Adres: Rosja, obwód pskowski, Psków, Oktiabrsky pr., 9
Pierwsze wzmianki o drewnianym kościele: 1487 rok
Kapliczki: Arka z cząstkami relikwii świętego Wielkiego Męczennika Anastazji Wzornictwa, św Fausta - matka świętego, święty męczennik Chryzogon z Akwilei - nauczyciel świętego, arka z cząstką relikwii świętego Wielkiego Męczennika Paraskeva piątek, kopia Całunu Turyńskiego, kopia Całunu Turyńskiego i Ukrzyżowania Całunu Świętej Trójcy Pańskiej, relikwiarz z cząstką Drzewa Krzyża Pańskiego i cząstką Tytułu Krzyża Pańskiego, relikwiarz z cząstką cierniową w koronie cierniowej Pańskiej, krzyż z cząstką Życiodajnego Drzewa Krzyża Pańskiego i cząstką Tytułu Krzyża Pańskiego, arka z cząstką relikwii św. Marii Egipcjanki, arka z cząstką relikwii św. Andrzeja Krety, arka z cząstką relikwii i kapci św. Spiridona, biskupa Trimifuntskiego, cudotwórcy , arka z cząstką relikwii świętego wielkiego męczennika i uzdrowiciela Panteleimona, arka z cząstką relikwii św. Aleksandra ze Świru
Współrzędne: 57 ° 48'53,6 "N 28 ° 20'19,2" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Na południe od słynnego Pskowa Krom znajduje się świątynia poświęcona ku czci wielkiej męczennicy Anastazji Wzorów. W starożytności wokół tego kościoła znajdowała się dzielnica, w której mieszkali rzemieślnicy-kowale - Kuznecznaja Słoboda, dlatego często nazywa się ją "kościołem w Kuzniecach". Pomimo licznych remontów, antyczna świątynia zachowała swoje pierwotne proporcje i prezentuje się bardzo harmonijnie. Wielu krytyków sztuki uważa ją za jedną z najpiękniejszych w mieście.
Widok kościoła od strony ul. Niekrasowa
Kim była Anastasia Wzorzysta?
Na początku XX wieku wierzono, że kościół w Kuzniecach był poświęcony dwóm świętym - Anastazji Rimlance i Anastazji Uzoreszytelnicy. Oboje mieszkali w Rzymie i zginęli w obronie wiary chrześcijańskiej. Jednak lokalni historycy Pskowa dowiedzieli się, że kościół został pierwotnie poświęcony na cześć Anastazji Uzoreszytelnicy.
Co ciekawe, w Pskowie zachowała się osobna świątynia rzymskiej kobiety Anastazji. Jest to mała malownicza kaplica zbudowana w 1911 roku przez architekta A.V. Szczuszew. I stoi na lewym brzegu rzeki Velikaya, obok mostu Olginsky.
Anastasia Uzoreshitelnitsa, od której imienia pochodzi nazwa kościoła w Kuzniecach, żyła w IV wieku, za panowania cesarza rzymskiego Dioklecjana. Urodziła się w stolicy wielkiego imperium, w rodzinie senatora. W tym czasie wielu chrześcijan było przetrzymywanych w rzymskich więzieniach, a Anastazja potajemnie odwiedzała ich, pomagając w jedzeniu i leczeniu. Potem zaczęła wędrować, próbując pomóc uwięzionym chrześcijanom na całym świecie. Anastazja została nazwana wzorniczką za swoją bezinteresowną pracę, ponieważ dała cierpiącym nie tylko żywność i lekarstwa, ale także uwolniła ich z więzów rozpaczy, zwątpienia i strachu.
Kiedy władze dowiedziały się, że Anastazja wyznaje wiarę chrześcijańską, postawiono ją przed cesarzem. Dioklecjan nakazał arcykapłanowi przekonać chrześcijanina do wiary pogańskiej lub ją zabić. Arcykapłan próbował dotknąć Anastazji, ale nagle stracił wzrok. Przez pewien czas Anastazja była wolna i mogła kontynuować swoją posługę dla uwięzionych chrześcijan.
