Jasny i świąteczny Madryt przyciąga pięknem swoich ulic, zabytków architektury, ultranowoczesnych budynków, parków i bulwarów. Jednym z najpiękniejszych miejsc w stolicy jest Plac Cibeles, niezmiennie podziwiany przez licznych gości i dumny z mieszkańców.
Historia
Król Filip II z dynastii Habsburgów (1556-1598) zaczął uszlachetniać i zagospodarowywać ziemie wokół Madrytu. Pojawienie się Plaza de Cibeles, który jest obecnie znakiem rozpoznawczym Hiszpanii, pochodzi z 1570 roku. Budowę kontynuowano w XVIII wieku za króla Karola III - obszar został poszerzony i zbudowano nowe budowle. Plaza de Cibeles to krąg o niemal regularnym kształcie, obramowany wokół obwodu budynków o niesamowitej urodzie.
Miejsce to początkowo nie było tak wdzięczne i eleganckie, nie myślano o walorach estetycznych - pełniło rolę centrum administracyjnego z bankami i urzędami. Odbywały się tu spotkania biznesowe, zawierano kontrakty, dokonywano transakcji pieniężnych. Ludzie przychodzili, aby dowiedzieć się o nowościach, porozmawiać z przyjaciółmi. Nawet słynna fontanna, którą teraz podziwiają ludzie ze wszystkich krajów, była wykorzystywana do celów praktycznych – służyła mieszkańcom Madrytu jako źródło czystej wody.
Osobliwości miasta
Plaza de Cibeles znajduje się w centrum Madrytu. Na terenie znajdują się zabytkowe budynki o złożonej architekturze, połączone ze sobą fontanną umieszczoną w centralnej części. Oto pałace Buenavista, Linares, Cibeles i budynek Banku Hiszpanii. Budowę pomieszczeń dla Banku rozpoczęto w 1884 r., uroczyste otwarcie nastąpiło w 1891 r.
W XX wieku budynek przebudowano - rozbudowano, uzupełniono o wdzięczne witraże i zainstalowano szklaną kopułę. Na elewacji można zobaczyć portale ozdobione sztukaterią, łukowe galerie. Mówią, że bezpośrednio z Banku przez przejście podziemne można dostać się do sekretnego pomieszczenia - skarbca, w którym ukryte jest złoto. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa kosztowności pomieszczenie napełniane jest wodą z fontanny.
Pałac Cibeles
W 1918 roku wybudowano śnieżnobiały budynek w stylu secesyjnym przeznaczony na pocztę. Autorami projektu byli Joaquin Otamendi i Antonio Palacios. Majestatyczne i jednocześnie pełne wdzięku: z pilastrami na kolumnadzie, ażurowymi galeriami, wdzięcznymi wieżyczkami. Portal ozdobiony jest herbami Hiszpanii i siedmiu prowincji otoczonych apostołami, a nad wejściem zamontowany jest okrągły zegar. Wnętrze jest również bogato zdobione i posiada wiele oryginalnych detali w dekoracji.
Co ciekawe, nazwa Cibeles pojawiła się dopiero w 2011 roku, kiedy budynek zaczął należeć do ratusza. W 1993 roku przeprowadzono znaczącą renowację, którą kierował architekt Bethlea Ayuzo Islandua. Wewnętrzna część podzielona jest na kilka działów i mieszczą się w nich nie tylko pomieszczenia biurowe. Zorganizowano centrum kultury z częścią wypoczynkową z wygodnymi sofami i bezpłatnym bezprzewodowym dostępem do Internetu.
Goście niezmiennie lubią wystawę, głównym tematem ekspozycji jest urbanistyka, w szczególności Madrytu. Odbywają się wernisaże, działa biblioteka, otwarta jest restauracja z doskonałą kuchnią. Duża przestrzeń dziedzińca, na którym znajdowała się poczta, przykryta jest szklanym dachem. Teraz służy do imprez rozrywkowych. Jeśli wejdziesz na dach, znajdziesz się na tarasie widokowym, znajdującym się na wysokości 60 metrów, z którego miasto otwiera się w całej okazałości.
Fontanna Cibeles
Popularność placu jest w dużej mierze zasługą słynnej fontanny o tej samej nazwie, zainstalowanej na cześć bogini Kybele. Zbudowany za panowania króla Karola III, który przeprowadził znaczące reformy urbanistyczne. Z rozkazu władcy wykonano oświetlenie, zainstalowano rury wodociągowe, a ulice wybrukowano kostką brukową. Projekt obejmuje również fontannę w Salon del Prado – miejsce spacerów mieszkańców Madrytu.
W kompozycji główną postacią jest bogini Kybele (po hiszpańsku Sibela), uosabiająca matkę naturę, patronkę rolnictwa i płodności. Bogini siedzi na rydwanie ciągniętym przez lwa. Według legendy Hippomenus i Atalanta zostali zamienieni w lwy przez Afrodytę za ich lekceważącą postawę. Za karę muszą wiecznie prowadzić rydwan.
