Adres: Francja, miasto Awinion
Architekt: Pierre Poisson
Liczba wież: 12
Główne atrakcje: Garderoba, Wieże Kuchenne i Wieża Aniołów, Krzesło Taty
Współrzędne: 43 ° 57′2,88 ″ N, 4° 48′27 ″ E
Zawartość:
Krótki opis
Jedna z najwspanialszych budowli architektonicznych w całym Starym Świecie, Pałac Papieski znajduje się w małym francuskim mieście Awinion. Jego długa i ciekawa historia, zewnętrzna fasada i piękne otaczające krajobrazy uczyniły to miejsce światowego dziedzictwa UNESCO jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc we Francji.
Pałac Papieski z lotu ptaka
Co roku na ogromne mury obronne i gigantyczne wieże przyjeżdżają miliony turystów z całego świata. Nawiasem mówiąc, samo miasto Awinion, liczące niespełna 90 000 mieszkańców, jest rodzajem skansenu. Ma nawet własną Notre Dame (choć nie „de Paris”, ale de Avignon), trzy piękne kościoły wykonane przez architektów w stylu gotyckim i Muzeum Calvet, które jest popularne wśród odwiedzających miasto.
Jednak w tym materiale porozmawiamy o najpiękniejszych i najbardziej główna atrakcja Awinionu – Pałac Papieski, miejsce, które wcześniej nazywano niczym innym jak „Awinionem Niewoli Papieży”.
Biegnąc trochę do przodu, chciałbym od razu zauważyć, że Awinion nie kojarzy się z żadną straszną niewolą ani więzieniem takim jak Chateau d'If. Po prostu „niewola awiniońska papieży” to przymusowy pobyt głów Kościoła katolickiego we Francji. Nawiasem mówiąc, żyli w tym kraju wygodnie i, można nawet powiedzieć, na szczególną skalę. To prawda, można to już przypisać historii Pałacu Papieskiego, co zdecydowanie należy zatrzymać, bo to dzięki niej arcydzieło architektury jest tak popularne.
Widok Pałacu Papieskiego z Palais
Ogromną liczbę turystów z aparatami można znaleźć już na podejściach do Palais des Papes, bo to właśnie zdjęcia fasady miejsca niewoli papieży w Awinionie cieszą się po prostu szaloną popularnością. Jeśli spojrzysz na którekolwiek z nich, może się wydawać, że na zdjęciu nie widać pałacu, twierdzy czy zamku, ale całą ogromną Francję. średniowieczne miasto, z którego ma wyjechać cała armia krzyżowców, wyruszająca na kolejną kampanię w imię prawdziwej wiary.
Nie ma nic dziwnego w wielkości rezydencji, zwierzchnicy Kościoła katolickiego zawsze mieszkali w ogromnych pałacach: powodem oczywiście nie była klaustrofobia papieży, ale potrzeba dużej ilości pomieszczeń, w których główny można by zachować sanktuaria świata chrześcijańskiego.
Na przykład współczesny Watykan, w którym mieszka Papież i wznosi swoje modlitwy do Boga, to nie tylko pałac, ale całe państwo w państwie. Dlatego nie ma absolutnie nic nadprzyrodzonego w tym, że tak gigantyczny pałac został zbudowany we francuskim mieście Awinion. Przecież to właśnie w tym pałacu papieże przyjmowali w większości monarchów i arcybiskupów z małego francuskiego miasta, główni księża Kościoła katolickiego rządzili nie tylko licznymi parafiami, ale także wpływali na losy całych państw.
Wejście do Pałacu Papieskiego
Pałac Papieski w Awinionie – historia „pojmania papieży”
Tymczasowym schronieniem papieży, jak wspomniano powyżej, było francuskie miasto Awinion. Ta niewielka osada została całkowicie wykupiona przez Kościół katolicki już w 1348 roku.