Wkrótce jednak ponownie znalazła się w więzieniu i przez dwa miesiące była torturowana przez głód. Widząc, że chrześcijanka nie została złamana, władze rzymskie umieściły ją wraz z innymi więźniami na statku i postanowiły utopić ich w morzu. Jednak plan się nie powiódł. Następnie dzielna Rzymianka i inni chrześcijanie zostali publicznie straceni. Kościół prawosławny uważa Anastazję wzornika za Wielką Męczennicę i 4 stycznia obchodzi hołd jej pamięci.
Historia świątyni
Pierwszy drewniany kościół ku czci czczonego przez wiernych świętego pojawił się w Pskowie w 1487 roku. Został ustanowiony jako „przysiężony” dzień po tym, jak w mieście skończyła się długa epidemia dżumy. W średniowieczu w Rosji i na terenie Europy wciąż nie wiedzieli, jak radzić sobie z „zarazą”, dlatego straszne choroby zmiażdżyły ludność miast i wsi dziesiątkami tysięcy. Ciekawe, że w przedrewolucyjnej lokalnej literaturze historycznej wielokrotnie publikowano legendę Pskowa, że świątynię wzniósł Wasilij Dol na pamiątkę jego żony i córki, których nazwano Anastazją.
Widok kościoła od strony Alei Oktiabrskiego
Brak informacji o czasie, kiedy drewniany budynek został zastąpiony murowanym kościołem, wiadomo jednak, że już w pierwszej połowie XVI wieku stał. Kronika Pskowa z 1538 roku opowiada o wielkim pożarze, podczas którego spłonęło 12 kościołów. Uszkodzeniu uległa także świątynia w Kuzniecach. Zawalił się na nią dach, aw pożarze zginęły cztery osoby.
W 1639 roku do cerkwi dobudowano od północy ołtarz boczny poświęcony ku czci Paraskewy Piatnicy. Kiedy pod koniec XVIII wieku rozpoczęła się reforma kościelna, chcieli zamknąć zniszczony kościół. Została jednak zachowana i przypisana najpierw cerkwi Wasilija na Górce, a następnie pobliskiemu kościołowi Novovoznesenskaya.
Na początku XIX wieku ponownie pojawiła się kwestia zamknięcia kościoła, ale parafianie tak bardzo pokochali swój kościół, że wysłali petycję do cesarza. Za ich wstawiennictwem postanowiono nie ruszać starego budynku i wesprzeć go prywatnymi darowiznami. Za pieniądze zebrane przez parafian otynkowano ściany, wymieniono posadzki, zamówiono nowy rzeźbiony ikonostas, a stary drewniany dach zastąpiono żelaznym.
W latach 80. XIX wieku ponownie zrekonstruowano kościół Anastazji Wzornika. Zainstalowano w nim kilka pieców, a dzięki ogrzewaniu nabożeństwa zaczęto odprawiać nie tylko w ciepłym sezonie, ale także zimą. Ponadto budowniczowie zamknęli z trzech stron kruchtę dzwonnicy framugami i drzwiami, pokryli ołtarze żelazem i wymienili zniszczoną kopułę na nową, ale mniejszą.
Na początku ubiegłego wieku, w następstwie ogólnego postępu w świątyni, pojawiło się oświetlenie elektryczne. Księża, którzy służyli w kościele, wykonali wiele pracy publicznej. Zbierali pamiątki miejscowej wiedzy, studiowali historię Pskowa, pracowali w miejskim komitecie statystycznym i organizowali festiwale śpiewu.
Do 1932 r. w kościele odbywały się regularne nabożeństwa, ale wtedy miejski Związek Bojowych Ateistów zadbał o to, by droga do kościoła była zamknięta dla wierzących. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, kiedy Niemcy zajęli Psków, a potem toczyły się walki o jego wyzwolenie, starożytna świątynia została uszkodzona. Strzały i pociski uszkodziły dach, ściany zewnętrzne i wnętrza kościoła.
