Drezno od dawna uważane jest za kulturalną stolicę Saksonii. Dla turystów to jedno z najciekawszych niemieckich miast. To malownicza oaza w dolinie Łaby – zaskakująco harmonijna, spokojna i pełna wdzięku. Wiele atrakcji Drezna zostało fachowo odrestaurowanych po zniszczeniach II wojny światowej, dzięki czemu dziś tysiące turystów mogą podziwiać jego wyjątkową atmosferę.
Skarby kultury drezdeńskich muzeów zostały starannie zachowane dla przyszłych pokoleń i wywiezione z miasta podczas straszliwych nalotów bombowych. Po odbudowie wiele zbiorów wróciło do miasta. Dziś goście nadal mogą podziwiać wystawy i uczyć się z nich historii starożytnej Saksonii.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i dokąd pojechać w Dreźnie?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Zwinger
Zespół pałacowo-parkowy z XVIII-XIX w. Jej budowę rozpoczął za czasów saskiego elektora Augusta Mocnego, który był pod wrażeniem piękna francuskiego Wersalu i pragnął wybudować w swoim królestwie równie piękną rezydencję. Na terenie Zwingera znajduje się malowniczy park krajobrazowy i kilka znanych muzeów. Kompleks uległ znacznemu zniszczeniu podczas bombardowania 1945 r., większość pałacu została odbudowana z ruin.
Albertinum
Muzeum Sztuki w Dreźnie. Do końca XIX wieku w budynku mieścił się Arsenał, następnie mieściło się tu archiwum miejskie i zbiory muzealne. Galeria otrzymała swoją nazwę na cześć króla Alberta, który był gorącym wielbicielem i koneserem sztuki. W Albertinum wystawiane są prace mistrzów, którzy pracowali w stylu realizmu, impresjonizmu i romantyzmu. Oprócz obrazów znajduje się tu bogata wystawa rzeźbiarska.
Galeria starych mistrzów
Muzeum znajdujące się w jednym z pałaców Zwinger. W galerii znajdują się unikatowe arcydzieła artystów z okresu renesansu. Kolekcja zaczęła się tworzyć w pierwszej połowie XVIII wieku przy pomocy władców Augusta II i Augusta III. Zanim rozpoczęły się bombardowania Zwinger, obrazy zostały wywiezione z muzeum, dzięki czemu uratowano je przed zniszczeniem. Do 1965 roku zbiory galerii znajdowały się na terenie ZSRR.
Rezydencja w zamku w Dreźnie
Oficjalna siedziba władców saskich. Według dokumentów historycznych pierwsza twierdza pojawiła się w tym miejscu pod koniec XIII wieku. Z biegiem czasu budynek nabierał coraz bardziej uroczystego wyglądu, zgodnie z tradycjami architektonicznymi kolejnych epok. W połowie XVI wieku pałac stał się rezydencją i został przebudowany w stylu renesansowym. W XIX wieku fasada została „porosła” elementami barokowymi i nabrała nowoczesnego wyglądu.
Tarasy Brühla
Odcinek wału nad Łabą o długości około 500 metrów. W XIX wieku był to popularny spacer europejskiej szlachty, która gromadziła się w Dreźnie, by podziwiać malownicze widoki na miasto i rzekę. W tym czasie taras Brühla zaczęto nazywać „balkonem Europy”. W XVI wieku promenada była częścią systemu fortyfikacji wojskowych Drezna, ale stopniowo traciła swoje znaczenie obronne.
Frauenkirche - Kościół Najświętszej Marii Panny
Katedra z XVIII wieku w monumentalnym stylu barokowym, zaprojektowana przez architekta G. Baera. Po całkowitym zniszczeniu zabytkowego obiektu w 1945 r. świątynia leżała w ruinie aż do samego zjednoczenia Niemiec pod koniec lat 80-tych. XX wiek. Inauguracja całkowicie odrestaurowanego kościoła miała miejsce w 2005 roku. Poprzedziła to żmudna praca konserwatorów, którzy od 1993 roku pracują nad odtworzeniem pierwotnego wyglądu budynku.
Hofkirche - katolicki kościół dworski
Katedra katolickiej diecezji drezdeńskiej. Budynek został wybudowany w stylu barokowym według projektu G. Chiaveriego w połowie XVIII wieku. Hofkirche był pierwotnie używany jako kościół dworski rodziny władcy Fryderyka Augusta II. Wewnątrz znajduje się rodzinna krypta dynastii Wettinów - władców Saksonii. Kościół został całkowicie odbudowany po zniszczeniach II wojny światowej do 1962 roku.
Kreuzkirche - Kościół Świętego Krzyża
Główna świątynia protestancka w Dreźnie, jeden z najstarszych i największych kościołów w Saksonii. W XII wieku na jego miejscu znajdowała się bazylika św. Mikołaja. Budynek spłonął, zawalił się i kilkakrotnie odbudowywał, aż pod koniec XVIII wieku uzyskał współczesny wygląd. Zewnętrzna fasada Kreuzkirche przetrwała naloty bombowe w 1945 roku. Kościół zyskał sławę dzięki chłopięcemu chórowi, którego wirtuozowski śpiew towarzyszy kultowi od wieków.
Dreikönigskirche - Kościół Trzech Mędrców
Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z XV wieku, jednak zabudowa z tamtych czasów nie zachowała się. Barokowy budynek został wzniesiony przez architekta M.D. Pöppelmana w 1739 r. Wewnątrz kościoła znajduje się kompozycja dekoracyjna (fryz) zwana „Drezdeńskim Tańcem Śmierci”, która powstała za Augusta Mocnego, aby wyeksponować „zgubne” idee reformacji kościelnej.
