Adres: Rosja, Moskwa, Kreml moskiewski
Data budowy: 1651 rok
Współrzędne: 55 ° 45'04.6 "N 37 ° 36'51,8" E
Zawartość:
Niedaleko Wieży Trójcy na Kremlu moskiewskim znajduje się jeden z niezwykłych pałaców. Został wzniesiony w połowie XVII wieku na mocy dekretu cara rosyjskiego Aleksieja Michajłowicza. A pałac był przeznaczony dla dyplomaty i bojara Ilji Miłosławskiej, który był ojcem pierwszej żony cara, Marii Miłosławskiej. Domy mieszkalne teścia cara wyglądają jak bajkowa wieża. Dziś jest to jedyny przykład komór bojarskich, które przetrwały na terenie Kremla.
Pałac z Ogrodu Aleksandra
Historia pałacu
W styczniu 1648 r. Młody car Aleksiej Michajłowicz poślubił Marię Miłosławską. Niemal natychmiast na Kremlu rozpoczęła się budowa pałacu dla teścia. Na komnaty wybrali miejsce obok Pałacu Carskiego, gdzie wcześniej znajdowały się różne budynki gospodarcze. Działka była niewygodna, wydłużona, co decydowało o architekturze budynku. Prace budowlane zakończono w 1651 roku, a Miłosławski mógł wejść do nowego pałacu.
Warto zauważyć, że Aleksiej Michajłowicz nie szanował swojego nowego krewnego i nazwał go „Ilya nie jest teściem”. Niełaskę carską przesądziło zachowanie Miłosławskich. Wniebowstąpiony klan miał reputację chciwych urzędników, którzy chętnie przyjmowali łapówki. Teść króla i jego najbliżsi krewni nie wahali się skorzystać z możliwości, jakie otwierały się na dworze i szybko się wzbogacili. Pod koniec jego życia w Moskwie zaczęły się nawet pojawiać „listy złodziei”. Tak nazywały się ogłoszenia na ulicach miasta, w których wymieniono samego Miłosławskiego i jego otoczenie.
Boyarin mieszkał w swojej rezydencji przez 16 lat i zmarł w 1668 w wieku 72 lat. Rok później, podczas porodu, zmarła jego córka i żona króla Maria Miłosławskaja. Po tych wydarzeniach pałac przeszedł w porządek pałacowy, a dawne komnaty bojarskie połączono kamiennym przejściem z pałacem carskim.
Widok na Pałac Wesoły i Kościół Pochwały Matki Boskiej
W 1671 r. Aleksiej Michajłowicz zawarł drugie małżeństwo z Natalią Nikołajewną Naryszkiną. Wkrótce w pałacu, który zaczęto nazywać „Zabawnym”, zaczęto organizować różne przedstawienia dla króla, członków jego rodziny i bliskich. Carskie Zabawy były pierwszymi przedstawieniami teatralnymi w Rosji.
Uważa się, że założyciel teatru dworskiego powstał pod rządami Aleksieja Michajłowicza Artamona Siergiejewicza Matwiejewa. W historii Rosji pozostał jako jeden z pierwszych „Westernizerów”. Matwiejew wszedł do pałacu w wieku 12 lat i był nieskończenie lojalny wobec króla. Bardzo cenił zachodnie nowości i komunikację z obcokrajowcami. Matwiejewowi udało się zebrać pierwszą trupę aktorów, którzy zabawiali władcę, carycę, książąt i księżniczki. Wiadomo, że w dawnych komnatach bojarskich po raz pierwszy wystawiono spektakl baletowy, opowiadający wzruszającą historię o Orfeuszu i Eurydyce.
Zabawy na dworze nie trwały długo i zakończyły się w 1676 roku, kiedy car Aleksiej Michajłowicz zmarł na atak serca w wieku 47 lat. Artamon Matwiejew popadł w niełaskę. Wdowa po carze Natalia Naryszkina wdała się w konfrontację z spragnionymi władzy Miłosławskimi i wraz z synem musiała spędzić dużo czasu w Kołomienskoje i Preobrażenskoje.
W 1679 r. królowa wraz z dziećmi przeniosła się do Pałacu Rozrywki. Wcześniej niewielki budynek został rozbudowany. Piotr I nie lubił Moskwy i próbował mieszkać w innych miejscach. Za jego rządów w pałacu mieścił się Zakon Policji.
Zachodnia fasada pałacu
Na początku XIX wieku budynek został przebudowany według projektu słynnego rosyjskiego architekta Iwana Egotowa. Fasada wychodząca na ulicę Pałacową została zamieniona na główną i ozdobiona modnymi pseudogotyckimi detalami. Dodatkowo do budynku dobudowano skrzydło dla symetrii od strony północnej. Po przeróbkach, w 1806 r. w pałacu osiedlił się komendant moskiewski, a jego urząd został umieszczony.
W latach 70. XIX wieku architekt i konserwator Nikołaj Aleksandrowicz Szochin dołożył wszelkich starań, aby pałac wyglądał w połowie XVII wieku. Rezultatem była jednak tylko stylizacja na ówczesną konstrukcję.
