Adres: Rosja, region Jarosławia, Jarosław, ul. Bolszaja Oktiabrskaja, 41
Główne atrakcje: Kościół Chwały Matki Bożej (1677), Kościół Szui Smoleńskiej Ikony Matki Bożej (1673)
Kapliczki: Ikona Matki Bożej Smoleńskiej, cząstka relikwii wielkiego męczennika Demetriusza z Salonik
Współrzędne: 57 ° 37'18,6 "N 39 ° 52'52,8" E
Zawartość:
Dwie sąsiednie cerkwie - ku czci wielkiego męczennika Dymitra z Salonik i Pochwały Matki Bożej - tworzą jedną parafię Dmitrowskiego. Są prawdziwą ozdobą starożytnego Jarosławia i znajdują się w samym centrum rozległego miasta. Te starożytne kościoły przyciągają wielu pielgrzymów i turystów podróżujących do miast „Złotego Pierścienia” Rosji, nie tylko ze względu na swój malowniczy wygląd, ale także freski, które przetrwały z XVII wieku.
Historia budowy świątyń Dmitrowskiego i Pochwalskiego
Pierwszy kościół Dmitrovskaya znany jest od drugiej połowy XIV wieku. Stała na przedmieściach Jarosławia, w pobliżu miejsca, w którym rzeka Netecha wpadała do Korotosla. Kościół został zbudowany po powrocie oddziału wojskowego Jarosławia i stał się symbolem zwycięstwa armii rosyjskiej na polu Kulikowo. Dlatego świątynia została poświęcona na cześć niebiańskiego patrona księcia Dmitrija Donskoya - wielkiego męczennika Dmitrija Sołuńskiego.
Od lewej do prawej: Kościół Szui Smoleńskiej Ikony Matki Bożej, Kościół Chwały Matki Bożej
Stopniowo wokół kościoła wybudowano cmentarz wojskowy, na którym chowano mieszkańców miasta, którzy zginęli w bitwach. Jako pierwsi zostali na nim pochowani mieszkańcy Jarosławia, weterani bitwy pod Kulikowem. Później kościół i cmentarz zaczęły być postrzegane przez wszystkich jako rodzaj symbolu zwycięstwa nad Hordą i miejsca pamięci, w którym odprawiano modlitwy ku pamięci tych, którzy zginęli na polu bitwy lub zginęli od ran i okaleczeń.
Pisemne dowody istnienia drewnianego kościoła pochodzą z połowy XVI wieku. Wspominają o istnieniu kościoła św. Demetriusza na Netichu. Wiadomo również, że kościół ten spłonął w 1580 roku, ale został ponownie odbudowany i stał do lat 40. XVII wieku.
Kościół Chwały jest wymieniony w pisemnych dokumentach z początku XVII wieku. Wiadomo, że ta drewniana świątynia miała dwa ołtarze. Jego drugi tron został poświęcony św. Z biegiem czasu cerkiew pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny popadła w ruinę, a w 1645 r. ksiądz i parafianie zwrócili się do metropolity o zgodę na rozbiórkę starego kościoła i wybudowanie na jego miejscu nowego. Po uzyskaniu zgody mieszczanie zbudowali dwa nowe drewniane cerkwie – Dmitrowskiego i Pochwalskiego.
Wiadomo, że ikonografowie Macarius i Wasilij Agafonow namalowali kościół Dmitrowa. W tym czasie w projektowaniu świątyń zaczęło zmniejszać się użycie symboli wojskowych. Od bitwy pod Kulikowem minęło dużo czasu, a miasto przeżyło wiele nowych wstrząsów. Tak więc w 1654 r., Po epidemii zarazy, na wojskowym cmentarzu przykościelnym pochowano wielu zwykłych mieszkańców.