Chociaż pierwszy papież, zmuszony do ucieczki z Rzymu, gdzie dosłownie wypowiedziano wojnę katolickim księżom, osiadł w Awinionie już w 1309 roku. Pierwszym papieżem, który przeniósł kurię do Francji z „grzesznego” Rzymu, był pochodzący z Gaskonii Bertrand de Got. Po długich spotkaniach duchowieństwa katolickiego został mianowany papieżem Klemensem V. Widząc, że jego poprzednicy giną w Rzymie, postanawia udać się do Awinionu i stamtąd błogosławić wszystkich parafian. Od tego czasu zwyczajowo odlicza się początek „niewoli papieży w Awinionie”, która, nawiasem mówiąc, trwała do 1378 roku. Niewielu turystów, którzy przyjeżdżają do Francji, aby zapoznać się z jej zabytkami, wie, że Papież przez ponad trzy wieki żył i sprawował nabożeństwa na terenie tego kraju.
Widok ogólny Pałacu Papieskiego od strony Rodanu
Budowa Pałacu Papieskiego w Awinionie
Papież Klemens V, który przybył do Awinionu z Rzymu, osiedlił się początkowo w skromnej celi klasztoru dominikanów. Dopiero jego następca, papież Jan XXII, zdawał sobie sprawę, że we Francji najwyższe duchowieństwo będzie musiało pozostać na długo, a w Awinionie trzeba było wybudować pałac, który w pełni odpowiadałby wpływom i potędze papieży. Niestety, Janowi XXII nie udało się dotrwać do początku wspaniałej budowy, a ściślej mówiąc, do początku odbudowy starego pałacu biskupiego w Awinionie.
Pierwsze prace nad budową gigantycznego pałacu papieskiego rozpoczęły się dopiero za Benedykta XII w 1364 roku.... Jak widać z powyższego, w tym czasie papieże mogli robić w Awinionie wszystko bez wyjątku: od 1348 roku całe miasto należało do Kościoła katolickiego. W dokumentach historycznych pojawiają się wzmianki, że miasto nie zostało nabyte, lecz otrzymane przez katolików jako dar od króla Francji, ale większość kronik mówi, że Awinion został kupiony. Najprawdopodobniej przejęcie całego miasta kosztowało Kościół katolicki symboliczną kwotę. Wszystkie tajemnice związane z „Schwytaniem papieży w Awinionie” są obecnie bezpiecznie przechowywane w Watykanie. Oczywiście żaden duchowny mający dostęp do archiwów i skarbca watykańskiego nie zamierza rzucić światła na finansowanie i nabywanie przez kościół różnych ziem, w tym zakup Awinionu w 1348 roku.
Od lewej do prawej: Katedra Notre Dame de Dôme, Dzwonnica
Jak wynika z oficjalnych dokumentów, papież Benedykt XII nie robił nic poza modlitwami do Boga i prosił go o odpokutowanie za grzechy za Rzymian. Pogardzał luksusem, co nie przeszkodziło mu w budowie pałacu w północnej części Awinionu, który historycy nazywają „Starym”. Słowo „pałac” nie do końca pasuje do pierwszej budowli, która została wzniesiona na wysokiej skale i otoczona nie do zdobycia murami i fosą. Niezwykle trudno byłoby tam przeniknąć wrogą armię. Mówiąc najprościej, papież Benedykt XII, który wciąż pamiętał barbarzyństwo i okrucieństwa Rzymian, postanowił bezpiecznie ukryć się w potężnej fortyfikacji. Opracowano plan ogromnej twierdzy, a prace nadzorował architekt Pierre Poisson.
Po papieżu Benedykcie XII budowa pałacu była kontynuowana: w „starym pałacu” pojawiły się nowe luki, a mury zostały wzmocnione. Ponadto za następców Jana XXII i Benedykta XII wzniesiono „Nowy Pałac”. Nawet najgorliwszy katolik nie odważył się mówić o żadnej ascezie, której wszyscy bez wyjątku papieże musieli się trzymać. Dwa pałace, których budowa pochłonęła olbrzymie sumy, ofiarowane głównie przez parafian, zajmowały powierzchnię przekraczającą 11 000 (!) metrów kwadratowych.