Opera Sempera
Opera Narodowa w Dreźnie, gdzie gra jedna z najstarszych europejskich orkiestr. Za rządów saskich scena pełniła funkcję królewskiej opery. Na scenie Opery Sempera odbyły się prawykonania kilku utworów słynnego kompozytora I. Straussa. Ostatnia renowacja budynku miała miejsce w 1985 roku. Aby odtworzyć budynek z XIX wieku, długo szukano jego oryginalnego projektu.
Niemieckie Muzeum Higieny
Muzeum Anatomiczne, w którym zwiedzający mogą poznać budowę i pracę ludzkiego ciała. Został założony w pierwszej połowie XX wieku przez przemysłowca K.A. Lingner, wynalazca higienicznego płynu do płukania ust. Pierwszym i najbardziej rewolucyjnym wówczas eksponatem była szklana postać ludzka. Wszystkie narządy i układy były wyraźnie widoczne przez przezroczystą powłokę modelu.
Muzeum Historii Wojskowości Bundeswehry
Duże muzeum wojskowe, po raz pierwszy otwarte w 1877 roku. Oprócz rozmieszczenia eksponatów, jego pomieszczenia były wykorzystywane na Arsenał i do dzierżawy dla przedsiębiorców. W 1945 roku na mocy traktatu pokojowego muzeum zostało zamknięte, a większość zbiorów wywieziono do ZSRR. Od 1972 roku w budynku mieści się Muzeum Wojska NRD. Od 1990 roku, po zjednoczeniu Niemiec, ekspozycja została ponownie otwarta pod nazwą „Muzeum Historii Wojskowości Niemieckich Sił Zbrojnych”.
Panel „Procesja książąt”
Kompozycja porcelanowych talerzy zdobiących jedną ze ścian dziedzińca stajennego drezdeńskiej rezydencji zamkowej. Obraz przedstawia władców Saksonii - przedstawicieli dynastii Wettinów. Panel ułożony jest z 25 tysięcy płyt, które zostały wyprodukowane w manufakturze w Miśni. W czasie zniszczeń w 1945 r. teren został prawie nie zniszczony, dzięki czemu turyści mogą cieszyć się jego oryginalnym pięknem.
Yenice
Budynek dawnej fabryki tytoniu z początku XX wieku, zbudowany w oryginalnym stylu „orientalnym”. Całość wieńczy szklana kopuła, typowa dla architektury meczetów, po bokach znajdują się rury wydechowe zamaskowane arabskimi „minaretami”. Po zamknięciu fabryki w 1953 r. pomieszczenia były wykorzystywane na biura. Pod kopułą znajduje się również restauracja.
Pałac-Zamek Pillnitz
Letnia rezydencja władców Saksonii nad brzegiem Łaby. Na początku XVIII wieku z woli Augusta Mocnego Wettyna wzniesiono Pałac Wodny i Wyżynny według projektu architektów Z. Longluna i M.Pöppelman, nieco później pojawił się Nowy Pałac. Na terenie kompleksu znajduje się Muzeum Zamkowe, Muzeum Sztuki Użytkowej oraz wspaniały park krajobrazowy w stylu angielskim.
Zamki nad Łabą Drezno
Trzy małe zamki z połowy XIX wieku, stojące na prawym brzegu Łaby: Lingner, Albrechtsberg, Ekberg. Budowle nigdy nie pełniły funkcji obronnych, powstały dla księcia pruskiego Albrechta. W XX wieku zamki były wykorzystywane jako hotele, sale wystawowe, restauracje, biura organizacji międzynarodowych. Parki znajdujące się na terenie otaczającym zamki są otwarte dla publiczności.
Zamek Moritzburg
Majestatyczny zamek w Moritzburgu (14 km. od Drezna), jedna z rezydencji królewskiej dynastii Wettinów. W połowie XVI wieku na miejscu zamku znajdował się majątek myśliwski. Za Augusta Mocnego przeprowadzono zakrojoną na szeroką skalę przebudowę samego budynku oraz przebudowę otaczającego krajobrazu. Efektem jest malowniczy „pałac na wodzie” w stylu saskiego baroku.
Łaba
Koryto rzeki rozciągało się na długości 1165 km. na terenie Niemiec, Czech, Austrii i Polski. Drezdeńska Dolina Łaby (i będące jej częścią stare centrum Drezna), ze względu na swoje szczególne piękno, została wpisana na listę UNESCO przed budową mostu Waldschlösschen. W dolinie znajdują się rozległe obszary zalewowych łąk, na których nigdy nic nie zbudowano, zamknięty rezerwat przyrody oraz naturalne tarasy.
Most „Błękitny Cud”
Oficjalna nazwa budynku to Most Łoszwicki. Konstrukcja o długości 280 metrów łączy dzielnice Loschwitz i Blasewitz. Most został wzniesiony pod koniec XIX wieku według postępowego i nowatorskiego jak na owe czasy projektu inżyniera B. Krugera. Przed oddaniem do eksploatacji most został poddany licznym próbom wytrzymałościowym. Obecnie „Błękitny cud” jest w doskonałym stanie i jest aktywnie eksploatowany.
Most Bastei
Most zbudowany między przybrzeżnymi skałami w pierwszej połowie XIX wieku. Architektura budowli nawiązuje do antycznych akweduktów rzymskich i jednocześnie do wczesnoromańskiej budowli. Jest otoczony malowniczymi widokami na obszar znany jako Park Narodowy Saskiej Szwajcarii. Most wznosi się 195 metrów nad Łabą i oferuje wspaniały widok na dolinę rzeki, górskie płaskowyże i nadmorskie klify.
