Yelets jest uważany za jedno z klasycznych miast kupieckich w Rosji. Jego urokiem są budowle z poprzednich epok, starannie zachowane lub odrestaurowane. Przeszły szereg zmian, ale były w stanie przekazać nowym pokoleniom wyobrażenie o porządkach i tradycjach przeszłości. Wieża strażacka zdobi istniejącą remizę strażacką, a dawna wieża ciśnień zamieniła się w lokalny dzwonek.
W mieście znajduje się wiele cerkwi prawosławnych, każda z własną historią. Nazwiska osób ważnych dla miasta są uwiecznione w założonych i nazwanych im domach muzealnych. Muzeum Bunina stało się pierwszym w kraju poświęconym pisarzowi, a Muzeum Chrennikowa jest obecnie jedynym w swoim rodzaju.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie się wybrać w Yelets?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Katedra Wniebowstąpienia Pańskiego
Został zbudowany w drugiej połowie XIX wieku w centralnej części miasta. Autorstwo projektu należy do słynnego architekta Konstantina Tona. W 1934 r. świątynia została zniszczona przez spalenie ikon bezpośrednio w budynku. W przeciwieństwie do większości instytucji religijnych w kraju, katedrze przywrócono swój status już w 1947 roku. Ikonostas jest trójkondygnacyjny, wykonany z pozłacanego rzeźbionego drewna. Ze względu na imponujące rozmiary świątynia jest widoczna z wielu części Yelets.
Miejska wieża zegarowa
Znajduje się na skrzyżowaniu ulic Swierdłowej i Sowieckiej. Wieża została wzniesiona w 1868 roku i służyła jako wieża ciśnień. Kuranty zainstalowano na nim w latach 70. ubiegłego wieku. Zegar daje się wyczuć co 15 minut. W bezpośrednim sąsiedztwie tej atrakcji znajdują się: pomnik artysty Żukowa, Kościół Wielkiego Księcia, park miejski i kładka dla pieszych Karakumovsky.
Wieża przeciwpożarowa
Zbudowany z inicjatywy braci Valuisky w 1865 roku. Kupcy zwerbowali własną straż pożarną spośród pracowników fabryki, której byli właścicielami. Sami brali udział w gaszeniu miejskich pożarów. Sprawę Nikołaja i Dmitrija kontynuowali ich potomkowie. Między innymi wymienili wieżę drewnianą na murowaną. Znajduje się na nim taras widokowy, a w budynku działa nowoczesna remiza strażacka.
Ulica Mira
Jest to strefa spacerowa miasta. Jest ciekawy ze względu na swoją zabudowę - wiele budynków jest tu oryginalnych i wzniesionych w różnych latach. Kiedyś była to ulica handlowa, choć dziś jest na niej wiele sklepów. Jednocześnie znaki nie zawsze pokrywają się z zawartością sklepów. Widoczne są plamy starej kostki brukowej. Na budynkach można zobaczyć kute detale dekoracyjne, takie jak latarnie. Są ławki i tereny zielone.
Kościół Wielkiego Księcia
Zakończenie budowy w 1911 r. zbiegło się z 300. rocznicą panowania Romanowów. Za projekt odpowiadał architekt Wilfart. Ta nazwa została wybrana, ponieważ kościół jest poświęcony książątom Tverskoy i Newsky. Fasada budynku wyróżnia się jasną kolorystyką, licznymi detalami i dekoracjami. Bogato wyposażone są również wnętrza: rzeźbione meble, ceramiczny ikonostas, kolorowe witraże.
Kościół Przemienienia Pańskiego
Został zbudowany w 1771 roku, zastępując stary drewniany budynek. Po 40 latach przedłużono granice, a refektarz rozbudowano. W 1871 roku przy kościele pojawiła się dzwonnica. W obecnej formie świątynia, która przeszła renowację, ma jedną kopułę. W trakcie prac zaginęły niektóre detale, takie jak portyki, ale w projekcie elewacji pojawiły się elementy dekoracyjne. Ocalała dzwonnica, ale jej styl stał się bardziej barokowy.
Klasztor Znamensky
Założona w 1683 roku. Chociaż klasztor utracił swój status w 1764 roku, zakonnice go nie opuściły. Po 5 latach klasztor spłonął. Klasztor zamienił się w pustelnika, wzrosła liczba sióstr. Został przywrócony dekretem Aleksandra I. Drugie zamknięcie nastąpiło po rewolucji. Budynki popadały w ruinę, więc ożywienie w latach 2000 nie było łatwe. Między innymi odbudowano katedrę Znamensky.
Teatr dramatyczny „Benefis”
Założona w 1993 roku. Następnie zajął budynek Domu Ludowego. Twórcą kolektywu był reżyser Nazarow. Wcześniej pracował w teatrze w Ałmaty o tej samej nazwie. Jego dzieło kontynuowali jego współpracownicy i naśladowcy. Repertuar zespołu jest zróżnicowany, niektóre spektakle zostały wysoko ocenione przez autorytatywne publikacje i nagrody teatralne. Obecnie na czele Benefisu stoi Radion Bukaev, jeden z uczniów Jewgienija Mironowa.
Miejskie muzeum wiedzy lokalnej w Jelecku
Choć została założona w 1901 roku, jej historia polega na ciągłym niszczeniu w pierwszych latach swojego istnienia. Cierpiał zarówno z powodu rewolucjonistów, jak i ich przeciwników. Kolekcja musiała być wielokrotnie przebudowywana. W tym po II wojnie światowej. W obecnej formie istnieje od 1971 roku bez większych wstrząsów. Fundusze zawierają typowe lokalne materiały historyczne dotyczące Yelets i okolic.