Ale minęły niecałe dwie dekady, a oba kościoły spłonęły doszczętnie podczas straszliwego pożaru Jarosławia w 1658 roku. Najpierw odbudowano Kościół Chwały. I przez długi czas nie mogli zebrać niezbędnych środków dla Dmitrowskiej. Murowaną świątynię zbudowano za pieniądze przekazane przez parafian dopiero w latach 1671-1673. Wiadomo również, że do ukończenia nowej cerkwi, za zgodą władcy Aleksieja Michajłowicza, wykorzystano materiały pozostałe po budowie wież miejskich - 955 wagonów z litej i pół cegły.
Widok na cerkiew Szujskiej Smoleńskiej Ikony Matki Bożej od strony Mukomolnego Lane
Historia parafii od XVII wieku do współczesności
Ołtarz główny kamiennej cerkwi Dymitrowa został poświęcony ku czci czczonego obrazu Matki Boskiej Smoleńskiej i Szujskiej. Ten wybór nie był przypadkowy. Ta wersja ikony została namalowana przez rzemieślników Shuya na cześć końca epidemii dżumy i przypomniała mieszkańcom Jarosławia krewnych, którzy zmarli na straszną chorobę w połowie XVII wieku.
Wkrótce, w 1677 r., za zgodą metropolity Jonasza Sysejewicza, odbudowano także cerkiew chwały z kamienia. W przeciwieństwie do zimnego kościoła Dymitrowskiego, w którym nabożeństwa odbywały się tylko w ciepłym sezonie, mały kościół Pokhvalskaya stał się zimowym, ciepłym kościołem parafialnym.
W 1686 roku cerkiew Dymitrowa została ozdobiona malowidłami ściennymi wewnątrz. A na początku XVIII wieku po obu stronach dobudowano do niego zadaszone krużganki. W 1748 r. kościół Pohval został przebudowany praktycznie od podstaw, stosując w nowym budynku nowe techniki architektoniczne i artystyczne.
Na przestrzeni dziejów filantropi wspierali życie parafii. Za ich pieniądze przeprowadzono niezbędną restrukturyzację i naprawy. Według dokumentów z końca XIX - początku XX wieku wiadomo, że parafia Dmitrowa otrzymała znaczne wkłady finansowe od kupców jarosławskich Spiridona Anisimovich Poletaev i Nikolai Maksimovich Kuznetsov. Za swoje pieniądze zbudowali nowe żłobienie, zamówili nowy ikonostas, ozdobili ściany kościoła nowymi obrazami, a także kupili srebrne naczynia do kultu i korony na ikony świątynne.
Podczas powstania Lewicowego Esera przeciwko władzy sowieckiej w 1918 r. oba kościoły zostały poważnie uszkodzone przez odłamki i pociski. W kościele Dymitrowa głowa została złamana, namiot dzwonnicy został zniszczony, aw niektórych miejscach mury zostały przebite. Po 6 latach parafianie przeprowadzili w kościele prace konserwatorskie, nad którymi czuwali specjaliści z jarosławskich warsztatów konserwatorskich.
Następnie, zgodnie z nową polityką państwa, z obu kościołów skonfiskowano cały cenny majątek. Świątynia Dmitrowskiego została zamknięta dla wierzących od 1929 roku, a Pokhvalsky - od 1935 roku. W kościele Dmitrovskaya początkowo znajdował się magazyn, który był własnością miejscowej fabryki słodyczy, a także mieszkania mieszkalne mieszczan. Nieco później budynek został poważnie oszpecony poprzez rozebranie pozostałego rozdziału. Od początku lat 70. do początku lat 80. w kościele Dmitrowa miała miejsce gruntowna renowacja.
Widok na cerkiew Szujskaja Smoleńska Ikona Matki Bożej od ul. Sobinowa
Powrót kościołów parafianom nastąpił w 1991 roku. Nabożeństwa w kościele Pokhvalskaya zaczęły odbywać się rok później, aw Dmitrovskaya - dopiero od 2003 r., Ponieważ budynek wymagał szeroko zakrojonych prac remontowych i restauratorskich.
