Adres: Rosja, Moskwa, Wyspa Izmailovsky (Srebrna)
Główne atrakcje: Wieża mostowa, Katedra Pokrovsky, przednia i tylna brama dziedzińca cara, przytułek
Współrzędne: 55 ° 47'31.8 "N 37 ° 45'39.0" E
Miejsce dziedzictwa kulturowego Federacji Rosyjskiej
Zawartość:
Historia osiedla
Posiadłość Izmailovo zawdzięcza swoją nazwę pierwszym właścicielom - bojarom izmailowskim, którzy położyli ją w XIV wieku. Potem były nieprzeniknione lasy, ruchome lasy dębowe i brzozowe. W 1573 r. Nikita Zacharyin-Jurijew, brat królowej Anastazji, otrzymał Izmailowo w prezencie. Tak hojną ofiarę złożył mu sam Jan IV Groźny. Następnie wieś odziedziczył jego syn, a następnie wnuk, aw 1652 r. majątek wrócił do skarbu królewskiego.
Osiedle Izmailovo z lotu ptaka
W latach 70. XVII wieku rozpoczęto na tym terenie budowę rezydencji królewskiej. Jego centralną częścią był dziedziniec carski, czyli sam majątek. Jednak do budowy rezydencji królewskiej kanał małej rzeki Serebryanka musiał zostać podzielony na 2 odnogi i zablokowany. W ten sposób powstały dwa duże stawy. Po zdobyciu tej strefy w „pierścień”, budowniczowie zamienili ją w wyspę, a majątek królewski zajął na nim centralne miejsce. Budowa nowego osiedla trwała 10 lat.
Do komnat królewskich prowadził kamienny most, położony nad Srebrnym Stawem. Niezawodna konstrukcja mostu miała 106 m długości, ponad 10 m szerokości i była podtrzymywana przez łuki. W jego pobliżu w 1674 roku pojawiła się wielopoziomowa Wieża Mostowa, którą można oglądać do dziś. W dawnych czasach księża mieścili się na pierwszym piętrze wieży, na drugim była siedziba Dumy Bojarskiej i Senatu. Górna kondygnacja wieży stała się dzwonnicą dla stojącego nieopodal pięciokopułowego kościoła pw. Wstawiennictwa Matki Bożej.
Wieża mostowa
Posiadłość była ulubionym terenem łowieckim rosyjskiego cara Aleksieja Michajłowicza i jego świty. I dla takiej królewskiej zabawy hodowano tu zwierzęta. Króla przyciągało jednak nie tylko bogactwo i rozległość łowisk. W nowym majątku założył pozory „wzorowego gospodarstwa”.
Majątek miał zarybione stawy i zagrody dla bobrów. Na jego część gospodarczą składały się olejarnie, pasieki, fabryki lnu i szkła, winiarnie, młyny wodne, zagrody dla bydła, pola, kurniki, sady i ogród warzywny, w którym uprawiano zioła farmaceutyczne. Posiadłość była stale uzupełniana o nowe gatunki roślin, nietypowe dla moskiewskiego klimatu. Szklarnie Izmailovo obfitowały w melony i tykwy oraz rośliny ozdobne o rzadkiej urodzie.
Katedra wstawiennicza
Ciekawe, że pojawiło się tu pierwsze rosyjskie zoo. Oprócz wybiegu dla łabędzi na terenie królewskiej menażerii znajdowały się klatki z ptakami przywiezionymi z egzotycznych krajów, a także woliery z tygrysami i lampartami. W zoo mieszkał nawet słoń.
Główne atrakcje Izmailovo
Pałac cara Izmailowskiego został zbudowany z drewna, a tylko jego dolna kondygnacja (piwnica) została wykonana z kamienia. Pod względem kompozycji architektonicznej przypominał budynek pałacowy na majątku Kołomienskoje. Na terenie znajdowało się około dwóch tuzinów chat z bali o różnej wysokości, połączonych przejściami.
Brama frontowa dziedzińca carskiego
Podobieństwo tych pałaców wcale nie oznacza ich identycznego wykorzystania przez rodzinę królewską. Tak więc Pałac Izmailowski był centrum gospodarczym posiadłości, a Pałac Kolomna był potrzebny tylko do rozrywki i rekreacji. Żaden z tych pałaców nie przetrwał, a ich piękno można ocenić tylko po kompleksie hotelowo-rozrywkowym, który pojawił się na terenie Kołomienskoje kilka lat temu, a także po nielicznych opisach historyków.
Starożytna świątynia Jozafa została zbudowana w 1678 roku, w tym samym czasie, kiedy urządzano główną część majątku. Dwukondygnacyjny budynek sanktuarium uzupełniono o kilka bocznych ołtarzy, a z pałacem łączyła go przejściowa galeria. Po 9 latach budynek kościoła przebudowano w stylu moskiewskiego baroku, a później dobudowano od zachodu dzwonnicę. Niestety ten kościół nie przetrwał. Został zniszczony w 1936 roku i do dziś pozostaje niezamieszkany.
