Adres: Włochy, Florencja
Rozpoczęcie budowy: 1345 rok
Zakończenie budowy: 1345 rok
Szerokość: 32 m²
Współrzędne: 43 ° 46'05.2 "N 11 ° 15'11.7" E
Zawartość:
Krótki opis
Niemal każde miasto na naszej planecie ma swoją „wizytówkę” (zabytek, ultranowoczesny budynek, pomnik historii, architektury itp.), którą przede wszystkim pokazuje wszystkim gościom.
Widok z lotu ptaka na most Ponte Vecchio
We Florencji takich „wizytówek” jest sporo i niezwykle trudno wybrać tę główną. Jednak wiele przewodników po „kwitnącym mieście” mówi, że Galeria Uffizi, katedra i most Ponte Vecchio będą najbardziej interesujące dla wszystkich turystów bez wyjątku. Są przedstawiani na pamiątkach, ich zdjęcia niejednokrotnie pojawiały się w najbardziej autorytatywnych i popularnych magazynach podróżniczych. Mówiąc ściśle, opowieść o najciekawszych miejscach romantycznej Florencji powinna zacząć się od opisu i historii tych trzech zabytków. W tym artykule porozmawiamy o niesamowitym Ponte Vecchio, zbudowanym w stylu luksusowego renesansu i znajdującym się na liście najpiękniejszych mostów na świecie.
Most Ponte Vecchio łączy dwie części miasta po przeciwnych stronach rzeki Arno... Znajduje się bardzo blisko legendarnej Galerii Uffizi: profesjonalni fotografowie robią wspaniałe zdjęcia starożytnego mostu z jego okien. Pomimo swojego „znacznego wieku”, Ponte Vecchio nie jest „martwym punktem orientacyjnym”, ale nadal funkcjonuje. Co więcej, od wschodu do późnej nocy jest pełen turystów, kupców i policjantów, którzy pilnują porządku na jednej z głównych „wizytówek” Florencji.
Widok na most z fasady Galerii Uffizi
Ponte Vecchio: budowa mostu i jego historia
Most Florencki (w tej chwili w kwitnącym mieście jest ich 10!) W formie, w jakiej mogą go teraz oglądać liczni goście „drugiego miasta po Rzymie”, został zbudowany w 1345 roku! Do dziś przetrwało nawet nazwisko architekta, dzięki któremu we Florencji pojawił się Ponte Vecchio. Pomysłowy plan pięknego mostu z trzema masywnymi kamiennymi łukami, wyróżniający się niezawodnością i trwałością, opracował Neri di Fiorovanti.
Mówiąc o miejscu, w którym do dziś stoi Ponte Vecchio, nie można nie wspomnieć, że na długo przed jego pojawieniem się w różnych odstępach były jeszcze trzy mosty! Pierwszy most, zgodnie z założeniem historyków i archeologów, został wzniesiony jeszcze w czasach, gdy ludność Florencji składała się głównie z weteranów Rzymu. Znacznie więcej wiadomo o drugim i trzecim moście: w starożytnych kronikach mówi się, że druga przeprawa przez rzekę Arno z jakiegoś nieznanego powodu zawaliła się w 1117 roku, a trzecia nie mogła wytrzymać powodzi, która miała miejsce we Florencji w 1333 roku. .
Widok na most z nabrzeża rzeki Arno
Nowy most miał kluczowe znaczenie dla Florentczyków, dlatego 12 lat później zbudowano Ponte Vecchio, który pozostał niezmieniony do dziś. Taką trwałość konstrukcji tłumaczą kompetentne obliczenia architekta i mocne materiały budowlane, które zostały użyte do jej budowy. Podczas II wojny światowej wycofujący się faszyści w panice wysadzili prawie wszystkie mosty we Florencji. Prawie wszystko... Ocalał tylko słynny Ponte Vecchio. Co więcej, wspaniały most nad Arno zawdzięcza swoje bezpieczeństwo… Adolfowi Hitlerowi. Parzysty najstraszniejszy tyran w całej historii ludzkiej egzystencji nie był w stanie zniszczyć stworzenia Neri di Fiorovanti i osobiście wydał rozkaz nie wysadzenia Ponte Vecchio.
Jeśli spojrzysz na most z Galerii Uffizi, z nasypu lub z innego mostu, zauważysz jedną z jego najciekawszych cech: tuż nad mostem znajduje się zadaszony korytarz. Został zbudowany znacznie później niż wygląd Ponte Vecchio. Plan tego niesamowitego korytarza zaprojektował architekt Vasari. Nawiasem mówiąc, ten fragment nazywa się Korytarzem Vasari. Jego budowę rozpoczęto w 1565 roku z rozkazu surowego, a zarazem niezwykle kochającego księcia Kosima I, który należał do legendarnej dynastii Medyceuszy. Jak wiemy ze starożytnych dokumentów, Cosimo I dzierżył ogromną władzę, nic dziwnego, że korytarz Vasari, którym mógł przejść z Pałacu Vecchio do rezydencji Pitti, został ukończony przez budowniczych w zaledwie pięć miesięcy.
