Pokryta legendami i mitami wyspa Korfu znajduje się w najbardziej wysuniętej na północ części greckiego wybrzeża i jest obmywana łagodnymi falami Morza Jońskiego. Sami Grecy nazywają Korfu „nieoczekiwaną” wyspą wśród swoich sześciu braci. Góry, doliny, lasy, osobliwa linia brzegowa, splątane serpentynowe drogi sprawiają, że podróż jest długa, tajemnicza i romantyczna. Sama wyspa prowokuje podróżnych do zjechania z głównej drogi, a po zrobieniu tego można od razu znaleźć się w najbardziej ustronnych zakątkach. W odległym średniowieczu wierzono, że nazwa wyspy nawiązuje do słowa „corifo”, czyli „góra”, ale nie jest to jedyna nazwa. Sami Grecy wolą nazwę „Kerkyra”, po mitologicznej nimfie, ukochanej Posejdona. Stolica wyspy nazywana jest również miastem magicznym, oryginalnym i niepowtarzalnym.
Kerkyra lub miasto Korfu
Po dotarciu na wyspę samolotem lub promem z lądu, pierwszą rzeczą, którą turyści odwiedzają, jest Kerkyra lub miasto Korfu. Od wieków Korfu jest ulubionym celem podróży Wenecjan, Anglików, Rzymian i Francuzów. Dlatego wygląd miasta wchłonął wpływy różnych kultur, a wiele architektonicznych arcydzieł zachowało się do dziś. Ci, którzy byli we Włoszech, a przynajmniej widzieli zdjęcia włoskich miast, od razu zauważą podobieństwo architektury Kerkyry do weneckiej.
Ale prawdziwe uczucie turystów tkwi w magicznej symbiozie: wydaje się, że jesteś jednocześnie w Anglii, we Włoszech, w Grecji i we Francji. Przez wiele stuleci miasto było rozdarte między wpływami tych państw, a każdy władca starał się tutaj pozostawić swój ślad. Ciekawostką jest to, że w mieście Korfu znajduje się cała ulica – dokładna kopia francuskiej Rue de Rivoli.
Wizerunek miasta Korfu i jego styl życia jest wynikiem bogatej historii wyspy i kontaktu z kulturami europejskimi. Nie jest łatwo spróbować opisać miasto w kilku frazach. Architektura jest europejska, w tym angielskie pałace i weneckie domy, klasztory i kościoły. Zieleń parków, tysiące drzew oliwnych i przejrzyste powietrze otaczające ulice wypełniają miasto kolorami i świeżością.
Ludzie są bardzo przyjaźni i gościnni, religijni i muzyczni. Wakacje z ogromną liczbą ludzi i orkiestr dętych. Kerkyra to święto radości i dobrobytu, gromadzące miłośników sztuki z całego świata na swoje wydarzenia kulturalne: koncerty Filharmonii, wystawy lokalnych artystów „Art Autumn”, karnawał Kerkyra – bliźniak weneckiego „karnawału masek” .
Obchody Wielkanocy zajmują szczególne miejsce wśród wydarzeń kulturalnych Kerkyry. W te trzy wielkanocne dni cała kontynentalna Grecja stara się dostać dokładnie na Korfu. Rocznie rezerwowane są hotele, 70 tysięcy odwiedzających do 130 tysięcy miejscowej ludności. Tylko dlatego, że tylko na tej greckiej wyspie Wielkanoc obchodzona jest tak, jak przed wiekami.
Tylko tutaj nie zaginęła ani jedna tradycja spędzania trzech dni wielkanocnych, od Wielkiego Piątku do Niedzieli Wielkanocnej. Nigdzie indziej w sobotę, nawet przed świtem, nie zaczynają „kołysać” ścianami świątyni, symbolizując trzęsienie ziemi. Nigdzie indziej dokładnie o godzinie 11 po południu z okien domów nie wylatują dzbanki z wodą. I nigdzie indziej cała wyspa, od młodych do starszych, nie uczestniczy we wszystkich wydarzeniach wielkanocnych, a w procesjach bierze udział 15 orkiestr dętych. O godzinie 21.00, kiedy odbywa się uroczystość rozpalenia świętego ognia w kościele św. Paraskewy, zostaje on wyprowadzony na plac, gdzie w altanie trwa liturgia wielkanocna.