Widok na zachodnią fasadę pałacu
Wielu współczesnych „niewoli papieży w Awinionie” w swoich notatkach mówiło, że kaprysy duchowieństwa były zbyt kosztowne dla wszystkich katolików, nie tylko we Francji, ale także w Europie.
Budowa Nowego Pałacu, który nie wyróżniał się już ascezą, trwała za panowania trzech papieży: Klemensa VI, Innocentego VI i Urbana V. Ci gorliwi katolicy, „myśląc tylko o Bogu”, zlecili Jeanowi de Louvre rozbudowę pałace i budują ogromną liczbę oficjalnych pomieszczeń.Jednym z takich pomieszczeń jest niezwykle droga kaplica o nazwie „Bolszaja”. Jej wysokość wynosiła 52 metry, a wystrój wnętrz mógł zaszokować nawet królów Francji. Według papieży nie można było obejść się bez takiej kaplicy, bo to w niej składali swoje modlitwy Bogu. Oprócz Wielkiej Kaplicy pałac zyskał dwie wspaniałe wieże i ogromny dziedziniec, który papieże postanowili nazwać „Dziedzińcem Honorowym”. Ta nazwa miała pokazać wszystkim parafianom, że ich papieże są na przymusowym wygnaniu, ale pamiętają, jaki jest obowiązek wobec trzody i że są uczciwi wobec ludzi.
Widok na dzwonnicę od strony dziedzińca
Pałac Papieski w Awinionie - "droga niewoli"
Naturalnie, prosty człowiek z ulicy, który żył w „niewoli papieskiej” nie mógł dostać się do pałacu... Dlatego o majestatycznych rzeźbach, drogich obrazach, gobelinach, sztukaterii i złoconych zdobieniach wnętrz Pałacu Papieskiego w Awinionie wiedzieli tylko osoby bliskie papieżom. Znany wówczas humanista Petrarka ostro potępił takie pragnienie luksusów papieży na emigracji i wielokrotnie wyrażał obawy, że w niedalekiej przyszłości papieże uzyskają niekontrolowaną władzę nad Francją i wieloma innymi krajami europejskimi.
Podczas przymusowej niewoli w Awinionie papieże całkowicie zmienili szereg obrzędów katolickich. Nawiasem mówiąc, uznali nawet, że arcybiskupów i opatów nie powinni wybierać mnisi i inni duchowni w drodze głosowania. W Awinionie na opatów i arcybiskupów zaczęto powoływać ludzi tylko z rozkazu papieża. Dzięki takiemu stanowi rzeczy skarbiec papieski z roku na rok powiększał się. Władza szczytu Kościoła katolickiego, nawet nad monarchami, nie była już wątpliwa. W 1378 roku papieże mogli wreszcie powrócić z „wyczerpującego” wygnania do Rzymu. Tam, dzięki ogromnemu skarbcowi, nie mogli już obawiać się zamachów czy oburzenia tłumu. Zapewne z tego okresu pojawiła się władza i niemal nieograniczona władza nad wieloma krajami świata, jaką posiada papież i państwo watykańskie. Po opuszczeniu przez papieży pałacu w Awinionie stopniowo zaczął on podupadać. Dopiero w 1417 r. mieszkał tam papież, który został ekskomunikowany, a następnie uciekł do Hiszpanii.
Dziedziniec Honorowy Pałacu Papieskiego
Pałac Papieski w Awinionie – wyjątkowy zabytek historii i architektury
Obecnie turyści odwiedzający pałac papieski w Awinionie często pytają przewodników, dlaczego nie do zdobycia fortyfikacja nazywana jest „pałacem”. Nieprzeniknione mury, wieże z otworami strzelniczymi, ogromna fosa i praktycznie puste pomieszczenia to wszystko, co pozostało z dawnej świetności. A jednak jest pałacem, choćby dlatego, że przeszedł do historii dzięki luksusowemu wystrojowi wnętrz i władzy papieży. Rzecz w tym, że podczas Rewolucji Francuskiej cała nienawiść zubożałych Francuzów wylała się na wiele wspaniałych pałaców, zamków i rezydencji. Pałac papieski nie uniknął całkowitego grabieży, a nawet częściowego zniszczenia.
