Drugi co do wielkości park w Berlinie jest świadkiem wielu wydarzeń, które miały miejsce w Niemczech i Europie na przestrzeni stulecia. Rozciągnięty na brzegu Szprewy pamięta zarówno spokojne, spokojne czasy, jak i ekscytujące wiece antyfaszystów, natchnione przemówienia Clary Zetkin, gwałtowne epizody II wojny światowej i upadek planów Hitlera. Dziś Park Treptower w wyobraźni całego świata kojarzy się z Pomnikiem żołnierzy radzieckich, którzy wyzwolili Europę od nazistowskiej zarazy.
Historia słynnego berlińskiego parku
Nawet F.I.Tyutchev, będąc w służbie dyplomatycznej w Niemczech, zauważył, jak dużą wagę Niemcy przykładają do ogrodów i innych terenów zielonych, jak starannie chronią świat roślin i go powiększają. Takim był Gustav Mayer, według którego projektu Treptower Park powstał na terenie dawnego sadu jabłoniowego Boucher. Utalentowany projektant dbający o dobrobyt miasta, zaplanował unikalne terytorium przyszłego parku i włożył wiele wysiłku w urzeczywistnienie projektu. Nie dożył otwarcia parku w 1888 r., brał udział tylko w jego założeniu, ale projekt krajobrazu Mayera został całkowicie zachowany. Już w latach 50. XX wieku założono wspaniały ogród róż (25 tys. krzewów) i słonecznika.
Treptower Park – ulubione miejsce wypoczynku
Przepiękne alejki, stawy, fontanny, ogród różany, boiska sportowe znajdowały się tutaj zgodnie z projektem inżyniera krajobrazu. Na znak wdzięcznej pamięci jego popiersie, z podniesioną głową, jakby spoglądającą w parkową perspektywę, zainstalowano pod baldachimem drzew, w przytulnym zakątku jednej z alejek. Po otwarciu mieszczanie od razu zakochali się w parku, w którym można spacerować w cieniu rozłożystych lip i dębów, popływać łódką po Szprewie, zjeść lody w kawiarni, nakarmić ryby w stawie. Na boisku sportowym organizowano różne zawody i konkursy. Zgromadzili się tutaj rewolucyjnie nastawieni bojownicy o wolność i sprawiedliwość, słychać było przemówienia niemieckich marksistów, nastawiona na fenimistykę Clara Zetkin głosiła ideę zorganizowania Dnia Kobiet.
Nieprzypadkowo właśnie tutaj wybrano miejsce na uwiecznienie wdzięcznej pamięci o sowieckich żołnierzach-wyzwolicielach, którzy oczyścili Europę z wad faszyzmu.
Berlin WelcomeCard: podróże, zniżki i przewodnik turystyczny
Berlin: 24- lub 48-godzinna wycieczka autobusem Hop-On Hop-Off
Bilet na szybką wizytę w wieży telewizyjnej
Wejście priorytetowe: miejsce siedzące przy oknie wieży telewizyjnej w Berlinie
Skip-the-line: bilety do Muzeum Pergamońskiego
Kawa w restauracji Käfer na dachu Reichstagu
Bilet na taras widokowy Panoramapunkt
Berlin Museum Pass: 3-dniowy karnet do ponad 30 muzeów
Pomnik Żołnierza
Stworzony wspólnym wysiłkiem architektów, rzeźbiarzy i projektantów kompleks pamięci na cześć rosyjskiego żołnierza jest największym i najbardziej majestatycznym zabytkiem wojskowym poza Rosją. Pod względem światowej sławy i skali nie ustępuje pomnikowi Mamayev Kurgan w Wołgogradzie (dawniej Stalingrad). Park Treptower to święte miejsce zarówno dla Rosjan, jak i Europejczyków, ponieważ na jego ziemi pochowanych jest prawie 7000 żołnierzy radzieckich, którzy zginęli w bitwach o Berlin. Gdzie, jeśli nie tutaj, nad ofiarnymi prochami zbawicieli obcego kraju, ma stanąć majestatyczna budowla, ucieleśniająca w granicie idee humanizmu i zwycięstwa dobra nad złem?!
Krótka historia powstania Miejsca Pamięci w Treptower Park
Kiedy teren kompleksu został zatwierdzony, rząd ZSRR ogłosił dekret o konkurencyjnym stworzeniu najlepszego projektu, w wyniku którego powstały prace architekta Jakowa Belopolcewa i młodego rzeźbiarza Jewgienija Wucheticha. Rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę prace na wybranym terenie parku oraz nad rzeźbiarską kreacją pomnika. Zmobilizowano 60 rzeźbiarzy z Niemiec, 200 murarzy, 1200 zwykłych robotników. Do budowy pomnika szeroko wykorzystano granit z byłej Kancelarii Rzeszy Niemieckiej. Na główną rzeźbę radzieckiego żołnierza, z mieczem w jednej ręce i małą dziewczynką w drugiej, wśród żołnierzy SA, Vuchetich wybrał prototyp wojownika w osobie sierżanta Nikołaja Masałowa, który faktycznie uratował Niemkę, która znalazł się w tragicznej sytuacji podczas ostrzału.
