Cerkiew carska w Suzdalu znajduje się po drugiej stronie ulicy od Gostiny Dvor, na północny wschód od Kościoła Zmartwychwstania Pańskiego.
Krótka historia
W dawnych czasach między tymi kościołami biegła droga - trakt konny Niżny Nowogród, który przechodził przez bramę podjazdową szybu Ostrożnego, który otaczał osadę handlową. Z księgi pisarskiej Suzdala z 1617 r. wiadomo, że na początku XVII w. mieszkańcy posadu wznieśli drewniany kościół, konsekrując go na cześć cara Konstantyna.
Parafia była niewielka, duchowni posługiwali się listami karabinowymi, dającymi prawo do otrzymywania uposażenia ze skarbca władcy, dlatego w inwentarzu Suzdal kościół nazywano „karabinem”. W 1707 r. drewniana cerkiew carska została rozebrana z powodu ruiny, a na jej miejscu, kosztem parafian, wybudowano kamień, który przetrwał do dziś.... Pod koniec XVIII wieku do letniego kościoła cara Konstantyna dobudowano kościół zimowy. Bolesny Kościół, tworząc w ten sposób zespół „sparowanych” świątyń.
Architektura cerkwi Tsarekonstantinowskiej
Cerkiew carska to wysoki czworobok bez filarów, przykryty dachem o czterech zboczach. Zwieńczony jest pięcioma cebulastymi kopułami z krzyżami, umieszczonymi na wysokich, podłużnych bębnach. Płaszczyzna dachu oddzielona jest od płaszczyzny ścian bujnym gzymsem z łukami i krawężnikami w kształcie podkowy. Elewacje boczne zdobią portale perspektywiczne i okna z rzeźbionymi listwami w kształcie stępki.
Bębny ozdobione są pasem łukowym wykonanym z fałszywych łuków. Od strony wschodniej do głównej bryły budynku przylega apsyda ołtarzowa, a od strony zachodniej do klasycyzmu przedsionek. Kruchtę uzupełnia trójkątny front, wsparty na okrągłych kolumnach. Obecnie zachodni narteks służy jako wejście do kościoła.
Ocena atrakcji:
