Adres: Rosja, obwód Niżny Nowogród, Niżny Nowogród, ul. Korolenko, 14
Rozpoczęcie budowy: 1859 rok
Zakończenie budowy: 1860 rok
Architekt: Uzhumedsky-Gritsevich N.I.
Współrzędne: 56° 18'46,2 "N 43 ° 59'50,1" E
Zawartość:
Majestatyczna świątynia poświęcona pięciu moskiewskim świętym – Aleksy, Piotrowi, Jonaszowi, Filipowi i Hermogenesowi, to prawdziwa ozdoba centralnej części miasta. Dzięki malowaniu ścian jasnożółtą ochrą i wapnem kościół ten sprawia wrażenie jasnego i słonecznego przy każdej pogodzie i świetnie wygląda ze wszystkich stron. Od końca lat 90. jest nie tylko kościołem parafialnym, ale także klasztornym dziedzińcem.
Widok kościoła od ulicy Korolenko
Historia świątyni
Od połowy XIX wieku zaczęto aktywnie rozbudowywać obszar miejski, na którym obecnie znajduje się świątynia. Wtedy to mieszkańcy zwrócili się do władz miejskich o wybudowanie tu cerkwi, gdyż dojazd do innych cerkwi w Niżnym Nowogrodzie zabierał dużo czasu. W imieniu parafian biskup Jeremiasz z Niżnego Nowogrodu zwrócił się do gubernatora wojskowego F.V. Annenkowa.
Postanowili postawić nowy kościół na skrzyżowaniu ulic niemieckiej (obecnie Slavyanskaya) i Kanatnaya (obecnie Korolenko). Znajdowała się tu niezabudowana działka należąca do mieszczańskiego A.A. Nazarushkina i żołnierz A.S. Pozdeev został sprzedany władzom miasta za niewielkie pieniądze. Ta sekcja nie była równa. Wcześniej wydobywano tu glinę, a ziemia była w różnych miejscach pokryta dołami. Dlatego przed rozpoczęciem budowy konieczne było wykonanie znacznych prac w celu wyrównania terenu.
Kościół został zbudowany w 1860 roku według projektu architekta miejskiego Nikołaja Iwanowicza Użumedskiego-Gritsewicza kosztem skarbu miejskiego, parafian i darowizn od kupca z Niżnego Nowogrodu L.M. Kopteva. Świątynia kosztowała 30 tysięcy rubli w srebrze. Jego budowa trwała zaledwie rok. Cegły do kościoła dostarczyli kupcy M.Ya. Kolotiłow i I.V. Komarow, bracia Skvortsov zakontraktowali dostawy wapna chłopom z Gorodca, kupca z Niżnego Nowogrodu I.I. Szczurow, żelazo - kupiec A.I. Redozubova oraz ojciec i syn Spiridonovów byli odpowiedzialni za układanie ścian i sufitów.
Widok na południową fasadę kościoła
Gdy tylko w kościele ułożono białą kamienną posadzkę, zainstalowano trzy rzeźbione sosnowe ikonostasy, a sklepienia pomalowano freskami, dokonano konsekracji. Wewnątrz kościoła na ścianach naciągnięto płótna i namalowano twarze chrześcijańskich świętych. Freski olejne pojawiły się tu dopiero w 1885 roku. Ponadto władze Niżnego Nowogrodu zakupiły 7 różnej wielkości dzwonów do dzwonnicy kościelnej.
Nowa parafia połączyła 168 sąsiednich domów, w których mieszkało prawie 700 osób obojga płci. Początkowo w miesiącach zimowych świątynię ogrzewały piece Untermark. Ale w 1985 roku burżuazyjny I.F. Ryabov zorganizował tutaj bardziej ekonomiczne ogrzewanie gorącym powietrzem.
W czasie aktywnej walki władz sowieckich z religią – w 1930 r. świątynię zamknięto, a opuszczone pomieszczenia zamieniono na schronisko. W tym celu rozebrano kapituły kościelne i czterospadowy dach dzwonnicy, a także zniszczono wszystkie wnętrza świątyni. Nie wiadomo, co się stało z przechowywanymi tu ikonami i sprzętami kościelnymi.
W 1997 roku kościół został przeniesiony do klasztoru Diveyevo. I prawie natychmiast fundusze klasztorne zaczęły go przywracać. Historyczny wygląd świątyni pomogło odtworzyć stare fotografie wykonane przez M.P. Dmitriew i V.I. Breev, a także rysunki archiwalne i inwentarz majątku sporządzony w 1860 r. Ponadto stary kościół pozostał na rysunku pisarza Władimira Galaktionowicza Korolenko, który mieszkał w pobliżu od 1888 do 1996 roku.
Widok na cerkiew od strony ulicy Slavyanskaya
Odnowiona świątynia została konsekrowana w 2004 roku. Sześć lat później malarze ikon z warsztatu „Kowczeg” wykonali malowidła ścienne w trzech kaplicach świątynnych. W swojej pracy kierowali się techniką malowania ikon stosowaną przez ikonografów moskiewskich w XV-XVI wieku.
Cechy architektoniczne kościoła
Pełen wdzięku dwuwysoki kościół z pięcioma kopułami został zbudowany w stylu rosyjsko-bizantyjskim. Jej sklepienie wsparte jest od wewnątrz na czterech filarach. Od strony zachodniej do kościoła przylega dwukondygnacyjna dzwonnica z czterospadowym dachem. Rozdziały kościelne osadzone są na bębnach sześciennych. Centralny jest lekki, a reszta jest głuche.
Malowidła ścienne odzwierciedlają sceny z Biblii, a także sceny z życia świętych Moskwy. Ponadto w kościele zainstalowano nowy rzeźbiony czteropoziomowy ikonostas, wykonany w warsztacie kreatywnym Abramtsevo.
Obecny stan świątyni i reżim odwiedzin
Kościół prawosławny jest aktywny i otwarty dla wszystkich. Ma status dziedzińca klasztoru Serafin-Diveevsky. Świątynia posiada zadbany teren z ogrodem kwiatowym, otoczony metalowym ogrodzeniem. Wejście do niego znajduje się od strony ulicy Korolenko.
Nabożeństwa odbywają się tu codziennie, a świątynia jest otwarta dla wszystkich od wczesnych godzin porannych do wieczora. Święto obchodzone jest w kościele 18 października.
Mozaikowa ikona św. Hermogenesa na wschodniej fasadzie kościoła
Jak się tam dostać
Świątynia znajduje się w dzielnicy Niżegorodskiego miasta, 150 metrów od stacji metra „Gorkovskaya” na ulicy. Korolenko, 14.