Zaprojektowany w 1777 roku przez Venturo Rodrigueza. Rzeźbę bogini i rydwanu wykonał Francisco Gutierrez, lwy wyrzeźbił Roberto Michel, ogólny projekt wykonał Miguel Jimenez. W 1782 roku budynek został wybudowany i zainstalowany w innym miejscu, dopiero pod koniec XIX wieku został przeniesiony do obecnego. Teraz postać bogini, popularnie nazywana „wieczną oblubienicą”, otoczona jest pięknymi budynkami, z których każdy ma wartość kulturową i historyczną.
Pałac Linares
Linares został zbudowany pod koniec XIX wieku w stylu nowobarokowym. Uważa się, że w przeszłości było to straszne, zagubione miejsce. W czasie wojny ludowo-wyzwoleńczej Francuzi zbudowali więzienie, w którym nie tylko przetrzymywali, ale torturowali i rozstrzeliwali więźniów. Markiz de Linares kupił ten kawałek ziemi w 1872 roku. W 1877 r. rozpoczęto budowę konstrukcji zaprojektowanej przez architekta Carlosa Colubi.
Współautorem projektu był zaproszony z Francji Adolph Ombrecht. Zatrudniwszy do pracy kolejnych utalentowanych rzemieślników, szybko wybudowali mieszkania i liczne pomieszczenia biurowe. Budynek miał zarówno cechy wiejskiej willi, jak i miejskiego domu. Powstały tu stajnie i pawilony parkowe. Zamieszkali w domu w 1884 roku, ale prace wykończeniowe trwały do 1900 roku.
W podziemiach 4-piętrowego budynku mieściły się magazyny i pomieszczenia gospodarcze, kuchnia oraz pomieszczenia dla służby. Powyżej znajdują się sale reprezentacyjne, salony, biblioteka, palarnia, salon muzyczny, sypialnie, łazienki - wszystko to, co musi być w bogatym domu. Na ostatniej kondygnacji znajduje się pokój gościnny, ogród zimowy, jadalnia oraz biura.
Wnętrze zdobią gobeliny wykonane przez królewską manufakturę, chiński jedwab i porcelana, pałacowe sale – haftami i obrazami najsłynniejszych artystów tamtych czasów. Po śmierci markiza Linares odziedziczyła hrabina Villapadierna. W czasie wojny secesyjnej dom został poważnie uszkodzony i przygotowany do rozbiórki. Na szczęście tak się nie stało, bo w 1976 roku budynek uznano za zabytek, a do 1992 roku został całkowicie odrestaurowany. Obecnie w budynku mieści się centrum kulturalne „Dom Ameryki” utrzymujące więzi z narodami Ameryki Łacińskiej, muzeum i galeria sztuki.
Pałac Buenavista
Kolejna luksusowa konstrukcja otoczona ogrodami w stylu francuskim. To Pałac Buenavista – pierwszy budynek na placu, zbudowany w 1777 roku przez Juana Pedro Arnala dla księżnej Cayetana de Alba, przedstawicielki jednej z najszlachetniejszych rodzin Hiszpanii, wielkiej muzy Francisco Goi. Budynek utrzymany jest w odcieniach brązu, otoczony eleganckim metalowym ogrodzeniem. Dziś mieści się w nim Naczelne Dowództwo Hiszpańskich Sił Zbrojnych.
Dla mieszkańców Madrytu piłka nożna jest grą narodową, kochają ją i prawie wszyscy są fanami drużyny Realu Madryt. Po meczu, aby uczcić sukces lub porażkę, zebrali się na placu, gdzie śpiewali, tańczyli i kąpali się w fontannie. Kiedyś uszkodzili posąg bogini - oderwali jej rękę. Następnie policja ściśle strzeże pomnika, zabraniając nikomu zbliżania się do niego.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Plaza de Cibeles znajduje się w Madrycie w Hiszpanii. Znajduje się pomiędzy bulwarami Prado i De los Recoletos oraz ulicą Al. Wygodnie jest się tam dostać metrem (linia 2), najbliższa stacja to Bank of Spain (Banko de Espana). Autobusem jedź liniami 1, 2, 14, 27, 146, 202, 522 do przystanku Passeo del Prado i Plaza de Cibeles.
Wystawy Pałacu Cibeles:
- praca od wtorku do niedzieli, godziny otwarcia od 10:00 do 20:00, wstęp wolny.
- Taras widokowy jest otwarty dla publiczności od wtorku do niedzieli, opłata za wstęp wynosi 2 euro, zwiedzający mogą przebywać w grupach co 30 minut.
Madryt jest piękny o każdej porze roku i dnia. Warto tu przyjechać i podziwiać majestatyczne zabytki, pałace i katedry. Wśród nich Plac Cibeles to arcydzieło architektury i główna atrakcja, nie widząc której, wiele tracisz.
Polecamy następujące hotele w Madrycie:
