Adres: Rosja, Moskwa, Plac Czerwony
Rozpoczęcie budowy: 1929 rok
Zakończenie budowy: 1930 rok
Architekt: AV Szczuszew
Współrzędne: 55 ° 45'13,2 "N 37 ° 37'11.7" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Miejsce, w którym zabalsamowane ciało V.I. Lenin już dawno przestał być tylko rytualnym grobowcem. Jest uważany za pomnik minionej epoki socjalizmu i ma status muzeum. To jedna z głównych atrakcji Placu Czerwonego, który odwiedziło już ponad 120 milionów osób. Wielu turystów, niezależnie od przekonań politycznych, specjalnie przyjeżdża do centrum stolicy Rosji, by minąć sarkofag z ciałem komunistycznego przywódcy.
Widok na Mauzoleum, Plac Czerwony, Kremlowską Wieżę Spaską i Wieże Senatu
Jak narodził się pomysł budowy mauzoleum?
Przywódca sowieckich komunistów zmarł 21 stycznia 1924 r. Według oficjalnej wersji pomysł ratowania jego ciała należał do robotników i chłopów, którzy wysyłali wiele telegramów do rządu. W nich zwykli ludzie prosili, aby nie przeprowadzać zwykłego pochówku.
Lew Dawidowicz Trocki sprzeciwiał się zachowaniu ciała, ale był na Kaukazie i nie miał czasu, aby wrócić do Moskwy na pogrzeb, który zaplanowano na 27 stycznia. Naukowcy uważają, że wersja „woli ludowej” jest mało prawdopodobna, ponieważ pomysł balsamowania ciała przywódcy nie był w żaden sposób dyskutowany w prasie, a żaden z „licznych” listów nigdy nigdzie nie został opublikowany.
Według innego założenia pojawił się pomysł zachowania ciała, ponieważ nie wszyscy mieli czas pożegnać się ze zmarłym. Delegacje z różnych części Rosji i z zagranicy przybywały do stolicy jedna po drugiej, więc wdowa po Leninie N.K. Krupska zgodziła się umieścić ciało w krypcie przed zakończeniem ceremonii pożegnania. Jednak wielokrotnie wypowiadała się przeciwko balsamowaniu.
Bez względu na prawdziwy powód, przywódcy kraju chcieli zamienić ciało Lenina w „czerwoną świątynię”, aby stało się obiektem kultu i źródłem komunistycznej wiary. Dwa dni po jego śmierci przywódcy stanu zdecydowali zachować ciało Iljicza tak długo, jak to możliwe. Niemal natychmiast słynny architekt Aleksiej Wiktorowicz Szczuszew otrzymał zamówienie na projekt mauzoleum. A pracę balsamowania zmarłego powierzono akademikom Władimirowi Pietrowiczowi Worobiowowi i Borysowi Iljiczowi Zbarskiemu.
Widok na Mauzoleum z GUM
Historia grobowca Kremla
Grób miał znajdować się na Placu Czerwonym. W tym czasie jego miejsce w pobliżu muru Kremla było już nekropolią. Tu leżeli zmarli uczestnicy październikowego powstania zbrojnego 1917 r. i pochowano niektórych przywódców partyjnych. Kiedy trwała wojna domowa, żołnierze Armii Czerwonej złożyli przysięgę przed grobami, aw czasie pokoju na placu odbywały się parady i demonstracje.
Pierwsze mauzoleum zbudowano w dniu oficjalnego pogrzebu – 27 stycznia. Były silne mrozy, więc zamarzniętą ziemię trzeba było wysadzić dynamitem. Budynek wzniesiono w wielkim pośpiechu i istnieją dowody na to, że ostatnie gwoździe zostały wbite tuż przed ceremonią rozbiórki ciała w Hali Pogrzebowej. Grobowiec nigdy nie został ukończony i stał w stanie niedokończonym do wiosny 1924 roku.
Drugie mauzoleum również zostało wykonane na drewnianej ramie i osłonięte lakierowanym dębem. Był gotowy do sierpnia 1924 roku i służył przez sześć lat. A potem został zastąpiony kamiennym mauzoleum, które przetrwało do dziś.
Kiedy rozpoczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana, budynek grobowca był zamaskowany jako budynek mieszkalny. Te środki ostrożności były konieczne, aby zachować pomnik podczas nalotów hitlerowskich. Latem 1941 r., kiedy wojska niemieckie posuwały się na wszystkich frontach, ciało komunistycznego przywódcy ewakuowano do Tiumenia. Przechowywany był w gmachu Akademii Rolniczej, aw kwietniu 1945 r. zwrócono go stolicy.
W latach 1953-1961 zabalsamowane ciało Stalina leżało obok ciała Lenina. A w latach 80. za budynkiem mauzoleum wykonano dobudówkę z ruchomymi schodami, z pomocą której starsi przywódcy kraju wspięli się na podium.
