To właśnie z Piatigorska zaczęły rozkwitać kaukaskie wody mineralne jako strefa uzdrowiskowa - w latach 60. XIX wieku, po odkryciu kilkudziesięciu źródeł termalnych, pojawiło się tu pierwsze towarzystwo balneologiczne. Miasto nazywane jest nawet muzeum minerałów ze względu na dużą różnorodność wód leczniczych i niezaprzeczalną wartość tego obszaru dla zdrowia.
Piatigorsk spodoba się miłośnikom przyrody, malowniczych parków krajobrazowych i południowej prowincjonalnej architektury. Spacerując po starych dzielnicach ma się wrażenie, że od XIX wieku nic się tu nie zmieniło: szlachecka publiczność wciąż przechadza się po bulwarach, na salonach urządzają świeckie wieczory, a Michaił Juriewicz w zamyśleniu spogląda na Galerię Elżbietańską fabuła jego kolejnego arcydzieła.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie się udać w Piatigorsku?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Rzeźba orła
Tradycją jest, że każde miasteczko KMV ma swojego orła – symbol regionu. Piatigorsk nie był wyjątkiem, gdzie na szczycie góry Goryachaya znajduje się rzeźba ptaka. To ten sam „król gór Kaukazu”, w którego łapach wije się umierający wąż. Pierwszy Orzeł pojawił się w 1901 roku, ale w XX wieku został dwukrotnie zniszczony – albo widząc w przebraniu ptaka symbol władzy królewskiej, potem widząc godło III Rzeszy. Ostatni posąg został podniesiony na górę w 1975 roku.
Jezioro Proval
Jaskinia w formie leja na zboczu Maszuk, na dnie której znajduje się podziemne jezioro pochodzenia krasowego, wypełnione wodą mineralną. Jej wody mają czysto niebieski kolor, co w dużej mierze wynika ze specjalnego składu chemicznego. W XIX wieku jaskinię poświęcono, a na jednej ze ścian wisiała ikona. Wejścia do tunelu prowadzącego do Provalu strzegą rzeźby lwów, a także pomnik Ostapa Bendera.
Altana „Harfa Liparyjska”
Na górze Mashuk znajduje się altana o romantycznej nazwie. Wykonany jest w formie klasycznej rotundy z kopulastym dachem. Miejsce na jego instalację nie zostało wybrane przypadkowo – oferuje panoramiczny widok na okolicę. Obiekt znajduje się na skraju urwiska, do którego prowadzi brukowana ścieżka. „Harfa Liparyjska” zasłynęła z tego, że wielokrotnie ją odwiedzał M. Yu Lermontow. Pisarz wspomniał o budynku w swoim dziele „Księżniczka Mary”.
„Chińska altana”
Altana znajduje się na terenie parku Goryachaya Gora. Wykonany jest w kapryśnym orientalnym stylu, dlatego nazywany jest „chińskim”: zakrzywiony dach kształtem przypomina buddyjską pagodę, kute ozdoby umieszczone wzdłuż krawędzi przypominają tradycyjne latarnie Państwa Środka. Budynek powstał w 1976 roku na miejscu zniszczonej po rewolucji „Kolorowej Altany”.
Pomnik Lermontowa
Losy M. Lermontowa były nierozerwalnie związane z Piatigorskiem - tu wielokrotnie odwiedzał, mieszkał na wygnaniu i przyjął swoją śmierć od kuli N. S. Martynova. Głównymi atrakcjami miasta są "Miejsca Lermontowa". Wśród nich wyróżnia się pomnik pisarza wzniesiony w 1889 roku. Pomnik jest rzeźbą Michaiła Juriewicza, siedzącego w zamyśleniu na postumencie w kształcie skały.
Miejsce pojedynku Lermontowa
Polana na jednym ze zboczy Maszuk, na której w 1841 r. w pojedynku zginął M. Obelisk, a na początku XX wieku ustawiono ogrodzenie wyznaczające punkt orientacyjny. Piramidalny pylon wykonany jest z lokalnego dolomitu mineralnego, w jego centrum znajduje się brązowe popiersie pisarza. Rzeźby sępów są umieszczone wzdłuż krawędzi kamiennego ogrodzenia. Obelisk jest częścią Muzeum-Rezerwatu im. M. Lermontowa.
Katedra Spasska
Pierwszy kościół na miejscu dzisiejszej katedry Spasskiej został wzniesiony w XIX wieku. Inicjatorem jego budowy był Mikołaj I. W latach 30. budynek rozebrano, a na opustoszałej działce wybudowano kawiarnię, a nieco później urządzono plac miejski. W latach 90. władze Piatigorska podjęły decyzję o odrestaurowaniu świątyni. Po długiej 20-letniej budowie nowa katedra została uroczyście konsekrowana przez patriarchę Cyryla.
Galeria Lermontowa
Niezwykła konstrukcja z kolorowego szkła i stali, sprowadzona do Piatigorska z wystawy w Niżnym Nowogrodzie pod koniec XIX wieku. Budynek jest pawilonem, w wyglądzie którego miesza się styl gotycki i secesyjny. Wygląda bardzo lekko i przewiewnie, przypominając z daleka bajkowy pałac. Obecnie w galerii znajduje się kompleks koncertowo-wystawienniczy.
Galeria akademicka
Galerię zbudowano nad źródłem pitnym na polecenie księcia M. Woroncowa. Słynny architekt tamtych czasów, S. I. Upton, pracował nad projektem i stworzył budynek przypominający włoski renesansowy palazzo. Galerię nazwano imieniem cesarzowej Elżbiety, w czasach sowieckich przemianowano ją na Akademicką. W latach 30. do kompleksu dobudowano klatkę schodową i taras widokowy.
