Adres: Rosja, region Niżny Nowogród, Niżny Nowogród, Krutoy Lane, 3
Zakończenie budowy: 1683 rok
Świątynie: fragmenty relikwii Wielkiej Męczennicy Barbary, św. Filareta, metropolity moskiewskiego, św. Innocentego moskiewskiego, kopia cudownej ikony Matki Bożej „Niewyczerpany kielich”, ikony „Pan Wszechmogący”, „Św. Jerzy Zwycięski”
Współrzędne: 56° 19'35,2 "N 43 ° 59'25,0" E
Zawartość:
Kościół Wniebowzięcia w Niżnym Nowogrodzie nie może być mylony z żadnym innym kościołem. Jego architektura nawiązuje do bardzo starożytnych tradycji, które wywodziły się z drewnianej architektury rosyjskiej północy. I choć kościół ten został zbudowany z kamienia, to przy jego ukończeniu zaobserwowano kanony drewnianej „rozsypującej się beczki” – malowniczego nakrycia z kilowanymi naczółkami na wszystkich czterech fasadach. Wielu pielgrzymów i turystów przyjeżdża, aby zobaczyć jedną z najpiękniejszych i najpiękniejszych świątyń w mieście.
Widok na południową fasadę kościoła
Historia Kościoła Wniebowzięcia
Według starej legendy w miejscu murowanego kościoła znajdował się kiedyś drewniany klasztor z krytym namiotem kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W źródłach pisanych o tym prawosławnym klasztorze po raz pierwszy wspomniano w 1606 r., a informacja o nim została zapisana w liście rosyjskiego cara Wasilija IV Szujskiego. Jednak już po 15 latach w Setnej Karcie Kościół Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny jest określany jako parafialny. Oznacza to, że do tego czasu klasztor został już zlikwidowany.
Ciekawe, że obok starego klasztoru znajdował się dwór należący do rodziców słynnego rosyjskiego wynalazcy Iwana Kulibina. A teraz w tym miejscu zainstalowano tablicę pamiątkową.
Kamienna świątynia pojawiła się w podwyższonej części Niżnego Nowogrodu w 1672 roku. Zbudowano go za pieniądze miejscowego kupca Afanasy Firsovich Olisov. Podobnie jak wiele kościołów, Wniebowzięcie zostało wzniesione „przez ślub”. Kupiec, mianowany szefem celników w Niżnym Nowogrodzie, przed wyjazdem do Astrachania w 1666 roku obiecał zbudować świątynię na Górze Iljinskiej i na jego cześć dotrzymał tej obietnicy. Nowy kościół pokryto srebrzystym lemieszem osikowym, a na kopułach zamontowano kute złocone krzyże.
Rodowód Olisowów zasługuje na osobną historię. Mieszkali w mieście z pokolenia na pokolenie. Pradziadek Afanasy - Davyd Olisov i jego brat Stepan w latach 20. XVII wieku byli uważani za dość zamożnych ludzi w Niżnym Nowogrodzie. Bracia zajmowali się produkcją mydła, stopniowo handlowali i cieszyli się wielkim autorytetem wśród mieszkańców miasta. Spadkobierca Dawida Firs, a następnie jego dzieci Afanasy, Anisim i Ivan, urodzeni w latach 30. XVII wieku, kontynuowali rodzinny interes.
Widok kościoła od strony Urozhain Lane
Z kroniki świątynnej wiadomo, że w 1715 r. w kościele Wniebowzięcia NMP wybuchł wielki pożar, po którym przez długi czas był odbudowywany. Pod koniec XVIII wieku pierwotne beczkowe pokrycie uległo pogorszeniu i zostało zastąpione bardziej praktycznym dachem ośmiospadowym. Kolejna przebudowa miała miejsce 50 lat później - w 1834 roku, kiedy budowniczowie przebudowali refektarz i dzwonnicę.
Jednak ta dzwonnica stała tylko przez trzy dekady. W 1852 r. Afanasy Jermiłowicz Turmyszew, który był wówczas architektem prowincjonalnym, zajął się budową nowego budynku dzwonnicy - w tradycjach pseudobizantyjskich. Liczne podróże służbowe po prowincji podkopały zły stan zdrowia Turmyszewa. Widząc różne place budowy i przemieszczając się od wsi do wsi, ciągle przeziębił się iw kwietniu 1856 zmarł z powodu choroby. W tym samym roku zakończono budowę Dzwonnicy Wniebowzięcia. Kolejna przebudowa świątyni na Górze Ilińskiej miała miejsce w 1899 roku, kiedy znacznie powiększono salę ołtarzową.
W latach władzy radzieckiej niezwykła świątynia była zamknięta. Udział ten spadł na większość cerkwi w Niżnym Nowogrodzie, a tylko trzy z nich pozostały aktywne. W 1934 r., kiedy nagonka antyreligijna osiągnęła apogeum, za zgodą władz miasta, budynki refektarza i dzwonnicy zostały po prostu rozebrane, a z samego kościoła pozostały tylko fundamenty.
Widok ogólny Kościoła Wniebowzięcia
W latach 60. ubiegłego wieku, jakby dochodząc do rozsądku, władze miasta rozpoczęły renowację zbezczeszczonej świątyni. Architekt z Niżnego Nowogrodu Światosław Leonidowicz Agafonow przygotował projekt renowacji kościoła, refektarza i dzwonnicy. Jednak w tym czasie przywrócono tylko główną kubaturę świątyni.
