Na lewym brzegu Wełtawy wznosi się potężna twierdza zwana Zamkiem Praskim. Jest ważnym historycznym, politycznym i kulturalnym centrum Pragi. Zamek od dawna jest symbolem państwowości czeskiej. Zajmuje rozległe terytorium, którego powierzchnia wynosi 45 hektarów. Główna twierdza miasta tworzy imponujący kompleks unikalnych zespołów pałacowych, budowli, katedr i klasztorów.
Historia
W IX wieku pierwszy czeski władca z dynastii Przemyślidów, książę Borjivo I, założył Zamek Praski. Na wzgórzu nad Wełtawą wzniesiono drewnianą fortecę, w której mieściła się rezydencja monarchy. Pałac był otoczony głęboką fosą i ziemnymi fortyfikacjami obronnymi. Książę i jego żona Ludmiła zostali ochrzczeni w obrządku prawosławnym przez biskupa Metodego, który był jednym z twórców piśmiennictwa słowiańskiego. Borjivoi Postanowiłem wybudować kościół Marii Panny w pobliżu zamku, który stał się pierwszą kamienną budowlą na Zamku Praskim. Drugim sanktuarium książęcej rezydencji była bazylika św. Jerzego, ufundowana w 920 roku przez syna księcia Wratysława I.
Panowanie Wratysława I było bardzo krótkie, więc przekształcenie Zamku Praskiego w miejsce czczonego chrześcijan było kontynuowane przez księcia Wacława. Zaczął budować rotundę św. Wita. W wyniku spisku szlachty władca został brutalnie zabity. Wkrótce Wacław został kanonizowany, a jego wizerunek zaczęto umieszczać na ołtarzach wszystkich praskich bazylik. Pod koniec X wieku znaczenie Zamku Praskiego wzrosło.
Oprócz rezydencji książęcej osiedlił się tu biskup czeski. Rozpoczął się okres długiej budowy i rozbudowy terytorium. Zamiast drewnianych budynków zaczęto wznosić domy z wapienia, a teren ogrodzono wysokimi kamiennymi murami. W ciągu następnych stuleci Zamek Praski doznał kilku zniszczeń i pożarów. Większość budynków została zburzona lub wymagała renowacji.
Lata panowania cesarza Karola IV przyniosły znaczące zmiany w wyglądzie Zamku Praskiego. Całkowicie przebudowany pałac książęcy uzyskał styl gotycki. Na miejscu zniszczonych bazylik postawiono nowe katedry. Mur obronny na całym obwodzie twierdzy wzmocniony był bastionami z basztami artyleryjskimi.
W 1526 r. tron czeski objął Ferdynand Habsburg, który postawił przed architektami zadanie stworzenia okazałego Zamku Królewskiego. Średniowieczny pałac nie odpowiadał już nowym trendom w architekturze. Szczególną uwagę zwrócono na zagospodarowanie rozległego parku oraz rozbudowę istniejących budynków i bazylik. Mimo, że rezydencja monarchy ostatecznie przeniosła się do Wiednia, budowa Zamku nie ustała.
Na przełomie XVI i XVII wieku władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego Rudolf II był zaangażowany w odbudowę Zamku Praskiego po pożarze w 1541 roku. Wszystkie obiekty przebudował w stylu renesansowym. Powstałe budynki zmieniły swoje przeznaczenie i wygląd. W XVIII wieku podczas wojny siedmioletniej armia pruska wyrządziła ogromne szkody na Zamku Praskim. Zniszczone zostały katedry i pałace. Odbudowa zniszczonych obiektów zajęła 25 lat.
Cesarzowa Maria Teresa nakazała wyeliminować mieszanie się różnych nurtów w architekturze Zamku Praskiego i stworzyć jednolity styl architektoniczny. Po upadku Austro-Węgier w 1918 roku Zamek Praski przyjął pierwszego prezydenta niepodległej Czechosłowacji – Tomáša Mosarika. Aksamitna rewolucja z 1989 roku otworzyła dostęp dla turystów i szerokiej publiczności do całego kompleksu pałacowego.
Osobliwości miasta
Zamek Praski składa się z budynków i katedr, które reprezentują architektoniczną wartość państwa czeskiego. Ten wyjątkowy zabytek architektury i sztuki przeszedł wszystkie zmiany w epokach artystycznych, począwszy od stylu romańskiego. Na terenie znajdują się pałace, katedra św. Wita, bazylika św. Jerzego, wieżowce obronne. Zamek Praski jest uważany za słynny średniowieczny zespół zamkowy w Europie.
Zmiana warty
Głównym wejściem na teren zabytków Zamku Praskiego jest kuta żelazna brama z ozdobną kratą. Tutaj, na wysokich cokołach, wznoszą się postacie walczących tytanów. W pobliżu pasiastych budek strażniczych stoi dwóch wartowników, którzy są strażnikami prezydenckiego garnizonu Zamku Praskiego. Godzinny rytuał przyciąga uwagę ciekawskich turystów. Żołnierze o doskonałej postawie, trzymający w rękach broń, nienagannie wykonują krok podczas zmiany warty.
