30 głównych atrakcji Suzdal

Suzdal to jedno z najjaśniejszych, oryginalnych i oczywiście znanych miast Złotego Pierścienia. Wszyscy zagraniczni turyści wybierają się tutaj na wycieczkę, ponieważ jest to jedno z niewielu miejsc w Rosji (z wyjątkiem Petersburga i Moskwy), o którym podróżnicy z Ameryki, Chin i Europy wiedzą przynajmniej coś.

Infrastruktura Suzdal jest rozwijana na najbardziej zaawansowanym poziomie. Gości witają klimatyczne butikowe hotele, tradycyjne tawerny kuchni rosyjskiej, różnorodne rozrywki, takie jak jazda na trojce, festiwale folklorystyczne i festiwale folklorystyczne. Na architektoniczne i historyczne dziedzictwo miasta składają się dziesiątki starożytnych świątyń i klasztorów. Budynki sakralne dominują nad budowlami cywilnymi - dosłownie na każdym rogu widać jakiś kościół.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Suzdal?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Kreml suzdalski

Rdzeń Suzdal i jego najstarsza część, która rzekomo istnieje od X wieku. W XI-XII wieku wzniesiono tu fortecę z ziemnym wałem i murami o długości około 1,5 km. Wewnątrz znajdował się dwór książęcy i rezydencja biskupia. Drewniany zespół architektoniczny istniał do początku XVIII w., w 1719 r. spłonęły wszystkie budynki. Sobór Narodzenia Pańskiego, Kościół Nikolski i Komnaty Biskupów przetrwały do ​​dziś.

Katedra Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Świątynia z XII wieku, wyjątkowy zabytek architektury rosyjskiej, wzniesiony za panowania Włodzimierza Monomacha. Odbudowywany był dwukrotnie, ostatni po spaleniu Suzdalu przez Tatarów w latach czterdziestych XIV wieku. Z tego powodu różne części katedry należą do różnych wieków: dolna - do XIII, górna - do XVI, wewnętrzne malowidło ścienne - do XIII-XVII wieku. Bramy południowe i zachodnie budynku są prawdziwym arcydziełem sztuki użytkowej Rosji w średniowieczu.

Drewniany Kościół Nikolski

Świątynia stoi za Komnatami Biskupów na terenie Kremla Suzdal. Początkowo cerkiew zbudowano w 1766 r. we wsi Glotovo, powiat juriewsko-polski, aw 1960 r. przeniesiono do Suzdala dla lepszego zachowania tego obiektu architektonicznego. Budynek składa się z dwóch domków z bali, osadzonych w piwnicy. Dach dwuspadowy pokryty jest deskami, na szczycie kopuła z krzyżem.

Kościół Wniebowzięcia

Niewielki kościółek z XVII wieku, zbudowany w stylu baroku naryszkińskiego, przypuszczalnie na miejscu starszej drewnianej budowli. Do 1917 roku w skład zespołu architektonicznego wchodziła dzwonnica i dwie dodatkowe kaplice, które później zostały zniszczone. W 1958 roku budynek został odrestaurowany. W 2015 roku w świątyni umieszczono relikwie Arsenija Suzdalskiego, który zainspirował księcia Pożarskiego do marszu do Moskwy w Czasie Kłopotów.

Cerkiew Narodzenia Pańskiego i Nikolskaja

Letnia świątynia Nikolskiego to pierwsza budowla sakralna, wzniesiona po pożarze w 1719 roku. Składa się z czworoboku i przylegającej do niego półkolistej absydy z jednej strony oraz naczółkowej dzwonnicy z drugiej. Ciepły Kościół Narodzenia Pańskiego został zbudowany pod koniec XVIII wieku. Swoim wyglądem przypomina zwykły kamienny dom, gdyby nie kopuła z krzyżem wieńczącym dach.

Wały ziemne suzdalskiego Kremla

W starożytności wały ziemne wchodziły w system fortyfikacji obronnych Kremla Suzdal. Dziś są to zwykłe kopce porośnięte trawą, które mają wielką wartość historyczną, choć nie wyglądają na coś wyjątkowego. W XI wieku wały zostały zalane z rozkazu księcia Włodzimierza Monomacha, aby dodatkowo chronić osadę przed częstymi najazdami Chanatu Kazańskiego.