W 2003 roku została poświęcona i zaczęto tu odprawiać regularne nabożeństwa. A rok później, kiedy przeprowadzono renowację kościoła Wniebowzięcia NMP, wzniesiono refektarz, dzwonnicę i gruntownie zagospodarowano teren świątyni, układając ścieżki z zadbanymi kostkami brukowymi. W tym czasie zespół malarzy ikon, kierowany przez Aleksieja Władimirowicza Antsiferowa, wykonał szeroko zakrojone prace nad malowaniem wnętrz, odrestaurowywaniem ołtarza i tworzeniem nowych obrazów do ikonostasu.
Kościół Wniebowzięcia NMP stał się pierwszą świątynią Niżnego Nowogrodu odrestaurowaną w historycznej części miasta - "Ilyinskaya Sloboda". Nieco później drugie życie otrzymały starożytne kościoły proroka Eliasza i kobiety niosące mirrę. Zakrojone na szeroką skalę prace renowacyjne były możliwe dzięki dużym darowiznom prywatnym. A dziś przy jej wejściu znajduje się lista tych, którzy przekazali pieniądze na odbudowę świątyni.
Widok na główne wejście do kościoła i dzwonnicę
Architektura świątyni i jej wystrój wnętrz
Podobnie jak wiele kościołów w Niżnym Nowogrodzie, zbudowanych na przełomie XVII i XVIII wieku, pięciokopułowy kościół Wniebowzięcia jest rozciągnięty kompozycyjnie w jednej linii - „statek”. Kościół ten składa się z samej świątyni, parterowego refektarza i czterospadowej dzwonnicy. Sala modlitewna, przykryta zamkniętym sklepieniem, ciągnie się z północy na południe i ma wymiary 7,1 na 9,5 metra.
Relacja głównego tomu tego kościoła jest wyjątkowa. Wykonany jest w formie tzw. „lufy kruszącej się” lub „lufy czterościanowej”. Wyraziste postrzępione frontony świątyni w Niżnym Nowogrodzie są obrócone we wszystkich czterech kierunkach. Ta technika była stosowana przez rosyjskich rzemieślników tylko przy budowie drewnianych kościołów. A w rosyjskiej architekturze kamiennej, z wyjątkiem Kościoła Wniebowzięcia, nigdy nie był używany. Na dachu wdzięczne bulwiaste kopuły są zainstalowane na pięciu wydłużonych głuchych bębnach.
Na zewnątrz stępione frontony świątyni ozdobione są czterema malowniczymi panelami wykonanymi przez warsztat z Niżnego Nowogrodu „Kowczeg” w 2011 roku. Te mozaikowe ikony przedstawiają Zbawiciela nie stworzonego rękami, Sergiusza z Radoneża, Archanioła Michała i świętego księcia Jerzego Wsiewołodowicza, szanowanego założyciela Niżnego Nowogrodu. Ponadto w świątyni zachowały się unikatowe kafle Bałachny wykonane w XVII wieku.
Kopuły kościelne
Po drugiej stronie drogi od kościoła znajdują się kamienne białe komnaty, które kiedyś należały do u200bu200bktora Kościoła Zaśnięcia, kupca Afanasy Olisov. Ale ten dwupiętrowy budynek został wzniesiony dwa lata wcześniej niż świątynia - w 1670 roku.
Obecny stan świątyni i reżim odwiedzin
Kościół prawosławny działa. Należy do centralnego dziedzińca biskupiego i jest chronionym przez państwo miejscem dziedzictwa kulturowego. Każdy może wejść do kościoła. Należy jednak zadbać o to, aby ubiór był zgodny z tradycjami odwiedzania cerkwi. Nabożeństwa odbywają się tu codziennie: w dni powszednie – o 8.00 i 16.00, w niedziele i święta – o 8.30 i 16.00. Święto patronalne obchodzone jest w kościele Wniebowzięcia NMP 28 sierpnia.
Cząstki relikwii chrześcijańskich świętych uważane są za szczególnie czczone świątynie świątynne, a także listę cudownego wizerunku Matki Bożej „Niewyczerpany Gąszcz”, podarowanego świątyni w Niżnym Nowogrodzie przez prawosławny męski klasztor Wysocki, który znajduje się w miasto Serpukhov pod Moskwą. Ponadto wielu wierzących przychodzi modlić się do ikon przedstawiających Pana Wszechmogącego i św. Jerzego Zwycięskiego.
Jeśli przyjedziesz do kościoła z dzieckiem, możesz odpocząć i pobawić się na placu zabaw wyposażonym tuż przed kościołem. Wygodne jest również to, że ci, którzy przyjeżdżają do kościoła samochodem, mogą zostawić swój samochód na wyposażonym parkingu.
Widok świątyni z refektarza
Jak się tam dostać
Świątynia znajduje się niedaleko Kremla w Niżnym Nowogrodzie, w domu 3 na Krutoy Lane. Ten obszar miasta od dawna nazywany jest Zapoczajane, ponieważ znajduje się nad rzeką Poczajną, którą w XIX wieku przeniesiono do kanału ściekowego. Ze stacji metra „Gorkovskaya” do kościoła Wniebowzięcia NMP w 15 minut można dojechać tramwajami, autobusami lub minibusami (przystanki „Ulitsa Dobrolyubova” i „Rechnoy Vokzal”).
