Świątynia Pura Besakih na Bali

Pomimo burzliwej przeszłości kilka lat temu starożytna świątynia Pura Besakih na Bali została włączona do programów wycieczek agencji na wyspie. Główny strumień turystów omija to miejsce. Powodem jest oddalenie od głównych kurortów nadmorskich wyspy. I zupełnie na próżno! Budynek jest owiany starożytnymi legendami: zwiedzający zanurzają się w głębiny na kilka stuleci. Tutaj można nie tylko zobaczyć starożytną architekturę, ale także zapoznać się z tradycjami hinduizmu. Turyści, którzy przybędą do świątyni na wakacje, zobaczą uroczystą ceremonię. Spacer po kompleksie w zwykłe dni, kiedy nie ma wiernych, jest po prostu przyjemny: kamienne budynki pokryte są szmaragdowym mchem. Nadaje to zespołowi niezwykły wygląd.

Matka świątyń

Miejscowi nazywają Pura Besakih matką wszystkich świątyń. I są na to rozsądne wyjaśnienia:

• teren zajmowany przez kompleks jest ogromny: 150 tysięcy metrów kwadratowych
• jest tu ogromna liczba świątyń: według ekspertów ponad tysiąc
• w kompleksie znajdują się nie tylko budynki sakralne, ale także budynki gospodarcze: spichlerze, pomieszczenia do życia mnichów
• miejsce, w którym znajduje się świątynia, jest samo w sobie ciekawe: jest to zbocze czynnego wulkanu Agung, najwyższy punkt góry ma 3142 metry
• według wierzeń hinduskich przez kompleks przechodzi oś, która jest centrum wszechświata an
• miejsce składania ofiar zostało wybrane dawno temu: najstarsze budowle sięgają czasów pogaństwa

Hindusi modlą się w Matce świątyń do wszystkich najwyższych bogów.

Historia budowy

Na terenie obecnego kompleksu znajdują się budynki sprzed ponad 2 tysięcy lat. Są to fragmenty schodów i pozostałości ołtarzy. Ale w tamtych czasach mieszkańcy wyspy byli poganami i składali ofiary pogańskim bogom. I po raz pierwszy w dokumentach historycznych Pura Besakih jest wymieniona w XI wieku, ale jako już funkcjonująca świątynia. Legendy ustne mówią o wędrownym mnichu, który w VIII wieku założył Pura Besakih na miejscu pogańskiej świątyni.

A według innych źródeł, ponownie ustnych, w X wieku Raja Kesari zlecił budowę kompleksu. Ale nie ma pisemnego potwierdzenia tej hipotezy. Badacze zakładają, że władca dokończył jedynie istniejące struktury. Do XV wieku nie ma pisemnych dowodów na to, że w świątyni odbywały się obrzędy religijne. A w XV wieku, kiedy władca przeniósł swoją rezydencję do centrum Bali, kompleks zaczęto wymieniać w dokumentach jako miejsce odprawiania nabożeństw. Od tego momentu każdy najwyższy radża przeznaczał fundusze na ulepszenie Pura Besakih.

Mieszkańcy Bali wierzą, że bogowie mieszkający w świątyni chronią ich przed krzywdą: wystarczy schować się za murami budowli. Pośrednio potwierdza to wybuch wulkanu w 1963 roku: lawa podzieliła się na 2 części i ominęła kompleks. Ludzie, którzy schronili się w świątyni, zostali uratowani. Jednak poprzednia katastrofa, która miała miejsce w 1917 r., spowodowała znaczne zniszczenia budynków.

Architektura

Turyści nazywają Besakih „czarną świątynią”: wszystkie budynki wykonane są z ciemnego kamienia, czarne są również dachy budynków. Miejsca kultu nie mają ścian: dach spoczywa na kolumnach, które również są ciemne. Taka otwartość pokazuje, że granica między światem żywych a duchami jest przejrzysta i warunkowa. Czarny kolor jest rozrzedzony złoceniami, które zdobią ołtarze, kolumny i rzeźbione detale bram, oraz jasne sarongi - zdobią je posągi, które chronią kompleks przed wrogami.

Charakterystyczną cechą kompleksu jest wieża pomiarowa. Są jak pagody z kilkoma poziomami: im wyższe struktury, tym bardziej znaczący jest bóg, któremu są oddane. Przy dekorowaniu wnętrz wykorzystywane są tradycyjne kolory Bali: czarny (preferuje to Wisznu), żółty (złoty) odpowiada Ida Sankhyang Vidi Vasa, czerwony (Brahma uwielbia ten odcień) i biały (daje go Shiva). Korzystnie osłabiają wrażenie ciemnych tonów.

Świątynia centralna (Agung Panataran) podzielona jest na kilka stref:

1. Aby dostać się na pierwszy poziom, musisz wspiąć się po 52 stopniach schodów. Świątynia jest chroniona przed złymi duchami przez siedzące po bokach posągi potworów. Na platformie przed wejściem znajduje się brama podzielona na pół: symbol świata, składający się z bogów i ludzi.
2. Aby dostać się do kolejnej strefy musisz wejść do bramy. Natychmiast na miejscu znajduje się tron ​​najwyższego boga - Shivy. Nieco niżej są miejsca dla Wisznu i Brahmy. Ponadto na miejscu znajdują się budynki: na ofiary bogom, na modlitwy, za resztę kapłanów.
3. Trzeci poziom przeznaczony jest dla bogów. Aby się tu dostać, musisz wspiąć się po kilku kondygnacjach schodów. Rozpoczyna się strefa pomiaru. W jednej z baszt mieści się archiwum i według legendy skarby.