Dokładnie o północy Zwiastowanie i zapalenie Wielkiego Krzyża. Nad starą fortecą wyświetlane są kolorowe fajerwerki, najbardziej imponujące w całej Grecji. W Niedzielę Wielkanocną odbywa się tradycyjny obiad z pieczoną jagnięciną i inne proste ludzkie przyjemności. Tak wyjątkowej i urozmaiconej Wielkanocy nie zobaczysz nigdzie indziej.
Większość ludzi kojarzy Grecję ze starożytnością. A to Bogowie Olimpu, marmurowe posągi, ruiny teatrów i świątyń. Ale dla Rosjan, zwłaszcza wierzących, ważne jest to, że to na ziemi greckiej narodziło się i ugruntowało prawosławie. W Grecji istnieje niezliczona ilość cerkwi prawosławnych. Są wszędzie, są integralną częścią greckiego krajobrazu. W nich Grecy konsekrują małżeństwa, przychodzą do nich, aby odprawiać tradycyjne rytuały religijne.
Świątynia Spyridona Trimifuntskiego
Szczególne miejsce w sercach Greków, a zwłaszcza mieszkańców Korfu, zajmuje patron wyspy Spyridon Trimifuntsky. Skromna z wyglądu świątynia nazwana imieniem tego świętego kryje się w sieci wąskich średniowiecznych uliczek miasta, ale drogę do niej znają wszyscy. Pielgrzymi z całego świata dążą do niezniszczalnych relikwii św. Spiridona, a legendy o cudach uzdrawiania i pomocy ludziom wciąż nawiedzają wielu naukowców. Dokładnie na tydzień przed Wielkanocą na wyspie obchodzony jest uroczyście Dzień św. Spirydona, a pod względem szerokości i serdeczności święto to w niczym nie ustępuje skali obchodów świąt wielkanocnych.
Pałac Achilleion
Kolejnym punktem orientacyjnym jest Pałac Achilleion. Został zbudowany przez Elżbietę Austriacką, lepiej znaną w Grecji jako cesarzowa Sisi. Podczas swoich długich podróży po Europie pod koniec XIX wieku odwiedziła Korfu. Wydawało jej się, że właśnie w tym miejscu może znaleźć spokój ducha. Sisi, rozpoczynając budowę pałacu, postanowiła zadedykować go swojemu ukochanemu bohaterowi Achillesowi. I tak powstał Achilleion.
Sama zaprojektowała każdy zakątek pałacu i parku. Wewnątrz pałacu nie było nawet cienia przepychu i luksusu. Był to bardziej dom zbudowany z wielką miłością i smakiem niż pałac cesarski. Zewnętrzny i wewnętrzny wygląd pałacu zmienił później jego kolejny właściciel, cesarz Niemiec Wilhelm II. Mimo zmian nie straciła na atrakcyjności i do dziś jest jedną z wizytówek.
Góra Pantokratora
Na północnym wschodzie góra Pantokrator wznosi się nad całą wyspą. Wspaniałe widoki na wyspę są otwarte dla każdego, kto wspiął się po krętej górskiej serpentynach na szczyt. Przy bezchmurnej pogodzie z tych wysokości widać zarysy Włoch i sąsiedniej Albanii. Nic dziwnego, że w tak religijnym kraju kościół Przemienienia Pańskiego, zbudowany w VII wieku na miejscu zniszczonego starożytnego klasztoru, pyszni się na szczycie góry.
Magia naturalnych krajobrazów zdeterminowała inną wspólną nazwę tego miejsca – „wyspa powrotów”. Pragnienie ponownego cieszenia się pięknem i naturalnymi niespodziankami wybrzeża zachęca turystów do ponownego przyjazdu.