Historia Pomnika Żołnierza Wyzwoliciela
Trzyletnie dziecko płakało nad zamordowaną matką, a żołnierze w przerwach między salwami artyleryjskimi słyszeli ten bolesny krzyk dobiegający ze zniszczonego domu. Masalov według wspomnień marszałka Czujkowa, narażając się na śmierć, wpadł do ruin i wyciągnął drżącą dziewczynę. W czasie akcji ratunkowej został ranny. W pamiętnikach bojowników, którzy wyzwolili Berlin, takie przypadki były wspominane niejednokrotnie, więc imponujący pomnik żołnierza-zbawcy dzieci jest w pełni uzasadniony. Dwóch innych wysportowanych mężczyzn służyło jako rzeźbiarz w naturze: Ivan Odarchenko i Viktor Gunaz, Niemka i córka komendanta Berlina, Svety Kotikovej, która później ją zastąpiła.
Rzeźbiarskie symbole głównego pomnika
Pomnik Żołnierza-Wyzwoliciela to symbol odważnego żołnierza, uogólniony obraz humanitarnego obrońcy, gotowego poświęcić swoje życie w imię życia dziecka. Symboliczny jest też gest żołnierza, który przybił mieczem faszystowską swastykę, podobnie jak św. Jerzy, przebijając zdradzieckiego Węża włócznią. Co więcej, rzeźbiarz wyrzeźbił miecz analogicznie do oryginalnego miecza księcia Wsiewołoda z Pskowa, który odniósł wiele zwycięstw nad wrogami. Na jego mieczu, który przetrwał do dziś, wyryto napis: „Nie oddam nikomu mojego honoru”. Vuchetich wybrał książęcy miecz, pomimo sprzeciwów, jako symbol rosyjskiej broni, niezawodnej ochrony swojej ojczyzny, pamiętając hasło: „Kto do nas przychodzi z mieczem, od miecza umrze”. Symboliczna jest także bezradna postać dziewczynki, ufnie trzymająca się szerokiej piersi potężnego wojownika, wezwana do zapewnienia bezchmurnego szczęścia wszystkim dzieciom, niezależnie od narodowości.
Pomnik wzniesiony jest na kopcu grobowym, na wysokim, białym cokole, wewnątrz którego znajduje się Sala Pamięci i Smutku, w której znajduje się szkarłatny pergamin oprawiony aksamitem z nazwiskami wszystkich pochowanych w zbiorowej mogile.
Wyjątkowe wnętrza Izby Pamięci
Ściany sali pamięci pokryte są mozaikowymi malowidłami przedstawiającymi przedstawicieli bratnich republik składających wieńce upamiętniające na grobach poległych żołnierzy różnych narodowości. Ale sala jest zawsze pełna naturalnych wieńców i kwiatów przywożonych przez rosyjskich turystów i emigrantów. Sufit zdobi prawdziwe dzieło sztuki użytkowej - symboliczny żyrandol-Order Zwycięstwa, wykonany ze wspaniałych rubinów i błyszczących diamentowych kryształów kryształu górskiego.
Rzeźby-pomniki kompleksu pamięci
Pole pamięci z 5 masowymi grobami, marmurowe sarkofagi otwierają się na spojrzenie granitowego wojownika; z wiecznym ogniem płonącym w granitowych misach. Smutne sarkofagi są wyryte fragmentami wypowiedzi Stalina, dowódcy wielkiego zwycięstwa, które później wywołały sprzeciw niemieckich urzędników. Jednak ich żądanie uznano za bezpodstawne i zgodnie z ramami porozumienia słowa „ojca narodów” na zawsze pozostały duchową częścią memoriału.
Przy wejściu znajduje się symboliczna brama w postaci 2 na wpół opuszczonych chorągwi z czerwonego granitu, pod którymi znajdują się rzeźbiarskie wizerunki młodego i starego żołnierza zastygłego w żałobnej pozycji klęczącej.
Przed wejściem znajduje się wyrazista rzeźba „Matka Zrozpaczona”, na którą patrzą łzy w oczach: tyle beznadziejnego żalu i matczynej miłości uchwycone jest w oszałamiająco żywej postaci kobiety z pochyloną żałobną głową.„Siedzi” z jedną ręką przy sercu, a drugą na piedestale, jakby szukając oparcia, aby odpowiednio przeżyć bolesną utratę synów. Niepokojąca dusza „granitowa matka” symbolizuje wszystkie matki świata, których synowie zginęli na wojnach. Po obu stronach pomnika Żołnierza-Wyzwoliciela ciągnie się aleja rosyjskich brzóz, która jest symbolicznym łącznikiem między matką a synem-żołnierzem.