Klasztor św. Eutymiusza

Klasztor, powstały w połowie XIV wieku jako twierdza obronna. Pierwsze budynki zespołu architektonicznego były drewniane i nie zachowały się do naszych czasów. Nowoczesny wygląd kompleksu ukształtował się w XVI-XVII wieku. Bojarzy, książęta i carowie - Wasilij III, Iwan Groźny przeznaczył duże sumy na budowę kamiennych kościołów. Od 1968 roku w budynkach klasztornych mieści się muzeum.

Mury i wieże klasztoru Spaso-Evfimievsky

Mury i baszty klasztoru najlepiej oglądać od strony rzeki Kamenki. Biegną też ulicami Lenina i Spasskiej. Ominięcie ich po obwodzie zajmie trochę czasu. Budowle te są symbolem Suzdalu, gdyż od razu przyciągają wzrok podróżnych przejeżdżających przez historyczne centrum miasta. Potężne mury mogły wytrzymać każde oblężenie, ale historycznie nigdy nie zostały szturmowane.

Klasztor Szaty

Jeden z najstarszych klasztorów w Rosji, powstały na początku XIII wieku. Pierwsze kamienne budowle pojawiły się dopiero po 3 wiekach, wcześniejsze drewniane nie zachowały się do dziś. Zespół architektoniczny składa się z katedry Szaty z trzema kopułami z połowy XVI wieku, dwuspadowej Bramy Świętej z XVII wieku, refektarza Sretenskaya i Czcigodnej dzwonnicy z XIX wieku.

Klasztor Wasiliewski

Klasztor stoi praktycznie na obrzeżach Suzdal. Został założony w XIII wieku i znajdował się wówczas przy drodze do Kidekszy. Budynek początkowo pełnił funkcje obronne, następnie został przystosowany do życia wspólnoty zakonnej. Początkowo klasztor był męski, od 1916 - żeński. W latach 20. placówkę zamknięto, na jej terenie umieszczono magazyny. Od lat 90. część klasztoru ponownie należy do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Klasztor Aleksandra

Według legendy klasztor został założony przez księcia Aleksandra Newskiego w 1240 roku. Początkowo była to kobieta – osiedlali się tu mieszkańcy, którzy po najazdach Tatarów Kazańskich zostali sierotami i wdowami. W 1764 roku klasztor został zniesiony z rozkazu Katarzyny II, główna katedra została zamieniona na parafialną. Życie zakonne odrodziło się dopiero w 2006 roku, siostry zostały zastąpione przez męskich mnichów.

Klasztor Pokrowski

Klasztor wstawienniczy pojawił się w XIV wieku w północnej części Suzdalu. Stale się rozwijała i rosła w dużej mierze dzięki temu, że po tonsurę przyjeżdżali tu przedstawiciele rodów szlacheckich (oczywiście przekazując wcześniej duże sumy pieniędzy). W XVII wieku klasztor stał się jednym z największych na terenie Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej. Jego zespół architektoniczny powstał w XVI wieku.

Cerkwie Piotra i Pawła oraz Nikolskaja

Kościół Piotra i Pawła został wzniesiony w 1694 r. obok klasztoru wstawienniczego. Pod względem architektonicznym reprezentuje dwie czwórki, wzniesione jedna na drugiej i zwieńczone pięcioma kopułami. W 1712 roku kosztem Evdokii Lopukhiny, byłej żony Piotra Wielkiego, obok niego zbudowano zimowy kościół św. Mikołaja, który wyróżnia się dość skromnym wyglądem. Do tej pory obie świątynie powróciły do ​​swojego pierwotnego wyglądu.

Kościół Eliasza

Świątynia znajduje się na jednym ze stromych zakoli rzeki Kamenki. Murowany budynek wzniesiono w 1744 r., wcześniej zastąpiono go drewnianym, przeniesionym z innej części posadu. Kościół został poważnie uszkodzony w XX wieku, rozebrano dzwonnicę i refektarz. Ożywienie rozpoczęło się w latach 70., ale zakończyło się dopiero w 2000 roku. W tym czasie udało się całkowicie odtworzyć pierwotny wygląd konstrukcji.

Kościół Borysa i Gleba w Kideksza

Starożytna świątynia, cenny i rzadki zabytek architektury sakralnej epoki przedmongolskiej. Został wzniesiony w połowie XII wieku za panowania Jurija Dolgorukowa. W XVI-XVII wieku kościół został znacznie przebudowany, całkowicie rozebrawszy część murów, zachowując jednak wiele oryginalnych elementów.Budynek został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obecnie na jego terenie znajduje się muzeum.

Pasaż handlowy

Podwórko w stylu empirowym, wybudowane na początku XIX wieku. Został zaprojektowany dla 100 sklepów kupieckich, które później przekształciły się w pełnoprawne sklepy. Kompleks jest najbardziej imponującym zabytkiem architektury cywilnej w Suzdal. Jest to centrum handlu i życia turystycznego, gdyż turyści często zatrzymują się tutaj, aby kupić pamiątki, skosztować miodu pitnego lub po prostu pospacerować po długich galeriach.

Kościoły Zmartwychwstania i Kazań

Niedaleko głównego placu miasta znajduje się Kościół Zmartwychwstania Pańskiego, zbudowany z kamienia w 1720 roku (pierwotnie był drewniany). Budowla jest dwufilarową świątynią w kształcie sześcianu, jej podstawę stanowi potężny czworobok, ozdobiony narożnymi pilastrami. Nieopodal wybudowano w 1739 r. cerkiew kazańską, która wraz z Wozniesienką tworzyła jeden zespół architektoniczny.

Cerkiew carska i Bolesna

Pierwsza wzmianka o świątyni Carakonstantinowskiego pochodzi z początku XVII wieku. Sto lat później został odbudowany z kamienia i stał się ostatnim pięciokopułowym budynkiem sakralnym w Suzdal. Zimowy Kościół Bolesny, oprócz cerkwi carskiej, pojawił się w połowie XVIII wieku. Architektura dzwonnicy uważana jest za dość znaną Suzdalowi - dzwonnica ma formę wklęsłego namiotu.

Wejściowe kościoły jerozolimskie i piatnicka

Kolejny zespół par składający się z dwóch kościołów. Należy zauważyć, że budowa dwóch kościołów obok siebie - letniego i zimowego - była bardzo powszechną praktyką w Suzdal. Wygląd cerkwi Wejście do Jerozolimy i Piatnitskaya różni się dość znacząco: jeden wykonany jest w formie klasycznego czworoboku, zwieńczonego pięcioma kopułami, drugi ma tylko jedną centralną konstrukcję w kształcie kopuły, zamocowaną na dachu w formie półkole.

Cerkiew Kresto-Nikolskaja

Świątynia znajduje się w północnej części Gostiny Dvor. Został wzniesiony w 1770 roku z wdzięczności za pozbycie się straszliwej epidemii dżumy, która szalała w Suzdal w latach 1654-55. Budynek różni się od innych kościołów w mieście tym, że jeśli spojrzy się na niego z przeciwnych stron, wygląda zupełnie inaczej. Odnosi się wrażenie, że patrzysz na dwie różne struktury.

Kościoły Lazarevskaya i Antipievskaya

Oba kościoły wzniesiono w odstępie stu lat. Zgodnie z ustaloną tradycją jedna świątynia była zimna (Łazarewski), druga ciepła, przeznaczona do nabożeństw w zimie i poza sezonem chłodnym. Dzwonnica kościoła Antipievskaya ma bardzo oryginalny wygląd z dachem w formie wklęsłego namiotu i jasnym malowidłem zewnętrznym. Uważa się, że został zbudowany wcześniej niż budynek główny.

Kościół Kosmy i Damiana na Jarunowej Górze

Cerkiew z XVIII w., zbudowana na niskim wzniesieniu, nad brzegiem rzeki Kamenki. Według niepotwierdzonych relacji, wcześniej na jego miejscu znajdował się klasztor o tej samej nazwie, z którego do XVII wieku zachował się jedyny drewniany kościół. Konstrukcja znajduje się w bardzo malowniczym miejscu i prezentuje się spektakularnie na tle krętego koryta rzeki. Do 1917 r. teren był otoczony kamiennym ogrodzeniem.