Paleokastritsa
Najpiękniejszym i najbardziej atrakcyjnym krajobrazem wyspy, według nawet samych Greków, jest Paleokastritsa. Fale Adriatyku stworzyły wiele grot i jaskiń, ukrytych przed oczami ustronnych plaż, a strome klify wiszące nad wybrzeżem wyglądają na zupełnie niedostępne. Historia tego miejsca jest bogata w wydarzenia, gdyż zawsze stanęła na przeszkodzie miłośnikom szybkich pieniędzy.
Dlatego wszystkie okoliczne wioski wspięły się na góry. W wysokich, niedostępnych miejscach łatwiej było bronić się przed najeźdźcami i piratami. I nawet cerkiew męskiego klasztoru „Życiodajne źródło” jest pięknie „zakamuflowana”, choć stoi na najwyższym przylądku. Historia wojskowości to już przeszłość, a dziś Paleokastritsa mieści hotele ze wspaniałymi widokami, plażami i przystaniami dla jachtów rekreacyjnych.
Kerkyra Morina
Kerkirskaya morina - miejsca postoju jachtów. Tutaj staje się szczególnie oczywiste, że żeglarstwo jako forma rekreacji staje się bardzo popularne.Wycieczki łodziami wycieczkowymi pozwalają turystom odwiedzić kilka innych atrakcji wyspy.
Paleo Frurio
Na sztucznej wyspie, oddzielonej od Kerkyry kanałem, stoi Paleo Frurio – jedna z najstarszych twierdz. Początek jego budowy datuje się na VII wiek, okres budowy fortyfikacji miejskich przez Bizantyjczyków. Został powiększony podczas najazdów brutalnych Turków, a jednocześnie kanał stał się fosą obronną.
Później jego wygląd fortyfikacji został zmieniony przez Brytyjczyków. Dobudowali nowe bastiony i wznieśli cerkiew św. Dziś Paleo Frurio jest miejscem różnych uroczystości, koncertów, rekonstrukcji bitew wojskowych i festiwali tradycyjnych tańców greckich.
Wyspa Mysia
Kilka kilometrów od Kerkyry znajduje się niezwykła mała wyspa zwana „myszą”. Wąski skalisty przesmyk prowadzący do klasztoru Blachernae przypomina mysi ogon. Zespół zabudowań klasztornych zajął prawie całą wyspę, a centralne miejsce w nim zajmuje kaplica i śnieżnobiały kościół Najświętszej Marii Panny.
Miłośnicy sesji zdjęciowych muszą odwiedzić to miejsce. Pod dowolnym kątem uzyskasz wyjątkowe ujęcie. Nie bez powodu wizerunek Mysiej Wyspy pyszni się w każdej broszurze turystycznej i jest prezentowany w dowolnych produktach pamiątkowych. Podróż do Grecji, kraju starożytności, pozostawi bez wątpienia wiele żywych wrażeń w pamięci, ale wrażenia te są z niczym nieporównywalne. Korfu to inna Grecja i nie bez powodu miejscowi nigdy nie powiedzą, że są Grekami. To Kerkyryjczycy!
Klasztor Najświętszej Marii Panny w Paleokastritsa
W jednym z najbardziej malowniczych miejsc, perle wyspy – Paleokastritsa, słynącej z najpiękniejszych naturalnych krajobrazów, znajduje się klasztor Najświętszej Marii Panny lub Teotoku (po grecku). To piękny zadbany klasztor pracowitych mnichów - prawdziwy pomnik starożytności. Został wzniesiony w 1225 roku na ruinach starożytnej fortecy, a ukończony w XVII wieku, jest obecnie unikalnym przykładem architektury mieszanej. Wszystko tutaj świadczy o troskliwej miłości mnichów do ich klasztoru: idealna czystość dziedzińca, piękne kwiaty, zadbany ogród i winnica. Do cel klasztornych prowadzi wspaniały łukowaty dziedziniec, ozdobiony kędzierzawymi bugenwillami i mozaikowymi panelami.
