Kaługa należy do najbardziej atrakcyjnych i obiecujących destynacji turystycznych w centralnej Rosji. To ciekawe miasto z licznymi kościołami z XVII-XVIII wieku, miejskimi dworami szlacheckimi, dawnymi komnatami kupieckimi przekształconymi w muzea i uroczą, domową atmosferą.
Kaługa to miejsce narodzin rosyjskiej kosmonautyki, mieszkał i pracował tutaj słynny Konstantin Ciołkowski. Jego imię jest uwiecznione w nazwach wielu obiektów miejskich. Turystów z pewnością zainteresują ekscytujące ekspozycje Muzeum Historii Kosmonautyki, a także kolekcja domu-muzeum pamięci naukowca. Imprezy i ekoturystyka są dobrze rozwinięte w regionie Kaługi. Ludzie gromadzą się tutaj, aby uczestniczyć w świętach, festiwalach i wypoczywać na łonie natury.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie iść w Kałudze?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Muzeum Historii Kosmonautyki im. K.E. Ciołkowskiego
Największe muzeum na terenie naszego kraju (według niektórych źródeł - i na całym świecie), poświęcone zagadnieniom eksploracji kosmosu. Muzeum zostało zorganizowane w 1967 roku z bezpośrednim udziałem pierwszego kosmonauty Jurija Gagarina i największego naukowca S. Korolowa. Wśród słynnych eksponatów znajduje się makieta głównego modułu stacji orbitalnej Mir, oryginalne części statku kosmicznego Wostok oraz kolekcja silników rakietowych.
Kamienny most
Budowa z końca XVIII wieku, największy wiadukt w Rosji. Został zbudowany według projektu P. Nikitina w stylu rosyjskiego klasycyzmu. Do XIX wieku na powierzchni znajdowały się sklepy handlowe. Most ma 100 metrów długości i 23 metry wysokości. Konstrukcja składa się z 15 łuków. Wiadukt od zawsze pełnił funkcję ruchliwej arterii komunikacyjnej, w 2010 roku przeprowadzono kompletną przebudowę nieco zrujnowanego budynku.
Miejsca oficjalne
Miejsca publiczne to zbiorcza nazwa zespołu budynków z przełomu XVIII i XIX wieku, znajdujących się w administracyjnym centrum miasta. Budowle wzniesiono z rozkazu gubernatora M. Krechetnikova. Nad projektem pracował architekt P. Nikitin. Poszczególne budynki kompleksu połączone są ze sobą łukowymi stropami. Zespół architektoniczny Miejsc Publicznych wygląda raczej okazale w porównaniu z bardziej zrelaksowanym stylem okolicznych budynków.
Gostiny Dvor
Kolejne dzieło Piotra Nikitina, który ciężko pracował nad wyglądem architektonicznym Kaługi. Budowę Rzędów Siedzących przeprowadzono w latach 1784 - 1823. w klasycznym stylu z elementami dekoracyjnymi staroruskiej architektury. Gostiny Dvor to jeden z najbardziej malowniczych zabytków miasta, N. Gogol uwielbiał tu odwiedzać. Kompleks ma status pomnika o znaczeniu federalnym.
Ulica Kirowaova
Centralna ulica Kaługi, na której koncentrują się główne atrakcje i znajdują się malownicze zabytkowe budynki z minionych stuleci. Dawne dwory zajmują obecnie urzędy, sklepy, urzędy, restauracje, galerie. Wcześniej, w czasach świetności kupców, ulica ta nazywała się Sennaya, gdyż wozy z sianem przejeżdżały nią w kierunku placu.
Kaługa Regionalny Teatr Dramatyczny
Teatr miejski w Kałudze został założony w 1777 roku. Scena powstała dzięki gubernatorowi miasta M. Krechetnikovowi, który był wielkim wielbicielem sztuki. Początkowo przedstawienia odbywały się w dawnym hangarze, samodzielny budynek pojawił się w latach 20. XX wieku. XIX wiek. Pierwszy budynek spłonął doszczętnie, kolejny, wybudowany w 1843 r., również spłonął, a trzeci został zbombardowany w 1941 r. Do dziś zachował się budynek z 1958 roku.
Kaługa Regionalne Muzeum Krajoznawcze
Muzeum zostało otwarte pod koniec XIX wieku w izbach kupieckich Korobova. Budynek ten należy do zabytków architektury XVII wieku. We wczesnych latach pracował tylko dwa dni w tygodniu, a eksponatów w kolekcji było niewiele. W 1922 r. majątek Zolotariewa został przekazany pod jurysdykcję muzeum. Jest to malownicza rezydencja z dobrze zachowanymi detalami architektonicznymi z minionych wieków, bramami z kutego żelaza i klasycznymi płaskorzeźbami.
Kaługa Muzeum Sztuk Pięknych
Muzeum jest w tym samym wieku co Rewolucja Październikowa z 1917 roku. W 2014 roku Kałuskie Regionalne Muzeum Sztuki zostało połączone z Galerią Obraz, tworząc w ten sposób nowoczesną kolekcję. Kolekcja mieści się w dziewiętnastowiecznej posiadłości miejskiej wybudowanej w stylu empirowym. Wcześniej dwór należał do rodziny Bilibin-Chistokletov. Ekspozycja oparta jest na prywatnych zbiorach miejscowego lekarza – mecenasa sztuki I. Wasiliewa.
Dom-Muzeum K. Ciołkowskiego
Dom, w którym przez 29 lat mieszkał wybitny rosyjski naukowiec i badacz kosmosu K. Ciołkowski. Powstało tu wiele jego prac dotyczących lotnictwa, właściwości napędu odrzutowego i astronautyki. Konstantin Eduardovich kupił ten dom w 1904 roku. Rok po śmierci naukowca na terenie budynku otwarto muzeum pamięci. Ekspozycja ma na celu zapoznanie zwiedzających z bezcennym dziedzictwem K. Cielkowskiego.
Dom-Muzeum A. L. Chizhevsky'ego
Muzeum zostało otwarte w 2010 roku. na terenie domu, w którym wcześniej mieszkała rodzina Chizhevsky. Jeden z jej przedstawicieli, A. Chizhevsky, był wybitnym biofizykiem. Podczas swojego życia w Kałudze napisał wiele fundamentalnych dzieł. Budynek znajduje się na ulicy Moskowskiej. Wygląda jak zwyczajna, niepozorna rezydencja, składająca się z dwóch pięter. Przed otwarciem muzeum na jego terenie działały różne organizacje.
Dom Mistrzów
Niewielkie klubo-muzeum mieszczące się w drewnianym domu z połowy XIX wieku. Przez kilka lat budynek był własnością książęcej rodziny Wołkońskich. Na początku XX wieku dwór został przebudowany przez nowych właścicieli, dodano także rzeźbione elementy dekoracyjne. Muzeum zostało otwarte w 1990 roku po odrestaurowaniu budynku. Ekspozycja składa się z przedmiotów rzemiosła ludowego oraz rzemiosła artystycznego.
Izby kupców Korobovs
Jedna z głównych atrakcji Kaługi, malowniczy przykład architektury stylizowanej na staroruską architekturę. Budynek pochodzi z XVII wieku. Pierwszym właścicielem budynku był właściciel ziemski, kupiec K. Korobov. Budynek został przekazany państwu pod koniec XIX wieku, a następnie na jego terenie otwarto Muzeum Historyczne. Komory stały się częścią Muzeum Krajoznawczego w 1997 roku.
Katedra Życiodajnej Trójcy
Na początku XVII wieku w państwie rosyjskim praktycznie nie budowano kamiennych kościołów, dlatego pierwszy kościół na cześć Trójcy Życiodajnej wzniesiono z drewna. Obok wejścia do świątyni znajdował się grób Fałszywego Dymitra II. Pod koniec XVII wieku na miejscu zrujnowanego budynku rozpoczęto budowę kamiennej katedry. Nowoczesny budynek, który przetrwał do dziś, pochodzi z 1819 roku.
Kościół Kosmy i Damiana
Elegancki kościół z pięcioma kopułami zbudowany w 1794 roku, zbudowany według projektu jednego z uczniów mistrza V. Rastrelli. Zewnętrzne ściany budynku zdobią mozaiki przedstawiające czyny Jerzego Zwycięskiego i Mikołaja Cudotwórcy. Do 1917 roku kościół Kosmy i Damiana uważany był za najbogatszy kościół w Kałudze, ale w czasach sowieckich budynek był mocno zniszczony. W 1992 roku wróciła do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.
Kościół wstawiennictwa Najświętszej Bogurodzicy
Zabytek architektury z końca XVII wieku, zbudowany w klasycznym stylu rosyjskiej architektury. Kościół ma pięć kopuł zwieńczonych pozłacanymi krzyżami oraz fasadę z niebiesko-białego kamienia.Świątynia była otwarta do lat 30. XX wieku, później została przekształcona w salę koncertową. Po zwrocie gmachu ROC w 1994 roku został on ponownie konsekrowany i rozpoczęto prace konserwatorskie przywracające jego historyczny wygląd.
Katedra św
Dwupiętrowa katedra z dzwonnicą w kształcie stożka w stylu „moskiewskiego baroku”, zbudowana przy pomocy burmistrza miasta I. Korobova na początku XVIII wieku. Budynek zachowany w dobrym stanie, obecnie turyści mogą podziwiać oryginalną budowlę i wystrój zewnętrzny. Katedra św. Jerzego była katedrą w latach 1926 - 1999. Od połowy XX wieku figuruje na liście regionalnych zabytków architektury.
Kościół Jana Chrzciciela
Świątynia wyróżnia się spośród innych katedr Kaługi jasnymi i świątecznymi malowidłami ściennymi. Jest to jeden z najbardziej malowniczych przykładów miejskiej architektury świątynnej. Kamienny budynek powstał w 1735 r., ale prawie doszczętnie spłonął podczas pożaru w 1754 r., po którym dobudowano nową świątynię. W latach 60. XX wieku budynek zaliczany był do zabytków architektury. W 2007 roku cerkiew św. Jana Chrzciciela została zwrócona Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.
Klasztor Shamordinsky
Oficjalna nazwa klasztoru to pustelnia Kazan Amvrosievskaya. Jest to czynny klasztor położony w pobliżu wsi Shamordino. Wcześniej na terenie klasztoru działała wspólnota kobieca. Pierwszą przełożoną była Sophia Bolotova (Schema-nun Sophia) - znana i szanowana matka w środowisku prawosławnym. Klasztor przeżywał rozkwit na początku XX wieku. Do 1918 r. mieszkało tu kilkaset sióstr, działał szpital, sierociniec i sketes.
Plac zwycięstwa
Plac to zespół pamiątkowy, który obejmuje obelisk, fontannę, wieczny płomień i granitową ścianę. Budowę obiektów architektonicznych rozpoczęto po obchodach 20-lecia Zwycięstwa w 1966 roku. W latach 70. na szczycie obelisku pojawiła się postać kobiety, symbolizująca Ojczyznę. W dłoniach trzyma sztucznego satelitę Ziemi i taśmę, która jest obrazem rzeki Oka. W 2014 roku przeprowadzono renowację obiektów znajdujących się na placu.
Plac Pokoju
Plac miejski, który otwiera wejście do "kosmicznej Kaługi" - tej części miasta, która jest nierozerwalnie związana z nazwiskiem K. Cielkowskiego. Na środku Placu Pokoju stoi pomnik tego wielkiego naukowca, ustawiony na tle rakiety skierowanej w niebo. W czasach Imperium Rosyjskiego plac nosił nazwę Sennaya. W dni targowe było wypełnione załadowanymi wozami, handlowano tu paszą i sianem.
Pomnik 600-lecia Kaługi
Symboliczny pomnik wzniesiono w 1977 r. z okazji 600-lecia miasta. Znajduje się przy głównym wejściu do Kaługi w pobliżu mostu nad Oką. Pomnik to grupa rzeźbiarska składająca się z pionowej kolumny z trójwymiarowym wizerunkiem Gagarina, metalowej kuli leżącej u podnóża oraz marmurowej płyty z profilem Cielkowskiego. Kula o wadze siedmiuset kilogramów symbolizuje planetę Ziemię.
Park im. K. Ciołkowskiego
Park miejski, na terenie którego kiedyś lubił chodzić sam naukowiec (tutaj również znajduje się jego grób). Park jest ulubionym miejscem wypoczynku mieszczan. Jego historia rozpoczęła się w XVIII wieku od alei lipowej, posadzonej zgodnie z tradycjami modnej wówczas angielskiej sztuki ogrodniczej. W 1899 r. plac został przemianowany na cześć A.S. Puszkina. Na terenie parku znajduje się rzeźba N. Gogola.
Park Kultury i Wypoczynku
Tereny zielone parku znajdują się w miejscu dawnych murów fortecznych z XVI wieku. Przestrzeń ta ma duże walory przyrodnicze, gdyż rosną tu lipy, dęby i topole, które mają ponad sto lat. Również w parku rosną stuletnie klony, świerki, sosny i jodły. Najstarszą rośliną jest 600-letni dąb. Drzewo to znajduje się na liście specjalnie chronionych pomników przyrody.
Plac "Złota Aleja"
Aleja Lipowa, ciągnąca się wzdłuż ulicy K. Marksa, przecinająca ulicę Bażenowa i płynnie przechodząca w plac Puszkina. Aleja została zasadzona w XIX wieku za burmistrza P. Kaverina. Wcześniej miejsce to było często nazywane Srebrną lub Wielką Aleją. Na jednym końcu znajduje się popiersie A. Puszkina, na drugim znajduje się budynek lokalnego Zgromadzenia Szlacheckiego. Wzdłuż alei znajduje się kilka obiektów historycznych – zabytków architektury.
Zbiornik Yachensky
Sztuczny zbiornik wodny utworzony w 1980 roku. Miejscowi nazywali go „Morzem Kaługi”. Miejsce stało się znane dzięki ciekawemu zjawisku - na zbiorniku jest jeden konkretny punkt, w który nieustannie uderza piorun i ciągle zdarzają się tam wypadki. Ale zagadka jest wyjaśniona po prostu - linia wysokiego napięcia przechodzi nad wodą z bardzo małej odległości.
