pochówku Matki Bożej.
Krótka historia
Znaczenie święta jest takie, że śmierć (zaśnięcie) jest tymczasowym snem ludzkiego ciała aż do zmartwychwstania przy powtórnym przyjściu Chrystusa, po którym nastąpi życie wieczne. Dusza oddzielona od ciała pojawia się przed żywym Panem. Wniebowzięcie symbolizuje zatem triumf życia wiecznego nad śmiercią. Od czasów księcia Włodzimierza kościoły Wniebowzięcia budowano w całej Rosji.
Jeden z kościołów poświęconych spoczynku Najświętszej Marii Panny znajduje się w Muromie, u zbiegu ulic Swierdłowej i Krasnoarmejskiej. Wciąż jest widoczny z daleka dzięki wysokiej dwupiętrowej dzwonnicy. Pierwsze wzmianki o kościele Wniebowzięcia NMP pochodzą z 1566 r. – był on drewniany -, jak wszystkie budynki tamtych czasów. W 1790 r. 28-letni kupiec Dmitrij Lichonin, który handluje juftami (garbowaną skórą), zapewnił kwotę wystarczającą na budowę kamiennego kościoła. W miejscu kruchego drewnianego budynku pojawiła się kamienna świątynia z pojedynczą kopułą. Miał dwa trony: główny, konsekrowany w imię Zaśnięcia Matki Bożej, oraz kaplicę ku czci chrześcijańskiego świętego Dymitra Tesaloniki, umęczonego za wiarę. W 1829 r. przebudowano refektarz, aw 1836 r. dobudowano do kościoła dzwonnicę. Wnętrze kościoła Wniebowzięcia NMP wyposażone jest w sprzęty kościelne, ikony, są księgi liturgiczne, ale w kościele nie ma szczególnie czczonych zabytków.
Kościół Wniebowzięcia NMP – pomnik epoki klasycyzmu
Kościół Wniebowzięcia Matki Bożej przez ponad 220 lat swojej historii przeszedł znaczące zmiany w wyglądzie, ale nawet w tej formie jest cenny jako typowy zabytek epoki klasycyzmu. Główna kaplica kościoła - ołtarzowa - uległa zniszczeniu. Do dziś zachował się refektarz i dzwonnica, połączone niewielkim gankiem (gankiem). Geometryczny, prostokątny budynek refektarza nakryty jest dachem dwuspadowym zwieńczonym kopułą z krzyżem. Środkowa część elewacji wykonana w formie wystającego ryzalitu, tworzącego kompozycję wolumetryczno-przestrzenną, uzupełniona trójkątnym naczółkiem. Risalit łączy w sobie trzy wysokie okna, ozdobione elementami dekoracyjnymi w postaci zagłębionego prostokąta.
Gzyms ozdobiony jest „grzankami” – małymi prostokątnymi ryzalitami tworzącymi przerywany rząd. Fasetowana dzwonnica kościoła Wniebowzięcia NMP na planie prostokąta zwieńczona jest półkulą z iglicą. Pierwsza kondygnacja dzwonnicy ozdobiona jest łukowymi otworami ujętymi w pionowe kolumny. Każda z elewacji pierwszej kondygnacji zakończona jest trójkątnym frontonem. Druga kondygnacja ma półokrągłe okna i łukowate otwory, przez które widoczne są dzwony. We wrześniu 2011 roku podjęto pierwszy krok w celu odrestaurowania części ołtarzowej świątyni. Arcybiskup Vladimir-Suzdal Evlogiy wziął udział w tym ważnym duchowo wydarzeniu., który położył pierwszy kamień pod fundament przyszłej głównej kaplicy kościoła.