Stawropolski Teatr Operetki
Scena operowa powstała w 1939 roku, znajdowała się w budynku z początku XX wieku, zbudowanym według projektu A.I. Kuzniecowa. Budynek ten znany był jako Dom Ludowy, to tutaj ogłoszono ustanowienie władzy sowieckiej w mieście. W czasie II wojny światowej budynek został podpalony przez żołnierzy niemieckich, ale później został odrestaurowany. Do 1997 roku scena nosiła nazwę Teatru Komedii Muzycznej w Piatigorsku.
Piatigorsk Muzeum Krajoznawcze
Muzeum zostało założone w 1903 roku i jest najstarszym centrum wystawienniczym na KMV. Kolekcja znajduje się w budynku dawnego hotelu Michajłow - pierwszego sanatorium w Piatigorsku. W ciągu długiej historii swojego istnienia muzeum zgromadziło ponad 130 tysięcy eksponatów: rzadkich książek, dokumentów, fotografii, sztuki dekoracyjnej i użytkowej, artefaktów etnograficznych i archeologicznych.
Muzeum-Rezerwat M. Lermontowa
Najważniejszym miejscem Lermontowa jest budynek z pierwszej połowy XIX wieku, znajdujący się w starej części miasta. W tym domu pisarz spędził ostatnie lata swojego życia i stworzył jedne z najwybitniejszych dzieł. Muzeum powstało w 1912 roku. Dziś oprócz osiedla obejmuje jeszcze kilka oddziałów. Wśród nich jest „Dom Lermontowa”, w którym eksponowane są rzeczy osobiste Michaiła Juriewicza i zachowane są oryginalne meble.
Dom-Muzeum A. A. Alyabyev
Obiekt jest częścią Muzeum-Rezerwatu im. M. Lermontowa. Znajduje się w jednej z historycznych dzielnic Piatigorska. Budynek jest przykładem zabudowy miejskiej z pierwszej połowy XIX wieku - drewniane piętro na kamiennej podmurówce. Przed upaństwowieniem w 1920 r. zmieniał kilku właścicieli. W latach 80. na tym terenie mieścił się dział muzeum. Ekspozycja dedykowana jest kompozytorowi A. Alyabyevowi.
Grota Diany
Sztuczna jaskinia na zboczu Goryachaya Gora, stworzona w latach 30. XX wieku. Grotę zbudowano jako pomnik ku czci pierwszego wejścia na Elbrus, które miało miejsce w 1829 roku. Budynek zaprojektowali bracia Bernadazzi. Biorąc pod uwagę historię tego miejsca, dziwne jest, że zostało ono nazwane na cześć bogini Diany, ale taka była wola szefa wyprawy, generała G. Emmanuela.
Grota Lermontowa
W przeciwieństwie do groty Diany, grota Lermontovsky jest naturalną jaskinią, nieco wyrafinowaną dla wygody zwiedzania. Został odkryty podczas tworzenia Parku Emmanuele. Miejsce to zostało pierwotnie nazwane na cześć pięknej nimfy Calypso. Często lubił tu być M. Lermontow - mógł długo stać w pobliżu jaskini, podziwiając widoki i obserwując ludzi spacerujących po Galerii Elżbietańskiej.
Fontanna "Bajka"
Rzeźbiarska kompozycja fontanny zdobi Plac Katedralny.To bajeczna góra z grotami, z której wyłaniają się właściciele podziemi, gnomy. Strumienie wody leją się wokół, spowijając kamienne posągi mistyczną mgiełką i nadając obrazowi zupełnie nierealistyczny wygląd. Nazwa fontanny została dobrana bardzo dobrze, wydaje się, że jest to portal do innego wymiaru: do świata magii, magii, niewypowiedzianych skarbów i niesamowitych stworzeń.
Park „Kwiatowy ogród”
Park położony jest na zboczach gór Maszuk i Goryachaya, nad jego ulepszeniem pracowali w XIX wieku bracia Bernadazzi. Na jego terenie znajdują się najsłynniejsze zabytki architektoniczne Piatigorska i źródła mineralne. Tutaj można spacerować brukowanymi ścieżkami wśród malowniczych klombów, podziwiać okolicę z platform widokowych, odpocząć na ławkach i altanach, odwiedzić groty i pawilony.
Kolejka linowa
Kolejka linowa prowadzi na szczyt Mashuk. Prawdopodobnie jest to jedna z najbardziej klasycznych tras w mieście, którą turyści wybierają, aby zapoznać się z okolicą. Długość ścieżki ok. 1 km. Droga została wybudowana w latach 70., od tego czasu przyczepy regularnie przewożą pasażerów. Podczas jazdy przed oczami rozpościera się panorama miasta i wspaniały widok na okoliczne pasmo górskie Piatigorsk.
Nekropolia w Piatigorsku
Najstarszy cmentarz na Kaukazie Północnym, na którym chowano żołnierzy, lekarzy, artystów i mężów stanu. Został założony w 1824 roku. Nekropolia jest interesująca ze względu na swoje nagrobki i pomniki, z których wiele można uznać za cenne obiekty architektoniczne. Po śmierci M. Lermontowa został tu pochowany, ale potem ciało zostało przewiezione do rodzinnego majątku pisarza w prowincji Penza.
Góra Maszuk
Pomnik przyrody w granicach miasta Piatigorsk. W głębi góry płyną źródła mineralne, na jej zboczach znajdują się obiekty turystyczne, ze szczytu otwiera się widok na pasma Kaukazu i Elbrus. Uważa się, że wszystkie trasy z pewnością doprowadzą do Maszuk - góry po prostu nie da się przejść zwiedzając lokalne atrakcje. Możesz wspiąć się pieszo jedną z wielu tras lub kolejką linową.
