Od śmierci pierwszego burmistrza Muromu Aleksieja Wasiljewicza Ermakowa minęło ponad 140 lat, a jego dobre uczynki żyją do dziś.
Krótka historia i opis
Na przykład wieża ciśnień znajdująca się u zbiegu ul. Lenina i sowieckiego, słusznie uważa się za jedną z głównych atrakcji miasta, a miejski system wodociągowy ułożony w XIX wieku stał się jednym z pierwszych w tamtych czasach, nie było zaopatrzenia w wodę nawet w centrum dzielnicy - we Włodzimierzu.
Miejscowa legenda głosi, że kiedyś podczas spaceru Aleksiej Władimirowicz spotkał kobietę, która niosła wodę w wiadrach na zakrzywionych bujakach, wspinając się na stromą górę. Skarżyła się, że trudno jest doprowadzić wodę ze źródeł, a wtedy gubernator wpadł na pomysł budowy wodociągu w mieście Rosji. W maju 1863 r. na zaproszenie Ermakowa do Muromu przybył słynny inżynier Jegor Iwanowicz Jerzemski, który opracował dokumentację projektową i kosztorysową oraz pomógł zamówić niemieckie rury żeliwne. 11 lipca 1863 r. położono fundamenty pod wieżę ciśnień... U jej podstawy umieszczono tablicę pamiątkową z napisem, który mówi, że fundacja wieży miała miejsce za panowania cesarza Aleksandra II, z funduszy przekazanych przez burmistrza AV Ermakova, a „na pamiątkę tej pożytecznej instytucji” budynek będzie nosił nazwę wieża pana Ermakowa ”. 26 sierpnia 1864 odbyło się uroczyste otwarcie wodociągu Murom.
W obecności gubernatora Włodzimierza - Suzdala biskup Teofanes odbył procesję do kaplicy przy wieży ciśnień, pobłogosławił wodę i odprawił nabożeństwo modlitewne przy wieży ciśnień. Po modlitwie i słowach wypowiedzianych przez biskupa: „Będą wody na górach”, woda Oka wylała się z rury, wypełniając miskę po brzegi, znajdującą się na dole wieży. W tym czasie na Oka strzelały łodzie, a wieczorem święto zakończyło się wspaniałą iluminacją. System wodociągowy obejmował nie tylko budynki rządowe, ale także domy prywatne. Przenosząc wodociąg do miasta, Ermakow zabronił wynajmowania go w celach zarobkowych i zezwolił wszystkim mieszkańcom Muromia na bezpłatne korzystanie z wody z kolumn i fontann. W 16 boksach wodnych urządzono wodopoje dla koni. Wysokiej jakości wodociągi od ponad 50 lat nie wymagają napraw. Oprócz konstrukcji żeliwnych wodę doprowadzano rurami drewnianymi. Ich zaletą było to, że drewno nie koroduje. W Muzeum Historii i Sztuki Murom zachowany jest kawałek drewnianej rury.
Wieża ciśnień to relikt historyczny
Obecnie z pierwszego wodociągu Murom zachowały się niektóre obiekty: wieża ciśnień, przepompownia wody z mechanizmami z XIX wieku i słup wody na ulicy. May Day, w którym obecnie mieści się kaplica. Trzykondygnacyjną murowaną wieżę, łączącą funkcje przepompowni wody i strażnicy strażackiej, ozdobiono wzorzystymi wieżyczkami na szczycie i zwieńczono nadbudową z iglicą. Trzy rzędy okien obramowane są rzeźbionymi ramami. W 1974 roku na wieży pojawił się duży zegar miejski, grający co godzinę melodię „Na ścieżce Murom były trzy sosny…”. Ich gra nie pozwalała spać, a po licznych skargach mieszczan dzwonki zostały wyłączone. W XIX wieku mieszkańcy Muromu rozpoznali prognozę pogody po kolorze flagi zawieszonej na wieży. Na przykład ciemna flaga oznaczała, że mróz w mieście sięgał minus 30°. To była dobra wiadomość dla uczniów, ponieważ w tej temperaturze zajęcia gimnazjalne były odwołane.
Widok na wieżę ciśnień Murom z ulicy Lenina
W 2008 roku, w dniu 1146-lecia Murom, wieża ciśnień odzyskała swoje pierwotne znaczenie: woda płynęła z jej kranów. Ale pochodzi tu nie z Oka, ale ze studni artezyjskiej. W wieży zainstalowano stację odżelaziania, a mieszkańcy Murom zauważają, że ta woda jest miękka, oczyszczona i można ją pić bez gotowania.