Dlaczego surowy władca potrzebował osobnego korytarza? Czy nie mógł przekroczyć Arno przez most w towarzystwie strażników? Te pytania może zadać turysta, który nie zna zbyt dobrze historii Florencji oraz jej najstarszego i najpiękniejszego mostu. Faktem jest, że zaraz po zakończeniu budowy Ponte Vecchio rzeźnicy założyli na nim swoje sklepy. Po prostu nie ma lepszego miejsca na energiczny handel. W średniowieczu nikt nie myślał o higienie: smród zgniłego mięsa i odpadów nie pozwalał mieszkańcowi miasta na moście głęboko oddychać powietrzem. Cosimo I, zmuszany dość często do przechodzenia z jednego pałacu do drugiego, nie chciał oddychać smrodem i nakazał budowę korytarza bezpośrednio nad Ponte Vecchio. Tam, gdzie sprzedawano mięso, zawsze gromadziły się tłumy ludzi, dzięki czemu książę toskański mógł też po cichu podsłuchiwać przemówienia zwykłych mieszczan. Istnieje nawet legenda, że już następnego dnia torturowano i torturowano wielu ludzi, którzy mieli nieroztropność, by niepochlebnie ocenić panowanie Kosima I na moście florenckim. Nawiasem mówiąc, mięso na Ponte Vecchio sprzedawano tylko do XVI wieku. Kramy rzeźnicze w krótkim czasie zostały zamienione... na sklepy jubilerskie. To właśnie z tego okresu most florencki otrzymał swoją drugą nazwę - złotą.
Interesujące będzie wiedzieć, że to właśnie na moście florenckim pojawiła się definicja bankructwa. Niektórzy rzeźnicy, którzy oferowali złe towary, szybko zbankrutowali i nie byli w stanie płacić władzom czynszu. Niemal następnego dnia po opóźnieniu mały oddział żołnierzy podszedł do niedoszłego biznesmena i rozbił jego miejsce wymiany kijami. Słowo „bancorotto”, które w tłumaczeniu na rosyjski oznacza „złamany stół”, według językoznawców pojawiło się właśnie we Florencji, a dokładnie na moście zbudowanym w 1345 roku.
Ponte Vecchio: jeden z najciekawszych zabytków współczesnej Florencji
Że most Ponte Vecchio przetrwał do dziś w swojej pierwotnej formie, jest tylko ziarno prawdy. Dokładniej, most nie przeszedł żadnych zmian konstrukcyjnych, w przeciwieństwie do korytarza Vasari.... Na rozkaz Mussoliniego jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, specjalnie na przybycie jego przyjaciela Adolfa Hitlera, w korytarzu Vasari zbudowano w rekordowym czasie specjalny taras widokowy z ogromnymi prostokątnymi oknami. Z niej autor ideologii faszystowskiej pokazał Hitlerowi Florencję i malowniczą rzekę Arno. Po wyzwoleniu miasta postanowiono opuścić tę stronę: w naszych czasach wszyscy podróżnicy będą mogli osobiście zobaczyć miejsce, z którego entuzjastyczni tyrani patrzyli na kwitnące miasto.
Władze florenckie zakazały wejścia do korytarza Vasari ze względów bezpieczeństwa. To prawda, że spacer po moście pozostawia wiele niezapomnianych wrażeń. Biżuteria jest nadal sprzedawana na Ponte Vecchio. Teraz są to niezwykłe sklepy kupców, ale ultranowoczesne butiki, w których tylko bardzo bogaci ludzie mogą sobie pozwolić na towary. We Florencji każdy tubylec wie, że nie tylko most można nazwać złotym, ale także terytorium pobliskiej rzeki. W 1966 roku we Florencji miała miejsce niszczycielska powódź.Uszkodzony został nie tylko most, ale także sklepy jubilerskie: sprzedawcy nie mieli czasu na wyjęcie swoich towarów, a wiele biżuterii trafiło do rzeki i nie można było ich wszystkich wydobyć z zamulonego dna. Oczywiście nikt nie pozwoli na nurkowanie w pobliżu Ponte Vecchio w poszukiwaniu skarbów, wszystko, co Arno zabrał w 1966 roku, na zawsze pozostanie w jej „własności”.
Spacerując po moście można zobaczyć pomnik Benvenuto Celliniego oraz… ogromną ilość „zamków miłości”. Są przyczepiane w różnych częściach mostu przez młode pary, które chcą uwiecznić swoją miłość. Ta tradycja oczywiście nie powstała we Florencji. Ale jak włoski przedsiębiorca może przegapić szansę na zarobienie dobrych pieniędzy? Na samym końcu mostu znajdował się sklep z szeroką gamą zamków. Jego właścicielka rozpuściła plotkę, że uczucie między mężczyzną a kobietą nigdy nie zniknie, jeśli założysz zamek na Ponte Vecchio i wyrzucisz z niego klucz w Arno. W krótkim czasie właściciel zamkowego sklepu stał się jednym z najbogatszych ludzi w mieście. Nie tylko Florentczycy, ale także liczni turyści postanowili nawiązać do nowej tradycji. Zabrakło miejsca: stare zamki zburzono, a na ich miejsce powieszono nowe. W rezultacie most zaczął się częściowo zapadać. Władze florenckie zareagowały na to dość szybko. Teraz za „zamek miłości” w kwitnącym mieście grozi kara w wysokości 50 euro. Problem został rozwiązany tylko częściowo: dla niektórych zakochanych jest to kwota symboliczna i całkiem do przyjęcia.
