Zegar astronomiczny Orloj, zwany też praskim zegarem astronomicznym, jest jednym z symboli stolicy Czech. Turyści nieustannie tłoczą się wokół nich, mając nadzieję na małe kolorowe przedstawienie, które odbywa się co godzinę.
Historia zegara astronomicznego Orloi
Pierwsza wzmianka o zegarkach Orloi pochodzi z odległego 1402 roku. Od tego czasu przeszli niezliczoną ilość przebudów, renowacji, modernizacji, ale nigdy nie opuścili Rynku Starego Miasta. Początkowo trudno powiedzieć, jak wyglądał zegarek. Wiadomo na pewno, że w 1410 roku dzięki staraniom astronoma i matematyka Jana Schindla stały się mechaniczne i zdobyły legendarną tarczę astronomiczną. Osiemdziesiąt lat później, w 1490 roku, zegarek został zmodernizowany przez mistrza Ganush, który dodał do niego niższą tarczę, a także sprawił, że został „wypolerowany” poprzez ozdobienie go gotyckimi rzeźbami. W XVII wieku towarzyszyły im figurki apostołów. W efekcie mechanizm okazał się naprawdę skomplikowany.
Za utrzymanie zegarka w dobrym stanie odpowiadała specjalna osoba, ale nie zawsze można było znaleźć godnego fachowca. Z tego powodu kuranty często się psuły, a czasem nawet na chwilę zatrzymywały na rozkaz króla. W 1945 roku zegar przeszedł poważną próbę - spłonął wraz ze Starym Ratuszem. Być może był to jeden z najtragiczniejszych momentów dla mieszkańców Pragi podczas II wojny światowej. Od trzech lat najlepsi mistrzowie Europy zbierają Orloi dosłownie przez trybiki. W efekcie dziś 75% części w zegarkach to stare, oryginalne, a 25% nowe. Mechanizm został jednak całkowicie zachowany – pozostał taki sam jak wiele lat temu.
Tarcza astronomiczna i posągi
Tarcza astronomiczna Orloi to cały system pokazujący czas w 4 wymiarach.
1. Staroczeski, odpowiada za to zewnętrzny okrąg z numerami Schwabachera. Łatwo zauważyć, że porusza się względem tarczy głównej. Wynika to z faktu, że w starej Pradze odliczanie dnia zaczynało się o zachodzie słońca, co oznacza, że działo się ono w różnych porach roku na różne sposoby.
2. Czas środkowoeuropejski - odpowiada za niego drugi (licząc od zewnątrz) okrąg z cyframi rzymskimi.
3. Cyfry arabskie trzeciego okręgu oznaczają czas syderyczny i godziny dzienne.
4. I wreszcie, najtrudniejszym wymiarem jest tak zwany czas babiloński. Wskazuje na to pierścień zodiaku poruszający się wokół planety Ziemia (niebieski okrąg pośrodku). Dzięki niemu dowiesz się, w jakiej konstelacji znajduje się Słońce w danym momencie.
Tarczę otacza 12 zwierząt - prawdziwych i fikcyjnych. Nie pojawiły się tu przypadkowo, każdy ma swoje znaczenie, wielu jest wezwanych do pełnienia funkcji ochronnej. Po bokach znajdują się 4 rzeźby: czarownika, zrzęda, szkieleta i Turka, które są uosobieniem ludzkich przywar. Dolna tarcza Orloi reprezentuje kalendarz Manes. Wokół niego znajdują się również 4 rzeźby: Archanioła Michała, filozofa, kronikarza i astronoma. Co godzinę od 8 do 20 astronomiczna tarcza zegara Orloi zamienia się w miejsce, w którym rozgrywa się prawdziwa akcja teatralna. W górnych oknach pojawiają się rzeźby Chrystusa i 12 apostołów, po czym rozgrywa się prawdziwa „walka” z ludzkimi przywarami.
[kraj leveltravel = miasto „CZ” = „Praga”]
Gdzie są i jak dostać się do Praskiego Zegara Astronomicznego
Zegar astronomiczny Orloj znajduje się na Rynku Starego Miasta, tuż na wieży ratusza o tej samej nazwie. Można tu dojechać metrem (najbliższa stacja to Staromestska), tramwajami nr 1, 2, 14, 17, 18, 25, 53 (przystanek nosi tę samą nazwę co stacja) lub autobusem 194 (przystanek Staromestske namest? - jest najbliżej okolicy).