Stary Pałac Królewski
Stary Pałac Królewski, założony w IX wieku, był siedzibą władców czeskich. W całej historii swojego istnienia budynek był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany, przez co jego wygląd wewnętrzny i zewnętrzny jest bardzo niejednorodny. Od XVI wieku w pałacu mieściły się główne instytucje państwowe - skarbiec, sądy, izba rachunkowa, kancelaria, urzędy urzędników i doradców. W XIX wieku pałac był w ruinie. Po I wojnie światowej, kiedy powstało nowe państwo Czechosłowacja, w pałacu odbyły się pierwsze wybory prezydenckie. Od lat 60. XX wieku Stary Zamek Królewski jest udostępniony zwiedzającym.
Pałac zadziwia swoją wielkością. Budynek składa się z wielu budynków, pomieszczeń i korytarzy. Perłą pałacu jest Sala Władysławowa, znajdująca się na parterze. W tym przestronnym pomieszczeniu wyróżnia się ażurowy gotycki strop, składający się ze sklepienia wachlarzowego w formie płatków gwiazd. Sala przeznaczona była do przyjmowania gości i uroczystości koronacyjnych. Teraz zaprzysiężeni są tam prezydenci Czech.
Drugie piętro zamku reprezentują sale, w których zasiadali królowie, biskupi, parlament i sędziowie. Na ścianach lokalu wiszą portrety szlachty i herby miast Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Oto tron królewski, otoczony ławami zastępców. W pałacu można zobaczyć eksponaty muzealne – biżuterię, starożytne rękopisy i rzeźbione meble.
Bazylika św. Jerzy
Jedną ze starożytnych świątyń Zamku Praskiego jest Bazylika św. W nim zostali ochrzczeni i pochowani pierwsi czescy władcy Przemyślidów. Świątynia, wzniesiona przez księcia Wratysława w 920 roku, na przestrzeni wieków była kilkakrotnie przebudowywana. W XVII wieku bazylika nabrała luksusowego barokowego wyglądu.
Ceglaną i bladożółtą fasadę kościoła zdobią masywne pilastry, łukowe okna z kratownicą oraz elementy dekoracyjne imitujące otwory okienne. Budynek wieńczą dwie duże śnieżnobiałe wieże. Trójkątny fronton zdobi płaskorzeźbiona sztukateria - Święty Jerzy zabijający smoka. Na fasadzie świątyni można zobaczyć dwa posągi przedstawiające księcia Wratysława i jego wnuczkę Mladę.
Kościół składa się z trzech naw i głównej absydy, w której znajdują się kamienne sarkofagi ze szczątkami książąt Wratysława i Bolesława. Pod świątynią pochowanych jest około 140 przedstawicieli dynastii Przemyślidów. Wnętrze bazyliki zdobią łukowe nawy boczne i malowidła na sklepieniach.
Złota Uliczka
Od katedry św. Jerzego zaczyna się malownicza uliczka z kolorowymi piętrowymi drewnianymi domami. Powstał w drugiej połowie XVI wieku w wyniku przebudowy Zamku Praskiego. Ta niewielka dzielnica nazywa się Złotą Uliczką, ponieważ mieszkali tu jubilerzy, ludwisarze i ścigacze. Później na tej ulicy zaczęli osiedlać się łucznicy. W małych domkach mieszczą się obecnie sklepy z pamiątkami i sklepy.
Wieża Prochowa Migułka
W północnej części Zamku Praskiego wznosi się czteropiętrowa wieża artyleryjska. Nazywa się Migulka, ponieważ wygląda jak ryba minoga.Budynek powstał w XV wieku i nigdy nie był użytkowany zgodnie z przeznaczeniem. Przez pewien czas w wieży znajdowało się więzienie, potem urządzono w nim laboratorium, w którym prowadzono badania jąder i prochu. W XX wieku wieża służyła jako mieszkanie dla strażników katedry. Obecnie w budynku mieści się muzeum historii wojskowości.
Katedra św. Wita
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków stolicy Czech, Katedra św. Wita, znajduje się w centrum Zamku Praskiego. Ta największa świątynia jest arcydziełem architektury gotyckiej w Europie Wschodniej. Katedrę budowano z przerwami przez 585 lat. W 929 roku na miejscu pogańskiej świątyni książę Władysław I zbudował rotundę, w której złożono szczątki św. Wita. Wzrosła sława budowli sakralnej, co przyczyniło się do wzrostu liczby pielgrzymów. Niewielki budynek nie mógł już pomieścić wszystkich wiernych, dlatego w 1096 roku został przebudowany na trójnawową prostokątną bazylikę zwieńczoną dwiema iglicami.
Budowę katedry św. Wita rozpoczęto w 1344 roku za panowania cesarza Karola IV. Wzniesiono kaplice, wspaniały ołtarz i wieżę zegarową. Niepokoje ludowe w Pradze, a także feudalne w średniowiecznej Europie, na długo opóźniły budowę katedry. Po zakończeniu wszystkich konfliktów władcy Świętego Cesarstwa Rzymskiego kontynuowali budowę katedry. Architekci z różnych epok ozdobili bazylikę kopułami, łukowymi galeriami i witrażami. W 1929 roku ostatecznie wybudowano katedrę św. Wita.
Fasada katedry ozdobiona jest mozaikami, płaskorzeźbami, kamienną koronką, misternymi ornamentami w postaci gotyckich płatków, ostrołukowymi oknami i wieloma figurami chimer. Wejście do bazyliki tworzą trzy masywne portale z brązu. Dwie gotyckie ostrołukowe iglice oraz masywna wieża z dzwonem i zegarem nadają świątyni szczególnej monumentalności. Wnętrze katedry zachwyca swoim pięknem i wymiarami.
Jego długość wynosi 124 metry, a szerokość 60 metrów. Ściany bazyliki zdobią freski przedstawiające sceny Męki Pańskiej, a także legendę o św. Wacławie. Sufit zdobi sklepienie krzyżowe. Sale są oddzielone łukami wspartymi na masywnych kolumnach. Katedra Wita składa się z 21 kaplic. Zawierają one królewskie atrybuty władzy (korona, kula, berło), drogocenną biżuterię, ikony w złoconych ramach, posągi i nagrobki biskupów i królów praskich.
Wieża południowa
Na szczególną uwagę zasługuje wieża katedry św. Wita, która zdobi jej południową fasadę. Ten stumetrowy budynek bazyliki stanowi architektoniczną dominantę budowli. Na przestrzeni wieków wieżę uzupełniało i przekształcało wielu architektów. Jego budowę ukończono w 1770 roku. Wieża ozdobiona jest pionowymi gotyckimi żebrami, wąskimi oknami i zwieńczona barokową kopułą. Budynek zdobi złocony zegar z dwiema tarczami i dzwonkiem. Na szczycie wieży znajduje się taras widokowy, do którego prowadzi 297 stopni.
Pałac Rosenberg
Na tle całego zespołu architektonicznego Zamku Praskiego wyróżnia się dwór szlachetnej czeskiej szlachty Rosenberga. Ten okazały pałac został wzniesiony w 1574 roku. Na przestrzeni wieków budynek przeszedł gruntowną przebudowę, w wyniku której połączono budynek z Pałacem Królewskim.
Trzykondygnacyjny budynek składa się z czterech skrzydeł, z których dwa mają arkadowe krużganki i gzymsy. W 1753 r. decyzją Marii Teresy w pałacu osiadł Instytut Szlachetnych Panien, w którym mieszkało 30 niezamężnych szlachcianek. Dziewczęta mieszkały w osobnym budynku pałacu, pozostałe pomieszczenia mieściły kaplicę, sale lekcyjne, salony i apartamenty opatki. Sale ozdobione są freskami przedstawiającymi życie studentów Instytutu.
Ogród Królewski
Zamek Praski otoczony jest wspaniałymi terenami zielonymi. W XVI wieku na terenie założono kilka ogrodów. Do ich aranżacji zostali zaproszeni rzemieślnicy z Włoch. Uprawiano tu winogrona, tulipany, różne egzotyczne rośliny i wiele wiecznie zielonych drzew. Ogrody przeznaczone były na wypoczynek i rozrywkę monarchów. Wśród trawników znajdują się małe kolorowe budynki z łukami, wyłożone jasnym tynkiem. Jest też taras z malowniczymi postaciami lwów i aniołów. W królewskim ogrodzie odbywały się imprezy sportowe i przedstawienia teatralne.
Rów jeleni
Między ogrodem królewskim a fortyfikacjami znajduje się głęboka fosa. Ta naturalna depresja nazywa się Olenya. Wiele z tych zwierząt pasło się tutaj. Wąwóz bronił Zamku Praskiego przed niespodziewanymi atakami wrogów. Gdy Jeleń Fosa straciła swoje militarne znaczenie, stała się częścią rezerwatu i miejscem nauki jazdy konnej. Fosa jest parkiem leśnym z małymi polanami ze ścieżkami i wysokimi drzewami. Latem można się tu ukryć przed zgiełkiem miasta i rozkoszować zapachem ziół i kwiatów.
Godziny otwarcia i ceny biletów
Terytorium Zamku Praskiego jest otwarte dla publiczności codziennie od 5:00 do 24:00. Wejście do kompleksu jest darmowe, ale za zwiedzanie niektórych obiektów trzeba zapłacić. Katedry, muzea i pałace przyjmują turystów od 9:00 do 18:00. Zaleca się zakup jednego biletu za 350 CZK, dzięki któremu można zwiedzić wszystkie kultowe miejsca i pomieszczenia Zamku Praskiego.
Gdzie to jest i jak się tam dostać
Kompleks znajduje się w historycznej dzielnicy Pragi - Hradnacany. Widok wznosi się na lewym brzegu Wełtawy. Do Zamku Praskiego można dostać się tramwajami nr 10, nr 20, nr 22. Przystanek Pražský hrad znajduje się 300 metrów od pałaców. Możesz również skorzystać z usługi metra do stacji Malostranská. Odległość od metra do kompleksu to około 400 metrów.