Klasztor posiada małą fabrykę do produkcji oliwy z oliwek, którą można niedrogo kupić podczas zwiedzania. Mnisi zajmują się produkcją wina, hodowlą zwierząt, pieczeniem chleba, uprawą warzyw, w pełni zaopatrując się w żywność. Owoce ich pracy są tu sprzedawane na terenie (ich zakup przez pielgrzymów jest rodzajem darowizny na utrzymanie klasztoru). Na dziedzińcu klasztoru mieszka wiele różnokolorowych kotów.
Niesamowicie piękne krajobrazy otaczające klasztor dopełniają wspaniały widok na klasztor. Wrażenie potęguje zdjęcie świątyni, znajdującej się w najwyższym punkcie góry. Zawiera cudowne ikony Zaśnięcia Matki Bożej „Życiodajne źródło!” i Skopietissa, przed którą przybywają tu tysiące pielgrzymów, aby się modlić. Wnętrze świątyni utrzymane jest w stylu weneckim: sufity malowane uranami - imitacja malowideł we wspaniałych ramach (wyglądają bardzo pięknie!)
Jest tam małe muzeum, w którym wystawiane są ikony bizantyjskie i postbizantyjskie, które są bardzo ciekawym widokiem. W klasztorze znajduje się magiczna studnia spełniająca życzenia, więc każdy stara się odprawić rytuał składania życzeń. Aby to zrobić, musisz stanąć plecami do studni, złożyć cenne życzenie i rzucić monetą, próbując się do niej dostać, aby życzenie się spełniło. Możesz wykonać kilka prób, za każdym razem wypowiadając nowe życzenie. Dla Rosjan jest tu specjalny obiekt do wglądu - armata admirała Uszakowa, pozostawiona po kampaniach wojennych.
Kanoni Village - zakątek uroku
Niezwykle piękna wioska położona jest w południowej części stolicy Korfu – Kerkir. W rzeczywistości jest to mały półwysep obmywany wodami Morza Jońskiego, ze wspaniałymi plażami, urzekającymi krajobrazami, przytulnymi domami i wspaniałym hotelem. Wioska oferuje niezrównane widoki na średniowieczny klasztor Panagia Blahernon, położony na małej wyspie. Cała wyspa Pontikonisi, zatopiona w zieleni, jest bardzo malownicza, na której znajduje się kościół bizantyjski (XI-12 w.). Istnieje legenda o pochodzeniu wyspy, że powstała ze skamieniałego statku Odyseusza i wygląda jak ogromna zamarznięta mysz. (Stąd nazwa, tłumaczona jako „wyspa myszy”). Laguna Halkiopoulou, gdzie gniazdują egzotyczne gatunki ptaków wędrownych, to wspaniały widok. Warto tu przyjechać specjalnie, aby zobaczyć, jak bosko wszystko tutaj wygląda o zachodzie słońca!
Katedra Panaiya Spiliotissa
Istnieje bardzo interesująca atrakcja poświęcona świętej Teodorze, błogosławionej chrześcijance, która jest bardzo czczona w Grecji. Relikwie świętego jako najcenniejszej relikwii przechowywane są w srebrnym grobowcu przed ołtarzem. Jest też sanktuarium ze świętymi relikwiami Spiridona, patrona miasta Kerkyra.
Katedra została wzniesiona w 1577 roku jako świątynia sredstatichesky, ale po przebudowie, która spowodowała znaczące zmiany w jej wyglądzie architektonicznym, stała się centralną katedrą Kerkyry z bogatą kolekcją wspaniałych ikon. Zewnętrzna dekoracja świątyni wygląda bardzo szlachetnie i elegancko: ściany w kolorze terakoty zdobią stiukowe ornamenty w kolorze białym, nad frontonem wznosi się krzyż. Na wdzięcznej dzwonnicy zwieńczonej oryginalną kopułą umieszczono zegar.
Centralna sala katedry jest niezwykle piękna, z ażurową kratą ołtarza, z wieloma wdzięcznymi srebrnymi lampami, wspaniałym żyrandolem i mozaikową posadzką. Całość projektu świadczy o wysokim guście projektantów. Setki parafian przyjeżdżają tu, by podziwiać wnętrza i modlić się do świętych relikwii.
Plac Spianada
W miejscowości o tej samej nazwie na wyspie, w jej centrum znajduje się największy plac w Grecji, wybudowany w XIX wieku obok starożytnej weneckiej fortecy, co samo w sobie jest również ciekawą atrakcją. Plac Spianada to teren malowniczej zieleni drzew i pięknie przystrzyżonych krzewów, wyjątkowych atrakcji i ulubionego miejsca nie tylko mieszkańców, ale także turystów. Plac dzieli mijana ulica na dwie części: Ano Plateia i Kato Plateia (górny i dolny plac).
Dużym zainteresowaniem turystów cieszy się Muzeum Maitlanda – romańska altana rotundowa, stworzona ku pamięci brytyjskiego oficera Thomasa Maitlanda. Misterne metalowe ogrodzenie, ażurowa ligatura obramienia kopuły, cienkie filary rotundy zachwycają publiczność. Majestatyczny Pałac Świętych Michała i Jerzego, zbudowany z maltańskiego kamienia, jest prawdziwą ozdobą architektoniczną placu. Klasycystyczny styl budynku, długa kolumnada, łukowe sklepienia bocznych przybudówek tworzą harmonijny obraz.
Pośrodku fontanny na terenie pałacu, na cylindrycznym cokole, stoi pomnik Fryderyka Adama, pogromcy Wysp Jońskich, który stał się bohaterem ludowym w bitwie pod Waterloo. Podstawą pomnika jest ogromny kamień przypominający skałę porośniętą bluszczem, który tworzy patriarchalne tło dla całej budowli. Znajduje się tam pomnik z brązu pochodzący z Korfu, byłego prezydenta Grecji I. Kapodistriasa.
W luksusowo urządzonym Pawilonie Muzycznym odbywają się koncerty Orkiestry Filharmonicznej. Muzeum Azjatyckie nie pozostawi obojętnym, którego ekspozycje prezentują wiele masek, różne potrawy, samurajskie zbroje bojowe, a także różne rodzaje wschodniej broni. W jednym z przytulnych zakątków placu, pod rozłożystym cieniem stuletniego drzewa, stoi skromne popiersie słynnego autora książek o zwierzętach Darella, którego nos jest wytarty przez przechodniów.
„Kanał miłości” w Sidari
Miasteczko Sidari słynie z plaży przy wąskim pasie wody zwanym „Kanałem Miłości”. Miejsce to jest niesamowitym zjawiskiem przyrodniczym, utworzonym przez siły wody, która od tysiącleci wymyła wąski kanał o szerokości 20 m w grubości skał. Oto wspaniałe warunki dla rodzin z dziećmi: pas morza jest niezawodnie chroniony przed wiatrem, zawsze jest w nim ciepła woda. Wspaniała plaża otoczona pięknymi krajobrazami, romantyczna legenda o pochodzeniu kanału sprawiły, że jest to magiczne miejsce dla wielu turystów.
Legenda o dwójce kochanków, których rozwścieczeni bogowie zamienili w 2 skały, dała początek znakom, za którymi z pewnością podążają goście „Kanału Miłości”. Jeśli ludzie chcą zostać ze sobą na zawsze, muszą razem przejść przez kanał. Jeśli ktoś chce znaleźć swoją miłość, drugą połowę, musi przepłynąć pod skalnym łukiem i głośno powiedzieć imię osoby, którą chciałby widzieć obok siebie w życiu.
Tutaj możesz zajrzeć do tajemniczych jaskiń i tuneli, zobaczyć piękne krajobrazy i spędzić niezapomniane dni. Aby dostać się do „Kanału Miłości”, trzeba przejść przez Sidari, skupiając się na słynnej plaży Peroulades. Na prawo od niej znajduje się romantyczna plaża (wskazuje na nią specjalny znak).
