Dzisiaj oburzamy się, gdy odcina się wodę i przyjmujemy za pewnik nieprzerwany dopływ wody do mieszkań. Ale zaledwie 150 lat temu nasi przodkowie nie mieli takich korzyści cywilizacyjnych.
Krótka historia
Mieszkańcy Włodzimierza stale doświadczali trudności z zaopatrzeniem w wodę. Jego głównymi źródłami były niezwykle skąpe studnie i rzeka Klyazma, do której ścieżka biegła po długich, stromych zboczach. Rzeka Lybed, płynąca wśród wybojów i wąwozów, już w połowie XIX wieku zamieniła się w strumień i niewygodne stało się czerpanie z niej wody wiadrem.
Wieża ciśnień z lotu ptaka
Dwa publiczne stawy są prawie suche. W 1857 r. gubernator Włodzimierza Jegor Siergiejewicz Tilicheev ogłosił zbiórkę pieniędzy na budowę sieci wodociągowej. Do 1861 r. zebrano około 9 tysięcy rubli w darowiznach, a z budżetu miasta przeznaczono 5,7 tys. Ale kapitał stały (35 tysięcy rubli) uzyskano ze sprzedaży działki miejskiej pod budowę linii kolejowej. Tak więc kwota 50 tysięcy rubli umożliwiła rozpoczęcie budowy sieci wodociągowej.
Północno-zachodnia strona wieży. Wejście do wieży
Niemiecki inżynier hydraulik Karl Karlovich Dill opracował projekt systemu zaopatrzenia w wodęgrożące zniszczeniem Do złotej bramy... Niemcy planowali ustawić w kościele bramnym zbiornik o pojemności 8000 wiader. Władze miasta zatwierdziły ten „inteligentny projekt, znacznie obniżający koszty budowy nowej wieży”.
W raporcie do szefa prowincji Włodzimierza zauważono, że „Wydaje się, że Złota Brama została wzniesiona specjalnie po to, aby umieścić w nich zbiornik zaopatrujący miasto w wodę”. Kiedy zaczęto realizować plan budowy, doszło do katastrofy.
Południowo-wschodnia strona wieży
Na drodze w pobliżu Złotej Bramy, gdzie ułożono rury wodociągowe, zawaliła się ziemia. W rowie zmiażdżono kierowcę i dwóch robotników, z których jeden zmarł godzinę później. Administracja prowincji anulowała projekt, ponieważ stwierdziła możliwość zbudowania zbiornika na szybie znajdującym się w pobliżu Złotej Bramy, zwanym Kozlov. W 1866 r. w różnych częściach miasta wzniesiono 8 kranów, a w centrum Włodzimierza ustawiono kamienny basen ze zbiornikiem i fontanną. Wodociąg obsługiwał sprowadzony z Anglii silnik parowy o mocy 25 koni mechanicznych. Na Kozlovy Val zbudowano wieżę ciśnień ze zbiornikiem na 8000 wiader. 11 września 1866 r. odbyło się uroczyste otwarcie wodociągu Włodzimierza.
Północno-wschodnia strona wieży
Z rzeki poprowadzono pierwszy system wodociągowy we Włodzimierzu. Ulica Klyazma Letneperezinskaya do Złotej Bramy. Na każdego mieszkańca Włodzimierza przypadało około 5 wiader wody dziennie. To właśnie stąd, z wieży ciśnień na Kozlovy Val, woda rozlała się po całym mieście. Że wieża, która przetrwała do dziś, pojawiła się już w 1912 r.... Jest to trzykondygnacyjny budynek zbudowany z czerwonej cegły w stylu „pseudorosyjskim”. Każdy poziom jest ozdobiony oknami. W dolnej kondygnacji mają wysokie łuki, obramowane lancetowymi listwami; w drugim - również łukowaty; w trzecim - i całkowicie prostokątny. Z wyglądu konstrukcja przypomina wieżę fortecy, rozszerzającą się w górę. Obecnie wieża ciśnień we Włodzimierzu straciła swoje znaczenie użytkowe. Na jej najwyższym piętrze, gdzie znajdował się zbiornik, znajdował się taras widokowy z niskim namiotem.
Drabina na taras widokowy wieży ciśnień
Otwiera się stąd wspaniała panorama miasta. Dolne piętra wieży zajmuje wystawa „Stary Włodzimierz”, która opowiada o pochodzeniu zaopatrzenia w wodę, na budowę pionów i oczyszczalni. Ekspozycja oparta jest na materiałach pozyskanych ze środków Rezerwatu Muzeum Władimira-Suzdala, archiwum regionalnego i przedsiębiorstwa Vladimirvodokanal. Przyjezdny wystawa „Stary Władimir”mieszkańcy Włodzimierza i goście miasta dowiedzą się, jak czysta woda pojawia się w ich kranach.
Ocena atrakcji:
