Ponad jedna trzecia ludności Armenii mieszka w Erewaniu. Miasto jest kulturalnym, gospodarczym i politycznym centrum kraju. Jeśli za datę założenia Erewania uznamy rok 782 p.n.e. (kiedy powstała twierdza Erebuni), okazuje się, że stolica Armenii jest starsza od Rzymu. Nie ma tu wspaniałych pałaców i monumentalnych barokowych fasad, ale jest niepowtarzalny urok ulic, parków i małych skwerów.
Erewan przez długi czas nie mógł dojść do siebie po niszczycielskich wydarzeniach lat 90. XX wieku. Przez lata upadku i braku funduszy wiele budynków i całych obszarów wymaga renowacji. Jednak już dziś widać, że miasto odradza się, zamieniając się w piękne i atrakcyjne turystycznie miejsce, w którym znajduje się wiele godnych atrakcji.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie się udać w Erewaniu?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Kompleks „Kaskada”
Kompozycja architektoniczna, zaprojektowana przez A.O. Tomański. Składa się z kilku elementów: muzeum (Cafesjańskie Centrum Sztuki), schodów, fontanny i platform obserwacyjnych, z których otwiera się panorama Erewania. Kolekcja muzealna składa się z bogatej kolekcji szklanych przedmiotów należących niegdyś do milionera Levona Cafeschyana, a także ciekawych dzieł sztuki współczesnej.
Rzeźba „Palenie kobieta”
Oryginalne dzieło współczesnego rzeźbiarza F. Botero znajduje się w parku naprzeciwko kompleksu Kaskada. Przedstawia postać wspaniałej, nagiej kobiety leżącej na postumencie z papierosem w dłoniach. Instalacja rzeźby wywołała kontrowersyjną reakcję w społeczeństwie. Niektórzy mieszczanie przekonywali, że jest to wyzwanie dla tradycyjnych podstaw moralnych, inni wręcz przeciwnie, uważali je za bardzo oryginalne.
Matenadaran
Ośrodek naukowo-badawczy i muzeum, w którym przechowywane są starożytne ormiańskie rękopisy o dużej wartości historycznej. Przetłumaczone z ormiańskiego „matenadaran” oznacza „repozytorium rękopisów”. Dziś kolekcja liczy kilka tysięcy rękopisów. Uważa się, że istnieje od V wieku i został założony przez twórcę ormiańskiego pisma - M. Mashtotsa.
Tsitsernakaberd
Kompleks pamięci poświęcony licznym ofiarom ludobójstwa narodu ormiańskiego w 1915 roku. Pomnik powstał na wzgórzu o tej samej nazwie w latach 60. XX wieku z inicjatywy władz lokalnych. Składa się z 44-metrowej steli podzielonej na dwie części, stożka z kamiennych płyt, w którym płonie wieczny płomień oraz 100-metrowej ściany żałoby. W 1995 roku kompleks nabył podziemne muzeum.
Muzeum Ludobójstwa Ormian
Otwarcie ekspozycji zbiegło się w czasie z 80. rocznicą ludobójstwa. Zgodnie z ideą twórców podziemny budynek muzeum ma symbolizować grobowiec, w którym od 1915 roku „pochowano” ponad milion istnień ludzkich. Kolekcja znajduje się na dwóch piętrach. Jej eksponaty opowiadają o straszliwej tragedii narodu ormiańskiego, który musiał znosić po prostu nieludzkie cierpienie podczas prześladowań organizowanych przez Imperium Osmańskie.
Twierdza Erebuni
Ruiny starożytnego miasta w dolinie Ararat, gdzie stan Urartu rozkwitał na długo przed naszą erą. Przypuszczalnie Erebuni została zbudowana za panowania króla Argisztiego I w VIII wieku p.n.e. i służyła jako budowla obronna. Data założenia twierdzy jest często uważana za rok założenia Erewania. W muzeum znajdującym się obok Erebuni można zobaczyć kolekcję cennych artefaktów starożytnego królestwa Urartu.
Plac Republiki
Centralny plac stolicy Armenii, zaprojektowany przez A.O. Tomanian w połowie XX wieku. Jego wygląd architektoniczny tworzy pięć budynków rozmieszczonych wzdłuż obwodu. Wśród nich jest Muzeum Historii Armenii z przyzwoitą kolekcją obrazów znanych artystów. Na środku placu znajduje się oświetlona śpiewająca fontanna. Elewacje domów wyłożone są różowym i białym tufem, podstawy wykonane są z bazaltu.
Budynek rządowy Armenii
Monumentalna konstrukcja tufu i bazaltu znajduje się na Placu Republiki. Został zbudowany w latach 1926-52. Fasada ozdobiona jest kolumnami i wysokimi łukowymi przęsłami. Nad środkowym łukiem znajduje się wieża z tarczą zegarową. Styl architektoniczny budynku stanowi mieszankę klasyki i średniowiecznej architektury ormiańskiej. Dziś część pomieszczeń jest wykorzystywana na wystawy.
Plac Karola Aznavoura
Charles Aznavour urodził się w rodzinie ormiańskich imigrantów. Aby uwiecznić imię tego słynnego chansonniera, w 2001 roku zmieniono nazwę placu w pobliżu moskiewskiego kina i nazwano go imieniem piosenkarza. Osobiście uczestniczył w ceremonii otwarcia odnowionego placu. Osobno należy odnotować sam budynek kina, wybudowany w latach 30. XX wieku w stylu popularnego wówczas konstruktywizmu.
Północna Aleja
Deptak ciągnący się przez 1,5 km od Placu Republiki do Placu Opery. Aleja została ułożona w miejscu, gdzie wcześniej znajdowały się prywatne domy. Rząd kupił terytorium od ludności i rozpoczął budowę dopiero w 2001 roku, chociaż projekt został opracowany przez A.O. Tomanian na początku XX wieku. Otwarcie pierwszej części alei nastąpiło w 2006 roku, drugiej i trzeciej w 2007 roku. Wzdłuż ulicy zlokalizowane są biurowce, luksusowe osiedla mieszkaniowe, restauracje i sklepy.
Muzeum Historyczne i Galeria Sztuki Armenii
Galeria i muzeum znajdują się w jednym z budynków na centralnym Placu Republiki. Ekspozycja muzealna składa się z działów etnograficznych, archeologicznych, numizmatycznych i historycznych. W kolekcji płócien znajdują się prace artystów ormiańskich, rosyjskich i zachodnioeuropejskich. Są obrazy Aiwazowskiego, Lewitana, Repina, Rubensa, Tintoretta, Bouchera.
Ormiański Teatr Opery i Baletu
Pełnoprawny teatr muzyczny powstał na bazie klasy operowej Konserwatorium w Erewaniu w 1932 roku. Do 1940 roku wybudowano osobny budynek. Południowa fasada sceny znajduje się naprzeciwko Placu Wolności - jednego z najpiękniejszych miejsc w Erewaniu. Pomniki narodowego poety Armenii OT Tumaniana i kompozytora A.A. Spendiarow.
Muzeum Siergieja Parajanowa
S. Parajanov to reżyser awangardowy, który rozsławił kino ormiańskie na całym świecie. Urodził się i mieszkał w Tbilisi. W 1991 roku, po śmierci mistrza, w Erewaniu otwarto muzeum poświęcone jego imieniu. Ekspozycja składa się z rzeczy osobistych reżysera, a także dzieł sztuki, z których można wyrobić sobie wyobrażenie o trudnym życiu i twórczej drodze tej niezwykłej osoby. Wewnątrz muzeum odtworzono wnętrze domu w Tbilisi Parajanowa.
Galeria Sztuki Dalan
W galerii prezentowane są prace współczesnych artystów z przestrzeni postsowieckiej. Wiele obrazów ma wielką wartość kulturową. Muzeum oferuje wycieczki z przewodnikiem i audioprzewodnik. Jest też sklep z pamiątkami, w którym można kupić ciekawe designerskie przedmioty, oraz przytulna kawiarnia na dziedzińcu, gdzie goście mogą odpocząć od zgiełku miasta przy filiżance doskonałej ormiańskiej kawy.
„Megeryjski dywan”
Fabryka dywanów i muzeum dywanów rodziny Megerów. Już trzecie pokolenie tej rodziny zajmuje się produkcją i renowacją dywanów (początek przedsiębiorstwa powstał w 1917 roku w USA). W 2002 roku Megerianie otworzyli warsztat w Erewaniu, który ostatecznie rozrósł się w dużą fabrykę, większą niż ich inne zakłady produkcyjne. Wszystkie produkty wykonywane są ręcznie na indywidualne zamówienie z wykorzystaniem wysokiej jakości wełny i naturalnych barwników.
Erywańska fabryka brandy „ArArAt”
Legendarna fabryka jest jednym z symboli Armenii. Produkowany jest tu słynny „Ararat”, a także kilka ekskluzywnych rodzajów koniaku butelkowanych wyłącznie na prywatne zamówienia: „Kilikia”, „Sparapet”, „Erebuni”, „Arka Noego”. Produkcja została założona w 1887 roku przez kupca N. Tairyantsa. Do fabryki można dostać się z przewodnikiem.
Dworzec kolejowy w Erywaniu
Budynek powstał w latach 50. XX wieku w miejscu, w którym na początku XX wieku przebiegała pierwsza linia kolejowa łącząca Tyflis z Aleksandropolem. Całkowita przebudowa kompleksu została przeprowadzona w 2010 roku. Podczas prac remontowych odrestaurowano zabytkowe wnętrza, zmodernizowano komunikację i dostarczono nowoczesny sprzęt na potrzeby wzmożonego ruchu pasażerskiego.
Błękitny Meczet
Świątynia została wzniesiona w połowie XVIII wieku z rozkazu chana Husejnali Chana Qajara, który w tym czasie był władcą chanatu erywanskiego. Błękitny Meczet symbolizował fortecę przyjaźni ormiańsko-irańskiej. Dziś jest to jedyny funkcjonujący meczet w stolicy kraju, pełniący jednocześnie funkcję duchowego centrum społeczności irańskiej. Kopuła i część fasady świątyni licowane są niebieskimi płytkami.
Katedra św. Grzegorza Oświeciciela
Świątynia została zbudowana w 2001 roku według projektu S. Kyurkchana z darowizn rodzin Manukyan, Gevorgyan i Nazaryan. Po Tsminda Sameba w Tbilisi jest to największa chrześcijańska katedra na Zakaukaziu. Składa się z trzech budynków: cerkwi Świętej Królowej Aszchen, cerkwi św. Tyrydata III i samego budynku głównego. Idea budowy należała do Katolikosa Garegina I.
Kościół św. Zoravoru
Jedna z najstarszych świątyń w Erewaniu, zbudowana pod koniec XVII wieku. Znajduje się w centralnej części stolicy. Wcześniej na jego miejscu znajdował się klasztor i kaplica przy grobie św. Ananiasza, które zostały zniszczone podczas trzęsienia ziemi. Według legendy pierwsza świątynia powstała w VII wieku. Kościół został odrestaurowany w latach 70-tych, po czym ponownie zaczął działać.
Pomnik „Matka Armenia”
Pomnik wzniesiony w 1967 roku na cześć zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Przedstawia zdecydowaną postać kobiety z mieczem w dłoni i tarczą u stóp, uosabiającą Ojczyznę. Pomnik znajduje się na terenie parku Haghtanak w centrum Erewania. Wewnątrz potężnego piedestału znajduje się muzeum poświęcone II wojnie światowej i wydarzeniom wojen karabaskich.
Pchli targ „Wernisaż”
Rynek staroci między ul. Buzanda i św. Aram, który sprzedaje stare książki, monety, obrazy, ręcznie robione figurki, dywany i biżuterię. Wielu koneserów antyków, krytyków sztuki i jubilerów woli robić tu zakupy. Turyści mogą kupić wyjątkowe pamiątki w Vernissage w dość przystępnych cenach lub po prostu spacerować między ladami z niezwykłymi rzeczami.
Zoo w Erywaniu
Zoo powstało w 1941 roku z inicjatywy prof. A. Sarkisova. W chwili obecnej na jej terenie żyje około 300 gatunków zwierząt (prawie 3 tys. osobników), które przybyły tu z różnych części planety. Dla zwierząt stworzono warunki zbliżone do naturalnych, aż do imitacji samolubnego pożywienia. Zoo rozłożone jest na zielonym terenie o powierzchni 25 hektarów w północno-wschodniej części miasta.
Park zakochanych
Miejski park publiczny w centralnej części stolicy Armenii. Jego historia rozpoczęła się w XVIII wieku. W tym czasie znajdował się na przedmieściach Erewania i nosił nazwę Ogrodu Kozern. W drugiej połowie XX wieku miejsce to stało się popularne wśród zakochanych par, dlatego w 1995 roku władze miasta postanowiły zmienić nazwę parku. W latach 2005-2008 park został całkowicie przebudowany.
Chor Virap
Klasztor u podnóża góry Ararat, położony w pobliżu granicy tureckiej i około 40 km od Erewania. Według tekstów biblijnych (lub ich interpretacji) arka Noego wylądowała na miejscu klasztoru po zakończeniu potopu. Klasztor został założony w VII wieku na wzgórzu, na którym wcześniej znajdowało się starożytne miasto Artaszat - stolica państwa ormiańskiego pod rządami króla Artasza I.