W 1960 roku kościół został uznany za zabytek architektoniczno-historyczny i objęty ochroną państwową. Stary budynek wyremontowano i oddano regionalnej bibliotece naukowej, która przez długi czas wykorzystywała go jako magazyn książek.
Widok na dzwonnicę kościelną
W 2004 roku kościół został przekazany wspólnocie parafialnej. Biblioteka nie mogła jednak znaleźć odpowiedniego pomieszczenia dla swoich książek, a budynek sakralny został ostatecznie opuszczony dopiero w 2006 roku. Następnie rozpoczął się okres prac remontowo-konserwatorskich. Budowniczowie zmienili system zasilania i ogrzewania w świątyni, całkowicie wylali stare podłogi, pobielili ściany, wymienili okna i zainstalowali nowy ikonostas. W 2007 roku wznowiono tu nabożeństwa, a dwa lata później za zebrane pieniądze odrestaurowano kaplicę poświęconą ku czci Paraskewy Piatnicy.
Cechy architektoniczne
Starożytna świątynia ma status pomnika o znaczeniu federalnym i ucieleśnia najlepsze tradycje architektury świątynnej w Pskowie. Według starożytnych kanonów architektonicznych fasady głównego tomu i bocznego ołtarza podzielone są na części ostrzami, a apsydy ołtarza i bębna ozdobione są wzorem z krawężnikiem i biegaczem.
Kościół można uznać za dwupoziomowy, ponieważ stoi na potężnej, sklepionej piwnicy.Czwórka wsparta jest na czterech filarach i ma trzy absydy. Zwieńczony jest jedną kopułą, zamontowaną na wysokim lekkim bębnie. Czworobok nakryty jest dachem czterospadowym, natomiast galerię i nawę boczną dachy płaskie.
Dwupoziomowa dzwonnica, architektura przedsionka i dach powstały w tradycji klasycyzmu podczas przebudowy kościoła w pierwszej połowie XIX wieku. Kamienna dwupoziomowa dzwonnica zastąpiła w 1819 roku starą dzwonnicę świątynną. Został zbudowany za pieniądze zamożnego właściciela ziemskiego i właściciela Domu Gubernatora Valueva. Dzwonnica posiada otwarte dzwonnice i kopułę z wysoką iglicą.
Stan obecny i reżim wizyt
Dziś cerkiew Anastazji Uzoreszytelnicy jest aktywną cerkwią prawosławną, a jej drzwi są otwarte dla wierzących i turystów codziennie od 9.00 do 19.00. Nabożeństwa odbywają się tutaj o godz. 9.30 i 17.00.
W kościele znajduje się kopia całunu turyńskiego, medalion zawierający nić z oryginalnego całunu, arki z cząsteczkami relikwii Anastazji Wzorzystki, Marii Egipcjanki, Aleksandra Świrskiego, uzdrowiciela Pantelejmona i Paraskewy Piątka, a także cząsteczki Życiodajne Drzewo Krzyża Pańskiego. Święto w świątyni obchodzone jest 4 stycznia.
Widok na południową fasadę kościoła
Jak się tam dostać
Kościół znajduje się w centralnej części miasta, na prawym brzegu rzeki Velikaya (9 Oktiabrsky Prospect). Można do niego dojechać autobusami i taksówkami o stałej trasie (przystanek „Park dla dzieci”). Z dworca kolejowego w Pskowie (stacja Pskov-Passazhirskiy) nietrudno dotrzeć do świątyni na piechotę. Musisz iść ulicą Vokzalnaya i Oktyabrsky Prospect (2,2 km).
Jeśli korzystasz z prywatnego samochodu, z południowo-wschodnich przedmieść Pskowa należy skręcić z autostrady Leningradskoye na autostradę A 212 prowadzącą do Izborska i jechać nią do centrum miasta.