Plaża Sidari
Miasteczko Sidari, mimo niewielkich rozmiarów, słynie z plaż. Oprócz Kanału Miłości i Peroulad bardzo popularna jest plaża o tej samej nazwie. W rzeczywistości jest to cały obszar kurortowo-plażowy, łączący kilka malowniczych wiosek połączonych plażami. Najdłuższą z nich jest plaża Sidari, położona obok starego portu rybackiego (36 km od centrum Sidari).
Plaża słynie z szerokiego, piaszczystego pasa wystającego w morze niczym zatoka, gdzie zamiast wody jest piasek. To przyciąga tu ogromną liczbę wczasowiczów z dziećmi, którzy mogą swobodnie biegać po miękkim piasku, bawić się i opalać w bezpiecznym miejscu: nie ma tu skał. Urzekające widoki otwarte ze wszystkich stron: błękit morza, biel chmur, żółknące skały w oddali tworzą wspaniałe krajobrazy.
Dobrze rozwinięta infrastruktura umożliwia aktywny wypoczynek każdemu. Tutaj można wypożyczyć paralotnie, quady, motorówki, katamarany, narty wodne, sprzęt do surfingu i nurkowania. Wiele kawiarni, restauracji i kawiarni oferuje wyśmienite dania wysokiej jakości ze świeżych ryb, owoców morza, warzyw i owoców. Nocne dyskoteki, różne programy rozrywkowe przyciągają młodzież. W pobliżu znajduje się kolejna mała plaża, otoczona wysokimi klifami. Wybierają go doświadczeni pływacy, nurkowie i podwodna fotografia.
Twierdza Angelokastro
Ta starożytna bizantyjska forteca znajduje się na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy, w pobliżu Paleokastritsa. Potężna fortyfikacja została wzniesiona przez cesarza Michała II Komnenosa na początku XIII wieku i nazwana na cześć jego ojca Angelosa. Teraz jest inaczej nazywana fortecą Archanioła Michała, ponieważ w pobliżu znajduje się mały kościółek poświęcony archaniołowi. Twierdza miała ogromne znaczenie strategiczne jako najbardziej wysunięta na zachód placówka Cesarstwa Bizantyjskiego, w skład którego wchodziło miasto Kerkyr (do 1267 r.).
Wyniki wykopalisk archeologicznych z 1997 r., w szczególności dwa grobowce chrześcijańskie, świadczą o zasiedleniu tych miejsc we wczesnym okresie bizantyjskim 5-7 w. n.e. mi. Po zakończeniu budowy twierdzy, starożytny klasztor Paleokastru został przeniesiony na mniej więcej w inne, bezpieczniejsze miejsce. Mykonos, gdzie jest do dziś.
Mimo swojej niedostępności twierdza została zdobyta w 1267 r. przez plemiona Angelokastro, które stały się znane ze starożytnego rękopisu - najstarszego pisanego zabytku w historii Angelokastro. Andegawenowie zostali wygnani, ale w 1386 r. twierdza została oblegana przez wojska ówczesnej potężnej Republiki Weneckiej i przeszła w jej posiadanie. Wielokrotnie później Genueńczycy i Turcy próbowali podbić legendarną fortecę, ale nie poddała się ona, jak cała wyspa Korfu.
Dziś fortyfikacje, starannie odrestaurowane, służą jako skansen, w którym można zwiedzić kościół św. Michała Archanioła – prawdziwy zabytek starożytności. Ciekawym zabytkiem jest kaplica Agios Kiriyaki, w której dobrze zachowały się unikatowe freski z XVIII wieku. Tutaj możesz zobaczyć obrazy tych, którzy kosztem wielkiej pracy stworzyli kamienne konstrukcje, historia minionych stuleci przechodzi przed naszymi oczami. Z twierdzy widać oszałamiające piękno malowniczej panoramy okolicy.