Widok na Mauzoleum z Placu Czerwonego
Cechy architektoniczne
Mauzoleum idealnie wpasowuje się w zespół architektoniczny Placu Czerwonego i harmonijnie prezentuje się na tle postrzępionego muru Kremla. Budynek ma szerokość 24 mi wysokość 12 m. Wygląda jak piramida egipska i składa się z pięciu stopni, zbudowanych z mocnych i trwałych konstrukcji żelbetowych i cegieł. Do dekoracji grobowca użyto granitu, porfiru (szkarłatny kwarcyt), marmuru i czarnego labradorytu. A nad wejściem czerwonymi literami napisane jest imię komunistycznego przywódcy.
Podczas parad przez Plac Czerwony często przejeżdża ciężki sprzęt. Aby zapobiec poważnym problemom z drżeniem konstrukcji architektonicznej, wykop, w którym znajduje się żelbetowa płyta fundamentowa, pokryty jest czystym piaskiem. Ostatnia przebudowa budynku została przeprowadzona w 2013 roku – budowniczowie wzmocnili jego fundamenty.
Przez wiele lat z trybuny mauzoleum przemawiali sowieccy przywódcy i przywódcy partii komunistycznej. Jednak od 1996 roku zaprzestano tej praktyki. Dziś, kiedy na Placu Czerwonym odbywają się masowe święta, mauzoleum jest odgrodzone tarczami.
Grobowiec Kremla jest uważany za integralną część głównego placu stolicy Rosji. Jest chroniony przez UNESCO i wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa.
Wejście do Mauzoleum
Co widać w środku
W grobowcu jest zawsze cicho. Odwiedzający chodzą jeden po drugim tą samą trasą i przebywają w mauzoleum przez około minutę. Wewnątrz budynku panuje zmierzch.
Sala pogrzebowa, w której znajduje się sarkofag, to pomieszczenie o powierzchni 10 m na 10 m. Utrzymane jest w czerni i czerwieni, ze schodkowym sufitem z granitu. Naprzeciw wejścia do niej umieszczony jest wykuty w kamieniu herb ZSRR z 1930 roku. Jednak ze względu na wyblakłe oświetlenie prawie niemożliwe jest dostrzeżenie drobnych szczegółów.
Ciało Lenina spoczywa na podwyższeniu w szklanym, kuloodpornym sarkofagu, otoczonym granitową poręczą. Takie środki ostrożności podjęto w 1973 roku. Lenin ma na sobie czarny garnitur, a po lewej stronie widać odznakę członka Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR. Postać komunistycznego przywódcy jest specjalnie oświetlona, aby przechodzący mogli zobaczyć rysy jego twarzy. Jest w wyraźnym kontraście z ciemnym otoczeniem i dlatego wygląda jak hologram.
Oprócz Sali Pogrzebowej w mauzoleum znajduje się czarna sala kolumbaryczna, w której niszach zaplanowano przechowywanie prochów innych zmarłych. Ale ten pokój nigdy nie był używany, a goście nie mogą tam przebywać.
Informacje dla turystów
Mauzoleum jest otwarte we wtorek, środę, czwartek, sobotę i niedzielę od 10.00 do 13.00. Podczas prac konserwatorskich harmonogram zwykle się zmienia, ale jest to ogłaszane z wyprzedzeniem. Do mauzoleum można dostać się bezpłatnie przez punkt kontrolny w Wieży Nikolskiej, znajdujący się od strony Ogrodu Aleksandra. Kolejkowanie trwa zwykle około 30-40 minut.
Widok na Mauzoleum od strony Wieży Spaskiej
Do mauzoleum nie wolno wnosić dużych toreb, plecaków, pojemników z płynami i dużych metalowych przedmiotów. Jeśli turyści mają taki bagaż, składają go w płatnej przechowalni, która znajduje się w Ogrodzie Aleksandra, w pobliżu Wieży Kutafya. Każdy, kto chce dostać się do mauzoleum, musi przejść przez wykrywacz metalu.
W grobowcu nie można robić zdjęć ani filmów. Przy wejściu wymagane są również telefony komórkowe i gadżety. Jeśli przebywali w trakcie wizyty, strażnicy mają prawo do obejrzenia najnowszych materiałów filmowych i, co do zasady, proszeni są o usunięcie tych plików. Mężczyźni muszą zdjąć kapelusze w pobliżu sarkofagu.
Należy pamiętać, że cały obszar wokół Kremla, a zwłaszcza Plac Czerwony jest pod całodobowym nadzorem kamer wideo. Przyjeżdżającym tu turystom zaleca się zabranie ze sobą paszportu lub innego dokumentu tożsamości.
Jak się tam dostać
Najwygodniejszym sposobem dotarcia do mauzoleum jest spacer ze stacji moskiewskiego metra Okhotny Riad, Ploshchad Revolyutsii, Teatralnaya, Kitaj-gorod, Łubianka, Borowicka, Ogród Aleksandrowski lub Biblioteka im. Lenina ”.
Widok na Mauzoleum z Wieży Nikolskiej
Jeśli chcesz, możesz również podjechać do Placu Czerwonego transportem naziemnym. Autobusami nr М1, М2, М3, Н1, Н2 i 144 dojeżdżają do przystanku „Maneżnaja Płoszczad”, a autobusami nr 5 i 158 do przystanku „Plac Czerwony”. Z obu przystanków do mauzoleum ok. 650 m - 10 min pieszo.