Dom-Muzeum Koronki Yelets
Charakterystyczny budynek jest niebieski. Wszystkim znającym się na rzeczy ludzi kojarzy się z lokalną koronką. Obecnie dom-muzeum należy do firmy produkującej wszelkiego rodzaju wyroby przy użyciu technik koronkarskich. Turystom pokazano proces powstawania różnych rzeczy i opowiadano o historii rzemiosła. Tutaj można również zobaczyć gotowe obrusy, sukienki, serwetki.
Muzeum Rzemiosła Ludowego i Rzemiosła
Istnieje od 2007 roku. Celem jego powstania jest ożywienie zainteresowania lokalnym rzemiosłem ludowym. Wśród eksponatów znajdują się przykłady koralików, kowalstwa, rzeźbienia w drewnie i tkactwa. Odzież, meble, zabawki i wiele praktycznych przedmiotów są wykonane przy użyciu najbardziej niesamowitych technik. Sale muzeum są przestronne, przewodnicy udzielają informacji historycznych o dowolnym kierunku.
Dom-Muzeum T. N. Chrennikowa
W uroczystości otwarcia w 2000 roku wziął udział sam kompozytor. To jedyne muzeum na jego cześć w Rosji. Niektóre sale odtwarzają wnętrza domu, w innych prezentowane są rzeczy osobiste, w innych - oba. W domu stale grana jest muzyka Tichona Nikołajewicza. Na dziedzińcu wzniesiono pomnik Chrennikowa: popiersie na postumencie, w tle pokrywa fortepianu z latami życia muzyka.
Muzeum Literackie IA Bunina
Od 1988 roku przyjmuje gości. Jest to pierwsze muzeum poświęcone Buninowi. Mieszkał w tym domu podczas studiów w gimnazjum. Budynek jest parterowy, ekspozycja podzielona jest na siedem sal. Meble z tamtych czasów zgromadzone są w środku, aby rzetelnie odtworzyć atmosferę otaczającą pisarza. Są rzeczy osobiste, książki, pamiątki. Podczas wycieczki przewodnicy opowiadają wiele historii o Jelecie i Buninie.
Pomnik I. Bunin
Znajduje się przy Fontannie Zwycięstwa. Zainstalowany na cześć 125. rocznicy urodzin pisarza. Bunin jest przedstawiony relaksująco siedzącego na fotelu i patrzącego na miasto. Na cokole wygrawerowane jest nazwisko pisarza. Materiały - brąz i granit. Autorami projektu są artysta Grishko i architekt Achkasova. To nie jedyny pomnik Bunina w Yelets, ale najbardziej ukochany zarówno przez mieszkańców, jak i turystów.
Dom-Muzeum N. Żukowa
Zaczęło przyjmować gości w 1992 roku. Przechodząc z pokoju do pokoju, możesz poznać biografię i twórczą ścieżkę artysty. Za życia powiedział, że chciałby zobaczyć swoje muzeum w Yelets, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Kolekcja została uzupełniona rzeczami osobistymi Żukowa, przekazanymi przez jego krewnych, a także oryginalnymi dziełami. Ekspozycja stale się zmienia, aby goście mogli tu wracać.
Pomnik artysty Żukowa
Otwarty w 2008 roku. Kompozycja zawiera artystę siedzącego na ławce, dziewczynę, którą maluje, oraz chłopca patrzącego z zainteresowaniem na płótno mistrza.Szczególnie pięknie pomnik prezentuje się późną wiosną i latem: wokół jest dużo zieleni, kwitną rabaty kwiatowe. Chociaż w innych porach roku kompozycja jest żywa i ciekawa. Popularne miejsce na sesje zdjęciowe z mieszkańcami i gośćmi.
Pamiętny znak na cześć 850-lecia Yelets Ye
Zainstalowany na Placu Czerwonym w 1996 roku. Poświęcony 850. rocznicy założenia miasta. Za stworzenie projektu odpowiadał architekt Shashin. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo: w przeszłości znajdowała się tu zniszczona katedra. Kompozycja łączy przedstawicieli różnych epok, tak czy inaczej związanych z miastem. W 2010 roku zmodernizowano pomnik niemej, dodano kopułę z krzyżem.
Most Karakum
Przerzucony przez rzekę o nazwie Swift Pine. Ruch na niej jest dozwolony od 1933 roku. Długość 198 metrów. Niejednokrotnie był niszczony i odbudowywany. Na przełomie lat 70. i 80. stracił swój dawny status z powodu budowy „konkurenta”. Potem stał się deptakiem, ale w latach 90. został całkowicie zamknięty ze względu na stan awaryjny. Główna przebudowa została zakończona w 2005 r., ale most nadal był wyłączony z ruchu kołowego.
Skały Vorgola
Można je łatwo znaleźć w pobliżu wsi Niżny Worgol. Miejsca są malownicze, wygodnie się tam dostać. W pobliżu płynie rzeka, na wybrzeżu w ciepłym sezonie jest wiele kamperów z namiotami. Istnieje kilka miejsc ze skałami. Są dość wysokie i nadają się do wspinaczki. Istnieją wzniesienia z dziwacznymi „wyrostkami”, które wydają się wisieć nad nizinami. Są częścią rezerwatu przyrody „Skały Worgolskie”.
Pałac Tałdykinów
Osiedle stoi na brzegu rzeki w pobliżu wody. Pod nią znajdował się młyn wodny, który spłonął podczas odwrotu w czasie II wojny światowej. Jednocześnie sam ceglany szkielet przetrwał do dziś. Wynika to ze szczególnej wytrzymałości ścian, które mają około metra grubości. Za rządów sowieckich osiedle było ośrodkiem rekreacji, obecnie jest własnością prywatną. W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody „Skały Worgolskie”.
