Stolica Republiki Czeskiej uderza swoim pięknem: gotyckie domy pomalowane w przyjemnych jasnych kolorach, brukowane uliczki, place z twarzami świętych, Most Karola i oczywiście niezwykły, a zarazem taki przytulny Tańczący Dom. Rdzenni mieszkańcy Pragi nazywają jedną cylindryczną wieżę Ginger, a drugą Fred. Dom zyskał swój przydomek dzięki parze tancerzy: Fred Astaire i Ginger Rogers.
Historia Tańczącego Domu
Z pewnością każdy, kto słyszał nazwę budynku, zaprezentował złożone mechanizmy, które pozwalają masywnemu gmachowi obracać się wokół własnej osi w rytm muzyki. Jednak w tej wersji wszystko jest znacznie prostsze: dom nie wykonuje żadnych ruchów, a poruszanie nim może tylko Twoja wyobraźnia. Niemniej jednak Tańczący Dom jest wart zobaczenia. Swoją nazwę zawdzięcza wyglądowi. Styl, w jakim buduje się dom, nazywany jest dekonstruktywizmem i polega na wykorzystaniu różnych, na pierwszy rzut oka, niemożliwych do wykonania form konstrukcji architektonicznych.
Tańczący Dom składa się z dwóch ściśle przylegających do siebie wież. Używając wyobraźni możesz wyobrazić sobie, że jedna z wież to dziewczyna, a druga to mężczyzna i obie połączyły się w namiętnym tańcu miłości.
Dom powstał nie tak dawno, dlatego różni się znacznie od otaczających go budynków, jednak taki kontrast tylko dodaje uroku zarówno domom z XIX wieku, jak i konstrukcji z XXI. Jeszcze w XIX wieku Na miejscu Tańczącego stanął zwykły dom, którego jest niezliczona ilość… W nim, podobnie jak w innych, żyła zwykła rodzina, której istnienia nie odnotowano w historii. Jednak pewnego razu amerykański samolot zbombardował Pragę, a jeden z setek ładunków wybuchowych spadł na wzniesiony dom. Dom stał w stanie ruiny do drugiej połowy XX wieku, przypominając wszystkim mieszkańcom Pragi i Czech o niszczycielskiej sile wojny.
Vaclav Havel, który objął prezydenturę pod koniec XX wieku, osiadł niedaleko zburzonego domu i codziennie musiał oglądać spalone i zniszczone mury. Oburzony takim stanem rzeczy długo pielęgnował, a później przedstawił ciekawy pomysł: na miejscu starego budynku wybudować nowy, wykorzystując nowe style architektoniczne. Pomogłoby to nie tylko ukryć ślady ruin, ale także stworzyć kolejną atrakcję w Pradze, która będzie doskonałym dodatkiem do głównej architektury.
Budowa Tańczącego Domu w Pradze
Postanowiwszy stworzyć coś niezwykłego, Vaclav Havel zwrócił się do dwóch światowej sławy architektów: Vlado Milunica z Chorwacji i Franka Gerry'ego z Kanady. Tak więc z prostej konstrukcji tańczący dom przekształcił się w międzynarodowy projekt, który osobiście kierował Vaclav Havel. Mimo skomplikowanych struktur architektonicznych budowa przebiegała dość szybko. Dom powstał w zaledwie dwa lata: w 1994 roku rozpoczęto budowę, a w 1996 roku został już ukończony. Do tej pory dom działa według tego samego schematu, według którego został wymyślony: wewnątrz budynku znajduje się centrum biurowe, a na wyższych piętrach znajduje się droga restauracja, przez okna której otwiera się przepiękny widok na Pragę. Wnętrza są autorstwa Evy Yorzhichnaya, popularnej projektantki w Wielkiej Brytanii.
Dom zachwyca wyimaginowaną kruchością: stojąc obok ma się wrażenie, że najlżejszy powiew bryzy - a dom zakołysze się, zasapnie i jęczy, a w efekcie po prostu upadnie, grzebiąc pod sobą piękny plac. Jednak to wszystko to nic innego jak złudzenie optyczne. Budynek został wybudowany przy użyciu zaawansowanych technologii. Do jego budowy po raz pierwszy w Pradze wykorzystano złożone programy do modelowania 3d, które umożliwiły dokładne zaplanowanie wszystkiego. Obliczenia przeprowadzono więcej niż jeden raz i dopiero po wielokrotnych kontrolach budowa została uruchomiona. Efekt zastygłego w tańcu spadającego domu wymyślił Vlado Milunich, który swoją decyzję tłumaczył zamiłowaniem do niesamowitych form konstrukcji, efektem „niedokończonej” konstrukcji.
Jak mieszkańcy zareagowali na Tańczący Dom
Jednak pomimo całego podziwu wśród architektów i prezydenta, miejscowi byli w prawdziwym przerażeniu i szoku. Często urządzali strajki i wiece, prosili o audiencję u prezydenta - na wszelkie możliwe i niemożliwe sposoby starali się wyburzyć dom. Zgodziło się z nimi wielu przedstawicieli elity: nazwali dom pijanym i powiedzieli, że swoim pijackim wyglądem obraża tylko pobliskie klasyczne domy i całą Pragę. Prezydent był jednak zadowolony ze swojego pomysłu i nie zamierzał z niego zrezygnować. Stopniowo więc mieszkańcy pogodzili się z jego istnieniem, a nawet zakochali się w nim. Dziś około 70% pozytywnie ocenia Tańczący Dom, kolejne 15% jest neutralnych, a tylko 15% negatywnie. Nie podejmuje się jednak dalszych działań w celu jego likwidacji.
Praga: autobus hop-on hop-off, bilet 24- lub 48-godzinny
Praga: 45-minutowy rejs krajoznawczy do Diabelskiego Kanału
Karta turystyczna w Pradze na 2, 3 lub 4 dni
Praga: 50-minutowy rejs po rzece
Praga: rejs z kolacją sylwestrową z pokazem sztucznych ogni
Praga: Kolacja folklorystyczna z muzyką i tańcem
Lot balonem nad Pragą
Drugi tytuł - Ginger i Fred
W grudniu 2013 zmienił się właściciel i nazwa domu. Na aukcji wielki kolekcjoner konstrukcji architektonicznych, a także słynny inwestor nieruchomości, Vaclav Skale, wystawili na tę działkę osiemnaście milionów dolarów. Nie uważa tej ceny za zbyt wysoką i uważa zakup za bardzo udany. A jednak - mieć jeden z zabytków Pragi - czyż to nie szczęście? Do tej pory dom zachował swoją starą strukturę, choć nowy właściciel zmienił nazwę na „Ginger i Fred”.
Pomimo tego, że Praga jest miastem dość archaicznym, a zabudowa miejska ominęła ją, dziś Tańczący Dom nie tylko nie odstaje od ogólnego stylu, ale jednocześnie podkreśla go i swoją indywidualność. Nowomodny budynek w stylu dekonstruktywizmu podbił serca milionów turystów i nie pozostawi obojętnym. Choć uznanie wartości kulturowej budynku przez okolicznych mieszkańców nastąpiło dwadzieścia lat później, to i tak jest lepiej niż wcale. Odwiedzając Pragę, wydaje się, że zanurzasz się w bajkę, w której małe uliczki, place i rzeki przeplatają się w jedną magiczną opowieść opowiadającą o historii starego miasta.