Katedra wstawiennicza z północnymi, południowymi i wschodnimi budynkami przytułku
Kościół wstawiennictwa w posiadłości Izmailovo górował na środku placu osiedlowego, przed główną bramą. Przed nim w tym miejscu znajdował się drewniany kościół, który został zbudowany za Ioanna Romanova. Uosabiała koniec Czasu Kłopotów i wyzwolenie ziem moskiewskich od wojsk polsko-litewskich. Wzniesienie kamiennej konstrukcji zajęło prawie 8 lat. Prace budowlane w latach 1671-1679. W dniu kolejnej uroczystości Opieki Najświętszej Bogurodzicy, 1 października 1680 roku, pomieszczenia świątyni konsekrował patriarcha Joachim.
Prace budowlane związane z budową cerkwi wstawienniczej nadzorował architekt Iwan Kuznechik, a wykonywał je cały artel zamiejscowych murarzy. Najlepsi ceramicy ozdobili kościół glazurą, a kościół zwieńczono złoconymi kopułami. W kościele trzymali ikonę Pokrowskaja, która była tego samego rozmiaru co wzrost 7-letniego księcia. Ponadto przechowywano tu także spis jerozolimskiego wizerunku Matki Bożej, który swoją cudowną moc pokazał w 1771 roku, kiedy w Moskwie szalała zaraza. Później wojska napoleońskie spustoszyły kościół wstawienniczy.
Tylna brama carskiego dziedzińca
Brama przy wejściu na dziedziniec carski
Na samym początku przed kościołem wstawienniczym znajdował się obszerny plac. Dziś na jego miejscu znajduje się ogólnodostępny ogród i fontanna. Wychodziły tu wszystkie budynki dworu carskiego, w tym dwie bramy, które otrzymały nazwę Przód i Tył.
Zostały zbudowane w 1682 roku. Wydaje się, że w opracowanie ich projektu zaangażowani byli ci sami rzemieślnicy, ponieważ kompozycja i konstrukcja obu bram są podobne. W dolnej części bramy znajdują się 3 otwory - dwa wąskie po bokach i jeden szeroki pośrodku. W środkowym poziomie znajduje się jasny ośmiokąt z wąskimi okienkami plotek. Początkowo ośmiokąt otaczał gulbisch z malowanymi oknami, ale w XVIII wieku został rozebrany. Obecny parapet na drugiej kondygnacji wykonany jest według projektu rosyjskiego architekta Konstantina Andriejewicza Tona.
Łuk żeliwny
Dziś na dziedzińcu carskim założono park obsadzony grupami drzew liściastych. Jeśli przyjrzysz się uważnie starożytnym budynkom, które stoją wzdłuż obwodu prostokątnego dziedzińca, możesz zrozumieć, jaki był plan aranżacji królewskiej posiadłości. Jej przestrzeń wewnętrzna była nie tylko zamknięta, ale także specjalnie odgrodzona od świata zewnętrznego.
Niegdyś centralną część dziedzińca dzieliło wewnętrzne ogrodzenie. Na północy znajdowały się dziedzińce Kormowoja i Chlebnego, kuchnie, magazyny, lodowce, miejsce, w którym służyli łucznicy, a także budynki, w których mieszkali menedżerowie. Stodoły, skład drewna, stajnie i browar stały wzdłuż linii brzegowej Grape Pond.
Pomnik Piotra I. Rzeźbiarza L.Ye. Kerbel
Kreml
Kreml, wzniesiony na terenie posiadłości już w naszych czasach, połączył najlepsze tradycje architektoniczne dawnych fortyfikacji rosyjskich. Na rozległym terenie znów pojawił się staw, winnica i frontowy ogród z pachnącymi kwiatami. Odrodzona menażeria, stajnie i kurnik wypełniły życiem dworski dziedziniec. Ekspozycje muzealne, młyn i warsztaty rzemieślnicze pozwalają zwiedzającym zanurzyć się w minioną epokę posiadłości.
Kreml położony jest na wzniesieniu, otoczony drewnianą palisadą i kamiennymi murami. Stary zespół otrzymał pomoc w odtworzeniu ocalałych rysunków, rycin i rysunków. Wieże Kremla ozdobione są wielobarwnymi płytkami wykonanymi przy użyciu starożytnych technologii.
Fontanna przed kościołem wstawienniczym
Współczesny Kreml Izmailovo stał się miejscem odrodzenia rosyjskich tradycji.Na jego terenie odbywają się festiwale i jarmarki, odbywają się zatłoczone święta, występują zespoły ludowe. A drzwi Pałacu Szczęścia wchodzące do kompleksu Izmaylovo są zawsze otwarte dla zakochanych par.
Odwiedzający, którzy chcą zobaczyć wyjątkowe produkty i nauczyć się rzemiosła, mają możliwość wzięcia udziału w kursach mistrzowskich. Podczas nich uczą tworzenia ceramiki, szmacianych lalek, modelowania i malowania zabawek, malowania na drewnie i tkaninie. A ci, którzy chcą poczuć się jak kowale, mogą spróbować swoich sił w kuciu artystycznym.
Staw Serebryano-Vinogradny na tle zrekonstruowanego Kremla Izmailovsky - kompleks kulturalno-rozrywkowy
Wernisaż znajduje się niedaleko terytorium Kremla - duża wystawa i sprzedaż. Tutaj gromadzone są kolekcje przedmiotów twórczości dekoracyjnej i użytkowej, dzieł sztuki, wyrobów rzemieślniczych i pamiątek. Targi te od dawna są ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców miasta i jego gości. Wystawa stale gromadzi artystów i rzemieślników z różnych części kraju.
