Adres: Rosja, Moskwa, Kreml moskiewski
Współrzędne: 55 ° 45'13,3 "N 37 ° 36'58,6" E
Zawartość:
Arsenał jest miejscem przechowywania broni i amunicji. Jego znaczenie jest tak duże, że często budowano arsenały w formie całych fortec. Kwadratowy budynek pojawił się w północnym narożniku Kremla na początku XVIII wieku. Wtedy nazywał się Zeikhhaus i służył nie tylko jako zbrojownia. Z rozkazu Piotra I przywieziono tu ciekawe trofea z pól bitewnych i próbki starożytnej broni.
Południowa fasada Arsenału od strony Placu Senackiego
Historia budowy i przebudowy
W tłumaczeniu z niemieckiego „tseikhhaus” oznacza „dom wojenny”. Powodem budowy nowego domu broni był pożar, który miał miejsce w Moskwie w 1701 roku. Pożar uszkodził północną część terytorium Kremla i spalił car Żytny Dwór, który od czasów moskwy z białego kamienia służył do przechowywania zapasów zboża.
Cesarz rosyjski Piotr I wystąpił z inicjatywą wzniesienia na powstałych nieużytkach dużego budynku. Na jego rozkaz suweren zażądał zburzenia wszystkich budynków od Nikolskiego do bram Troickich „do szwów” i zbudowania Tsejchgauza w pustym miejscu. Dla nowego Arsenału Kreml zdemontował Komnaty Cukrowe, stare świątynie Wjazdu Pańskiego do Jerozolimy i Paraskewy Piatnicy, a także majątki Streszniewów i Trubeckoja.
Budowa rozpoczęła się w 1702 roku, jednak nie przebiegała w szybkim tempie. Na początku XVIII wieku Rosja wzięła udział w przedłużającej się wojnie rosyjsko-szwedzkiej i wydała na nią większość swojego budżetu. Z tego powodu budowa nowego Zeichhausu trwała 34 lata.
W różnych okresach budową kierowali architekci Krzysztof Konrad, Dmitrij Iwanow, Michaił Choglokov i Johann Schumacher. Do 1717 roku budynek przeniesiono pod dach, a prace wykończeniowe dwupiętrowego budynku zakończono dopiero w 1736 roku. Był to największy budynek wybudowany w Moskwie za panowania Piotra I.
Łuk wejściowy do Arsenału
Nowy Arsenał nie przetrwał długo. Niecały rok później w mieście wybuchł wielki pożar, który przeszedł do historii jako Trójca lub Wielka. Płomienie napędzane wiatrem zniszczyły prawie całe centrum Moskwy i zajęły terytorium Kremla. Arsenał, podobnie jak inne budowle i pałace, doznał znacznych zniszczeń – wszystkie jego drewniane części, a także dach, uległy całkowitemu spaleniu.
W 1786 r. znaleziono pieniądze na odbudowę Kremla, a odbudowę spalonych budynków powierzono słynnemu rosyjskiemu architektowi Matwiej Fiodorowiczowi Kazakowowi. Pomagał mu tajny radny i inżynier Iwan Kondratiewicz Gerard. Był dobrze znany Moskwianinie, bo dzięki niemu w mieście pojawił się pierwszy wodociąg.
Arsenał został odrestaurowany, ale plac budowy czekał na nowy test. W 1812 r., gdy wojska Napoleona wycofywały się spod Moskwy, wysadziły część kremlowskiej zbrojowni.
Dwukondygnacyjny Arsenał, który przetrwał do dziś, został wybudowany niemal od nowa w latach 1814-1828. Nowy budynek pojawił się dzięki staraniom czterech utalentowanych architektów - Aleksieja Nikiticha Bakariewa, Iwana Lwowicza Mironowskiego, Iwana Trofimowicza Tamańskiego i Evgrafa Dmitriewicza Tyurina. Początkowo chcieli pomieścić muzeum opowiadające o bitwach i bohaterach Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku. Do Arsenału trafiło 875 zdobytych francuskich dział. Ale muzeum nigdy nie zostało otwarte, a armaty zostały ustawione w rzędzie na małym cokole.
Widok wschodniej elewacji arsenału na tle wieży Nikolskiejol
W dniach październikowego powstania zbrojnego 1917 stary budynek został poddany kolejnej próbie. W wyniku walk na terenie Kremla wystrzały uszkodziły ściany i okna miazgi armatniej. Arsenał został odrestaurowany w 1922 roku, a nieco później umieszczono na nim tablice pamiątkowe ku czci zmarłych oficerów, którzy służyli w garnizonie Kremla.
W 1960 roku, kiedy rozebrano stary budynek Zbrojowni, obok francuskich armat pojawiły się działa rosyjskich rusznikarzy w XVI-XVII wieku. Zostały zainstalowane na wagonach i umieszczone wzdłuż fasad.