Architektura i dekoracja wnętrz
Kościoły Dmitrovskaya i Pokhvalskaya były wielokrotnie przebudowywane w ciągu swojej historii. Dwufilarowa świątynia Dymitrowskiego miała pierwotnie pięć kopuł i miała pokrycie podzakomarny. W XIX wieku rozebrano cztery kapituły, a dach zastąpiono bardziej praktycznym – czterospadowym. Nieco później, od zachodu, do świątyni dobudowano ganek w stylu klasycystycznym, wyraźnie niezgodny z głównym zespołem. Obecnie kościół jest sześcienny u podstawy i zwieńczony jednym kapitulnym, umieszczonym na bębnie świetlnym.
Świątynia Dymitrowa nie jest podpiwniczona i stoi na fundamencie z kostki brukowej lub, jak mawiano, na „dzikim kamieniu”. Kompozycyjnie jest podobny do kościoła św. Mikołaja Nadejdyna, który niegdyś służył jako wzór dla wielu jarosławskich budowli sakralnych. Listwy tej świątyni mają bardzo piękny wystrój. Zdobią je smukłe żebra i wyrazisty top z kilem.
Od północnego zachodu od głównego tomu zainstalowana jest dzwonnica. Ma potężną czworokątną podstawę i czterospadowy dach z rzeźbionymi otworami słuchowymi (lub lukarnami).
Pomimo malowniczego wyglądu, w środku znajduje się główny skarb kościoła Dmitrija Thessalon. Są to freski ścienne, które przetrwały z lat 80. XVII wieku. Wiadomo, że prace izograficzne wykonał artel mistrzów pod kierunkiem słynnego malarza ikon, znanego daleko poza granicami Jarosławia Dmitrija Plechanowa. W sumie mistrzowie stworzyli 186 malarskich znaków rozpoznawczych, które ujawniają główne historie ewangeliczne. Eksperci uważają te murale za jeden z najlepszych przykładów jarosławskiej szkoły artystycznej.
Kościół Pokvalskaya to przysadzista zimowa czworoboczna świątynia z jedną szeroką absydą ołtarzową. Podobnie jak kościół Dmitrovskaya, świątynia Pokhvalsky została zbudowana na fundamencie z bruku. Świątynia ta uzyskała swoje obecne cechy klasyczne podczas ostatniej większej przebudowy w 1809 roku. Jej główną bryłę przykrywa półokrągła drewniana kopuła, zwieńczona pojedynczą cienką, pełną wdzięku kopułą. Po obu stronach budynku znajdują się portyki ozdobione kolumnami, a pod dwuspadowym dachem przysadzisty refektarz.
Widok północnej fasady cerkwi Szuja Smoleńska Ikona Matki Bożej
Obecny stan świątyń
Oba kościoły są aktywne. W kościele Dmitrowa znajdują się trzy trony - na cześć wielkiego męczennika Dmitrija z Salonik, św. Jerzego i carewicza Aleksieja. Ciepła świątynia Pokhvalsky należy do parafii Dmitrovsky.
Jak dostać się do kościoła Dmitrija Sołuńskiego?
Kościół Dmitrovskaya znajduje się w Jarosławiu na ulicy. Bol. Oktiabrskaja (dawna Rozhdestvenskaya), 41.
Samochodem. Autostrada federalna M8 prowadzi z Moskwy do Jarosławia. W granicach miasta nazywa się Prospekt Moskiewski. Na nim trzeba przejść przez most na rzece Korotosl. A potem z Placu Objawienia Pańskiego - skręć w lewo w ulicę Bolszaja Oktiabrskaja, która prowadzi do świątyni.
Pociągiem. Z Moskwy do Jarosławia pociągi ekspresowe docierają w 3 godziny 16 minut. Podróż regularnym pociągiem trwa od 4 do 5,5 godziny. Z Dworca Moskiewskiego w Jarosławiu odległość do cerkwi Dmitrija Sołuńskiego wynosi 3 km. Możesz do niego dojść pieszo lub wziąć taksówkę.