Na samym szczycie znajdują się budynki niedostępne dla turystów: świątynia Shivy oraz świątynia świętych przodków Raja Klungklung.

Co zobaczyć

Jeden dzień to za mało, aby obejrzeć wszystkie budynki kompleksu. Ponadto chodzenie po terenie w upale lub w ciemności jest nieprzyjemne. Dlatego jeśli czas jest ograniczony, powinieneś skupić się na:

1. Centralną świątynią jest Agung Panatarane. Łatwo się tu dostać głównym wejściem. Świątynia ma strukturę schodkową: każdy kolejny poziom jest wyższy niż poprzedni.
2. Dangin Kretege: Zbudowany na wschód od Agung Panataran. To jest dom Brahmy.
3. Batu Madege. Aby odkryć atrakcję, zaleca się udanie się na zachód od Agung Panataran. Mieszka tutaj Wisznu.
4. Pande Vesi. Aby zapoznać się ze świątynią Niebiańskiego Kowala, będziesz musiał pokonać całą centralną klatkę schodową.

Ale interesujące jest również samo zwiedzanie kompleksu: przy słonecznej pogodzie z ostatniej platformy otwiera się oszałamiający widok na świątynie i okolicę.

Wskazówki dotyczące podróży przed wizytą

Aby cieszyć się inspekcją i uniknąć kłopotów, należy przestrzegać prostych zasad:

1. Nie wolno wchodzić na teren kompleksu bez sarongu. Można go kupić przy wejściu lub wynająć (średnia cena to 20 tysięcy rupii). Narzutę możesz zastąpić dowolnym długim i szerokim szalikiem.
2. Gorąco jest spacerować po kompleksie w ciągu dnia: zaleca się przybycie wcześnie rano lub o zachodzie słońca.
3. Turyści, którzy się spóźniają, powinni wiedzieć: nie będą mogli znaleźć noclegu w okolicy, miejscowi nie chcą ich wpuścić, a w pobliżu nie ma hoteli.
4. Aby uniknąć natrętnej uwagi przewodników homebrew, warto wejść jednym z bocznych wejść.
5. Aby odwiedzić, należy kupić bilet w kasie: w przeciwnym razie będziesz musiał walczyć z lokalnymi oszustami oferującymi to samo po wygórowanych cenach.
6. Zaleca się wziąć pod uwagę, że po wakacjach terytorium nie jest sprzątane przez długi czas: będziesz musiał obserwować góry śmieci.
7. Niektórzy turyści polecają spotkanie o wschodzie słońca na szczycie świątyni Agung Panataran. W tym celu należy wcześniej przybyć do Besakih.
8. Przy wjeździe na teren przed 8 rano i po 17:00 nie należy kupować biletów: kasy biletowe są zamknięte.
9. Przy wejściu do kompleksu znajdują się stragany z pamiątkami, stragany z owocami i napojami. I możesz zjeść przekąskę na trawnikach.
10. W ciemności nie cały obszar jest oświetlony: kompleks należy sprawdzać ostrożnie.
11. Besakih to działająca świątynia hinduska. Osoby należące do innych wyznań powinny powstrzymać się od uczęszczania na poziomy powyżej pierwszego. Zabronione jest również wchodzenie do świątyń.

Lepiej spacerować po kompleksie, obserwować cudowną roślinność i medytować w zwykłe dni.Aby jednak zobaczyć kolorowe ceremonie, należy przyjechać do Besakih w dni świąt hinduistycznych. Święto Galungan, symbolizujące zwycięstwo dobra nad złem, pozostawi niezapomniane wrażenie.

Godziny otwarcia i ceny biletów

Dla turystów kompleks jest otwarty od 8:00 do 17:00. Ale aby się modlić, możesz iść na terytorium przez całą dobę. Bilet dla dorosłego gościa kosztuje 15 tysięcy rupii.

Gdzie się znajduje i jak się tam dostać

Miłośników egzotycznych podróży można dojechać regularnym autobusem z Denpasar do wioski Besakih. Ale planując podróż, powinieneś wziąć pod uwagę: dworzec autobusowy znajduje się 8 km od miasta i będziesz musiał do niego dojść pieszo. Również komfort regularnych autobusów pozostawia wiele do życzenia. Niektórzy turyści próbują złapać autostop do Besakih. Zauważają jednak, że trudno jest wyłapać coś poruszającego się we właściwym kierunku. Rozsądnie jest wynająć samochód lub rower i pojechać do wioski Besakih za pomocą nawigatora. Podróż z Denpasar zajmie 1,5 godziny, z Lovin - 2,5 godziny. Płatny parking jest dostępny przed kompleksem.

Świątynia Pura Besakih na mapie