Kościoły Smoleńsk i Symeonow

Kościół smoleński został zbudowany w 1706 roku niedaleko narożnej wieży klasztornej. Budynek znajduje się na drodze, którą podróżni docierają do Suzdal z Jarosławia. Po 40 latach wybudowano cerkiew Symeonowa - zimową. Dzwonnica w stylu klasycystycznym została dobudowana później, na przełomie XIX i XX wieku. Zespół architektoniczny nie wygląda więc jak jedna koncepcja i nosi cechy różnych epok.

Kościoły Kozmodemyanskaya i Świętego Krzyża

Kolejny zespół ciepłych i zimnych świątyń, który znajduje się w maksymalnej odległości od centrum. Być może dlatego jego architektura wygląda dość lakonicznie, a renowacja nie została jeszcze zakończona. Budynki zostały zbudowane w XVII-XVIII wieku, są widoczne od strony obwodnicy, która zakręca wokół Suzdala (jeśli jedzie się z Włodzimierza i Iwanowa do Moskwy lub w przeciwnym kierunku).

Muzeum Architektury Drewnianej

Zespół skansenu, w którym znajdują się zabytki architektury drewnianej XVII-XIX wieku. Na jego terenie można zobaczyć chaty chłopa i zamożnego kupca, a także kościoły budowane bez użycia gwoździ. Oprócz budynków mieszkalnych i świątyń prezentowane są różne budynki gospodarcze: stodoły, młyny, szopy, studnie. W muzeum odbywa się letni festiwal ogórków.

„Osada Szczurowo”

Muzeum znajdujące się na terenie kompleksu hotelowego HELIOPARK Suzdal, które powstało na podstawie scenografii do filmu „Car” P. Lungina. Jest to rekonstrukcja grodziska słowiańskiego z X wieku. Dla odwiedzających przygotowano różnorodne programy interaktywne. Tutaj możesz nauczyć się strzelania z łuku, jeździć konno, pracować w ogrodzie, a nawet wydoić krowę.

Muzeum Figur Woskowych

Muzeum Figur Woskowych Suzdal wyrosło z niewielkiej wystawy, która odbyła się w latach 90. w parku Sokolniki. Przez dość długi czas ekspozycja podróżowała po całym świecie i Rosji, w rezultacie osiedliła się w Suzdal. Jednocześnie rozwija się, wciąż powstają nowe eksponaty. Większość kolekcji to osobistości historii Rosji: carowie, pisarze, politycy, dowódcy wojskowi.

Dom Posad

Do XVII wieku domy mieszkalne z kamienia były rzadkością w rosyjskich miastach, ponieważ drewno było znacznie tańsze, a lasy były wszędzie. Niektórzy szczególnie zamożni obywatele mogli sobie jeszcze pozwolić na budowę kamiennych rezydencji. Jedną z takich budowli w Suzdal jest Dom Posad, zbudowany przez nieznanego architekta. W XVII wieku był mieszkalny, następnie na jego terenie otwarto karczmę. Od lat 70. mieści się tu muzeum.

Wieża przeciwpożarowa

Wieża została wzniesiona w latach 90-tych XIX wieku dla straży pożarnej, która działała w mieście od 1864 roku. Na początku 2000 roku wieża była w dość złym stanie. W celu zachowania zabytku architektury i zachowania jego funkcjonalności przeprowadzono dość poważne prace konserwatorskie, przywracające pierwotny wygląd wieży według starych rysunków i rysunków.

Rzeka Kamenka

Kamenka jest dopływem rzeki Nerl. Jest to niewielka i nieprzeznaczona do żeglugi droga wodna o długości około 50 km, a jednocześnie bardzo wygodna do transportu drobną rzeką: łódki, kajaki. Przepływa przez Suzdal, na jego wysokich brzegach znajduje się wiele atrakcji miasta, w tym kościoły, mury i wieże klasztoru Spaso-Evfimievsky.