Zvenigorod to małe ładne miasteczko w zachodniej części regionu moskiewskiego. Jest to jedna z najstarszych osad w regionie, prawdopodobnie założona przez Jurija Dołgorukiego w 1152 roku. Główną atrakcją turystyczną jest kompleks architektoniczny klasztoru Savvino-Storozhevsky, na terenie którego zachowały się starożytne świątynie z bezcennymi freskami i dekoracjami.
W Zwenigorodzie i okolicach znajduje się kilka ciekawych posiadłości, które do 1917 r. należały do rosyjskich rodzin arystokratycznych, a obecnie służą jako sanatoria. Niektóre z nich posiadają ciekawe ekspozycje muzealne. Ciekawe będzie również spacer po zadbanych ulicach miasta, delektowanie się dżemem i pianką w Muzeum Rosyjskiego Deseru lub usiąść na ławce obok pomnika A.P. Czechowa.
Najlepsze hotele i hotele w przystępnych cenach.
od 500 rubli / dzień
Co zobaczyć i gdzie iść w Zvenigorod?
Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.
Klasztor Savvino-Storozhevsky
Klasztor został założony przez mnicha Savva, ucznia i współpracownika Sergiusza z Radoneża w XIV wieku. Powstał pierwszy drewniany kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Klasztor był pod opieką księcia galicyjskiego Jurija Dmitriewicza, dzięki niemu zakonnicy posiedli rozległe ziemie. W kolejnych wiekach na pielgrzymkę często przybywali tu rosyjscy carowie. Kompleks architektoniczny składa się z kilku świątyń z XV-XVII wieku, komnat królewskich, refektarza i budynków mieszkalnych.
Skete mnicha Sava
Założyciel klasztoru, mnich Savva Storozhevsky, wolał modlić się i spędzać większość czasu w jaskini, którą wykopał dla siebie w wąwozie niedaleko klasztoru. W XIX w. nad grotą wzniesiono kościół, nieco później dobudowano cały zespół budynków. Z biegiem czasu na terenie Skete powstała niezależna wspólnota monastyczna z własnymi świątyniami, dziedzińcem i budynkami mieszkalnymi.
Święta kąpiel wiosenna
Kąpiel znajduje się na terenie Skete mnicha Sawy. Nad nim zbudowano drewnianą kaplicę, a wokół niej założono niewielki park z klombami i zielonymi trawnikami. Źródło jest dostępne przez cały rok. Oddzielne wanny z hydromasażem z szatniami są wyposażone dla mężczyzn i kobiet. Ludzie przyjeżdżają tutaj, aby zanurzyć się w chłodnych wodach i zebrać życiodajną wilgoć, ponieważ jest to uważane za lecznicze.
Wały ziemne miasta Zvenigorodsky
Wały ziemne to pozostałości XII-wiecznych fortyfikacji obronnych, które broniły miasta przed wrogiem. Znajdowali się poza murami Kremla Zvenigorod. Wały zachowały się niemal na całej długości, choć z czasem porosły lasami i przypominają raczej naturalne, naturalne wzniesienia. Pomiędzy nimi można spacerować polną drogą i cieszyć się pięknem przyrody – krajobraz jest szczególnie malowniczy latem i wczesną jesienią.
Katedra Wniebowzięcia NMP na Gorodoku
Świątynia z XIV-XV wieku, zbudowana w stylu wczesnej architektury moskiewskiej. Wewnątrz budynku znajdują się freski, które rzekomo stworzyli Daniil Cherny i Andrei Rublev. Budynek ma konstrukcję krzyżowo-kopułową z jedną centralną kopułą zwieńczoną krzyżem. Dzwonnica kościelna została wzniesiona znacznie później - w XIX wieku. W latach 1930–1946 katedra nie działała, w latach 90. stała się dziedzińcem klasztoru Savvino-Storozhevsk.