W 1918 roku w garażu na dziedzińcu kamienicy została zastrzelona Fanny Kaplan, która dokonała zamachu na Lenina. W pałacu mieszkały wówczas rodziny przywódców partyjnych i państwowych. W 1932 r. jego żona Nadieżda Alliluyeva została zastrzelona w mieszkaniu Stalina. Do tragedii doszło w jednym z pokoi, którego okna wychodzą na Ogród Aleksandra.
Cechy architektoniczne pałacu
Budynek pałacowy zajmuje niewielki obszar między Państwowym Pałacem Kremla a murem Kremla. Został zbudowany po Pałacu Terem, dlatego górna kondygnacja chóru bojarskiego wygląda jak wieża. Charakterystyczną cechą Pałacu Rozrywki jest podział elewacji piętro po piętrze. Podłogi są oddzielone od siebie wyrazistymi rzeźbami z białego kamienia. Uważa się, że oba pałace stały się przykładami pierwszych kamiennych budynków mieszkalnych w Moskwie i zdeterminowały styl, który później został skopiowany w całym mieście.
Pałac od strony Wieży Trójcy Świętej
Początkowo od południa pałacu znajdował się dziedziniec i oficyna z gankiem, a od północy duży dziedziniec gospodarczy. Dodatkowo budynek pałacowy posiadał łuk przejazdowy, który łączył wszystkie jego części.
Obecnie pałac ma trzy kondygnacje i głęboką kamienną piwnicę. Z trzech stron przylegają do niego budynki gospodarcze. Główny tom doskonale pasuje do wdzięcznego kościoła pw. Pochwały Matki Boskiej, wybudowanego w 1651 r. równocześnie z komorami bojarskimi i konsekrowanego jako kościół domowy Miłosławskich. Złocone kopuły na cienkich bębnach wyraźnie wznoszą się nad budynkami i dlatego są widoczne z daleka.
Po stronie wschodniej, na poziomie trzeciego piętra, widoczne są masywne wsporniki, podobne do machikuli średniowiecznych fortec. Przeznaczone są do wspierania ołtarza kościelnego, który znajduje się nad pomieszczeniami mieszkalnymi i tradycyjnie znajduje się we wschodniej części kościoła. Aby zwiększyć wytrzymałość wsporników, budowniczowie wstawili do muru białe kamienne bloki.
Dawniej płaski dach z wiszącymi ogrodami, wykonany w zachodniej części pałacu, pełnił funkcję kruchty kościelnej. Następnie na jego miejscu ukończono niskie, czwarte piętro budynku. W pałacu znajduje się również wieżyczka na czterech filarach, wzniesiona nad kościołem refektarzowym. Przez długi czas służyła jako dzwonnica i strażnica.
Widok pałacu z muru Kremla
Pałac dzisiaj
Ostatnią szeroko zakrojoną renowację starego budynku przeprowadzono w latach 2000-2004. Podczas prac przy czyszczeniu starego tynku eksperci odkryli na listwach trzeciego piętra unikalną rzeźbę z białego kamienia z XVII wieku. Wykwalifikowani rzemieślnicy, którzy pracowali przy budowie pałacu, przedstawiali turnieje rycerskie, kwiaty, prawdziwe i fantastyczne zwierzęta oraz ptaki. Warto zauważyć, że znalezione działki nie mają odpowiedników w wystroju budynków z XVII wieku.
Konserwatorzy starali się przywrócić pierwotny kolor Pałacu Rozrywki. W czasach Miłosławskiego nadwieszona bryła kościoła domowego została pomalowana drogim czerwonym ołowiem, który ma bogatą czerwono-pomarańczową barwę. Resztę pałacu pomalowano innymi, tańszymi farbami. Dziś główna bryła świątyni, jak za dawnych czasów, pomalowana jest czerwonym ołowiem, a detale misternej kamiennej rzeźby podkreślone są na biało, co sprawia, że budowla prezentuje się bardzo elegancko.
Dziś w pałacu mieszczą się służby Komendanta Moskiewskiego Kremla, więc nie mają one wstępu do środka. Turyści odwiedzający Kreml zmuszeni są podziwiać zabytkową budowlę tylko z daleka. Elewację wschodnią można oglądać od strony Państwowego Pałacu Kremla. A każdy, kto przechadza się po Ogrodzie Aleksandra między wieżami Troicka i Komendanta, wyraźnie widzi zachodnią część pałacu.
Jak się tam dostać
Zabawny pałac stoi między zachodnią częścią muru Kremla a Państwowym Pałacem Kremla. Elewacja budynku zwrócona jest w stronę ulicy Pałacowej.
Widok fasady pałacu z ulicy Pałacowej
Kreml jest łatwo dostępny na piechotę ze stacji metra Aleksandrowski Sad, Biblioteka imeni Lenin i Borowickaja w Moskwie. Aby zobaczyć Zabawny Pałac z najbliższej możliwej odległości, trzeba przejść przez Ogród Aleksandra i wejść na Kreml przez Wieżę Trójcy. Zaraz za Bramą Trójcy znajduje się po prawej stronie słup, który ogranicza wjazd turystów do tej części Kremla. Z niej wyraźnie widać jasnoczerwoną i białą fasadę pałacu, znajdującego się 150 metrów od Bramy Trójcy.