Rzeźba żałobnego żołnierza radzieckiego znajduje się na cokole z białych granitowych płyt na tle czerwonego granitowego obelisku. W brązowej figurze klęczącego wojownika; w opuszczonej głowie, zdjętym hełmie czuć smutek z powodu poległych towarzyszy i żałobny protest przeciwko okrutnemu bezsensowności wojny. Ale w stanowczym geście ręki, ściskającej opuszczony karabin maszynowy, w całej odważnej sylwetce i wewnętrznej powściągliwości wyczuwa się potencjał siły, którą w razie potrzeby można ożywić.
Status pamięci
Uroczyste otwarcie okazałego Kompleksu Pamięci odbyło się w przeddzień Dnia Zwycięstwa 9 maja 1949 roku w obecności przedstawicieli oficjalnych władz Związku Radzieckiego i Niemiec, uczestników wyzwolenia Berlina. Setki berlińczyków przybyło tego dnia do Treptower Park, aby pokłonić się pomysłowym rzeźbiarskim posągom, które ucieleśniały tragedię wojny i wielkość Zwycięstwa. Wkrótce między państwami zawarto porozumienie bez przedawnienia, na mocy którego pomnik przeszedł pod jurysdykcję władz Berlina.
umowy zobowiązują ich do zachowania odpowiedniej kolejności, przeprowadzenia niezbędnych prac konserwatorskich i nie zmieniania niczego na placu pamięci bez porozumienia z przedstawicielami ZSRR. Nie tak dawno odrestaurowano pomnik żołnierza-wyzwoliciela, wokół panuje idealny porządek. Teraz, w pamiętnych dniach, mieszkają głównie Rosjanie, Żydzi mieszkający w Niemczech, rosyjscy turyści i antyfaszyści z całego świata. Odwiedzając Miejsce Pamięci, przychodzą na myśl słowa Roberta Rozhdestvensky'ego: „Ludzie, pamiętajcie, za lata, za wiekami, pamiętajcie, że to się nigdy więcej nie powtórzy, pamiętajcie!”
Park Treptower dzisiaj
Nadal żyje swoim miarowym życiem: wiosną, latem i wczesną jesienią nadal działają tu atrakcje, turyści i lokalna publiczność przechadzają się po przytulnych alejkach. Rodzice przyjeżdżają z dziećmi, dla których przygotowano plac zabaw z oszałamiającymi zjeżdżalniami, zabawnymi teremkami i innymi atrakcjami. Jest wielu, którzy chcą wybrać się na wycieczkę łodzią po tafli Szprewy: łodzie wypożycza się na przystani w parku.
Obserwatorium Archenhold
a berlińczycy chętnie odwiedzają lokalne obserwatorium Archenhold, w którym zainstalowany jest potężny teleskop z mocnymi soczewkami. To najstarsze i największe publiczne obserwatorium w Berlinie, którego otwarcie zbiegło się w czasie z objazdową wystawą przemysłową 1 maja 1896 roku. Początkowo była to drewniana konstrukcja z umieszczonym w niej teleskopem. W 1908 r. zdewastowany budynek został usunięty i wzniesiono solidny budynek o architekturze klasycystycznej o imponujących rozmiarach.
Pierwszy wykład Einsteina z teorii względności odbył się 2 czerwca 1915 roku. Później obserwatorium zostało przekształcone z powodu dobudowanych budynków planetarium, sali wykładowej i dydaktycznej w cały kompleks, wyposażony w nowoczesny sprzęt. Wraz z Niemieckim Muzeum Techniki obserwatorium prowadzi imprezy edukacyjne i rozrywkowe, wykłady publiczne oraz zaoczne podróże planetarne.
Festiwal Muzyczny w Treptower Park
Amerykański festiwal muzyki alternatywnej Lollapalooza, który narodził się w 1991 roku w Chicago, ma się odbyć w Treptower Park w dniach 10-11 września 2016 roku. Rok temu odbył się na pustym terenie lotniska Tempelhof. W związku z napływem uchodźców oddano im nieczynny budynek terminalu lotniczego, dlatego na miejsce festiwalu wybrano park Treptow.
Biorąc pod uwagę obawy rosyjskiego MSZ w tym zakresie, organizatorzy festiwalu podejmą działania mające na celu ochronę Miejsca Pamięci przed wandalizmem i profanacją: jego teren zostanie ogrodzony wysokim płotem. W parku wielokrotnie odbywały się masowe imprezy masowe, które nie zaszkodziły świętemu miejscu Rosjanom. Chciałbym wierzyć, że zbliżający się festiwal stanie się dla wszystkich ciekawym, radosnym wydarzeniem bez negatywnych konsekwencji.
Jak dostać się do parku?
Do parku można dojechać:
- kolejką elektryczną liniami S 7, S 9 - przystanek Ostkreuz, z przesiadką na obwodnicę do przystanku. Park Treptow
- autobusami 166, 365, 265 do alei Puszkinskiej, stamtąd pieszo 10 minut
- statkiem po Szprewie z dworca kolejowego za 5 euro
Spacer z centrum Berlina do parku - pół godziny.