Kościół Narodzenia Pańskiego
Kościół został zbudowany na początku XIX wieku na potrzeby mieszkańców Verkhny Posad, którzy podczas wiosennych wylewów rzeki Moskwy nie mogli dostać się na nabożeństwa w świątyniach Zvenigorod. Faktem jest, że jedyny drewniany most został rozebrany jesienią i ponownie złożony dopiero po całkowitym stopieniu śniegu. W latach władzy sowieckiej kościół nie działał, na jego terenie działała fabryka zabawek. Wygląd budynku został znacząco zmieniony i dostosowany do potrzeb fabryki. Od 1991 roku świątynia ponownie należy do wspólnoty prawosławnej.
Katedra Wniebowstąpienia Pańskiego
Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego to nowy kościół wybudowany w 2007 roku na cześć 600. rocznicy śmierci wielebnego Savvy Storozhevsky'ego. Pierwsze nabożeństwo odprawił tutaj patriarcha Aleksy II, który również konsekrował katedrę. Budynek znajduje się na wzgórzu, na którym od niepamiętnych czasów budowano instytucje religijne. W XVII w. wzniesiono tu pierwszą Katedrę Wniebowstąpienia Pańskiego, którą pod koniec XVIII w. odbudowano z kamienia (budynek ten został zniszczony w 1941 r. decyzją władz).
Kościół Aleksandra Newskiego
Eklektyczny murowany kościół zbudowany w 1898 roku ku czci cesarza Aleksandra III. Prace budowlane prowadzono z dobrowolnych datków, większość pieniędzy wnieśli kupcy ze Zwenigorodu. Nabożeństwa odbywały się do 1938 r., po czym władze podjęły decyzję o zamknięciu placówki. Na jego terenie znajdowało się żeńskie gimnazjum, które zostało zastąpione przez miejskie centrum łączności radiowej. W latach 90. świątynia została zwrócona wierzącym.
Muzeum Historii, Architektury i Sztuki Zvenigorod
Ekspozycja muzeum znajduje się na terenie klasztoru Savvino-Storozhevskaya, a raczej w komnatach carycy z XVII wieku, zbudowanych dla żony cara Aleksieja Michajłowicza. W kilku salach znajduje się stała wystawa historyczna. Sam budynek, z ozdobnym gankiem ozdobionym skomplikowanymi wzorzystymi elementami, prezentuje się bardzo malowniczo. Jest zbudowany z cegły i pomalowany na biało i czerwono.
Muzeum Rosyjskich Deserów
Ekspozycja muzealna poświęcona jest tradycyjnym słodkim potrawom rosyjskiego stołu. Tutaj możesz skosztować słynnego piernika Tula, pianki Belevskaya i bajgli. Program wycieczki obejmuje udział w procesie przygotowania przysmaków i degustacji. Przewodnik opowie historię zapomnianych przepisów, odkryje kulinarne tajemnice, a z gośćmi podzieli się ciekawymi legendami. W muzealnym bufecie możesz kupić dowolne słodycze.
Centrum Kultury im. Lubowa Orłowej
Wielka aktorka Lyubov Orlova urodziła się w Zvenigorodzie. W 2007 roku na jej cześć otwarto Centrum Kultury, które jest salą koncertową i kreatywną przestrzenią spotkań, wieczorów, wystaw, występów muzycznych. Występują tu znani aktorzy i muzycy, latem czynna jest szkoła teatralna, w której młodzi artyści szlifują swoje umiejętności.
Pomnik Chwały
Pomnik znajduje się na centralnym placu miasta. Przedstawia postać żołnierza podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Pomnik poświęcony jest żołnierzom Zvenigorod, a także żołnierzom 5. Armii Frontu Zachodniego, którzy zatrzymali natarcie armii niemieckiej kosztem życia. Przed rzeźbą na cokole płonie Wieczny Płomień, po prawej stronie którego znajdują się pamiątkowe tablice z nazwiskami ofiar.
Pomnik Sawy Storożewskiego i Jurija Zwenigorodskiegogo
Kompozycja rzeźbiarska została stworzona i zainstalowana w 2005 roku. Składa się z postaci księcia Jurija i mnicha Sawy. Władca przedstawiony jest w zbroi bojowej z hełmem w dłoniach - uosabia siłę i moc, podczas gdy mnich siedzi w skromnej pozie z księgą na kolanach i symbolizuje mądrość i spokój. Obie postacie historyczne odegrały ważną rolę w historii Zvenigorod.