Cechy architektoniczne
Arsenał jest precyzyjnie wpisany w północny narożnik Moskiewskiego Kremla i wygląda jak wydłużony trapez. Z dwóch stron przylega do muru Kremla. Najdłuższa fasada budynku biegnie od Narożnej Wieży Arsenału do Wieży Trójcy, przez którą na Kreml wjeżdżają wszyscy turyści. Przeciwległa fasada rozciąga się od Wieży Nikolskiej do centrum terytorium Kremla. Z okien roztacza się widok na Plac Senacki, który oddziela Arsenał od majestatycznego Pałacu Senackiego.
Budynek stoi przy pustej ścianie, więc problem z oświetleniem trzeba było rozwiązać podczas jego budowy. Aby zapewnić, że w Arsenale zawsze jest wystarczająco dużo światła, wysokość muru Kremla została prawie o połowę zmniejszona.
Pociski artyleryjskie na południowej fasadzie arsenału
Jedno z wejść na dziedziniec znajduje się od strony Placu Troickiego. Zwiedzający, którzy wchodzą na Kreml przez Wieżę Trójcy Świętej, mogą zobaczyć południowy łuk wejściowy umieszczony w samym środku reprezentacyjnej fasady. Zdobi go piękny portyk wykonany w tradycji baroku i klasycyzmu. Kolejne wejście przez dziedziniec znajduje się od strony Placu Senackiego. Obszar ten jest zamknięty dla zwiedzających.
Arsenał Kremla został zbudowany w stylu późnego klasycyzmu i ze wszystkich stron wygląda bardzo monumentalnie. Ułatwia to surowy wystrój elewacji z białego kamienia, dwa rzędy sparowanych otworów okiennych i rustykalne narożniki. Żółty budynek zdobią również płaskorzeźby przedstawiające sztandary i broń.
Zewnętrznie Arsenał przypomina starą fortecę. Wrażenie to tworzą głębokie skosy łukowatych okien, łagodnie opadający dach dwuspadowy i potężne ściany, których grubość sięga 2,84 m. Pomimo tego, że budynek ma tylko dwie kondygnacje, wznosi się o 30 m, co odpowiada wysokość 10-piętrowego budynku...
Arsenał dzisiaj
Obecnie Arsenał jest obiektem zamkniętym dla turystów i nie można się do niego dostać. W zabytkowym budynku mieści się biuro komendanta Kremla. Ponadto stacjonuje tu Pułk Prezydencki. Służący w nim żołnierze i oficerowie zapewniają ochronę terytorium Kremla i Placu Czerwonego, spotkania wybitnych gości, a także strzegą Wiecznego Płomienia i Grobu Nieznanego Żołnierza.
Na lewo od łuku wejściowego do Arsenału znajduje się tablica pamiątkowa, na której uwieczniono nazwiska żołnierzy garnizonu Kremla. Zginęli podczas nocnych bombardowań podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Antyczne narzędzia
Dziś dwie fasady Arsenału mieszczą ciekawą kolekcję muzealną. Pierwsze eksponaty przywiózł do budowanego Zeikhgauz Piotr I. Była to przechwycona broń zdobyta przez wojska rosyjskie pod Połtawą i Smoleńskiem.
Dziś w pobliżu budynku gromadzone są elementy artyleryjskie - 14 rosyjskich armat i 15 zagranicznych armat, odlanych w XVI-XVII wieku. Ponadto zainstalowano tu 754 przechwyconych armat, które zostały odbite przez armię rosyjską podczas bitew Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku. Wśród nich są armaty, haubice i moździerze wyprodukowane we Francji, Austrii, Holandii, Prusach, Włoszech i Hiszpanii.
Największym zainteresowaniem wśród turystów cieszą się stare rosyjskie armaty zamontowane na wysokich karetach. Nad ich produkcją pracowali najlepsi rusznikarze swoich czasów - Andrei Chokhov, Yakov Dubinin i Martyan Osipov. Ci rzemieślnicy wiedzieli, jak odlewać nie tylko armaty, ale także dźwięczne dzwony. Każda z broni wystawionych w pobliżu Arsenału ma swój niepowtarzalny design, a nawet nazwę – „Aspid”, „Troilus”, „Gamayun”, „Jednorożec”, „Orzeł” i „Pers”. Na armatach można zobaczyć płaskorzeźbione inskrypcje mówiące o rzemieślniku, wadze pistoletu i czasie wykonania odlewu.
Niestety, zwiedzający nie mogą obejrzeć całej kolekcji broni wystawionej w pobliżu Arsenału, ponieważ do budynku można podejść tylko od strony Placu Troicka, czyli od południa.
Jak się tam dostać
Budynek Arsenału znajduje się w północnej części Moskiewskiego Kremla, obok Pałacu Senatu. Do wejścia na Kreml można dojść pieszo ze stacji moskiewskiego metra „Aleksandrowski Sad”, „Biblioteka im. Lenina” i „Borowicka”. Aby dostać się do Arsenału, musisz przejść przez Ogród Aleksandra, przejść przez Wieżę Kutafya i Most Trójcy. Dwukondygnacyjny budynek Arsenału znajduje się za Bramą Trójcy, na północ od Placu Trójcy.