W chwili obecnej pałac znajduje się pod ochroną UNESCO, jednak podczas licznych przebudów tego zabytku nie przywrócono bogatego wystroju wnętrz. Podczas wycieczki podróżnik jest zapraszany do obejrzenia wielu pokoi i 12 wież, z których każda nosi własną nazwę. Dwie z nich są najciekawsze i wywołują u podejrzliwych ludzi uczucie coraz większego przerażenia. Są to wieże o nazwie „Toaleta” i „Kuchnia”. W „Wieży klozetowej” podczas Rewolucji Francuskiej bogaci Francuzi byli pozbawiani życia z godną pozazdroszczenia regularnością. Rewolucjoniści nie stali na ceremonii szczególnie z ciałami: zrzucano je z wysokości do ogromnego dołu. Nikt nie zamierzał pochować rozkładających się zwłok, więc smród rozszedł się kilka kilometrów od papieskiego pałacu. „Wieża Kuchenna” otrzymała swoją nazwę nie dlatego, że przygotowano w niej kulinarne arcydzieła. Krążą legendy, że w czasach inkwizycji heretycy byli powoli pieczeni na ogromnej rożnie.
Fragment elewacji zachodniej pałacu
Oprócz tych dwóch strasznych wież można zobaczyć także lokale, w których mieszkali papieże, niestety nic nie pozostało w nich z dawnego luksusu. Jedynie Wielka Kaplica jest w stanie wywołać szacunek dla wyższych mocy dzięki unikalnemu i cudownie zachowanemu bogatemu malarstwu sufitowemu. Niezapomniane wrażenie zrobi również wizyta w „Wieży Aniołów”, gdzie znajdowała się sypialnia tatusiów. Wszystko w nim wygląda na ubogie i nędzne, nawiasem mówiąc, jak w refektarzu, ale według niektórych elementów architektonicznych i zachowanego malarstwa każdy historyk od razu powie, że te pomieszczenia w starożytności były ozdobione niezwykle bogatym i, można nawet powiedzieć, pretensjonalny. Pamiątką dawnej świetności tej wieży są malowidła ścienne, z których większość została zamalowana przez wandali podczas Rewolucji Francuskiej. Z wyjątkową dokładnością odtwarza winorośl i siedzące na niej ptaki. Nawiasem mówiąc, ptaki śpiewające zawsze były wysoko cenione przez „ojców na wygnaniu”, prawdopodobnie z tego powodu ich wizerunki często znajdują się na obrazach malowanych przez sieneńskich artystów.
Dla turysty, który udaje się samodzielnie, a nie w ramach jednej z grup wycieczkowych, do pałacu papieskiego w Awinionie, najlepszym rozwiązaniem będzie wykupienie specjalnego przewodnika. W ogromnym budynku dość łatwo zgubić się, jak wspomniano powyżej, majestatyczna forteca-pałac rozciąga się na powierzchni 11 000 metrów kwadratowych.
Dziedziniec Starego Pałacu
W pałacu papieskim można zobaczyć w katedrze piękne krzesło papieskie, wykonane z drogiego białego marmuru oraz część mebli wykonanych ze szlachetnego drewna. i datowany na XV wiek. Niestety, to prawie wszystkie eksponaty, które można dziś oglądać w pałacu papieskim w Awinionie. Uwagę zwraca jednak nie tyle wystrój wnętrz, ile niepowtarzalna architektura i ponury gotyk. Ponadto dziesiątki tysięcy turystów przyjeżdża na legendarny Festiwal Teatralny w Awinionie, który odbywa się od 1947 roku. Występują tam najlepsze grupy teatralne na świecie. Żadne dekoracje nie są potrzebne, Palais des Papes w Awinionie doskonale je zastępuje. Przedstawienia odbywają się na słynnym dziedzińcu, zwanym przez papieży „Dziedzińcem Honorowym”.