Pomnik A.P. Czechow
Pomnik ku czci pisarza wzniesiono w 2010 roku (a raczej postawiono je na ławce). Kiedyś Anton Pawłowicz pracował w Zwenigorodzie jako lekarz, więc potomkowie postanowili w ten sposób uczcić jego pamięć. Postać rzeźbiarza A. Czechowa okazała się bardzo wyrazista - pisarz siedzi w szlachetnej pozie, ubrany w długi płaszcz, z laską w prawej ręce. Po lewej przytula uroczego psa.
Dom-Muzeum M. M. Prishvina w Dunino
Osiedle znajduje się około 5 km od Zwenigorodu we wsi Dunino nad brzegiem rzeki Moskwy. Dom został wybudowany na przełomie XIX i XX wieku, w 1946 roku kupił go M.Prishvin przyjeżdżał tu każdego lata. Wewnątrz znajduje się pamiątkowa ekspozycja poświęcona pisarzowi: gabinet, biblioteka, weranda i jadalnia wyposażone są w antyczne meble, ozdobione przedmiotami wnętrza, które były używane w pierwszej połowie XX wieku.
Osiedle „Vvedenskoe”
Przed rewolucją 1917 r. majątek należał do hrabiego A.V. Gudowicza. Kamienny dwór powstał w 1912 r. w miejscu drewnianego. Po rozstrzelaniu właściciela w dworku umieszczono szkołę artystyczną, w 1920 r. – Muzeum. Trocki, w 1933 r. - sanatorium. Dziś posiadłość należy również do sanatorium Zvenigorod, więc nie będzie można swobodnie wjechać na jego terytorium.
Kościół Vvedenskaya
Świątynia dworska, po raz pierwszy wzmiankowana pod koniec XVII w., przebudowana po 1812 r. dzięki darowiznom księżnej E.N. Lopukhiny. Kościół został przebudowany w 1876 roku w stylu klasycystycznym. Jest to budynek jednokopułowy połączony przejściem z dzwonnicą. W latach 30. świątynia została zamknięta i stopniowo popadała w ruinę. Budynek został zwrócony wierzącym i odrestaurowany w latach 90. XX wieku.
Osiedle Erszowo
Posiadłość rodzinna hrabiów Olsufiew. Ocalałe budynki wzniesiono w XIX wieku w stylu moskiewskiego empiru. Niewielki murowany dom z klasycznym portykiem stoi pośrodku parku z alejami lipowymi, fontanną i stawem z kilkoma wysepkami połączonymi mostkami. Od 1928 r. Erszowo służy jako sanatorium. Dziś na jego terenie znajduje się dom wakacyjny o tej samej nazwie.
Posiadłość Zacharowo
Osiedle jest częścią Państwowego Muzeum Historyczno-Literackiego-Rezerwatu A.S. Puszkina. Od 1804 r. majątek należał do babci poety M.A. Hannibala. Dwór jest kopią zabytkowego, gdyż pierwotna budowla zaginęła. Został odtworzony w 1999 roku z okazji 200. rocznicy urodzin Aleksandra Siergiejewicza. Stary park zachował się w niemal pierwotnej formie – pamięta jeszcze dziecięce zabawy przyszłego geniusza literackiego.
Osiedle Bolszaja Wiazyomy
Zespół architektoniczny, który ukształtował się w XVI-XIX wieku. W XVII wieku ziemie te należały do Borysa Godunowa, który rozpoczął tu zakrojoną na szeroką skalę budowę. Kamienny dwór został zbudowany w XVIII wieku. W majątku przebywali w różnych okresach Paweł I, MI Kutuzow, Napoleon, L. Tołstoj, N. Gogol i inne znane osobistości. Dziś kompleks jest częścią Państwowego Muzeum Historyczno-Literackiego-Rezerwatu A.S. Puszkina.
